Η πλήρης εγκατάλειψή τους καίει τα δάση και όχι οι «εμπρηστές» και τα «ασύμμετρα φαινόμενα»
Από την πρώτη κιόλας στιγμή, ο αρμόδιος υπουργός Τόσκας δήλωσε ότι «δεν είναι και τόσο αθώες αυτές οι πυρκαγιές». Τα παπαγαλάκια πήραν αμέσως το μήνυμα κι άρχισαν να μιλούν για εμπρηστές. Από το Μόσταρ της Βοσνίας, όπου βρισκόταν, ο Τσίπρας έριξε νέα καύσιμα στη μηχανή της αποπροσανατολιστικής προπαγάνδας: «Το γεγονός ότι εκδηλώνονται ταυτόχρονα παράλληλες εστίες ανατολικά και δυτικά μας προβληματίζει». Το βράδυ, που επέστρεψε στην Αθήνα, πέταξε την παπάρα για «ασύμμετρο φαινόμενο», που παραπέμπει σε δράση με σκοπό την πολιτική αποσταθεροποίηση. Στη σύσκεψη που έγινε στο Μαξίμου, μάλιστα, φώναξαν και τον διοικητή της ΕΥΠ/ΚΥΠ Ρουμπάτη, για να υποδηλώσουν ότι ερευνούν και στην κατεύθυνση «ξένων πρακτόρων».
Στο τέλος, όταν κατάλαβαν ότι αυτά δεν πιάνουν, το έριξαν στην… ασυμμετρία του φυσικού φαινόμενου, των δυνατών ανέμων που έπνεαν τη συγκεκριμένη μέρα. Ολη η προπαγάνδα τους απέβλεπε στη συγκάλυψη των κυβερνητικών ευθυνών, που φτάνουν μέχρι τον πρωθυπουργό, στη συγκάλυψη των διαχρονικών ευθυνών ενός κράτους που αδιαφορεί για τη συστηματική καταστροφή του δασικού πλούτου της χώρας. Τώρα που η καταστροφή δεν περιορίστηκε στο δασικό πλούτο, δεν περιορίστηκε στην καταστροφή σπιτιών, αλλά σκότωσε τόσο κόσμο, άνδρες, γυναίκες, παιδιά, ηλικιωμένους, πρέπει και η προπαγάνδα τους να γίνει πιο έντονη, πιο σύνθετη, πιο μπερδεμένη, για να μπερδέψει τον κόσμο.
Εδώ και χρόνια κραυγάζουμε ότι οι δασικές πυρκαγιές ούτε «ασύμμετρο φαινόμενο» είναι ούτε έργο εμπρηστών. Στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων οφείλονται στα καλώδια της ΔΕΗ, που διατρέχουν τα δάση και τις δασικές εκτάσεις, στους πυλώνες της ΔΕΗ που είναι εγκαταστημένοι μέσα σε δάση και δασικές εκτάσεις και δεν καθαρίζονται (για λόγους αύξησης των κερδών της ΔΕΗ), οφείλονται στις χιλιάδες αδέσποτες χωματερές που βρίσκονται μέσα σε δάση. Οφείλονται, τέλος, στην εύφλεκτη ύλη με την οποία είναι πλημυρισμένα τα δάση. Ξεραμένα δέντρα, ξεραμένα χόρτα, σπασμένα κλαδιά συσσωρεύονται στα δάση και τις δασικές εκτάσεις, καθώς από το 2009 οι προσλήψεις δασεργατών, που είναι απαραίτητοι για μια σειρά ουσιαστικών εργασιών μέσα στα δάση, σταμάτησαν.
Σε μια ολόκληρη δεκαετία (2009-2018) προσελήφθησαν μερικές εκατοντάδες δασεργάτες το 2009, το 2010 και το 2014, ενώ τα υπόλοιπα εφτά χρόνια δεν προσελήφθη κανένας! Ετσι, τα δάση αφέθηκαν στην τύχη τους, ανοχύρωτα στις καταστροφικές συνέπειες των πυρκαγιών, που ήταν επόμενο να προκληθούν, αφού τους καλοκαιρινούς μήνες «βράζει ο τόπος». Οταν η δασική πυρκαγιά εκδηλώνεταικοντά σε κατοικημένη περιοχή, φτάνουμε και σε θανάτους, όπως έγινε το 2007 στην Ηλεία και τώρα στην Αττική.Για την εκατόμβη των νεκρών, πέρα από την ίδια την πυρκαγιά και τη γρήγορη εξάπλωσή της, που οφείλονται –όπως είπαμε- στην πλήρη εγκατάλειψη των δασών, φταίει και η ανικανότητα του μηχανισμού καταστολής πυρκαγιών, ο οποίος συγκροτείται επίσης με βάση το όσο το δυνατόν μικρότερο λειτουργικό κόστος και όχι την προστασία του δάσους, των οικιστικών ιστών και των ανθρώπων.
