Μακιγιαρισμένη «νεκρανάσταση» της Έκπτωτης Μοναρχίας

 

Ζήσαμε τις τελευταίες  μέρες με την ασθένεια, την εισαγωγή σε νοσοκομείο, τον θάνατο και την κηδεία του τέως, την απόλυτη «τηλεοπτική επαναφορά» της μοναρχίας με αμέτρητες ψευδο/αναλύσεις συστημικών πανεπιστημιακών, τοποθετήσεις «αναλυτών της κακιάς ώρας» και απόψεις «της σφαλιάρας» από δημοσιογράφους που δεν ευτελίζουν απλώς το επάγγελμα αλλά κυριολεκτικά το «δολοφονούν κατά συρροή» ! Ακούσαμε επίσης (δήθεν) «σοβαρές» επιστημονικές επισημάνσεις από «δημοκράτες παλαιάς κοπής» – «χυδαίους δημοκράτες» τους αποκαλούσε ο Μαρξ– του λεγομένου «Κέντρου» πως ο τέως «δεν εδικαιούτο κηδεία με τιμές αρχηγού κράτους». Σωστά, σωστότατα. Συμφωνούμε απόλυτα, όμως αυτό είναι το αληθινό πρόβλημα;

 Μήπως αντίθετα, το πραγματικό πρόβλημα είναι η έξαλλη «εκστρατεία κύρους και συμπάθειας» που έχει ξεκινήσει η έκπτωτη ελληνική μοναρχία εδώ και αρκετά χρόνια με χαμερπείς δημοσιογράφους να την λιβανίζουν; 

Μήπως το ουσιαστικό πρόβλημα είναι η «παντός είδους» τηλεοπτική ωραιοποίηση και αισθητική εξιδανίκευση της μοναρχίας μέσα από τηλεοπτικές σειρές ;

Μήπως θεμελιακό πρόβλημα είναι ο «συναισθηματικός υπερχειλισμός» και η δακρύβρεκτη «εξύψωση» της μοναρχίας γενικά και σε όλα τα επίπεδα, επ΄ευκαιρία «συγκινησιακών γεγονότων» ;

Σαν λαός έχουμε την βασικότερη ευθύνη για την ψυχοπνευματική μας αθλιότητα. Αλήθεια, πως καταντήσαμε «αγράμματοι με πτυχία»;