Ο «στόχος 519c»

 

«Γιατί δεν μιλούν τα θύματα των υποκλοπών;» αναρωτιόταν  από τον τίτλο του χριστουγεννιάτικου άρθρου του ο Κώστας Βαξεβάνης. Αφού πέρασε «γενεές δεκατέσσερις» τον Μητσοτάκη και τους παρακολουθούμενους (Χατζηδάκη, Φλώρο, Γεραπετρίτη κ.ά.), κατέληξε πάλι σε ερωτήματα: «Αυτό το κοµµάτι του σκανδάλου, στο οποίο τα θύµατα επιλέγουν τη σιωπή των αχαµνών, είναι το πιο ανησυχητικό. Είναι πλέον προφανές ότι καµιά από τις παρακολουθήσεις δεν έγινε για λόγους εθνικής ασφάλειας. Οι ωτακουστές και παράνοµοι καταγραφείς έχουν στα χέρια τους «τη ζωή των άλλων». Τι περιέχει αυτή η ζωή που τους κάνει βωβούς και άλαλους; Τι έχουν κάνει που τους φοβίζει και τους καθιστά πρόβατα στο σφαγείο του Μητσοτάκη;».

Προς τι τα ρητορικά ερωτήματα; Γιατί δεν ρωτάει τις πηγές του στην ΕΥΠ/ΚΥΠ, να μάθει από πού «κρατάει» ο Μητσοτάκης τους παρακολουθούμενους και να μας ενημερώσει κι εμάς; Αφού η πηγή του Βαξεβάνη διαθέτει «τα πάντα όλα», όσα κατέγραψαν σε εκθέσεις οι κυπατζήδες, γιατί δεν δημοσιεύει μερικά, ώστε να γλιτώσουμε όχι μόνο από τον Μητσοτάκη αλλά και από τους παρακολουθούμενους που τηρούν αναξιοπρεπή στάση ένοχης σιωπής;

«Οταν ο ίδιος ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ έχει κάνει τις στρατιωτικές του δάφνες στιφάδο, όταν έχει στερηθεί το µετάλλιο της περηφάνιας και σιωπά υποτακτικά στη «µοίρα» της παρακολούθησης τα πράγµατα είναι πολύ σοβαρά» γράφει ο Βαξεβάνης, χωρίς να μας εξηγεί για ποιο λόγο ο λοκατζής στρατηγός τεσσάρων αστέρων Φλώρος αποφάσισε να συμμετάσχει στο… Μάστερσεφ μαγειρεύοντας στιφάδο.

Αυτό που εξοργίζει τον Βαξεβάνη είναι ότι οι αποκαλύψεις του για το «στόχο 519c», κατά κόσμο στρατηγό Κωνσταντίνο Φλώρο, έπεσαν στα ξεκούδουνα. Κάτι οι γιορτάρες μέρες, κάτι η Καϊλή και το «ζαμέ Κορωπί», κάτι το «γκώσιμο» από μια ιστορία που σέρνεται από τον Αύγουστο, το δημοσίευμα πέρασε και δεν ακούμπησε. Ο δε Φλώρος έραψε καινούργιες δάφνες στη στολή παραλλαγής και τράβηξε μια ξεγυρισμένη περιοδεία σε ακριτικά νησιά, όντας βέβαιος ότι οι «απέναντι» θ’ αρχίσουν τις καταγγελίες κι αυτός θα καμαρώνει σαν ο πρώτος ανάμεσα στους Ελληνάρες.

Το ίδιο το δημοσίευμα του Βαξεβάνη για το «στόχο 519c» ήταν ξεπέτα, καθώς δεν περιλάμβανε και μερικούς σπαρταριστούς διαλόγους, όπως περιλάμβανε το δημοσίευμα για το «στόχο 5046c» (Χατζηδάκη). Περιείχε μόνο παράθεση «πληροφοριών από την ΕΥΠ». Σύμφωνα με όσα έγραψε ο Βαξεβάνης, οι πληροφορίες του από την ΕΥΠ λένε ότι «το πραγματικό ενδιαφέρον για την παρακολούθηση Φλώρου δεν σχετίζεται με την εθνική ασφάλεια, αλλά με τις προμήθειες οπλικών συστημάτων και τα οικονομικά του στοιχεία». 

