Η ξεφτίλα της σοσιαλδημοκρατίας

 

Την ώρα που φλέγεται η Μέση Ανατολή, την ώρα που ο παλαιστινιακός λαός γράφει ένα έπος στη μακρά αντιστασιακή ιστορία του, το σημαντικότερο ως τώρα, θεωρούμε ντροπή να ασχοληθούμε επί μακρόν με τα ξεφτιλίκια της ελληνικής σοσιαλδημοκρατίας, σε ΠΑΣΟΚΙΝΑΛ και ΣΥΡΙΖΑ.

Τι να σχολιάσουμε, τη δήλωση του Δούκα που αντί να το βουλώσει καθώς η πόλη που τον έβγαλε δήμαρχο τον «μαύρισε», στέλνοντάς τον τέταρτο και καταϊδρωμένο, απεφάνθη -με βία προσπαθώντας να κρύψει την αλαζονεία του- ότι το 70% των ψηφοφόρων «μαύρισε» τον Ανδρουλάκη και θέλει αλλαγή ηγεσίας; Με την ίδια λογική, το 78% των ψηφοφόρων «μαύρισε» τον ίδιο.

‘Η ν’ ασχοληθούμε με τα ξεφτιλίκια στον ΣΥΡΙΖΑ, όπου ο Κασσελάκης στέλνει εξώδικο στο κόμμα «του», για παραβίαση προσωπικών δεδομένων, επειδή διέρρευσε το πόθεν έσχες του; Τα πόθεν έσχες των βουλευτών και των υπουργών δημοσιεύονται κάθε χρόνο (άλλο ζήτημα πως είναι κατασκευάσματα που δεν ελέγχονται επί της ουσίας), γιατί όχι του Κασσελάκη; Επειδή δεν είναι βουλευτής;

Πάμε, λοιπόν, εν συντομία.

Ο Ανδρουλάκης έχει σαφές προβάδισμα για το δεύτερο γύρο του ΠΑΣΟΚΙΝΑΛ, όχι μόνο γιατί προηγείται με 8,5 μονάδες του Δούκα, αλλά γιατί οι δικοί του ψηφοφόροι πρόσκεινται σε σημαντικό ποσοστό στο «μηχανισμό» του ΠΑΣΟΚ, ενώ ο Δούκας για να καλύψει τη διαφορά πρέπει να υπολογίζει στους ψηφοφόρους του Γερουλάνου και της Διαμαντοπούλου, πολλοί από τους οποίους δε θα πάνε να ψηφίσουν στο δεύτερο γύρο. Οι δεξιοί που πήγαν να ψηφίσουν Διαμαντοπούλου και τα συντηρητικά στρώματα της Αθήνας που ψήφισαν Γερουλάνο λόγω… αρχοντιάς, δε θα πάνε στο δεύτερο γύρο αφού δε θα είναι οι δικοί τους.

Οι συριζαίοι που ψήφισαν Δούκα, επειδή είναι υπέρ της «ενότητας των δημοκρατικών δυνάμεων» μπορεί να ξαναπάνε, όμως αυτοί δεν μπορούν να καλύψουν τη διαφορά. Μένουν οι «εκσυγχρονιστές» πασόκοι που ψήφισαν Διαμαντοπούλου και κατά δεύτερο λόγο Γερουλάνο. Φτάνουν αυτοί για να καλυφτεί η διαφορά, ακόμα κι αν ψήφιζαν όλοι Δούκα (που δε θα ψηφίσουν όλοι); Η αριθμητική είναι υπέρ του Ανδρουλάκη, αλλά τίποτα δεν μπορεί να αποκλειστεί εκ των προτέρων.

Στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν κοπεί στα τρία. Οι κασσελακικοί έστειλαν τη Τζάκρη να τα κάνει συμπούρδουλα στην κεντρική επιτροπή, καταθέτοντας την υποψηφιότητα του Κασσελάκη με 87 ονόματα και το πόθεν έσχες του, ενώ ο Κασσελάκης απαξίωσε να πάει. Αφού τους πέρασε «γενεές δεκατέσσερις» η Τζάκρη, οι κασσελακικοί αποχώρησαν, αφήνοντας τους άλλους κομμένους στα δύο. Μια μερίδα ζητάει να τελειώνουν με τον Κασσελάκη πριν από το συνέδριο, ώστε να μην είναι καν υποψήφιος πρόεδρος, και άλλη μία μερίδα (ο Πολάκης άτυπος επικεφαλής της) ζητάει να αφεθούν τα πράγματα ως έχουν και ο Κασσελάκης να είναι υποψήφιος, ώστε να αντιμετωπιστεί με πολιτικούς όρους.

Πάνω εκεί κατέφτασε το εξώδικο, που απειλεί με άσκηση μηνύσεων, και έβαλε «φωτιά στα τόπια» της Κουμουνδούρου. Φαίνεται πως ο Κασσελάκης τους σπρώχνει να τον διαγράψουν, ώστε να φτιάξει δικό του μόρφωμα. Δε θα έχει, όμως, τα λεφτά του ΣΥΡΙΖΑ. Ισως οι «φαν» του, αυτοί που τον έφεραν στην Ελλάδα, να τον στηρίξουν οικονομικά. Οι άλλοι, πάλι, τρέμουν στην ιδέα ότι μπορεί να τους ξαναπάρει το κόμμα και να μείνουν χωρίς κτίριο, χωρίς κρατική επιχορήγηση, χωρίς λεφτά τελικά, και μάλλον προσανατολίζονται να τον διαγράψουν.

Η συνέχεια… επί της οθόνης.

ΥΓ. Για τους 300.000 ψηφοφόρους που τάχα πήγαν στις «πράσινες» κάλπες τα έχουμε ξαναπεί. Ολα τα αστικά κόμματα που εκλέγουν μ’ αυτόν τον τρόπο τον επικεφαλής τους «τσιμπάνε» τα νούμερα προς τα πάνω, χωρίς να πειράξουν τα ποσοστά που παίρνουν οι υποψήφιοι στους πραγματικά ψηφίσαντες. Είναι μέρος του παιχνιδιού «πρόεδρος εκλεγμένος από την κοινωνία». Η «κοινωνία» πρέπει να δείξει και το μέγιστο δυνατό ενδιαφέρον για τις κάλπες του κόμματος, οπότε το «πείραγμα» είναι απαραίτητο.