Νέο καπέλο Σαμαρά στον Κούλη

Ο Καραμανλής δεν πήρε το λόγο στο συνέδριο της ΝΔ, πιστός στο δόγμα «βαριέμαι αφόρητα». Περιορίστηκε σε μια λακωνική δήλωση κατά την προσέλευσή του, στην οποία δεν ανέφερε ούτε μια φορά το όνομα Μητσοτάκης (αναφέρθηκε μόνο στην «παράταξη») και δεν άσκησε την παραμικρή κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ και στον Τσίπρα.

Ο Σαμαράς πήρε το λόγο και προσπάθησε και πάλι να φορέσει… σομπρέρο στον Κούλη τις ακροδεξιές-υπερεθνικιστικές απόψεις του, που είναι παρόμοιες μ' αυτές του Ορμπαν, του Κουρτς και της Λεπέν. Αρκεί μια σύγκριση της ομιλίας Σαμαρά με την ομιλία Αβραμόπουλου για να βγάλει κανείς συμπεράσματα για την ομηρία Μητσοτάκη από τον προηγούμενο αρχηγό της ΝΔ, ο οποίος φιλοδοξεί να ξαναβρεθεί στην αρχηγία του κόμματος, αν και όταν ο Κούλης κάνει τη «στραβή».

Ο Αβραμόπουλος έκανε μια ομιλία κοσμοπολίτικη, στην οποία κυριαρχούσαν η «μετωπική σύγκρουση των δυνάμεων που πιστεύουν στην Ευρώπη, με τον λαϊκισμό, τον ευρωσκεπτικισμό και τον εθνικισμό» (ας μην ξεχνάμε ότι τα ίδια λέει και ο ΣΥΡΙΖΑ). Δεν έκανε καμιά επίθεση στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά στάθηκε στα προτερήματα της ΝΔ και του Μητσοτάκη. Αναφέρθηκε και στο προσφυγικό, μιλώντας σαν… αρσενική Μέρκελ και καταλήγοντας με μπηχτή κατά του Σαμαρά και των άλλων ακροδεξιών της ΝΔ: «Να δείξουμε αυτό που είμαστε, μια μεγάλη λαϊκή, φιλελεύθερη παράταξη, με σαφή ευρωπαϊκό προσανατολισμό και εθνική στρατηγική, που δεν θα αφήνει περιθώρια στο λαϊκισμό των άκρων, να καπηλεύονται τον πατριωτισμό των Ελλήνων και τις δημοκρατικές τους ευαισθησίες».

Αντίθετα, ο Σαμαράς έσταζε αντικομμουνιστικό δηλητήρια και το ύφος του θύμιζε χωροφύλακα της δεκαετίας του '50. Σταχυολογούμε ενδεικτικά: «Ανοίγουμε σήμερα, με αυτό το συνέδριό μας, τα πανιά της ΝΔ προς τις εκλογές, με μια σημαία καρφωμένη στο καράβι μας, που γράφει “πρώτα η Πατρίδα“!» - «Και το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης, διάχυτο παντού. Και μαζί με τα συνεχή χτυπήματα της τρομοκρατίας, όλα αυτά δημιουργούν ήδη “ρωγμές” στην Ευρωπαϊκή ενοποίηση» - «Η Ευρώπη ενώνει πατρίδες. Δεν καταργεί πατρίδες! Ναι, την Ευρώπη την υπονομεύει ο λαϊκισμός! Αλλά, εξίσου, την υπονομεύει και ο εθνομηδενισμός!» - «Μετέτρεψαν τα Πανεπιστήμιά μας σε άσυλα εμπόρων ναρκωτικών και σε επίσημο χώρο στρατολόγησης του Ρουβίκωνα» - «Τελευταία, κάθε βράδυ τους βλέπουμε στο κανάλι τους, την ΕΡΤ, να κλαίνε και να οδύρονται, που έχασε το ΕΑΜ το 1944, τη “μάχη της Αθήνας“» - «Θεωρούν την Αμφίπολη της Μακεδονίας μας… “σύμβολο εθνικισμού“!» - «Ποτέ δεν αγάπησαν τον Παύλο Μελά» - «Ποτέ δεν ένιωσαν την Ορθοδοξία σαν πολύτιμο κομμάτι της εθνικής μας ταυτότητας» - «Χαβιάρι και φαγοπότι με Αρη Βελουχιώτη»! - «Για πρώτη φορά κατέβηκε πάνω από ενάμιση εκατομμύριο κόσμος στους δρόμους, για το Μακεδονικό: Στη Θεσσαλονίκη αρχικά. Στην Αθήνα μετά. Σε δεκάδες πόλεις της χώρας στη συνέχεια. Και κατέβηκαν αυθόρμητα» - «Είδε ακόμα η κοινωνία μας μαθητές να κατεβαίνουν και να διαδηλώνουν για την Ελληνικότητα της Μακεδονίας. Μαζικά, αυθόρμητα, ενωτικά, ανεμίζοντας ελληνικές σημαίες. Δεν έσπαγαν. Δεν έκαιγαν. Δεν κατέστρεφαν. Δεν απειλούσαν. Απλώς ζητούσαν να ακουστεί η αλήθεια τους. Η αλήθεια μας» - «Ξέρετε ότι χρόνια τώρα, ήμουν και είμαι αντίθετος με την εκχώρηση του ονόματος της Μακεδονίας» - «Ο Τσίπρας κάνει όλες τις υποχωρήσεις στα εθνικά θέματα» - «Είστε φιλελεύθεροι! Να είστε υπερήφανοι γι’ αυτό! Είστε πατριώτες! Να είστε υπερήφανοι γι’ αυτό! Τα σύνδρομα ενοχής τελειώσαν! Καταλάβετέ το! Συνειδητοποιήστε το!».