«Αν η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός είχαν οποιαδήποτε αμφιβολία για τον στρατηγό», γράφει ο Βαξεβάνης, «έπρεπε να τον θέσουν εκτός στρατεύματος και αν είχαν περαιτέρω στοιχεία για παράνομη δράση του, θα έπρεπε να τον ελέγξουν ποινικά. Δεν συνέβη όμως τίποτε τέτοιο και αυτό (σύμφωνα με τις πηγές των πληροφοριών του Documento) αποτελεί απόδειξη ότι τα στοιχεία συλλέγονταν με σκοπό τον εκβιασμό». Εδώ έχουμε ένα νοητικό σάλτο. Αν δεν υπήρχαν στοιχεία σε βάρος του Φλώρου, τι είδους εκβιασμό να του ασκήσουν;

Στο μόνο που έχει δίκιο ο Βαξεβάνης είναι η πλήρης αναξιοπρέπεια του Φλώρου. Αντί να κουνήσει γη και ουρανόι, ζητώντας την αυστηρή τιμωρία αυτών που τον παρακολουθούσαν, αντί να πάει στην ΑΔΑΕ και στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου και να ζητήσει να ξεκαθαριστεί αν το κινητό του τηλέφωνο ήταν σε «νόμιμη επισύνδεση» από την ΕΥΠ/ΚΥΠ, αυτός πήρε από τον Μητσοτάκη ένα χρόνο παράταση της θητείας του (αδιαφορώντας για το αν αυτό θα θεωρηθεί εξαγορά της σιωπής του) και συνέχισε να το παίζει Ελληνάρας τουρκοφάγος.

Είναι ψέμα ότι τον παρακολουθούσε η ΕΥΠ/ΚΥΠ του Μητσοτάκη; Πώς το ξέρει; Στην περίπτωση του Χατζηδάκη επιβεβαιώθηκε ότι η παρακολούθηση ήταν υπαρκτή. Η ίδια η κυβέρνηση ψέλλισε κάτι για κάποιο παράκεντρο που ενδεχομένως λειτουργούσε χωρίς να ξέρει τίποτα ο Μητσοτάκης. Γιατί να μην ισχύει το ίδιο για τον Φλώρο; Αρχηγός σε όλα τα ελληνικά στρατά είναι, επομένως τι πιο φυσιολογικό από το να πάει στον Μητσοτάκη και να απαιτήσει σαφή απάντηση για το αν αυτός ήταν ο «στόχος 519c»; ‘Η μήπως πήγε και τα βρήκαν σαν καλοί… μπίζνεσμαν;

Η ιστορία των τηλεφωνικών υποκλοπών, όχι βέβαια των «συνήθων υπόπτων» αλλά κορυφαίων κυβερνητικών και κρατικών στελεχών, και η προσπάθεια του Μητσοτάκη να τη συγκαλύψει θα τον κυνηγάει μέχρι τις εκλογές, όση βοήθεια κι αν του προσφέρει ο Ντογιάκος. Ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου θα μπορούσε να γνωρίζει τα πάντα. Γι’ αυτόν δεν υπάρχει απόρρητο. Αρκούσε μια απλή αναδίφηση στα αρχεία της ΕΥΠ/ΚΥΠ και των παρόχων κινητής τηλεφωνίας για τα κινητά που μπήκαν σε «νόμιμη επισύνδεση», όπως ονομάζεται το κυπατζίδικο βυσμάτωμα. Δουλειά μιας-δύο ημερών. Κι όμως, ο δικαστικός μηχανισμός κινείται με ρυθμό χελώνας. Στόχος; Να περάσουν οι εκλογές, να βγει και ο Ντογιάκος στη σύνταξη (την 1η Ιούλη του 2023) και η βρομερή αυτή ιστορία να παραδοθεί στη λήθη (όπως έγινε με αντίστοιχες στο παρελθόν).