Pacta sunt servanda
Μιλώντας με όρους αστικής διπλωματίας, θα λέγαμε ότι ήταν άκομψο
(για να μην πούμε χοντροκομμένο), την επαύριο των ελληνικών βουλευτικών
εκλογών να μπαίνει η Ελλάδα στην ημερήσια διάταξη του Eurogroup, χωρίς
ακόμα να έχει αναλάβει η νέα κυβέρνηση, χωρίς -τυπικά- να είναι γνωστή η
σύνθεσή της.
Οι ιμπεριαλιστές, όμως, δε συνηθίζουν να επιδεικνύουν… πολιτικό πολιτισμό, όταν απευθύνονται στους υποτακτικούς τους. Θυμηθείτε εκείνα τα «game is over», «να κάνετε τα μαθήματά σας» κτλ., που εκτοξεύονταν κατά τα πρώτα μνημονιακά χρόνια από χείλη κορυφαίων ιμπεριαλιστικών παραγόντων, όπως ο Γιούνκερ, η Μέρκελ, ο Αλμούνια και άλλοι.
Εβαλαν την Ελλάδα στην ημερήσια διάταξη του Eurogroup της 8ης του Ιούλη μόνο και μόνο για να βγουν και να εξαπολύσουν «πυρ ομαδόν». «Είναι δύσκολο να διαπιστώσει κανείς πώς θα επιτευχθεί βιωσιμότητα του χρέους χωρίς τη δέσμευση για πρωτογενή πλεονάσματα 3,5%, δήλωσε ο Κλάους Ρέγκλινγκ του ESM. Αφού χαρακτήρισε το στόχο για τα «πρωτογενή πλεονάσματα» «ακρογωνιαίο λίθο του προγράμματος», ο Ρέγκλινγκ κατέληξε με την καθιερωμένη ατάκα: «Κάθε κυβέρνηση μπορεί να έχει διαφορετικές προτεραιότητες, αλλά θα πρέπει να τηρήσει τις δεσμεύσεις».
Στο ίδιο μήκος κύματος ο πρόεδρος του Eurogroup Μάριο Σεντένο δήλωσε ότι οι δεσμεύσεις θα πρέπει να τηρηθούν ανεξάρτητα από τους πολιτικούς και οικονομικούς κύκλους. Διότι -όπως είπε- η μη τήρηση των δεσμεύσεων οδηγεί σε έλλειψη αξιοπιστίας και επηρεάζει αρνητικά τις επενδύσεις και την ανάπτυξη.
Προσερχόμενος στο Eurogroup o Πιέρ Μοσκοβισί είχε πει με νόημα ότι «οι αποφάσεις που λαμβάνονται, λαμβάνονται από το Eurogroup και μπορούν να τροποποιηθούν μόνο από το Eurogroup, ενώ μερικές ώρες νωρίτερα «ανώτερος ευρωπαίος αξιωματούχος» (μ' αυτόν τον όρο περιγράφεται συνήθως ο εκπρόσωπος του Γιούνκερ Μαργαρίτης Σχοινάς) είχε δηλώσει ότι «ο στόχος του πρωτογενούς πλεονάσματος του 3,5% αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της συμφωνίας του 2018».
Κι επειδή «το σόου δεν τελειώνει αν δεν τραγουδήσει η χοντρή κυρία», βγήκε δυο μέρες μετά το Eurogroup η Μέρκελ (η οποία είχε ήδη συγχαρεί τον Μητσοτάκη και τον είχε καλέσει να επισκεφτεί αυγουστιάτικα το Βερολίνο) και δήλωσε με έμφαση ότι συμμερίζεται τη θέση των υπουργών του Eurogroup, ότι «κατ' αρχάς δε χρειάζεται αλλαγή στο πλαίσιο των προϋποθέσεων». Δεν παρέλειψε, όμως, να εξάρει τη θέση του νέου έλληνα πρωθυπουργού, όπως της τη μετέφερε κατά την τηλεφωνική τους επικοινωνία, ότι θα προχωρήσει σε ταχεία υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων.
Σπεύδουμε να πούμε ότι οι προειδοποιήσεις των ιμπεριαλιστών δεν απευθύνονται στον Μητσοτάκη, αλλά στον ελληνικό λαό. Του λένε ότι δεν πρέπει να τρέφει προσδοκίες και καλά θα κάνει να ξεχάσει όλα όσα ειπώθηκαν κατά την προεκλογική περίοδο, η οποία συνήθως είναι περίοδος… υπερβολών.
