ΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ
Η σοσιαλδημοκρατικο-τροτσκιστική ηγεσία του «Κ»ΚΕ(΄56) μόνιμα κρεμασμένη απ’ τις «χρυσές» ρεφορμιστικές αλυσίδες του αντεπα-ναστατικού 20ου Συνέδριου του ΚΚΣΕ (1956) και σφιχτά δεμένη με τηχοντρή ατσαλένια αλυσίδα της επαίσχυντης ΔΗΛΩΣΗΣ στον Άρειο Πάγο ότι
«αι αρχαί του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος αντιτίθενται προς πάσαν ενέργειαν σκοπούσαν εις την βίαιαν κατάληψιν της εξουσίας ή την ανατροπήν του Ελεύθερου Δημοκρατικού Πολιτεύματος»
(2 Οκτωβρίου1974)
Α. Η ΑΝΤΙΣΤΑΛΙΝΙΚΗ-ΑΝΤΙΖΑΧΑΡΙΑΔΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ ΤΟΥ «Κ»ΚΕ: ολοένα και ΔΕΞΙΟΤΕΡΑ ως το οριστικότης ΠΕΡΑΣΜΑ στις θέσεις των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ με την ΑΡΝΗΣΗ, συγκάλυψη, εξωραϊσμό και ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗτης ιμπεριαλιστικής ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ της Ελλάδας και τη δήθεν «ισότιμη» συμμετοχή σε ΕΕ
Η σχεδόν 60χρονη ιστορία της ύπαρξης (Μάρτης 1956) και δράσης του αστικού σοσιαλδημοκρατικού«Κ»ΚΕ χαρακτηρίζεται από μια ΟΛΟΕΝΑ και ΔΕΞΙΟΤΕΡΗ πορεία – στα πλαίσια της αντεπαναστατικήςρεφορμιστικής σοσιαλδημοκρατικής γραμμής του 20ου Συνεδρίου του ΚΚΣΕ (Φλεβάρης 1956) – των εκάστοτε δεξιών οπορτουνιστικών ηγεσιών του με κατάληξη το ανοιχτό και οριστικό πλέον ΠΕΡΑΣΜΑ τηςσημερινής σοσιαλδημοκρατικο-τροτσκιστικής ηγεσίας στις θέσεις των δυο μεγαλοαστικών κομμάτων, τηςμοναρχοφασιστικής ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ δηλ.
ΑΡΝΗΣΗ της ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ και συνάμα συγκάλυψη, εξωραϊσμόκαι ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ της οικονομικο-πολιτικο-στρατιωτικής ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ της χώρας απ’ τις διάφορεςισχυρές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις (ΗΠΑ, ΕΕ, κλπ.) αλλά και η δήθεν «ισότιμη»(!) συμμετοχή στο «λάκκο τωνλεόντων» των μεγάλων μονοπωλίων της ιμπεριαλιστικής ΕΕ ή αλλιώς η ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΗ της «αλληλεξάρτησης»Ελλάδας–ΕΕ ως «ιμπεριαλιστικής»(!) πλέον χώρας, προχωρώντας επιπλέον ως ΚΑΙ την ΑΡΝΗΣΗ του ΞΕΝΟΔΟΥΛΟΥ-ΕΘΕΛΟΔΟΥΛΟΥ χαρακτήρα της ντόπιας αντιδραστικής αστικής τάξης που συνοδεύτηκεαπ’ την εξαπόλυση μιας σφοδρότατης και προκλητικότατης ΕΠΙΘΕΣΗΣ στην ορθότατη επαναστατική γραμμήτων ΚΚΕ-ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ, επειδή η αστική τάξη στην εποχή τους
« χαρακτηρίστηκε ξενόδουλη από γεννησιμιούτης»(«Ρ» 7-8/1/2012, σελ. 13) απ’ το κομμουνιστικό κίνημα.
