Χωρίς κανέναν προσεισμικό έλεγχο

 

• Πάνω από 9.000 σχολικά κτίρια σε όλη τη χώρα είναι χτισμένα την περίοδο 1960 - 1985 και δεν έχουν ελεγχθεί ποτέ! Οι έλεγχοι που έγιναν από το 2001, αφορούν μόλις το 1/3 των σχολείων της σεισμόπληκτης Αττικής!
• Η συνειδητή απαξίωση των προσεισμικών ελέγχων από κυβερνήσεις και Τοπική Διοίκηση είναι εγκληματική.

Σε ό,τι αφορά το σύνολο των υφιστάμενων κατασκευών στην Ελλάδα, το 46% έχουν χτιστεί μεταξύ 1959 και 1985, με τον αντισεισμικό κανονισμό του 1959, το 32% πριν το 1959, χωρίς αντισεισμικό κανονισμό, το 13% μεταξύ 1985 και 1995, με τον αντισεισμικό κανονισμό του 1959 και τα πρόσθετα άρθρα του 1984/85, ενώ το 9% έχουν χτιστεί από το 1995 μέχρι σήμερα, με τον νέο αντισεισμικό κανονισμό του 1995 και τον Ελληνικό Αντισεισμικό Κανονισμό του 2000.

Η πολιτική της υποχρηματοδότησης και των περικοπών σε κονδύλια που αφορούν ακόμα και στοιχειώδεις λαϊκές ανάγκες, όπως η ασφάλεια μαθητών και εκπαιδευτικών, έχει οδηγήσει στο «μη παρέκει». Κι ενώ λίγες βδομάδες πριν από την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς θα έπρεπε τα σχολεία να είναι εργοτάξια, για να προλάβουν τα χειρότερα, το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει...

 Την ίδια ώρα, βέβαια, λεφτά υπάρχουν για αναπλάσεις και υποδομές που υπηρετούν την αναβάθμιση του τουριστικού προϊόντος και των επιχειρηματικών σχεδιασμών στους δήμους, με κρατικά και ευρωπαϊκά κονδύλια, ή την άνοδο της αξίας γης, επαγγελματικής στέγης και κατοικίας, τις «ευκαιρίες» για επενδύσεις με κριτήριο το κέρδος.

Κέρδος και σύγχρονα μορφωτικά δικαιώματα δεν συμβιβάζονται. Η πολιτική που τα στραγγαλίζει περνάει μέσα και από τους δήμους, τις δημοτικές αρχές και τις δυνάμεις όλων των αστικών κομμάτων, που προωθούν την υποχρηματοδότηση και τις περικοπές κονδυλίων στη συντήρηση των σχολικών υποδομών, στο όνομα της «δημοσιονομικής σταθερότητας» και των «αντοχών της οικονομίας».

Η σύγκρουση με αυτήν την πολιτική, η διεκδίκηση χρηματοδότησης στο ύψος των πραγματικών αναγκών και η ανέγερση νέων σύγχρονων κτιρίων με αποκλειστική ευθύνη του κράτους περνάνε μέσα από τους μαχητικούς αγώνες γονέων, εκπαιδευτικών και μαθητών, συνολικά του εργατικού - λαϊκού κινήματος.