Ο Μητσοτάκης, όμως, συνεχίζει την παπαρολογία, την οποία έγραψε και στα μπλε ντοσιέ που παρέδωσε στους υπουργούς στην πρώτη συνεδρίαση του υπουργικού του συμβουλίου. Ε, δε γίνεται την επαύριο των εκλογών να βγει και να πει «ξεχάστε όσα σας λέγαμε προεκλογικά». Δε γίνεται έτσι η κοινωνική διαχείριση. Θέλει τη ρέγουλά της. Και κρατήστε την ουσία. Ο Μητσοτάκης, λέει, θα εφαρμόσει απαρέγκλιτα τον προϋπολογισμό του 2019 και θα πείσει την τρόικα ότι το 2020 θα πετύχει ανάπτυξη 4% (2,2% προβλέπει η Κομισιόν), οπότε θα μπορέσει «χαλαρά» να πιάσει το 3,5%, κάνοντας παράλληλα φοροαπαλλαγές. Καλό, το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε;
Οι ιμπεριαλιστές, όμως, δε συνηθίζουν να επιδεικνύουν… πολιτικό πολιτισμό, όταν απευθύνονται στους υποτακτικούς τους. Θυμηθείτε εκείνα τα «game is over», «να κάνετε τα μαθήματά σας» κτλ., που εκτοξεύονταν κατά τα πρώτα μνημονιακά χρόνια από χείλη κορυφαίων ιμπεριαλιστικών παραγόντων, όπως ο Γιούνκερ, η Μέρκελ, ο Αλμούνια και άλλοι.
Εβαλαν την Ελλάδα στην ημερήσια διάταξη του Eurogroup της 8ης του Ιούλη μόνο και μόνο για να βγουν και να εξαπολύσουν «πυρ ομαδόν». «Είναι δύσκολο να διαπιστώσει κανείς πώς θα επιτευχθεί βιωσιμότητα του χρέους χωρίς τη δέσμευση για πρωτογενή πλεονάσματα 3,5%, δήλωσε ο Κλάους Ρέγκλινγκ του ESM. Αφού χαρακτήρισε το στόχο για τα «πρωτογενή πλεονάσματα» «ακρογωνιαίο λίθο του προγράμματος», ο Ρέγκλινγκ κατέληξε με την καθιερωμένη ατάκα: «Κάθε κυβέρνηση μπορεί να έχει διαφορετικές προτεραιότητες, αλλά θα πρέπει να τηρήσει τις δεσμεύσεις».
Στο ίδιο μήκος κύματος ο πρόεδρος του Eurogroup Μάριο Σεντένο δήλωσε ότι οι δεσμεύσεις θα πρέπει να τηρηθούν ανεξάρτητα από τους πολιτικούς και οικονομικούς κύκλους. Διότι -όπως είπε- η μη τήρηση των δεσμεύσεων οδηγεί σε έλλειψη αξιοπιστίας και επηρεάζει αρνητικά τις επενδύσεις και την ανάπτυξη.
Προσερχόμενος στο Eurogroup o Πιέρ Μοσκοβισί είχε πει με νόημα ότι «οι αποφάσεις που λαμβάνονται, λαμβάνονται από το Eurogroup και μπορούν να τροποποιηθούν μόνο από το Eurogroup, ενώ μερικές ώρες νωρίτερα «ανώτερος ευρωπαίος αξιωματούχος» (μ' αυτόν τον όρο περιγράφεται συνήθως ο εκπρόσωπος του Γιούνκερ Μαργαρίτης Σχοινάς) είχε δηλώσει ότι «ο στόχος του πρωτογενούς πλεονάσματος του 3,5% αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της συμφωνίας του 2018».
Κι επειδή «το σόου δεν τελειώνει αν δεν τραγουδήσει η χοντρή κυρία», βγήκε δυο μέρες μετά το Eurogroup η Μέρκελ (η οποία είχε ήδη συγχαρεί τον Μητσοτάκη και τον είχε καλέσει να επισκεφτεί αυγουστιάτικα το Βερολίνο) και δήλωσε με έμφαση ότι συμμερίζεται τη θέση των υπουργών του Eurogroup, ότι «κατ' αρχάς δε χρειάζεται αλλαγή στο πλαίσιο των προϋποθέσεων». Δεν παρέλειψε, όμως, να εξάρει τη θέση του νέου έλληνα πρωθυπουργού, όπως της τη μετέφερε κατά την τηλεφωνική τους επικοινωνία, ότι θα προχωρήσει σε ταχεία υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων.
Σπεύδουμε να πούμε ότι οι προειδοποιήσεις των ιμπεριαλιστών δεν απευθύνονται στον Μητσοτάκη, αλλά στον ελληνικό λαό. Του λένε ότι δεν πρέπει να τρέφει προσδοκίες και καλά θα κάνει να ξεχάσει όλα όσα ειπώθηκαν κατά την προεκλογική περίοδο, η οποία συνήθως είναι περίοδος… υπερβολών.
Ο Μητσοτάκης, όμως, συνεχίζει την παπαρολογία, την οποία έγραψε και στα μπλε ντοσιέ που παρέδωσε στους υπουργούς στην πρώτη συνεδρίαση του υπουργικού του συμβουλίου. Ε, δε γίνεται την επαύριο των εκλογών να βγει και να πει «ξεχάστε όσα σας λέγαμε προεκλογικά». Δε γίνεται έτσι η κοινωνική διαχείριση. Θέλει τη ρέγουλά της. Και κρατήστε την ουσία. Ο Μητσοτάκης, λέει, θα εφαρμόσει απαρέγκλιτα τον προϋπολογισμό του 2019 και θα πείσει την τρόικα ότι το 2020 θα πετύχει ανάπτυξη 4% (2,2% προβλέπει η Κομισιόν), οπότε θα μπορέσει «χαλαρά» να πιάσει το 3,5%, κάνοντας παράλληλα φοροαπαλλαγές. Καλό, το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε;
Σχόλια