Εγκατάλειψη
Το 2009, προσελήφθησαν μόλις 1.150 εποχιακοί εργάτες, με οκτάμηνες και τρίμηνες συμβάσεις. Το 2010, ο αριθμός των προσληφθέντων δασεργατών μειώθηκε στους 695 (447 με συμβάσεις οκτάμηνης διάρκειας και 248 τρίμηνης διάρκειας). Μιλάμε για προσλήψεις της πλάκας καθώς -παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των δασεργατών- ελάχιστα πράγματα μπορούσαν να γίνουν στα δάση και τις δασικές εκτάσεις. Πρέπει μάλιστα να σημειωθεί ότι οι προσλήψεις αυτές γίνονταν σε τέτοιο χρόνο που εξ αντικειμένου ελάχιστα πράγματα μπορούσαν να γίνουν στα δάση για την προστασία και την ανάπτυξή τους.Το 2011 και το 2012, δεν έγινε καμία πρόσληψη δασεργάτη! Το 2013, η Γενική Διεύθυνση Ανάπτυξης και Προστασίας Δασών και Αγροπεριβάλλοντος εισηγήθηκε την πρόσληψη 201 δασεργατών οκτάμηνης θητείας και 112 τρίμηνης θητείας. Η κυβέρνηση των Σαμαροβενιζέλων ενέκρινε την πρόσληψη 198 δασεργατών οκτάμηνης θητείας και 53 τρίμηνης θητείας, όχι όμως για το 2013 αλλά για το 2014!
Επαναλαμβάνουμε ότι επρόκειτο για προσλήψεις της πλάκας. Αυτοί οι δασεργάτες δεν μπορούσαν να διεκπεραιώσουν ούτε ένα μίνιμουμ εργασιών προστασίας και ανάπτυξης των δασών και των δασικών εκτάσεων. Μετά, ήρθε η κυβέρνηση των Τσιπροκαμμένων και το τερμάτισε,αποφασίζοντας να μην προσλάβει ούτε έναν δασεργάτη την τετραετία που διαχειρίζεται το ελληνικό κράτος(2015-2018)! Ετσι, η απόλυτη εγκατάλειψη των δασών και των δασικών εκτάσεων είχε τη δική της συμβολή στο… υπερπλεόνασμα, για το οποίο τόσο καμαρώνουν ο Τσίπρας, ο Τσακαλώτος, ο Τζανακόπουλος και οι υπόλοιποι συριζαίοι.
Σε μια ολόκληρη δεκαετία, 2009-2018, διαπιστώνουμε ότι προσελήφθησαν μόνο 2.096 δασεργάτες, όχι όλοι οκτάμηνης διάρκειας, ενώ χρειάζονται δεκάδες χιλιάδες δασεργάτες, όχι μερικής αλλάπλήρους απασχόλησης,και δεκάδες εκατομμύρια ευρώ κρατική χρηματοδότηση κάθε χρόνο, προκειμένου να προστατευθεί και να αναπτυχθεί ο δασικός πλούτος της χώρας, ο τόσο απαραίτητος για τη ζωή του ελληνικού λαού.
Μετά από τέσσερα χρόνια μηδενικών προσλήψεων δασεργατών, οι Τσιπροκαμμένοι έβαλαν μπροστά άλλη «φάμπρικα». Τον Μάρτη του 2018, οι υπουργοί Εργασίας και Περιβάλλοντος ανακοίνωσαν –με τα γνωστά ταρατατζούμ που συνηθίζουν οι συριζαίοι- την έναρξη ενός προγράμματος «κοινωνικής εργασίας», στο πλαίσιο του οποίου θα προσλαμβάνονταν 5.000 εργαζόμενοι (οφελούμενοι, όπως τους ονομάζουν). Θ’ αναφερθούμε παρακάτω σ’ αυτό το πρόγραμμα, αφού προηγουμένως δούμε τι ποσά εγκρίθηκαν από τον κρατικό προϋπολογισμό για τις 53 Διευθύνσεις Δασών, με προορισμό την ανάπτυξη και προστασία των δασών.
