Τη φτώχεια και την ανεργία δεν τα φέρνει ο κορονοϊός, αλλά η κυβέρνηση και ο καπιταλισμός

Η πανδημία, η νεκρολαγνεία και ο ζόφος που κυριάρχησαν τους προηγούμενους μήνες στα τοπικά και διεθνή ΜΜΕ, μέσα σε ελάχιστο χρόνο εξαφανίστηκαν από τα πρωτοσέλιδα και τους πηχυαίους τίτλους των κεντρικών δελτίων. Η «επιστροφή στην κανονικότητα», παρά τις υπεύθυνες και συνετές δηλώσεις των κυβερνητικών επιτελείων, συντελείται ακαριαία, με σωρεία αντιφατικών και αλλοπρόσαλλων ανακοινώσεων και «μέτρων», χωρίς καμία επιστημονική και λογική συνοχή με την προηγούμενη περίοδο της καραντίνας και των ακραίων απαγορευτικών μέτρων.

Τώρα, αυτό που προέχει είναι το «τουριστικό ελληνικό προϊόν»! Όλες οι κυβερνητικές ανακοινώσεις, το περιεχόμενο και η φόρμα τους παραπέμπουν στο «ανοίξαμε και σας περιμένουμε». Ο περιορισμός και ο έλεγχος των κρουσμάτων, που σύμφωνα με την κυβέρνηση και τον Τσιόδρα είναι το αποτέλεσμα του εγκλεισμού και των ακραίων απαγορεύσεων που υπέστη ο ελληνικός λαός, μετατρέπεται σε «πακέτο προσφοράς», στην κούρσα για την προσέλκυση της περιορισμένης σίγουρα φέτος τουριστικής πίτας.

Τώρα, κυριαρχούν τα ζοφερά νέα της οικονομικής ύφεσης και της κρίσης στην οποία βυθίζεται η παγκόσμια οικονομία με τις χώρες του δυτικού κόσμου να έχουν το προβάδισμα. Η ελληνική οικονομία, όσο και αν επιχειρούν οι κυβερνώντες και οι απολογητές του συστήματος να ωραιοποιήσουν την κατάσταση, αναμένεται τους επόμενους μήνες και ειδικά με την διαφαινόμενη μεγάλη απώλεια του τουριστικού κλάδου, να οδηγηθεί σε νέα ναυάγια. Αυτά, μαζί με τα ελληνοτουρκικά, διαμορφώνουν τώρα τη νέα επικίνδυνη για τον ελληνικό λαό, πολιτική επικαιρότητα.

Όμως η πανδημία εξακολουθεί…

Ο κορονοϊός είναι βέβαιο ότι δεν εξαφανίστηκε, επειδή από την μία μέρα στην άλλη πέρασε στα «ψιλά της επικαιρότητας» των ΜΜΕ. Είναι επίσης βέβαιο ότι, ακόμη και αν ελάχιστα από όσα έχουν ειπωθεί ισχύουν, ο τρόπος με τον οποίο προδιαγράφεται η έναρξη της τουριστικής περιόδου και η λειτουργία των τουριστικών μονάδων -χωρίς επί της ουσίας να λαμβάνεται κανένα πραγματικό μέτρο προστασίας- προδικάζουν την επανεμφάνιση ενός δεύτερου πανδημικού κύματος. Είναι το κύμα για το οποίο προειδοποιούν και τρομοκρατούν διαρκώς οι ειδικοί της κυβέρνησης, οι οποίοι για την αντιμετώπισή του εξακολουθούν να κραδαίνουν απέναντι σε ένα ολόκληρο λαό το αντιδραστικό ιδεολόγημα της ατομικής ευθύνης. Την μόνη ευθύνη που αναγνωρίζουν και στην οποία θα επιδιώξουν να χρεώσουν κάθε αρνητική εξέλιξη που μπορεί να προκύψει από την απαλλαγμένη από κάθε περιορισμό «τουριστική βιομηχανία».

