Τι έδειξε η σύνοδος των G-20 στην Κίνα

Όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών - προσωρινοί συμβιβασμοί και ευχολόγια για το ξεπέρασμα της οικονομικής κρίσης

Ολοκληρώθηκε πρόσφατα η Σύνοδος Κορυφής του λεγόμενου G-20, των 20 πιο αναπτυγμένων καπιταλιστικών χωρών, στην πόλη Χανγκσού της Κίνας, με ένα κοινό ανακοινωθέν, το οποίο ως συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις αποτελεί ένα ευχολόγιο για να συγκεραστούν οι σφοδροί ανταγωνισμοί.

Κύριο χαρακτηριστικό της Συνόδου ήταν η γενική διαπίστωση για την παρατεταμένη οικονομική κρίση και τους τρόπους αντιμετώπισής της, θέτοντας βέβαια ο καθένας ως προτεραιότητα τα ιδιαίτερα συμφέροντά του, γεγονός που παράγει αντιθέσεις και έντονους ανταγωνισμούς. Οι ανταγωνισμοί αυτοί βρίσκονται σε πλήρη ανάπτυξη ανάμεσα στις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, αλλά και σε αναδυόμενες περιφερειακές δυνάμεις που αναζητούν αναβάθμιση του ρόλου τους. Τις συζητήσεις απασχόλησε η αναιμική καπιταλιστική ανάπτυξη σε πολλές από τις χώρες, οι επιπτώσεις από την απόφαση εξόδου της Βρετανίας από την ΕΕ, η διαπάλη στα πεδία των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, οι προσφυγικές ροές που δημιουργούν οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις με τις επεμβάσεις τους, και οι λεγόμενες κλιματικές αλλαγές.

Η αναιμική ανάπτυξη προβληματίζει τα αστικά επιτελεία, που μιλάνε ανοιχτά για μέτρα «για να ξεφύγουμε από την παγίδα της χαμηλής ανάπτυξης». Αυτό το στοιχείο υπάρχει τόσο σε άρθρο της επικεφαλής του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, ενόψει της Συνόδου των G-20, όσο και σε ανακοίνωση που έδωσε το Ταμείο. Σε αυτά τα κείμενα εκφράζεται ανησυχία για την κατάσταση που διαμορφώνεται μετά την απόφαση για έξοδο της Βρετανίας από την ΕΕ (Brexit), που έχει επηρεάσει την πορεία των χρηματιστηρίων.

Επίσης, απασχολεί έντονα η δημιουργία ακόμα πιο ευνοϊκού φορολογικού καθεστώτος για τους επιχειρηματίες και σημειώνεται ότι «για να είναι πιο αποτελεσματική η οικονομική και δημοσιονομική πολιτική, θα πρέπει να συνδυάζεται με έλεγχο του πληθωρισμού και την ίδια ώρα με πολιτικές που δεν θα αναπαράγουν τον κύκλο της κρίσης».

Την ίδια ώρα, δίνεται έμφαση και στο ρόλο των αναπτυσσόμενων οικονομιών της Ινδίας και της Κίνας, που παρότι έχουν ρυθμούς 7 και 7,5, έχουν επιβραδύνει σε σχέση με παλιότερα. Χαρακτηριστικά, λέγεται ότι «η προσπάθεια που κάνει η Κίνα να περάσει από τις επενδύσεις στην τόνωση της εσωτερικής κατανάλωσης όσο αναπτύσσεται σε βιώσιμους ρυθμούς, είναι καλή για την παγκόσμια οικονομία αλλά αυτή η στροφή έχει κόστος για τους εμπορικούς εταίρους και τις εξαγωγές τους και μπορεί να εντείνει την ανασφάλεια».

