Πριν το Στάλινγκραντ

Υπάρχει στον κόσμο τούτον ένας μυστικός νόμος σκληρός κι απαραβίαστος, αν δεν υπήρχε, ο κόσμος θα ήταν από χιλιάδες χρόνια χαμένος: το κακό πάντα στην αρχή θριαμβεύει και πάντα στο τέλος νικιέται (Νίκος Καζαντζάκης).

Πριν ξεκινήσει η επική μάχη του Στάλινγκραντ, οι ναζί φαίνονταν αήττητοι. Είχαν κατακτήσει ή ελέγξει όλη την Ευρώπη (πλην της Βρετανίας), πλησίαζαν την Αίγυπτο στη βόρειο Αφρική, και στην ΕΣΣΔ βρίσκονταν μπροστά στην Μόσχα, το Λένινγκραντ και το Στάλινγκραντ. Όλοι ξέρουμε τι έγινε μετά.

Βλέπω έναν πεσιμισμό σε κάποιους συντρόφους. Μιλάω φυσικά για τον ηρωικό και δίκαιο αγώνα των εργατών στη Χαλυβουργία. Αγώνας που έληξε λόγω των εκβιασμών της κυβέρνησης, λόγω της δύναμης της καταστολής και όχι λόγω της πειθούς.

Μιλάνε πολλοί σύντροφοι για ήττα. Με μια πρώτη ματιά ίσως. Για να δούμε κάποια γεγονότα. Γεγονός πρώτο: Οι απεργοί κράτησαν κλειστό το μαγαζί του αφεντικού της ΝΔ, πάνω από εννέα μήνες!

Εννέα μήνες. Ξέρετε τι σημαίνει αυτό; Μια ομάδα ανθρώπων άντεξε εννέα μήνες χωρίς να πληρώνεται. Φτωχοί άνθρωποι, που δεν είχαν κομπόδεμα. Μόνο ο συνδυασμός της συντροφικής αλληλεγγύης, η αξιοπρέπεια, το θάρρος, η επιμονή και η γνώση ότι έχουν δίκιο, μπορεί να καταφέρει ένα τέτοιο άθλο. Αυτοί οι άνθρωποι είχαν ένα καθημερινό πειρασμό: Τις ανάγκες των ιδίων και των δικών τους. Πόσο αντέχει κάποιος χωρίς να πληρώνεται, αν δεν έχει κάποια βοήθεια; Πως τα βγάζει πέρα; Πως μεγαλώνει αυτός και η οικογένεια του;
Φυσικά κατανοείτε το κατόρθωμα που έκαναν.

Ο κάθε βιομήχανος και να κλείσει τελείως το εργοστάσιο, έχει να ζήσει. Ο εργάτης; Κι όμως για εννέα μήνες άντεξαν. Αυτό είναι άξιο συγχαρητηρίων. Πολύ περισσότερο, όταν δεν τους λύγισαν οι μεγάλες οικονομικές δυσκολίες που αντιμετώπιζαν, αλλά τα χημικά των ΜΑΤ. Οι υπουργοί ικανοποιούν ο ένας τον άλλο για το αποτέλεσμα και αυτοϊκανοποιούνται.

Ξέρουν όμως καλά, ότι μια κυβέρνηση δεν μπορεί να κάνει συνέχεια τέτοια. Θα πετύχει μια, δυο, κάποτε θα αποτύχει. Και όταν αποτύχει, θα καταρρεύσει παντού. Δεν μπορείς να ελέγξεις το λαό έτσι. Δεν μπορείς να είσαι παντού και να τους προσέχεις όλους. Οι απεργοί ήταν μερικές εκατοντάδες. Αν γίνει αυτό σε μεγάλη κλίμακα, το αποτελεσμα θα ήταν άλλο.

Καταρρέουν. Έχουν σοβαρό πρόβλημα. Σφάζονται υπόγεια. Λόγω ακριβώς της αντίδρασης του λαού. Φοβούνται. Θα το δείτε σύντομα.

Το ότι βρέθηκαν άνθρωποι, να μη σκύψουν το κεφάλι, είναι μια μεγάλη νίκη από μόνο του. Τι θα γινόταν αν δεν έκαναν αυτό τον αγώνα; Θα απολύονταν ή θα γίνονταν δούλοι. - Μα έχασαν, δεν προσελήφθησαν οι απολυμένοι. Γιατί, αν πήγαιναν για δουλειά, θα τους έπαιρναν; Το αποτέλεσμα ήταν μια πύρρειος νίκη του συστήματος. Πόσα έχασε ο καπιταλιστής αυτούς τους εννέα μήνες; Πόσες επιχειρήσεις, αν δεν έκαναν απεργία, θα χρησιμοποιούσαν ως παράδειγμα τη Χαλυβουργία και θα έσφαζαν τα εργασιακά δικαιώματα των δικών τους εργατών; Πόσος χρόνος κερδήθηκε για όλους; Ο χρόνος της απεργίας. Τα κανάλια δεν έλεγαν τίποτα όσο απεργούσαν. Τώρα το διαλαλούν. Έπεσε το οχυρό! Αλλά πριν πέσει αυτό το οχυρό, πόσες απώλειες είχατε φασίστες; Και το ξεβράκωμα του Σαμαρά; Οι εντυπώσεις που είχε από τον τρόπο που υπάκουσε στον αφέντη;

Μην ανησυχείτε δοσίλογοι. Οχυρά τέτοια θα γίνουν πολλά. Αν ματώσετε τόσο, όσο στη Χαλυβουργία, είστε τελειωμένοι πολύ πιο σύντομα απ όσο πιστεύουμε.

Αν ο σκοπός των απεργών ήταν να κλείσει το εργοστάσιο και μόνο, δεν θα έκαναν καν απεργία. Έβαζαν μια φωτιά και τέλος. Ίσα, ίσα όμως. Αυτό θα βόλευε το αφεντικό. Και ζημιές θα δήλωνε και την ασφάλεια θα έπαιρνε και σε άλλο μέρος θα έβρισκε δούλους. Αυτό συμφέρει άλλους, όχι τους εργαζόμενους.

Η εμπειρία που αποκτήθηκε από την απεργία, ειδικά για τη διάρκεια της, την οργάνωση, τη συντροφικότητα και γιατί όχι για τα λάθη, είναι πολύτιμη. Θα χρησιμέψει αλλού. Και εκεί θα είναι ακόμα πιο αποτελεσματική. Μη χάνετε το θάρρος σας. Μην παρασύρεστε από τις κραυγές των αντιπάλων. Ο αγώνας συνεχίζεται και μάλιστα πιο δυναμικός. Έχουμε ήδη νικήσει. Απλά θα το καταλάβουν όλοι αργότερα. Καλή δύναμη σε όλους