«Ολα τα λεφτά» ήταν η κατακλείδα της ακροδεξιάς ομιλίας του: «Η συνείδηση της παράταξης είναι όρθια! Η συνείδηση του ελληνικού λαού, αφυπνίστηκε. Οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ τελειώσανε! Πάμε για την μεγάλη νίκη! Πάμε για την Ανάσταση της Ελλάδας! Πάμε να δώσουμε και πάλι φώς στο πρόσωπο της Ελλάδας. Είναι δίπλα μας, οι παρακαταθήκες των παλιών, οι προσδοκίες των σημερινών και τα όνειρα των νέων! Γιατί, και ο Μίκης το έχει κάνει τραγούδι: “Λευτεριά και Ρωμιοσύνη είναι αδέλφια δίδυμα“!». Το τελευταίο, βέβαια, δεν το έχει μελοποιήσει ο Θεοδωράκης, το αγαπημένο παιδί της χούντας, ο Κατσαρός, το έχει μελοποιήσει. Πού να ξέρει, όμως, ο Σαμαράς από τέτοια; Τα μουσικά του γούστα αρχίζουν και τελειώνουν στην Αννα Βίσση…

Στο ίδιο μήκος κύματος, αν και ένα «κλικ» κάτω από τον Σαμαρά, ήταν και ο ακροδεξιός Μάνφρεντ Βέμπερ, ο μόνος ευρωπαίος συντηρητικός που κατάφεραν να φέρουν στο συνέδριο. Ο οποίος δεν τόλμησε να εμφανιστεί ως εκπρόσωπος του ΕΛΚ. Η μόνη κομματική αναφορά που έκανε ήταν στο κόμμα του, το CSU, και στον φασίστα  ιδρυτή του, Φραντς Γιόζεφ Στράους. Είχε και την πλάκα του ο Βέμπερ, καθώς ήθελε να συγκεντρώσει τα πυρά του ενάντια στη σοσιαλδημοκρατία (δικός του αντίπαλος στις ευρωεκλογές είναι ο σοσιαλδημοκράτης Τίμερμανς) και γι' αυτό βάφτισε τον Τσίπρα… σοσιαλιστή, ώστε να μπορεί να κάνει ένα πακέτο των δύο (ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία και Τσίπρας).

Εχει ιδιαίτερη σημασία το «σομπρέρο» που φόρεσε ο Σαμαράς στον Κούλη, καθώς είχε προηγηθεί η εναρκτήρια ομιλία του τελευταίου, στην οποία προσπάθησε να περιγράψει τη ΝΔ ως «ένα κόμμα πατριωτικό αλλά και ταυτόχρονα ευρωπαϊκό. Ενα κόμμα που τολμά τις μεγάλες αλλαγές, αλλά σέβεται την ιστορία του. Ένα κόμμα που αναγνωρίζει ότι υπάρχουν εθνικές αξίες σε πείσμα όσων θέλουν να τις διαγράψουν. Και τις υπερασπίζεται».

Οι εθνικιστικές δόσεις στην ομιλία του Μητσοτάκη ήταν «λελογισμένες». Φυσικά και αναφέρθηκε στο «Μακεδονικό» και στη Συμφωνία των Πρεσπών, φυσικά και επανέλαβε τα περί ανταλλαγής από τον Τσίπρα της μη περικοπής των συντάξεων με το «Μακεδονικό», όμως ούτε το ύφος του Σαμαρά χρησιμοποίησε ούτε περί «προδοσίας» μίλησε («εθνική υποχώρηση» ήταν η πιο σκληρή έκφραση που χρησιμοποίησε). Δεν παρέλειψε, μάλιστα, να κάνει επίθεση και στον εθνικισμό: «Ταυτόχρονα, όμως, ζητώ από τους πολίτες να μην σαγηνευτούν από τις σειρήνες του ανέξοδου εθνικισμού. Να βρεθούν, να βρεθούμε, όλοι μαζί απέναντι σε όσους καπηλεύονται τα πατριωτικά τους αισθήματα. Να μην ταυτιστούν με το μαύρο. Αλλο ο αγνός πατριωτισμός και άλλο η πατριδοκαπηλία.  Οσο ταυτιζόμαστε με το πρώτο, άλλο τόσο αποστρεφόμαστε το δεύτερο. Μην αφήσετε να αμαυρωθεί ο γνήσιος πατριωτισμός μας και να στήσει ο ΣΥΡΙΖΑ ένα νέο διχασμό πάνω στο δικό του εθνικό ναυάγιο».