Μια ΟΛΟΕΝΑ και ΔΕΞΙΟΤΕΡΗ πορεία που τις τελευταίες δεκαετίες πέρασε, στα χρόνια της «μεταπολίτευσης»,απ’ τη συνεργασία με το μεγαλοαστικό κόμμα του ΠΑΣΟΚ με σημαία τη διαβόητη «αλλαγή», πιο συγκεκριμένατο «όραμα της Μεγάλης Αλλαγής» (ΠΑΣΟΚ) ή την «πραγματική αλλαγή» («Κ»ΚΕ) δηλ. μια συνειδητήδημαγωγική πολιτική ΑΠΑΤΗ που θ’ «άνοιγε» ΔΗΘΕΝ «
ειρηνικά κοινοβουλευτικά»(!) τοδρόμο προς το «σοσιαλισμό» τους (= ένας μεταρρυθμισμένος
καπιταλισμός), τη συνεργασία με το μοναρχοφασιστικό κόμμα της ΝΔ αργότερα και τη συμμετοχή μαζί του στην κυβέρνηση Τζανετάκη (ΝΔ-ΣΥΝ-«Κ»ΚΕ) το 1989 και ύστερα με τα δυο μεγαλοαστικά κόμματα στηνκυβέρνηση Ζολώτα (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΝ-«Κ»ΚΕ), φτάνοντας στους ΚΟΙΝΟΥΣ υποψηφίους«Κ»ΚΕ-ΝΔ στις Δημοτικές Εκλογές (Χρ. Τέγος Καρδίτσα, κλπ.) – παράλληλα με την κυριαρχίαστις γραμμές της ηγεσίας θρησκευτικών, εθνικιστικών και ρατσιστικών απόψεων – για ναπεράσει ανοιχτά με το μέρος της αντιδραστικής αστικής τάξης καταγγέλλοντας, το 2008,τη μεγαλειώδη εξέγερση της Νεολαίας και να καταλήξει στην επαίσχυντη ΠΕΡΙΦΡΟΥΡΗΣΗ τουαστικού κοινοβουλίου και τη μετατροπή των δυνάμεων των «Κ»ΚΕ-ΠΑΜΕ, κατά τη διάρκεια τηςαπεργίας 20-21 Οκτώβρη 2011, σε δύναμη κρούσης του ντόπιου κεφαλαίου,
ενώ σε διεθνήζητήματα , πέραν των άλλων, πέρασε απ’ την υπεράσπιση της
φασιστικής δικτατορίας τουαιμοσταγούς αρχιεγκληματία στρατηγού Βιντέλα στην Αργεντινή (
δολοφόνησε πάνω από30.000 αντιφασίστες και κομμουνιστές), στην υπεράσπιση-στήριξη της
ΔΙΟΡΙΣΜΕΝΗΣ απ’ τααμερικανο-αγγλικά ιμπεριαλιστικά στρατεύματα Κατοχής κυβέρνησης
ΔΟΣΙΛΟΓΩΝ στο ΙΡΑΚμε τη συμμετοχή του αδελφού χρουστσοφικού ρεφορμιστικού «Κ»Κ Ιράκ που επανειλημμέναπροσκάλεσαν στις διεθνείς συναντήσεις των κομμάτων του αντεπαναστατικού ρεύματος τηςχρουστσοφικής σοσιαλδημοκρατίας στην Αθήνα, για να καταλήξουν στην εντελώς πρόσφατη,στα μέσα του περασμένου χρόνου (τελευταίο 10ήμερο Αυγούστου 2012), ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ τηςμεγάλης και πρωτοφανούς μαζικής ΣΦΑΓΗΣ των νοτιοαφρικανών μεταλλωρύχων απ’ τηνκυβέρνηση της «Νότιας Αφρικής που συμμετέχουν το Αφρικανικό Εθνικό ΚογκρέσοANC, το Νοτιοαφρικάνικο Κομμουνιστικό Κόμμα και τα συνδικάτα COSATU »(«Ρ»26/8/2012, σελ. 17) δηλ. το ANC, το χρουστσοφικό σοσιαλδημοκρατικό Ν«Κ»Κ (αδελφόκόμμα του «Κ»ΚΕ) και τα
ρεφορμιστικά συνδικάτα COSATU (αδελφό συνδικάτο του ΠΑΜΕ),μετατρεπόμενοι έτσι οι σοσιαλδημοκράτες χρουστσοφικοί ηγέτες, για πρώτη φορά, σε ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ-ΔΗΜΙΟΥΣ του διεθνούς προλεταριάτου.
