Με πίστη στη δύναμη του λαϊκού αγώνα

Καθώς ο λαός και η χώρα  μπαίνουν στην πέμπτη χρονιά των μνημονίων  της φτώ­χειας, της ληστρικής  εκμετάλλευσης, της  άγριας καταπίεσης και  νεοαποικιακής υποδούλωσης, η κυβέρνηση Σαμαρά, αξιοποιώντας  και την ανά­ληψη της προ­εδρίας της ΕΕ, στήνει ένα σκηνικό  απάτης  και δημα­γωγίας μπροστά  στην υπόκωφη κοινωνική βοή για να περισωθεί  και να γαντζωθεί  όσο γίνεται περισ­σό­τ­ερο στις καρέκλες της αντιλαϊκής  εξουσίας. Με τη στή­ριξη των ξένων και ντόπιων κηδεμόνων  της  και τη­ βοήθεια  όλων των αστικών προπαγανδιστικών μέ­σων επιδίδεται σε μια ενορχηστρωμένη  προπαγανδι­στική επιχείρηση  εξαπάτησης,  χειραγώγησης και εκ­­τό­­νωσης της λαϊκής αγανάκτησης, προβάλλοντας  το μεγάλο τάχα  επίτευγμα  της “σωτηρίας της χώρας”, της “οικονομικής ανάπτυξης  που ξεκίνησε” και του επικείμενου δήθεν “τέλους της τρόικας και των μνημονίων”.Κάτω από αυτή  την καταιγιστική προπαγανδιστι­κή επιχείρηση καλλιέργεια απατηλών  προσδοκιών περί του τέλους των δεινών για τον ελληνικό  λαό, επιχειρείται μπροστά  στη νέα χρονιά  η απόκρυψη της εφιαλτικής  πραγματικότητας που απλώνεται από τη μία άκρη της χώρας  μέχρι την άλλη. Το 2014 φορτώνει σωρευτικά για τους εργαζόμενους  όλα τα παλιά και νέα αντεργατικά μέτρα των βάρβαρων  μνημονίων. Νέα χαράτσια και κάθε είδους φοροληστρικά βάρη, καρατομήσεις στα εφάπαξ και στις επικουρικές συντάξεις, νέες αυξήσεις  στους λογαριασμούς της ΔΕΗ, απειλές  για πλειστηριασμούς και κατασχέσεις  ακινήτων έρχονται να επιδεινώσουν την ήδη τραγική κατάσταση των λαϊκών στρωμάτων.

Με γοργούς ρυθμούς θα επιταχυνθεί  μέσα στο 2014 η κατάργηση  και οι συγχωνεύσεις δεκάδων και εκατοντάδων δημόσιων  οργανισμών και επιχειρήσεων, με αποτέλεσμα τις “διαθεσιμότητες”, τις  μετακινήσεις και απολύσεις δεκάδων χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων. Η  κατάργηση  των συλλογικών συμβά­σεων διαμορφώνει εργασιακές  συνθήκες γαλέρας στον ιδιωτικό  τομέα, ενώ  ταυτόχρονα εκτινάσσει στα ύψη  την ανεργία. Η παιδεία, η υγεία, η πρόνοια, κάθε τι που ορίζεται ως κοινωνική παροχή κατεδαφίζονται για να ανθίσει στα ερείπιά τους η “ιδιωτική πρωτοβουλία”. Η επιδείνωση των οικονομικών και κοινωνικών συνθηκών  όσο θα προχωρεί η εφαρμογή της αντι­λαϊκής  πολιτικής είναι αναπόφευκτη. Η ασφυκτική  εποπτεία και η ιμπεριαλιστική υποδούλωση στην οποία  έχει περιέλθει η χώρα παγιώνεται και βαθαίνει  με ό,τι σημαίνει αυτό για το λαό και τον τόπο.
Παρά τη φαινομενική ανοχή  του ελληνικού λαού απέναντι στα όσα συμβαίνουν  και την πρόσκαιρη  κάμψη των αγωνιστικών  διαθέσεων, είναι βέβαιο ότι οι  συνθήκες  που διαμορφώνονται  θα αναστρέψουν ξανά το κλίμα  και μια νέα ανά­καμψη των λαϊκών αντιστάσεων  μπορεί να εκδηλωθεί.
Μπροστά στο καθεστώς  της αντί­δρασης και της υποτέλειας που επιχειρούν να εδραιώσουν οι ξένοι και ντόπιοι  δυνάστες του λαού, δεν υπάρχουν  περιθώρια για εφησυχασμό και ­δρά­νεια. Οι αυταπάτες  για λύσεις που θα προκύψουν  από τις εκ­λογικές και κοινοβουλευτικές  διαδικασίες, με τις οποίες αποκοιμίζει το λαό ο ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να δώσουν τη θέση τους στην πίστη στη δύναμη των μαζών, στην αστείρευτη δύναμη του λαϊκού αγώνα. Καμία ουσιαστική αλλαγή  στη ζωή των πλατιών λαϊκών μαζών δεν προέκυψε και ούτε πρόκειται να προκύψει­  στα πλαίσια του εκμεταλλευ­τικού και καταπιεστικού  καπιταλιστικού συστήματος  με την προσφυγή  στο αστικό κοι­νοβουλευτικό  παιχνίδι  της κάλ­πης και τον  κοινοβουλευτικό  κρετινισμό.
Ο ελληνικός  λαός και πρώτα- πρώτα οι κομμουνιστές, οι λαϊκοί αγωνιστές έχουν χρέος  προς τον εαυ­τό τους, να αποκρούσουν  την άθλια  προπαγάνδα  που μεθοδικά  ξανα­στήνουν τα επιτελεία της αστικής τάξης, να ξα­ναφωνάξουν  τα συνθήματα  που αποκαλύπτουν τον αληθινό  χαρα­­κτήρα  της ιμπεριαλιστικής  ΕΕ και τα ταξικά  συμφέροντα  που υπηρετεί  η αντι­λαϊκή πολι­­τική της συγ­κυ­βέρνησης  ΝΔ – ΠΑΣΟΚ και να αντιπαραταχ­θούν  στην κλιμακούμενη αντιλαϊκή  θύ­ελλα, με Ενότητα, Οργά­νω­ση  και Αγώνα  για Δουλειά , Ειρήνη, Δημοκρατία, Εθνι­κή Ανεξαρτησία