Στο ζυγό

Οποιος παρακολούθησε την ομιλία του Τσίπρα στην προ ημερήσιας διάταξης συζήτηση που έγινε στη Βουλή την περασμένη Δευτέρα δε δυσκολεύτηκε να διακρίνει το success story του ΣΥΡΙΖΑ (όπως έχουμε ξαναπεί, θα χρησιμοποιούσαν και τον όρο, αν δεν τους είχε προλάβει ο Σαμαράς).

Σε πιο χαμηλούς τόνους ο Τσακαλώτος, προσπάθησε να κρατήσει κάποιες ισορροπίες, χωρίς να αμφισβητήσει σε κάτι τον Τσίπρα. Απλά, επέλεξε να δώσει έναν πιο… στοχαστικό τόνο στην ομιλία του, εμμένοντας κυρίως στα ζητήματα συνέχειας της μνημονιακής πολιτικής. Ο Τσακαλώτος δε χρησιμοποίησε το μανιχαϊστικό σχήμα του Τσίπρα (οι «κακοί» Σαμαροβενιζέλοι, οι «καλοί» Τσιπροκαμμένοι), ενώ δεν παρέλειψε να τονίσει ότι η αναφορά του Eurogroup της 15ης Ιούνη του 2017 είναι βελτιωμένη συνέχεια της αναφοράς του Eurogroup του Νοέμβρη του 2012, διευκρινίζοντας ότι δε φταίει η τότε κυβέρνηση, αλλά έτσι ήταν τότε τα πράγματα.

Μετά, άρχισε η κοκορομαχία-σκανδαλολογία, που συνεχίζεται μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές και θα συνεχιστεί για καιρό ακόμα (ήδη η ΝΔ έχει καταθέσει πρόταση για τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής κι έχει ελπίδες να τη δει να υπερψηφίζεται, καθώς απαιτούνται μόνο 120 ψήφοι). Ο Μητσοτάκης κατηγορεί τον Τσίπρα, ότι υπερασπίζεται τον Καμμένο που έκανε σκοτεινές συναλλαγές μ' έναν ισοβίτη και κουρέλιασε την αρχή της διάκρισης των εξουσιών, ενώ ο Τσίπρας υπερασπίζεται τον Καμμένο  (δεν έκανε και τίποτα κακό, να βοηθήσει προσπάθησε!) και αντεπιτίθεται με τα παλιά σκάνδαλα του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, τα οποία για χιλιοστή φορά απαριθμεί ένα προς ένα με το απαραίτητο «δεν δικαιούστε για να ομιλείτε».

Στο μεταξύ, οι δανειστές δε χάνουν ευκαιρία να θυμίσουν ότι το ελληνικό κράτος βρίσκεται υπό αυστηρή επιτροπεία και ότι αυτοί κάνουν κουμάντο στα πάντα. Ακόμα και στις «μικρορυθμίσεις» για τις οποίες παραπονιόταν πρόσφατα ο Τσακαλώτος, λέγοντας ότι θα παραπέμψει την τρόικα στο Ελεγκτικό Συνέδριο της ΕΕ! Για να του δείξουν πόσο τον φοβήθηκαν, έβαλαν τον ESM να τον καψονάρει άγρια, υποδεικνύοντάς του παράγραφο προς παράγραφο πώς θα διαμορφώσει τα τελευταία προαπαιτούμενα, προκειμένου να ανοίξουν το χρηματοκιβώτιο και να εκταμιεύσουν τη δόση (η οποία θα επιστρέψει σ' αυτούς με τη μορφή αποπληρωμής προηγούμενων δανείων).

Κι ο ελληνικός λαός δένεται ολοένα και πιο σφιχτά στο ζυγό της άγριας εκμετάλλευσης. Τρία Μνημόνια με πληθώρα αντιλαϊκών και αντεργατικών νόμων, ένα τέταρτο ήδη ψηφισμένο για το 2019-2022 κι ένα πέμπτο συμφωνημένο καταρχήν για την περίοδο 2023-2060, είναι ο μέχρι στιγμής απολογισμός.

Κι έρχονται… μικρορυθμίσεις, καθώς οι υπολογισμοί για το 2018 έχουν γίνει με πρόβλεψη ανάπτυξης το 2017 2,7% κι αυτή, επίσημα πια, υπολογίζεται στο 1,8%. Οπότε τον Οκτώβρη, που θα καθοριστούν τα βασικά μεγέθη του προϋπολογισμού του 2018, η λατρευτή μας Ντέλια, παρέα με τα αγόρια της τρόικας, θα ζητήσουν πρόσθετα μέτρα «για να βγουν τα νούμερα». Και θα αποφασιστούν αυτά τα μέτρα, με το επιχείρημα ότι πρέπει να πάρουμε το υπόλοιπο της «υπερδόσης» που έχει παραμείνει στην καβάτζα του ESM.

Το κεφάλαιο θησαυρίζει, τα αστικά κόμματα κοκορομαχούν με έπαθλο τη λαϊκή ψήφο (όποτε γίνουν οι εκλογές) κι ο λαός υποφέρει και θα εξακολουθήσει να υποφέρει υπό το καθεστώς της κινεζοποίησης, μέχρι ν' αποφασίσει ότι δεν πάει άλλο και ν' αλλάξει τον προκαθορισμένο ρουν των εξελίξεων.