Κινηματογραφική προβολή 13/2/15: 2046

Φίλοι και φίλες γειά χαρά!

Αυτή τη φορά σας καλούμε να ξεχάσουμε προσωρινά τον κλασικό δυτικό κινηματογράφο με τα ανοιχτά πεδία, τα πρότυπα και στερεότυπα, να ξεφύγουμε λίγο από τις παραδοσιακές ταινίες με τη σταθερή δόμηση και συγκρότηση, τα κλασικά σενάρια, σεκάνς, ανατροπές και θέματα...

Σας προσκαλούμε να εμβαθύνουμε σε έναν μέντορα του κινηματογραφικού λυρισμού και των αισθήσεων, να ταξιδέψουμε στον μικρόκοσμο ενός μεγάλου ποιητή της έβδομης τέχνης και να δούμε μαζί μια κινηματογραφική ταινία, που κάθε της εικόνα και καρέ είναι και ένας πίνακας ζωγραφικής.

Αυτή την Παρασκευή 13/2, σας παρουσιάζουμε την ταινία του μεγάλου Κινέζου σκηνοθέτη Γουόνγκ Καρ-γουάι:

2046 | Χονγκ Κονγκ (Κίνα) 2004 | 2h 09’

Σκηνοθεσία και σενάριο: Γουόνγκ Καρ-γουάι

Μουσική: Σιγκέρου Ουμεμπάγιασι

Φωτογραφία: Κρίστοφερ Ντόιλ

Παίζουν: Τόνι Λενγκ, Κονγκ Λι, Φέι Γουόνγκ,

Τακούγια Κιμούρα, Τσανγκ Τσιγί, Μάγκι Τσενγκ

"Καθένας πρέπει να φτιάξει την ‘αποθήκη’ του, όπου μέσα θα διατηρεί με σεβασμό τις αναμνήσεις του, τις σκέψεις του, τις παρορμήσεις του, τις ελπίδες του. Τίποτα δεν πρέπει να ξεχαστεί. Τίποτα δεν πρέπει να χαθεί.

Αλλωστε, τίποτα από τα παραπάνω δεν μπορούμε να αποχωριστούμε, όσες προσπάθειες κι αν κάνουμε!

Ταξιδεύοντας προς το μέλλον μας κουβαλάμε –στο ίδιο τρένο– το παρελθόν μας."

—Γουόνγκ Καρ-γουάι

 

Το 2046 δεν είναι μια απλή ταινία και ίσως αυτός ο όρος να μη μπορεί να χωρέσει τη σπουδαιότητά της. Είναι ένα ολοκληρωμένο και άρτιο έργο τέχνης, μπροστά στη μεγαλοσύνη του οποίου ο θεατής αισθάνεται σα μια κουκκίδα στο χάρτη...

Το φιλμ αυτό αποτελεί το τελευταίο μέρος της άτυπης τριλογίας του σκηνοθέτη, η οποία ξεκίνησε με τις Άγριες μέρες μας (Days of Being Wild, 1990) και συνεχίστηκε με την Ερωτική επιθυμία (In the Mood for Love, 2000). Το 2046 πιάνει το νήμα της διήγησης για το τι συμβαίνει στη ζωή του κυρίου Τσόου, αφότου πήγε στη Σιγκαπούρη μετά το 1966, δηλαδή περίπου μετά το τέλος της προηγούμενης ταινίας. Ο Τσόου κινείται μεταξύ Χονγκ Κονγκ και Σιγκαπούρης, ενώ ως συγγραφέας γράφει ένα βιβλίο επιστημονικής φαντασίας με τίτλο "2046". Παράλληλα, σαν άλλος Καζανόβας, διατηρεί ερωτικές σχέσεις με πολλές γυναίκες, τις οποίες όμως κρατά σε απόσταση, ώστε να μη συνδεθεί συναισθηματικά μαζί τους. Κατά πολλούς, το 2046 εμπνέεται από τρεις σημαντικές όπερες: τη Μαντάμ Μπατερφλάι, την Κάρμεν και τον Ταγχόιζερ. Όπως αναφέρει ο ίδιος ο δημιουργός, αρχικά είχε στο νου του να γυρίσει το φιλμ ταυτόχρονα με την Ερωτική επιθυμία, αλλά τελικά δεν υλοποίησε αυτή την ιδέα, καθώς του φάνηκε ότι δεν θα αφοσιωνόταν και στις δύο ταινίες ταυτόχρονα.

Στο 2046 συναντάμε όλα εκείνα τα στοιχεία που αγαπήσαμε στο κινηματογραφικό σύμπαν του ευφυούς Γουόνγκ Καρ-γουάι. Όπως σε όλες τις ταινίες του, έτσι κι εδώ, σπουδαίο ρόλο για τους ήρωες και την εξέλιξη της ιστορίας διαδραματίζουν οι μνήμες, τα βιώματα και τα συναισθήματα. Ο ανθρώπινος νους παρομοιάζεται με τρένο που κινείται ανάμεσα στο παρελθόν και το μέλλον: το μοναδικό μας καταφύγιο στο παρόν δεν είναι τίποτε άλλο από όσες στιγμές του παρελθόντος έχουν χαραχτεί στο μυαλό μας και όσες σκέψεις κάνουμε για το μέλλον που έρχεται.

