Ανακοίνωση της ΕΡΓΑΣ Και τρίτος νεκρός στα διυλιστήρια του Ασπρόπυργου

Έχασε τη μάχη για τη ζωή και τρίτος εργάτης μετά την έκρηξη της 8 του Απρίλη στα διυλιστήρια Ασπροπύργου. Πρόκειται για τον 27χρονο Αντώνη Αβράμπου που τελικά έφυγε απ’ τη ζωή μετά από παρατεταμένη παραμονή στην εντατική του νοσοκομείου. Έτσι μετά τον Μπάμπη Δευτεραίο και τον Ντελιλάι Ραμαντάν και τρίτος εργάτης πλήρωσε την εγκληματική αδιαφορία της εργοδοσίας, ενώ  τρεις  ακόμα βρίσκονται σε κρίσιμη κατάσταση στην εντατική. Το έγκλημα στα διυλιστήρια δεν είναι ούτε το πρώτο ούτε το τελευταίο. Ο φόρος αίματος που πληρώνει καθημερινά η εργατική τάξη στο βωμό του καπιταλιστικού κέρδους είναι τεράστιος. Κάθε χρόνο δεκάδες εργαζόμενοι χάνουν τη ζωή τους,  πολλοί άλλοι τραυματίζονται και άλλοι μένουν ανάπηροι απ’ τα ανύπαρκτα μέτρα ασφάλειας που υποτίθεται ότι οφείλει να πάρει η εργοδοσία στους χώρους δουλειάς.

Είμαστε βέβαιοι ότι το περίφημο πόρισμα της ανακριτικής επιτροπής θα ρίξει την ευθύνη σε ανθρώπινο λάθος, απαλλάσσοντας ουσιαστικά την εργοδοσία από κάθε ευθύνη. Οι εργαζόμενοι όμως γνωρίζουν πολύ καλά ότι τα μέτρα ασφάλειας είναι ανύπαρκτα, η εντατικοποίηση της δουλειάς είναι αφόρητη και οι εργολαβικές εταιρίες ασκούν σκληρούς εκβιασμούς στους εργαζόμενους όταν αυτοί ζητάνε την εφαρμογή τους. Άλλωστε το φάσμα της ανεργίας είναι τόσο φανερό που δεν είναι λίγοι οι εργαζόμενοι που παίζουν τη ζωή τους κορώνα γράμματα προκειμένου να μην βρεθούν στην ανεργία. Τη στιγμή που το έγκλημα στα διυλιστήρια συνεχίζεται η ηγεσία του συνδικαλιστικού κινήματος παραμένει απαθής και στη καλύτερη περίπτωση βγάζει και μια ανακοίνωση διαμαρτυρίας. Δυστυχώς η κατάσταση που επικρατεί στο μαζικό κίνημα είναι σε σοβαρή υποχώρηση, με αποτέλεσμα τέτοια γεγονότα που απαιτούν άμεση αγωνιστική απάντηση να μένουν στο περιθώριο και να εντείνουν απλά το κλίμα της σύγχυσης  και του φόβου.

Τα καθημερινά εγκλήματα απέναντι στην εργατική τάξη θα γίνουν ακόμα πιο έντονα με την επερχόμενη υπογραφή του νέου μνημονίου απ’ τη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που απαιτούν οι ιμπεριαλιστές με τις  μεταρρυθμίσεις όπως αυτοί λένε στις εργασιακές σχέσεις, και που στη πραγματικότητα θα είναι η ολοκληρωτική διάλυση κάθε δικαιώματος και που θα οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερα εγκλήματα απέναντι στους εργαζόμενους.

Στα εγκλήματα αυτά η μοναδική  απάντηση πρέπει και μπορεί να είναι ο μαζικός αγώνας των ίδιων των εργαζομένων που είναι ανάγκη να σηκώσουν το ανάστημα τους απέναντι στη πρωτοφανή εργοδοτική αυθαιρεσία, απέναντι στον εργασιακό μεσαίωνα που προσπαθούν να επιβάλουν  ντόπια και ξένα αφεντικά.