Σχόλιο

Ἀντικείμενο τοῦ μίσους, στόχος καὶ ἀποδιοπομπαῖος τράγος, ἀναλώσιμο προϊὸν γίνεται ὁ ἀδύναμος καὶ ὁ ἀδικημένος. 

Βολικὸς ἀποπροσανατολισμὸς ἀπὸ τὶς εὐθύνες τῶν ἰσχυρῶν τοῦ κόσμου τούτου: Τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης ποὺ μετατρέπει τὴ χώρα μας σὲ ἀποθήκη ψυχῶν, τῆς Διεθνοῦς Ὀλιγαρχίας ποὺ ἀπομυζᾶ τὶς χῶρες τοῦ Τρίτου Κόσμου καὶ ὑποκινεῖ πολέμους. 

Εὔκολη λύση ἡ «μαγκιὰ» πρὸς τοὺς ἀδύναμους, ἰδίως ὅταν συνδυάζεται μὲ τὶς «ὑποκλίσεις» στοὺς ἰσχυρούς.

Ἐμεῖς δὲν πρόκειται νὰ προσχωρήσουμε σ’ αὐτὴ τὴν πολλαπλῶς «προσκυνημένη» στάση. Ἡ ἀνθρωπιά μας εἶναι ἀδιαπραγμάτευτη βάση γιὰ κάθε πλαίσιο ἀντιμετώπισης καὶ λύσης τοῦ προβλήματος.

Αποκλεισμό τοῦ ρόλου τῶν ΜΚΟ, καταπολέμηση τῶν κυκλωμάτων τῶν διακινητῶν.

Οἱ Κυβερνήσεις ἐπέλεξαν εἴτε τὴν ἀπραξία, εἴτε τὸν αὐταρχισμό, μὲ ἀποκορύφωμα τὴν κατασκευὴ νέων κλειστῶν κέντρων ποὺ ἐπιβαρύνουν ἀκόμα περισσότερο τὰ νησιά. 

Ἐπέλεξαν καὶ τὴ συμμόρφωση μὲ τὴν Ε.Ε., ἀντὶ νὰ ἀσκήσουν πιέσεις γιὰ εὐρύτερες διεθνεῖς πρωτοβουλίες καὶ ἰδίως τὸν ἔλεγχο καὶ ταυτοποίηση τῶν προσφύγων στὸ τουρκικὸ ἔδαφος.