Τέτοιες σκέψεις φαίνεται να κάνει και ο ήρωας της ταινίας, τον οποίο ερμηνεύει υποδειγματικά ο σπουδαίος ηθοποιός Τόνι Λενγκ, ο οποίος φαίνεται να ταιριάζει γάντι στην ατμόσφαιρα που επιδιώκει να δημιουργήσει ο σκηνοθέτης. Ο Τσόου Μο-γουάν κινείται ανάμεσα στο παρελθόν και το μέλλον του, ψάχνοντας να βρει κάπου εκεί τον εαυτό του. Παρακολουθώντας τον ήρωα από εκεί που τον άφησε η Ερωτική επιθυμία, συνειδητοποιεί κανείς ότι οι καταστάσεις τον έχουν μεταβάλει: από ένας σχετικά φιλήσυχος δημοσιογράφος έχει μετατραπεί σε συγγραφέα, κινούμενο ανάμεσα στον χώρο της φαντασίας των μυθιστορημάτων του και εκείνον της ηδονής, αφού πλέον χωρίς αναστολές συνάπτει περιστασιακές σχέσεις με όμορφες γυναίκες και παράλληλα χαρτοπαίζει. Κάπως έτσι, τον ερωτεύεται μια πόρνη (την οποία υποδύεται μια σπαρακτική στον ρόλο της και πανέμορφη όσο ποτέ Τσανγκ Τσιγί), η οποία αναζητά κι αυτή τον χαμένο της εαυτό· τον εαυτό της, που έχασε μέσα στη σκληρότητα του επαγγέλματός της.

Υποψήφια για Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ Καννών 2004, η ταινία, βαδίζοντας στα χνάρια των προηγούμενων προβληματισμών του Κινέζου σκηνοθέτη, διατηρεί όλα εκείνα τα αισθητικά στοιχεία που αναδείχθηκαν στις προηγούμενες ταινίες του και ξαναφανερώνει τη λυρική, μελαγχολική όσο και ρομαντική διάθεση με την οποία θέλει να ποτίσει κάθε πλάνο του. Ακόμα και ο τρόπος με τον οποίο φαντάζεται έναν κόσμο ανθρωποειδών, κατά το έτος 2046, είναι εκπληκτικός ως προς τη σύλληψη και εκτέλεσή του. Στο τελευταίο αυτό μέρος, σπουδαίο ρόλο διαδραματίζουν τα φτιαγμένα από χαρτί και κόλλα κοστούμια, αλλά και τα ειδικά εφέ. Παράλληλα, ως καλλιτεχνικός διευθυντής της ταινίας, ο Γουόνγκ Καρ-γουάι δείχνει και πάλι το νοσταλγικό και ρετρό πρόσωπό του, όπως αναδεικνύεται μέσα από την επιμέλεια των σκηνών εποχής της δεκαετίας του ’60: από μια ταμπακιέρα ως μια λάμπα και μέχρι τα ενδυματολογικά στοιχεία, τα πάντα είναι φροντισμένα προσεκτικά και διαθέτουν μια φινέτσα που αναβιώνει την ατμόσφαιρα και τα ήθη μιας ολόκληρης εποχής.

Ο Κινέζος σκηνοθέτης αποθεώνει εδώ την ερωτική ατμόσφαιρα που έχτισε δειλά δειλά με τα προηγούμενα δύο έργα της τριλογίας. Οι ερωτικές σκηνές ξεχειλίζουν από πάθος και «αφήνουν στα χείλη του θεατή την αίσθηση του κόκκινου κραγιόν μετά από ένα φιλί», όπως εκθείασε ένας κριτικός.

Τίποτα όμως δεν θα μπορούσε να πάρει σάρκα και οστά, δίχως τη σύμπραξη των κορυφαίων συνεργατών του: του σπουδαίου διευθυντή φωτογραφίας Κρίστοφερ Ντόιλ και του μουσικού Σιγκέρου Ουμεμπάγιασι. Ο πρώτος δημιουργεί πλάνα και εικόνες υψηλής αισθητικής, που θα μπορούσαν να αποτελούν εκθέματα ζωγραφικής. Ο δεύτερος συνθέτει μια εμπνευσμένη και γεμάτη πάθος μουσική επένδυση, που παγιδεύει και προσκολλάται στη μνήμη του θεατή.

Η κινηματογραφική–εικαστική εμπειρία που χαρίζει αυτό το έργο τέχνης στον θεατή σάρωσε στο διάβα της τριάντα διεθνή κινηματογραφικά βραβεία και επίσης τιμήθηκε με άλλες τριάντα υποψηφιότητες. Αποτελεί μια ολοκληρωμένη παρουσίαση του ύφους αυτού του ιδιαίτερου σκηνοθέτη, που με έναν πρωτότυπο τρόπο στοχάζεται πάνω στις έννοιες της μνήμης, του παρελθόντος και του μέλλοντος.

Η συνέχεια επί της οθόνης και... καλή θέαση!

Δείτε το τρέιλερ , ακούστε το σάουντρακ , επισκεφθείτε τον ιστότοπο της ταινίας.

Ραντεβού στην αίθουσα του Εργατικού Κέντρου, στη Χαλκίδα

Ώρα έναρξης προβολής: 9.30 μ.μ.

Είσοδος ελεύθερη

Η   κ ι ν η μ α τ ο γ ρ α φ ι κ ή   ο μ ά δ α   σ ι ν ε φ ι λ μ