Στις 10 Ιούνη του 2015, ο αναπληρωτής υπουργός ενέκρινε 1.843.000 ευρώ για 53 Διευθύνσεις, για εργασίες προστασίας και ανάπτυξης των δασών, και 500.000 ευρώ σε 17 Διευθύνσεις Δασών για να γίνουν δασικές μελέτες. Τι εργασίες να γίνουν, όμως, όταν το 2015 δεν έγιναν προσλήψεις έμπειρων δασεργατών, ενώ το προσωπικό των Διευθύνσεων Δασών και των Δασαρχείων είναι λειψό και δε φτάνει για να καλύψει ούτε τις υπόλοιπες αρμοδιότητές τους;
Κι ακόμα: όταν το κονδύλι εγκρίνεται στις 10 Ιούνη, οι εργασίες στις Διευθύνσεις Δασών δεν αρχίζουν την επόμενη μέρα. Ομως, οι εργασίες ανάπτυξης και προστασίας των δασών πρέπει να γίνονται το δίμηνο Φλεβάρη-Μάρτη και όχι τους καλοκαιρινούς μήνες, όπως έχει επικρατήσει να γίνεται με την πολιτική χρηματοδότησης των Διευθύνσεων Δασών για εργασίες ανάπτυξης και προστασίας των δασών, που γίνεται απ’ όλες τις κυβερνήσεις.
Η ίδια πολιτική συνεχίστηκε και τα επόμενα τρία χρόνια. Στις 25 Απρίλη του 2016 εγκρίθηκαν 1.854.800 ευρώ, στις 9 Μάη του 2017 1.617.140 ευρώ και στις 24 Απρίλη του 2018 1.635.500 ευρώ. Τα ποσά που διατέθηκαν ήταν πενιχρά, ενώ δεν προσελήφθησαν έμπειροι δασεργάτες για να εκτελέσουν τις εργασίες που μπορούν να γίνουν έστω μ’ αυτά τα κονδύλια!
Για να υπάρχει ένα μέτρο σύγκρισης, παραθέτουμε τα κονδύλια που είχαν ζητήσει οι Διευθύνσεις Δασών για εργασίες προστασίας και ανάπτυξης των δασών τις ίδιες χρονιές. Το 2016 είχαν ζητήσει 14,945 εκατ. ευρώ, το 2017 14,779 εκατ. και το 2018 15,448 εκατ. ευρώ. Η απόκλιση ανάμεσα στα κονδύλια που ζήτησαν οι Διευθύνσεις Δασών και σ’ αυτά που εγκρίθηκαν είναι τεράστια. Αθροιστικά για την τριετία 2016-2018 οι Διευθύνσεις Δασών ζήτησαν 45,172 εκατ. ευρώ και εγκρίθηκαν 5,107 εκατ. ευρώ. Δηλαδή, ποσοστό μόλις 11%! Οπως καταλαβαίνετε, για να γίνουν αυτές οι απαραίτητες εργασίες δασοπροστασίας απαιτούνται πολλοί δασεργάτες, με πλήρη και όχι μερική απασχόληση, που θα δουλέψουν εντατικά το δίμηνο Φλεβάρη-Μάρτη και όχι το καλοκαίρι.
Κοροϊδία
Στόχος του περιβόητου προγράμματος «κοινωνικής εργασίας» δεν είναι η ανάπτυξη και προστασία των δασών, αλλά η πρόσληψη 5.066 ανέργων με συμβάσεις οκτάμηνης διάρκειας. Αυτό ομολογείται στην Κοινή Υπουργική Απόφαση, με την οποία εγκρίθηκε το πρόγραμμα:«Αρθρο 1.2. Η παρούσα δράση είναι οκτάμηνης διάρκειας και χρηματοδοτείται από τον προϋπολογισμό του ΟΑΕΔ. Η παρούσα δράση απευθύνεται στις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις των Περιφερειών της χώρας.
Αρθρο 1.3 Η δράση αυτή αποσκοπεί:
α) στην επανασύνδεση των μακροχρονίως ανέργων και ευάλωτων ομάδων με την αγορά εργασίας, β) στη βελτίωση της οικονομικής κατάστασης των ανέργων, γ) στην κάλυψη κοινωνικών αναγκών, δ) στην σύζευξη των παραγωγικών ικανοτήτων των ανέργων με τις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας και ε) στην προστασία των δασικών οικοσυστημάτων από τις πυρκαγιές και την γενικότερη προστασία τους για αειφορική παροχή οικοσυστημικών υπηρεσιών»(η έμφαση δική μας).