«αι αρχαί του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος αντιτίθενται προς πάσαν ενέργειαν σκοπούσαν εις την βίαιαν κατάληψιν της εξουσίας ή την ανατροπήν του Ελεύθερου Δημοκρατικού Πολιτεύματος»
(2 Οκτωβρίου1974)
Α. Η ΑΝΤΙΣΤΑΛΙΝΙΚΗ-ΑΝΤΙΖΑΧΑΡΙΑΔΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ ΤΟΥ «Κ»ΚΕ: ολοένα και ΔΕΞΙΟΤΕΡΑ ως το οριστικότης ΠΕΡΑΣΜΑ στις θέσεις των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ με την ΑΡΝΗΣΗ, συγκάλυψη, εξωραϊσμό και ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗτης ιμπεριαλιστικής ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ της Ελλάδας και τη δήθεν «ισότιμη» συμμετοχή σε ΕΕ
Η σχεδόν 60χρονη ιστορία της ύπαρξης (Μάρτης 1956) και δράσης του αστικού σοσιαλδημοκρατικού«Κ»ΚΕ χαρακτηρίζεται από μια ΟΛΟΕΝΑ και ΔΕΞΙΟΤΕΡΗ πορεία – στα πλαίσια της αντεπαναστατικήςρεφορμιστικής σοσιαλδημοκρατικής γραμμής του 20ου Συνεδρίου του ΚΚΣΕ (Φλεβάρης 1956) – των εκάστοτε δεξιών οπορτουνιστικών ηγεσιών του με κατάληξη το ανοιχτό και οριστικό πλέον ΠΕΡΑΣΜΑ τηςσημερινής σοσιαλδημοκρατικο-τροτσκιστικής ηγεσίας στις θέσεις των δυο μεγαλοαστικών κομμάτων, τηςμοναρχοφασιστικής ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ δηλ.
ΑΡΝΗΣΗ της ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ και συνάμα συγκάλυψη, εξωραϊσμόκαι ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ της οικονομικο-πολιτικο-στρατιωτικής ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ της χώρας απ’ τις διάφορεςισχυρές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις (ΗΠΑ, ΕΕ, κλπ.) αλλά και η δήθεν «ισότιμη»(!) συμμετοχή στο «λάκκο τωνλεόντων» των μεγάλων μονοπωλίων της ιμπεριαλιστικής ΕΕ ή αλλιώς η ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΗ της «αλληλεξάρτησης»Ελλάδας–ΕΕ ως «ιμπεριαλιστικής»(!) πλέον χώρας, προχωρώντας επιπλέον ως ΚΑΙ την ΑΡΝΗΣΗ του ΞΕΝΟΔΟΥΛΟΥ-ΕΘΕΛΟΔΟΥΛΟΥ χαρακτήρα της ντόπιας αντιδραστικής αστικής τάξης που συνοδεύτηκεαπ’ την εξαπόλυση μιας σφοδρότατης και προκλητικότατης ΕΠΙΘΕΣΗΣ στην ορθότατη επαναστατική γραμμήτων ΚΚΕ-ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ, επειδή η αστική τάξη στην εποχή τους
« χαρακτηρίστηκε ξενόδουλη από γεννησιμιούτης»(«Ρ» 7-8/1/2012, σελ. 13) απ’ το κομμουνιστικό κίνημα.