Κατά τ' άλλα, ίδιους προβληματισμούς στη Σύνοδο των «20» έκφρασαν και τα επιτελεία της ΕΕ, όπου επίσης η διαχείριση του Προσφυγικού είναι ένα επιπρόσθετο αγκάθι. Πάντως, όπως συνηθίζεται σε τέτοιες συναντήσεις, έγιναν πολλές διμερείς επαφές και συζητήσεις για θέματα όπως τα πεδία των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, βλέπε επεμβάσεις σε Συρία, Ουκρανία, οι κόντρες στην Ασία και τον Ειρηνικό.

Αξιοσημείωτη θεωρείται η γενικότερη παρουσία της Κίνας, ως μια ισχυρή οικονομική, και όχι μόνο, δύναμη, που διεκδικεί ρόλο στις παγκόσμιες εξελίξεις. Το στίγμα έδωσε στην εναρκτήρια ομιλία του ο οικοδεσπότης Κινέζος Πρόεδρος, Σι Τζινπίνγκ, που υπογράμμισε τη σημασία του G-20 στη λήψη αποφάσεων που αφορούν παγκόσμια ζητήματα. Έκανε αναφορά σε μια «παγκόσμια οικονομία με στρατηγικό όραμα» και προέτρεψε τους ηγέτες του G-20 να στραφούν «από την αντιμετώπιση της κρίσης στη μακροπρόθεσμη διακυβέρνηση της οικονομίας». Πρόσθεσε χαρακτηριστικά: «Η παγκόσμια οικονομία ανακάμπτει, αλλά αντιμετωπίζει πολλαπλούς κινδύνους και προκλήσεις όπως η ανεπαρκής αναπτυξιακή ορμή, η έλλειψη ζήτησης, η επαναλαμβανόμενη αστάθεια στις χρηματοπιστωτικές αγορές και το υποτονικό διεθνές εμπόριο και οι υποτονικές επενδύσεις. Οκτώ χρόνια μετά την παγκόσμια οικονομική κρίση, η παγκόσμια οικονομία βρίσκεται και πάλι σε μια κρίσιμη φάση».

Ο Κινέζος Πρόεδρος, με τον «αέρα» του ηγέτη της δεύτερης οικονομίας στον κόσμο, που προωθεί για τα δικά της συμφέροντα τους λεγόμενους «σύγχρονους δρόμους του μεταξιού», κατέθεσε ένα πλαίσιο 5 σημείων για την «ενίσχυση της παγκόσμιας οικονομικής ανάπτυξης».

Πρότεινε συγκεκριμένα:
- Ενίσχυση στο συντονισμό των μακροοικονομικών πολιτικών τους, ώστε να προωθήσουν από κοινού την ανάπτυξη και να διαφυλάξουν τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα.
- Ανανέωση των αναπτυξιακών μοντέλων και εξερεύνηση νέων αναπτυξιακών κινήτρων.
- Βελτίωση της παγκόσμιας οικονομικής διακυβέρνησης.
- Οικοδόμηση μιας ανοικτής παγκόσμιας οικονομίας και προώθηση της απελευθέρωσης και της διευκόλυνσης του εμπορίου και των επενδύσεων.
- Προώθηση της «Ατζέντας του 2030 για την Αειφόρο Ανάπτυξη», για μια ανάπτυξη στην οποία να συμμετέχουν όλοι.

Παράλληλα, ο πρόεδρος της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν, στην ομιλία του υποστήριξε ότι η οικονομία της χώρας του έχει σταθεροποιηθεί και ότι επόμενος στόχος είναι να περιοριστεί το έλλειμμα.

«Η οικονομία μας σταθεροποιήθηκε... Σχεδιάζουμε να μειώσουμε ακόμη περισσότερο το έλλειμμα του προϋπολογισμού και θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε για να μειώσουμε την εξάρτηση των εσόδων του προϋπολογισμού από τις εξαγωγές υδρογονανθράκων», τόνισε ο Ρώσος Πρόεδρος. Τα ίδια επανέλαβε και στη συνάντηση στο περιθώριο της Συνόδου της διακρατικής συνεργασίας των BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότια Αφρική).