Η στρατηγική εξαΰλωσης

Ἀπουσιάζει ἡ λέξη καὶ ὁ ὅρος «Παραγωγὴ» ἀπὸ τὸ οἰκονομικὸ λεξιλόγιο τῆς παρούσας Κυβέρνησης, συντελῶντας ἔτι περαιτέρω στὴν ἀπο-παραγωγικοποίηση, ἀποβιομηχανοποίηση καὶ ἀπο-ἀγροτοποίηση (ἀπο-καλλιεργιοποίηση καὶ ἀπο-κτηνοτροφοποίηση) τῆς ἑλληνικῆς οἰκονομίας μὲ προοπτικὴ τὸν πλήρη παρασιτισμό, ἐξάρτηση καὶ φρενιτιώδη ἀνάπτυξη τοῦ μεταπρατικοῦ χαρακτῆρα τῆς ἑλληνικῆς οἰκονομίας. 

Δὲν μιλᾶμε ἁπλῶς γιὰ ἀποκλειστικὰ χώρα Εἰσαγωγῶν ἀλλὰ γιὰ Ἔθνος καὶ λαὸ μὲ «Εἰσαγόμενη οἰκονομία» (Μεταπρατισμὸς), «Εἰσαγόμενη Ἰδεολογία» (Ἀμερικανισμὸς καὶ ψευδο/εὐρωπαϊσμὸς βαλκανικοῦ τύπου) καὶ «Εἰσαγόμενη, ἀμερικανικοῦ τύπου ἐκλογικὴ συμπεριφορά». 

Ἐν κατακλεῖδι, συζητᾶμε γιὰ ἕναν «Ἀπόλυτα κατευθυνόμενο ἰδεολογικὰ καὶ πολιτικά, χειραγωγημένο ἐκλογικὰ» ἑλληνικὸ λαό. 

Ἕναν καινούργιο λαό, κυνικὸ καὶ ἀδιάφορο, ἀτομιστή, ἀνιστόρητο, ἀκοινώνητο καὶ λεξιπλάστη τῶν Greeklish, ἀμφίβολης δυνατότητας κρίσης καὶ λογικῆς, ἕναν βαλκανικὸ λαὸ πλήρως ἀμερικανοποιημένο καὶ ἐλεγχόμενο.

Γιὰ μιὰ χώρα «Ἀμερικανοποιημένων Ἑλλήνων ἰθαγενῶν» ποὺ ἔχασαν τὴν κουλτούρα καὶ τὸν πολιτισμό τους, ἀμερικανοποιούμενοι τάχιστα, λησμόνησαν τὴν Ἱστορία τους, κατέστρεψαν τὴν γλῶσσα τους καὶ συνέθλιψαν κάθε ψυχολογικὴ τάση ἀνεξαρτησίας, ἐθνικοῦ καὶ ἰδεολογικοῦ χαρακτῆρα.

Ὅσο όμως καὶ νὰ προσπαθεῖ τὸ σύστημα τῶν ἐξηρτημένων Μέσων Ἐνημέρωσης τῆς Ἐλὶτ νὰ μᾶς πείσει γιὰ τὸ ἀντίθετο, τὸ «παιχνίδι» δὲν εἶναι τελειωμένο καὶ κερδισμένο ἀπὸ τὴν μεριά της. 

Ἡ συντριπτικὴ πλειοψηφία τοῦ πληθυσμοῦ κάθεται πάνω σὲ ἕνα τεντωμένο σχοινί, περιμένοντας νὰ μάθει τί θὰ τοῦ ξημερώσει καὶ κάτω ἀπὸ τὴν ἄχλη της ψευδεπίγραφης «ἐκλογικῆς βεβαιότητας» τοῦ κόμματος τῆς Ἐλὶτ δηλαδὴ τῆς Νέας Δημοκρατίας, κρύβεται ὁ βαθειὰ κρυμμένος στὸ ὑποσυνείδητο ταξικὸς καὶ κοινωνικὸς φόβος τῆς Ἐλὶτ μήπως «κοιμηθοῦν ἀνάποδα τὸ βράδυ» οἱ μᾶζες καὶ συνολικὰ οἱ λαοί, μετὰ δὲ τίς ἀφόρητες οἰκονομικὲς καὶ κοινωνικὲς πιέσεις καὶ μέτρα ποὺ προβλέπονται μήπως καὶ ἀρχίσουν νὰ ἐξεγείρονται καὶ τελικὰ νὰ ἐπαναστατήσουν, σενάριο ποὺ δὲν τὸ θεωρεῖ καθόλου ἀπίθανο γιὰ αὐτὸ καὶ κυκλοφορεῖ πλαγίως, ἐμμέσως ἀλλὰ καὶ καταφάνερα τὸ σενάριο τοῦ «Συνολικοῦ Πολέμου τοῦ Δυτικοῦ Κόσμου» κατὰ τῆς Ρωσίας ποὺ εἶναι ἡ «Αὐτοκρατορία τοῦ ἀπόλυτου Κακοῦ» γιὰ νὰ θυμηθοῦμε καὶ τὸν Ρόναλντ Ρήγκαν.

Ἡ Ἄρχουσα Τάξη γνωρίζει – συνειδητὰ ἢ ἀσυνείδητα– τί σημαίνει «Ἱστορικὸ» ἢ «Συλλογικὸ Ἀσυνείδητο» καὶ φυσικὰ πανικοβάλλεται, φοβᾶται «καὶ τὸ τρέμει».

Γνωρίζει πὼς ἕνα κόμμα, ἐὰν ἔκανε κάποτε «Ἔφοδο στὸν Οὐρανὸ» καὶ ἀπέτυχε, δὲν σημαίνει πὼς μὲ μιὰ ἀλλαγὴ ἡγεσίας δὲν θὰ προσπαθήσει νὰ τὸ ξαναπροσπαθήσει.