Μαζί και η ίδια ακροδεξιά τυχοδιωκτική πολιτική

Καθώς ο ελληνικός λαός βγαίνει μετά από δυόμιση μήνες καραντίνας, πρωτόγνωρης αστυνομοκρατίας, αυταρχισμού και προστίμων, βρίσκεται αντιμέτωπος με τα ίδια ερωτήματα και τους ίδιους κινδύνους σε ό,τι αφορά την πανδημία και με ολέθριες εξελίξεις, όπως αυτές προμηνύονται στο εργασιακό και οικονομικό πεδίο. Και αυτό αποτελεί την πιο καθαρή απόδειξη για το περιεχόμενο και τα αποτελέσματα αυτής της αδιέξοδης και επικίνδυνης πολιτικής της ΝΔ. Γι’ αυτό επιμείναμε και επιμένουμε να ορίζουμε την πολιτική που επιβλήθηκε από την κυβέρνηση της ΝΔ τους προηγούμενους μήνες ως μια ακροδεξιά, νεοφιλελεύθερη τυχοδιωκτική πολιτική. Γιατί τα μόνα αποτελέσματα που θα μπορούσε να έχει είναι όλα όσα βιώνει σήμερα ο ελληνικός λαός.

Στο διάστημα αυτών των μηνών κανένα ουσιαστικό μέτρο δεν λήφθηκε για την ενίσχυση του ΕΣΥ. Ίσα ίσα, αυτό ακριβώς αποτελούσε και έναν βασικό στόχο της πολιτικής τους. Τη συγκάλυψη των ευθυνών τους για της διάλυση του ΕΣΥ και τη δυνατότητα να συνεχίζουν να εφαρμόζουν την πολιτική εγκατάλειψής του, στη διάρκεια της πανδημίας. Ούτε η καθοριστικής σημασίας, όπως αποδείχθηκε, πρωτοβάθμια υγεία ενισχύθηκε, ούτε και καμία άλλη δομή της δημόσιας υγείας. Έτσι, τα μόνο «υγειονομικά» μέτρα που θα μπορούν να ληφθούν στο ενδεχόμενο νέας αύξησης των κρουσμάτων είναι και πάλι αυτά της αστυνομοκρατίας. Τα οποία εκτός της εμπέδωσης της ατομικής ευθύνης και του εθισμού της κοινωνίας στον αυταρχισμό, τον έλεγχο και τις απαγορεύσεις σε αυτές τις συνθήκες δεν μπορούν να προσφέρουν τίποτε άλλο. Γιατί, όπως απέδειξε η ίδια η πραγματικότητα και ομολογούν και οι ίδιοι οι θιασώτες της καραντίνας, δεν μπορεί να σταματήσει η παραγωγή, η οικονομία και η κοινωνική ζωή του τόπου επ’ αόριστον. Αυτά τα μέτρα θα είχαν νόημα μόνο ως έκτακτα μέτρα για να κερδηθεί πολύτιμος χρόνος πρώτα και κύρια για την ενίσχυση του ΕΣΥ και των αναγκαίων υποδομών και τη λήψη μέτρων πραγματικής πολιτικής προστασίας. Η ακροδεξιάς πνοής κυβέρνηση της ΝΔ όμως, τα αξιοποίησε για την εξυπηρέτηση άλλων σκοπών και στόχων.

Σε συνέχεια της καραντίνας… η πλήρης ελευθερία των τουριστικών επιχειρήσεων – Οι αντιφάσεις γεννούν οργή

Ένας λαός που βρέθηκε κάτω από το ζόφο της μαύρης προπαγάνδας και των απαγορεύσεων δεν μπορεί παρά να οργίζεται, όταν παρακολουθεί το ακαριαίο άνοιγμα της Ελλάδας στην τουριστική αγορά. Οι ημερομηνίες καθημερινά αναθεωρούνται επί το συντομότερο και κάθε «περιοριστικό» μέτρο που ανακοινώνεται αίρεται την επόμενη. Τελικά, μετά από αλλεπάλληλες αναθεωρήσεις, στις χώρες από τις οποίες η Ελλάδα θα δέχεται τουρίστες συγκαταλέγεται και η Γερμανία και εκλιπαρεί να μπει ακόμη και η Μ. Βρετανία! Πρόκειται για μια από τις χώρες με τα περισσότερα κρούσματα στον κόσμο. Προφανώς τα Βαλκάνια που είχαν «καλά επιδημιολογικά δεδομένα» δεν αποτελούν πηγή εσόδων για τους μεγαλοξενοδόχους και απαίτησαν την άμεση διεύρυνση της λίστας. Η οποία είναι βέβαιο ότι μέχρι τις 15 Ιουνίου θα περιλαμβάνει όλες τις χώρες της ΕΕ και τις ΗΠΑ.

