Ηγεσία ΟΛΜΕ: Ανάξια λόγου, άξια προσοχής!
Η Γενική Συνέλευση των προέδρων των ΕΛΜΕ (30/01/2016) θα σημειωθεί
από τον «ιστορικό του μέλλοντος» ως μια τρύπα στο νερό. Μέσα στη χρονική
καρδιά του Ασφαλιστικού με την επίθεση ΕΕ – ΔΝΤ – κυβέρνησης να
φουλάρει τις μηχανές και το ΣΥΡΙΖΑ να προβάρει νωρίς τα αποκριάτικα
προσωπεία του, η σύμπλευση ΣΥΝΕΚ [ΣΥΡΙΖΑ] και ΔΑΚΕ [ΝΔ] απέτρεψε κάθε
χρήσιμη απόφαση. Η συμμαχία ΣΥΝΕΚ και ΔΑΚΕ μαρμάρωσε σαν Μέδουσα τον
κλάδο.
Όταν οι αγρότες είναι στα μπλόκα και οι αυτοαπασχολούμενοι στο δρόμο, οι εκπαιδευτικοί έπρεπε να 'χουν πάρει αμπάριζα. Αντ' αυτού η αναμονή, ο φόβος, η υποταγή και ο συμβιβασμός [όπως ισχύει και για τη ΔΟΕ όπου το παλιό δίπολο ΔΑΚΕ – ΠΑΣΚ, εκεί υπάρχει ακόμα, καθηλώνει άλλες 70.000 δημοσίους υπαλλήλους].
Στο μεγάλο κεφάλαιο του προσχηματικού διαλόγου, χωρίς ο Ν. Φίλης να δεσμεύεται σε τίποτα, όλο το παλιό και νέο κηφηναριό, καμώνεται θεατρικά ότι διαλέγεται τρέχοντας σαν άρμα Θέσπιδος –από χωρίου εις χωρίον– παριστάνοντας τους ανησυχούντες.
Πρόκειται για φαρσοκωμωδία.
Ήδη ένα μεγάλο τμήμα αγροτών αφού είχε πέσει στη φάκα πολλές φορές, τώρα καταλαβαίνει πως έχουμε πόλεμο και όχι διάλογο και προσανατολίζεται ανάλογα.
Αλλά οι καθηγητές στην αναμονή!
Πρέπει, τώρα και όχι αύριο, να φέρουμε τα πάνω – κάτω. Η ασφάλιση μας αφορά όλους. Πρόκειται για δείγμα του πολιτισμού μας και όχι για τεχνικές των ιδιωτικών εταιρειών. Αν το δίδυμο της συμφοράς μας καθήλωσε πρόσκαιρα κρυπτόμενο στις αγκαλιές της ΑΔΕΔΥ(!) πρέπει να ενημερώσουμε «από κάτω» τον κόσμο χωρίς χρονοτριβή και χωρίς αναστολές.
Εδώ παίζεται το μέλλον μας και το μέλλον των παιδιών μας. Αν οι παλιοί και νέοι κυβερνητικοί συνδικαλιστές δίνουν εξετάσεις στ' αφεντικά τους, ας τους χαλάσουμε το σκηνικό.
Όταν οι αγρότες είναι στα μπλόκα και οι αυτοαπασχολούμενοι στο δρόμο, οι εκπαιδευτικοί έπρεπε να 'χουν πάρει αμπάριζα. Αντ' αυτού η αναμονή, ο φόβος, η υποταγή και ο συμβιβασμός [όπως ισχύει και για τη ΔΟΕ όπου το παλιό δίπολο ΔΑΚΕ – ΠΑΣΚ, εκεί υπάρχει ακόμα, καθηλώνει άλλες 70.000 δημοσίους υπαλλήλους].
Στο μεγάλο κεφάλαιο του προσχηματικού διαλόγου, χωρίς ο Ν. Φίλης να δεσμεύεται σε τίποτα, όλο το παλιό και νέο κηφηναριό, καμώνεται θεατρικά ότι διαλέγεται τρέχοντας σαν άρμα Θέσπιδος –από χωρίου εις χωρίον– παριστάνοντας τους ανησυχούντες.
Πρόκειται για φαρσοκωμωδία.
Ήδη ένα μεγάλο τμήμα αγροτών αφού είχε πέσει στη φάκα πολλές φορές, τώρα καταλαβαίνει πως έχουμε πόλεμο και όχι διάλογο και προσανατολίζεται ανάλογα.
Αλλά οι καθηγητές στην αναμονή!
Πρέπει, τώρα και όχι αύριο, να φέρουμε τα πάνω – κάτω. Η ασφάλιση μας αφορά όλους. Πρόκειται για δείγμα του πολιτισμού μας και όχι για τεχνικές των ιδιωτικών εταιρειών. Αν το δίδυμο της συμφοράς μας καθήλωσε πρόσκαιρα κρυπτόμενο στις αγκαλιές της ΑΔΕΔΥ(!) πρέπει να ενημερώσουμε «από κάτω» τον κόσμο χωρίς χρονοτριβή και χωρίς αναστολές.
Εδώ παίζεται το μέλλον μας και το μέλλον των παιδιών μας. Αν οι παλιοί και νέοι κυβερνητικοί συνδικαλιστές δίνουν εξετάσεις στ' αφεντικά τους, ας τους χαλάσουμε το σκηνικό.
Σχόλια