Μια ΟΛΟΕΝΑ και ΔΕΞΙΟΤΕΡΗ πορεία που τις τελευταίες δεκαετίες πέρασε, στα χρόνια της «μεταπολίτευσης»,απ’ τη συνεργασία με το μεγαλοαστικό κόμμα του ΠΑΣΟΚ με σημαία τη διαβόητη «αλλαγή», πιο συγκεκριμένατο «όραμα της Μεγάλης Αλλαγής» (ΠΑΣΟΚ) ή την «πραγματική αλλαγή» («Κ»ΚΕ) δηλ. μια συνειδητήδημαγωγική πολιτική ΑΠΑΤΗ που θ’ «άνοιγε» ΔΗΘΕΝ «
ειρηνικά κοινοβουλευτικά»(!) τοδρόμο προς το «σοσιαλισμό» τους (= ένας μεταρρυθμισμένος
καπιταλισμός), τη συνεργασία με το μοναρχοφασιστικό κόμμα της ΝΔ αργότερα και τη συμμετοχή μαζί του στην κυβέρνηση Τζανετάκη (ΝΔ-ΣΥΝ-«Κ»ΚΕ) το 1989 και ύστερα με τα δυο μεγαλοαστικά κόμματα στηνκυβέρνηση Ζολώτα (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΝ-«Κ»ΚΕ), φτάνοντας στους ΚΟΙΝΟΥΣ υποψηφίους«Κ»ΚΕ-ΝΔ στις Δημοτικές Εκλογές (Χρ. Τέγος Καρδίτσα, κλπ.) – παράλληλα με την κυριαρχίαστις γραμμές της ηγεσίας θρησκευτικών, εθνικιστικών και ρατσιστικών απόψεων – για ναπεράσει ανοιχτά με το μέρος της αντιδραστικής αστικής τάξης καταγγέλλοντας, το 2008,τη μεγαλειώδη εξέγερση της Νεολαίας και να καταλήξει στην επαίσχυντη ΠΕΡΙΦΡΟΥΡΗΣΗ τουαστικού κοινοβουλίου και τη μετατροπή των δυνάμεων των «Κ»ΚΕ-ΠΑΜΕ, κατά τη διάρκεια τηςαπεργίας 20-21 Οκτώβρη 2011, σε δύναμη κρούσης του ντόπιου κεφαλαίου,
ενώ σε διεθνήζητήματα , πέραν των άλλων, πέρασε απ’ την υπεράσπιση της
φασιστικής δικτατορίας τουαιμοσταγούς αρχιεγκληματία στρατηγού Βιντέλα στην Αργεντινή (
δολοφόνησε πάνω από30.000 αντιφασίστες και κομμουνιστές), στην υπεράσπιση-στήριξη της
ΔΙΟΡΙΣΜΕΝΗΣ απ’ τααμερικανο-αγγλικά ιμπεριαλιστικά στρατεύματα Κατοχής κυβέρνησης
ΔΟΣΙΛΟΓΩΝ στο ΙΡΑΚμε τη συμμετοχή του αδελφού χρουστσοφικού ρεφορμιστικού «Κ»Κ Ιράκ που επανειλημμέναπροσκάλεσαν στις διεθνείς συναντήσεις των κομμάτων του αντεπαναστατικού ρεύματος τηςχρουστσοφικής σοσιαλδημοκρατίας στην Αθήνα, για να καταλήξουν στην εντελώς πρόσφατη,στα μέσα του περασμένου χρόνου (τελευταίο 10ήμερο Αυγούστου 2012), ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ τηςμεγάλης και πρωτοφανούς μαζικής ΣΦΑΓΗΣ των νοτιοαφρικανών μεταλλωρύχων απ’ τηνκυβέρνηση της «Νότιας Αφρικής που συμμετέχουν το Αφρικανικό Εθνικό ΚογκρέσοANC, το Νοτιοαφρικάνικο Κομμουνιστικό Κόμμα και τα συνδικάτα COSATU »(«Ρ»26/8/2012, σελ. 17) δηλ. το ANC, το χρουστσοφικό σοσιαλδημοκρατικό Ν«Κ»Κ (αδελφόκόμμα του «Κ»ΚΕ) και τα
ρεφορμιστικά συνδικάτα COSATU (αδελφό συνδικάτο του ΠΑΜΕ),μετατρεπόμενοι έτσι οι σοσιαλδημοκράτες χρουστσοφικοί ηγέτες, για πρώτη φορά, σε ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ-ΔΗΜΙΟΥΣ του διεθνούς προλεταριάτου.
Σχόλια