Σύμφωνα με τους εμπνευστές του προγράμματος, λοιπόν, πρώτιστος στόχος είναι η απασχόληση ανέργων για οκτώ μήνες, για τη στατιστική μείωση της ανεργίας, και όχι η πρόσληψη δασεργατών για τη δασοπροστασία. Η τελευταία μπαίνει (μόνο στα χαρτιά) ως πέμπτος στόχος για λόγους δημαγωγίας. Αν ανατρέξουμε στον τελικό πίνακα επιτυχόντων, θα διαπιστώσουμε ότι οι «Ειδικοί Δασικής προστασίας ΔΕ» (προφανώς οι έμπειροι δασεργάτες) είναι μόλις το 13%!Αυτό επιβεβαιώνει το ότι πρώτιστος στόχος δεν είναι η δασοπροστασία, αλλά η απασχόληση ανέργων για ένα διάστημα οχτώ μηνών, για να ‘χουν να λένε οι Τσιπροκαμμένοιότι μειώνουν την ανεργία. Με τόσο χαμηλό ποσοστό έμπειρων δασεργατών, που μάλιστα άρχισαν να τους προσλαμβάνουν τα Δασαρχεία από τις 20 Ιούλη του 2018 και για διάστημα οκτώ μηνών, με πενιχρή κρατική χρηματοδότηση και με μισθούς των 490 και των 410 ευρώ το μήνα, έχουμε να κάνουμε με καθαρή κοροϊδία. Ελάχιστα (για να μην πούμε τίποτα) μπορούν να γίνουν για την προστασία και ανάπτυξη των δασών, μετά μάλιστα από τόσα χρόνια πλήρους εγκατάλειψης.
Τέτοιες καταστροφικές πυρκαγιές, με μεγάλες επιπτώσεις στο δάσος, αλλά και με κόστος σε ανθρώπινες ζωές, θα επαναληφθούν. Ολες οι κυβερνήσεις έχουν βάλει στο στόχαστρο το δασικό πλούτο της χώρας, ελαχιστοποιώντας την κρατική χρηματοδότηση για την προστασία και την ανάπτυξη των δασών και «μπασταρδεύοντας» τη δασική νομοθεσία με στόχο την μαζική νομιμοποίηση των καταπατητών που κατασκεύασαν βίλες και εξοχικά.
Είναι χαρακτηριστικό το σκάνδαλο των περιβόητων «οικιστικών πυκνώσεων», που ενόψει της εκατόμβης των νεκρών και των τεράστιων καταστροφών στην Αττική αποκτά δραματική επικαιρότητα. Ενα σκάνδαλο που πρέπει να επισημανθεί ότι αποτελεί τμήμα του γενικότερου σκανδάλου της νομιμοποίησης καταπατημένων εκτάσεων (ακόμα και σε εθνικούς δρυμούς, σε πάρκα και άλση και σε υδροβιότοπους), που εκτελεί μεθοδικά η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, συνεχίζοντας το δασοκτόνο έργο των προκατόχων της.
Οι Οικιστικές Πυκνώσεις δεν είναι παρά ο καλλολογικός ορισμός για τις παράνομες βίλες και κατοικίες μέσα σε δάση και δασικές εκτάσεις. Κατά της Υπουργικής Απόφασης με την οποία επιχειρείται η νομιμοποίηση των Οικιστικών Πυκνώσεων προσέφυγε η ΠΕΔΔΥ (Πανελλήνια Ενωση Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων). Της υπόθεσης επιλήφθηκε αρχικά το Ε’ Τμήμα του ΣτΕ (πενταμελής σύνθεση), το οποίο με την απόφασή του 1977/2017 έκρινε ότι η υπουργική απόφαση με την οποία επιχειρείται η νομιμοποίηση των Οικιστικών Πυκνώσεων είναι αντισυνταγματική. Η υπόθεση παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια του ΣτΕ, ενώπιον της οποίας η νομική σύμβουλος του ΥΠΕΝ κατέθεσε αίτημα αναβολής, με τον ψευδέστατο ισχυρισμό ότι εκκρεμεί το πόρισμα ομάδας εργασίας «με έργο το σχέδιο νομοθετικής ρύθμισης για την περιβαλλοντική και πολεοδομική διαχείριση των περιοχών οικιστικών πυκνώσεων». Η θητεία αυτής της ομάδας εργασίας είχε ήδη λήξει, όμως το ΣτΕ ανέβαλε την εκδίκαση της υπόθεσης και μόνο μετά την αποκάλυψη του ψεύδους, η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΝ εξέδωσε ετεροχρονισμένη παράταση της θητείας της ομάδας εργασίας, σε προφανή συνεννόηση με το ΣτΕ
Τα δάση καίγονται λόγω της εγκατάλειψης. Οικισμοί μέσα στα δάση καίγονται και θρηνούμε ανθρώπινες ζωές. Τι θα κάνει η Ολομέλεια του ΣτΕ στις 21 Σεπτέμβρη; Θα τελειώσει οριστικά αυτό το σκάνδαλο, κρίνοντας αντισυνταγματική την Υπουργική Απόφαση για τις Οικιστικές Πυκνώσεις, ή θα δώσει μια ακόμα αναβολή, επειδή αυτό εξυπηρετεί τα ψηφοθηρικά σχέδια των συριζαίων, που κλείνουν το μάτι στους καταπατητές ότι θα τους νομιμοποιήσουν τις βίλες και τα εξοχικά μέσα στα δάση;
Σχόλια