Απορρίφθηκε η αίτηση αποφυλάκισης του Σάββα Ξηρού: Αμα δεν είσαι μεγαλολαμόγιο, δεν πα' να έχεις και 95% αναπηρία

«Στο άρθρο 110Α του Ποινικού Κώδικα πρέπει να προστεθεί νέα παράγραφος που να ορίζει ότι: “Το άρθρο αυτό δεν ισχύει για τον κρατούμενο Σάββα Ξηρό“. Η ερμηνεία που πραγματοποίησε το Συμβούλιο Εφετών Πειραιά βρίσκεται εκτός των δυνατοτήτων που παρέχονται από το νόμο στο επίπεδο της ερμηνείας των νομικών διατάξεων και στην ουσία νομοθετεί υπερβαίνοντας την αρμοδιότητά του. Η αυθαίρετη εξαίρεση του Σάββα Ξηρού από τη ρύθμιση του 110Α σηματοδοτεί την αδυναμία των γενικών αρχών του δικαίου να επικρατήσουν έναντι των ιδιαίτερων πεποιθήσεων των δικαζόντων».

Στην παραπάνω δήλωση της Αννυς Παπαρούσσου, συνηγόρου του Σάββα Ξηρού, περιγράφεται με αυστηρούς νομικούς όρους το νέο ανοσιούργημα που διεπράχθη σε βάρος του βεβαιωμένα ανάπηρου πολιτικού κρατούμενου.  Στις 22 σελίδες του βουλεύματος 180/2018 του Συμβουλίου Εφετών Πειραιώς αποτυπώνεται με τον χαρακτηριστικό τρόπο η βούληση των δικαστικών αρχών (πίσω από τις οποίες κρύβεται η πολιτική εξουσία), να μην αποφυλακίσει τον Σάββα Ξηρό, όχι επειδή δεν πληροί τις προϋποθέσεις του νόμου, αλλά επειδή είναι ο Σάββας Ξηρός.

Στο βούλευμα εμφανίζεται νομική διχογνωμία ανάμεσα στον προτείνοντα εισαγγελέα και στους δικαστές του Συμβουλίου, όμως αυτή η διχογνωμία αφορά την επένδυση μιας προειλημμένης απόφασης, η οποία είναι κοινή και για τους δύο: δεν πρέπει να αποφυλακιστεί!

Ο εισαγγελέας είναι κυνικός. Κάνει μια προκλητικά στρεβλή ερμηνεία του άρθρου  110Α του Ποινικού Κώδικα, αναφέροντας ότι αποφυλάκιση προβλέπεται για τον καταδικασθέντα σε ισόβια, όχι όμως για περισσότερες από μία ποινές ισοβίων, γι' αυτό και «ο νομοθέτης δεν χρησιμοποιεί πληθυντικό αριθμό στο επίμαχο σημείο του εν λόγω άρθρου»! Αν πρωτοετείς της Νομικής διάβαζαν αυτή την ερμηνεία από ανώτερο εισαγγελέα, ίσως κάποιοι να σκέπτονταν να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους. Ως προς τις υπόλοιπες προϋποθέσεις για την αποφυλάκιση ο εισαγγελέας δεν κάνει ακροβατισμούς, γιατί δεν τον ενδιαφέρει, αφού ευθύς εξαρχής λέει πως με παραπάνω από μία ισόβια κάθειρξη αποκλείεται ο κρατούμενος από το άρθρο 110Α.

Θα παραβλέψουμε την κατασταλτική μανία με την οποία ο εισαγγελέας εκστρατεύει κατά της συγκεκριμένης διάταξης (τη χαρακτηρίζει «σωφρονιστική νομική κολυμβήθρα του Σιλωάμ) και θα μείνουμε στη «δεύτερη γραμμή άμυνας», που αφορά τον Σάββα ως κρατούμενο. Παραδέχεται ότι «είναι τελείως τυφλός, χωρίς την δυνατότητα ανάκτησης, έστω και μερικώς της οράσεώς του, μη δυνάμενος να υποβληθεί σε σχετική θεραπεία». Ομως, γράφει, έχει τις υπόλοιπες αισθήσεις του και αν αποφυλακιστεί «θα καταστεί   πόλος έλξεως, καθοδηγητής, αλλά και ιδεολογικός στρατολόγος» κτλ. κτλ.!

Οι δικαστές του Συμβούλιου δε δέχτηκαν την τερατώδη γραμματολογική ερμηνεία του εισαγγελέα και έκριναν ότι και ο καταδικασμένος σε περισσότερες από μία ισόβιες καθείρξεις υπάγεται στις διατάξεις του άρθρου 110Α ΠΚ. Εκαναν, όμως, τη δική τους ακροβατική ερμηνεία, κρίνοντας ότι στις περιπτώσεις αναπήρων καταδικασμένων σε ισόβια δεν ισχύει η αποδέσμευση από τις προϋποθέσεις της χορήγησης της υπό όρο απόλυσης, όπως ισχύει για τους άλλους καταδίκους. Για να μην σας κουράζουμε με νομικές αναλύσεις, τα μέλη του Συμβουλίου έκαναν τη δική τους αριθμητική και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο τυφλός Σάββας Ξηρός μπορεί να αποφυλακιστεί μόνο όταν φτάσει το ανώτατο προβλεπόμενο όριο φυλάκισης των 25 ετών! Αυτός, όμως, με τη «σκαστή» ποινή που έχει εκτίσει (16 χρόνια, δύο μήνες και πέντε μέρες) και με τον λεγόμενο ευεργετικό υπολογισμό, φτάνει τα 21 χρόνια, τέσσερις μήνες και έξι μέρες, άρα δε δικαιούται να αποφυλακιστεί!

Δε χρειάζεται να γράψουμε περισσότερα. Δύο διαφορετικά όργανα (εισαγγελέας και Συμβούλιο), κάνοντας διαφορετικές ακροβατικές και εξαμβλωματικές ερμηνείες μιας απλής νομικής διάταξης, «συναντήθηκαν» στο «διά ταύτα» της μη αποφυλάκισης του Σάββα. Ηξεραν τι απόφαση έπρεπε να βγάλουν και απλά… αυτοσχεδίασαν.