Αυτά τα ζητήματα περίπου τα «ξεπέταξε» ο Μητσοτάκης, για να εστιάσει στα υπόλοιπα, τα νεοφιλελεύθερα στην οικονομία, στα ζητήματα «τάξης και ασφάλειας» (χωρίς τη φρασεολογία και το ύφος του Σαμαρά) και στη δημαγωγική υποσχεσιολογία (αύξηση κατώτατου μισθού με ρυθμό διπλάσιο απ' αυτόν του ΑΕΠ, διχίλιαρα για κάθε γέννηση κτλ.).  Την πρόθεσή του να οργανώσει ένα συνέδριο που θα επιβεβαίωνε ότι ο ίδιος έκανε «τη δημιουργική ανανέωση και τη διεύρυνση» που μετέτρεψαν  τη ΝΔ στη «μεγάλη κεντροδεξιά παράταξη που θα δώσει αξιόπιστη εναλλακτική λύση στο πρόβλημα της χώρας» ο Μητσοτάκης την έδειξε και με την αντιγραφή μιας από τις «μοντερνιές» του Ποταμιού. Εστησε ένα πάνελ με «προσωπικότητες» εκτός ΝΔ (Χωμενίδης, Κιντή, Ματσαγγάνης, Πιερρακάκης, Κωσταράκος), οι οποίοι υποτίθεται ότι έφεραν στους συνέδρους τις απόψεις της «κοινωνίας». «Στο Συνέδριό μας προσήλθαν σημαντικές προσωπικότητες από διαφορετικούς πολιτικούς και ιδεολογικούς χώρους. Είναι ένας αστερισμός από πρόσωπα που η σκέψη τους εμπλούτισε τις εργασίες μας και επιβεβαίωσε αυτό το οποίο λέω με τόσο μεγάλη ένταση, ότι είμαστε ένα ανοιχτό κόμμα», είπε στο κλείσιμο ο Μητσοτάκης, σαν να προσπαθούσε να βγάλει το ακροδεξιό «σομπρέρο» που του είχε φορέσει ο Σαμαράς.

Ομως, εκ των πραγμάτων, αυτό το «σομπρέρο» του έπεσε βαθύ. Την ενόχλησή του την έδειξε και με τον ύμνο και τις ευχαριστίες προς τον Μεϊμαράκη, χωρίς καμιά αναφορά στον Σαμαρά (τον ανέφερε κάποια στιγμή φευγαλέα στο τέλος, μαζί με τον Βρούτση). Πέρα από το εξ αντικειμένου καπέλωμα από έναν πρώην στον νυν αρχηγό, με την κατάθεση διακριτής πολιτικής πλατφόρμας, η ομιλία Σαμαρά έδωσε την ευκαιρία στον ΣΥΡΙΖΑ να εστιάσει σ' αυτήν τη συζήτηση και την πολιτική αντιπαράθεση. «Δεν πρόλαβε να τελειώσει τα λεγόμενά του ο κ. Μητσοτάκης και αυτός που πραγματικά διοικεί το κόμμα, ο κ. Σαμαράς, με μια ομιλία βγαλμένη από την εποχή του εμφυλίου, κατάφερε να επιβεβαιώσει μέχρι κεραίας όσα είπε προχθές ο πρωθυπουργός. Εκανε άνοιγμα στην ακροδεξιά, στις υποκινούμενες από τη Χρυσή Αυγή καταλήψεις, και έδωσε στίγμα Ορμπαν και Σαλβίνι στο “ευρωπαϊκό“ προφίλ της ΝΔ», έσπευσε να ανακοινώσει η Κουμουνδούρου. Και ο κυβερνητικός μηχανισμός προπαγάνδας (υπουργοί, βουλευτές, στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, «ενσωματωμένοι» δημοσιογράφοι) έπιασε δουλειά. Στόχος, να «ζωγραφιστεί» ο Μητσοτάκης σαν όμηρος του Σαμαρά και των Γεωργιάδη-Βορίδη και να πολωθεί η πολιτική αντιπαράθεση γύρω από τους πόλους «ακροδεξιά» και «αριστερά».

Μπορεί να πει κανείς ότι αυτά δεν έχουν μεγάλη σημασία για τους ψηφοφόρους. Οι δεξιοί βρίσκονται στα κάγκελα με το «Μακεδονικό», οπότε ο Σαμαράς τους μπετονάρει γύρω από τα ψηφοδέλτια της ΝΔ. Την ίδια στιγμή, όμως, υπάρχουν οι λεγόμενοι κεντρώοι (ο «μεσαίος χώρος» που έλεγε ο Καραμανλής) που ανατριχιάζουν βλέποντας και ακούγοντας τον Σαμαρά. Αν χαθούν αυτοί, η εκλογική νίκη της ΝΔ γίνεται επίδικο.