Οι τουρίστες από αυτές τις χώρες θα έρχονται με γεμάτα αεροπλάνα, χωρίς στην πραγματικότητα να υποβάλλονται σε κανένα τεστ και μετά θα συνωστίζονται στις πισίνες και τους μπουφέδες των ξενοδοχείων. Όλα αυτά όταν πριν λίγο καιρό απαγόρευαν στον ελληνικό λαό ακόμη και το μπάνιο σε μια ερημική παραλία. Όλα αυτά όταν εξακολουθούν να παίζουν τα σποτάκια περί ατομικής ευθύνης και όταν οι εκπαιδευτικοί αναγκάζονται να επιτηρούν στις πανελλήνιες με υποχρεωτική χρήση μάσκας.

Αυτή η «πολιτική του συνωστισμού» αποτελεί τη συνέχεια της «πολιτικής της καραντίνας». Πρόκειται στην πραγματικότητα για την πολιτική που και στις δύο περιπτώσεις υποτάσσεται στους ίδιους στόχους και συμφέροντα, με διαφορετικό όμως προπαγανδιστικό περιτύλιγμα. Αυτή η πολιτική είναι και θα αποδειχθεί ολέθρια για το λαό και τον τόπο.

Κρίση και ύφεση για το λαό…

Η άρση των μέτρων αποκαλύπτει μέρα με τη μέρα τη νέα πολιτική και οικονομική κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στη χώρα μας. Οι δεκάδες νόμοι, πράξεις νομοθετικού περιεχομένου και νομοσχέδια, που ψηφίστηκαν και προωθήθηκαν την περίοδο του εγκλεισμού, διαμορφώ­νουν ένα πολύ αρνητικό τοπίο για τα δημοκρατικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα, για την εκπαίδευση και το περιβάλλον, τις εργασιακές σχέσεις και τους μισθούς, ακόμη και για την δημόσια ασφάλιση και υγεία. Ο ελληνικός λαός είναι αντιμέτωπος με μια πρωτόγνωρη κατάσταση που αναμένεται να επιδεινωθεί γοργά, ειδικά μετά τη σύντομη τουριστική περίοδο. Όση ανάπτυξη και όσα επιδόματα και αν τάζουν οι κυβερνώντες, πίσω από κάθε απόφαση για τη στήριξη των αδυνάτων κρύβεται η οικονομική ενίσχυση των ισχυρών και ο τελικός λογαριασμός που θα σταλεί για μια ακόμη φορά στην ίδια λαϊκή τσέπη.

και στήριξη για το μεγάλο κεφάλαιο.

Τα πανηγύρια για τα 32 δισ. ευρώ και τα παραμύθια, τα οποία παρουσιάζουν για μια ακόμη φορά τους ευρωπαίους δυνάστες ως φιλόπτωχο ταμείο, σύντομα θα τελειώσουν. Όπως ξεκαθάρισε ο ίδιος ο Ντομπρόβσκις από την πλευρά της Κομισιόν, η παροχή των 32 δισ. για την Ελλάδα θα γίνει στα πλαίσια «των δεσμεύσεων της ενισχυμένης εποπτείας». Οι όροι αυτοί θα «πρέπει να εμπεριέχονται στο σχέδιο επενδύσεων και μεταρρυθμίσεων για την αξιοποίηση των πόρων που αναλογούν στην Ελλάδα από το ευρωπαϊκό πακέτο ανάκαμψης».
Όπως και αν ονομάσουν την παροχή των 32 δισ. είναι βέβαιο ότι θα γίνει με τους γνωστούς αιματηρούς όρους που συνοδεύουν τέτοιες «παροχές» από τις ιμπεριαλιστικές προς τις εξαρτημένες χώρες. Και είναι βέβαιο ότι οι όροι αυτοί, ανεξάρτητα από τη δημαγωγία των ημερών, θα προσδιορίζουν ακριβώς σε ποιους ξένους κυρίως αλλά και έλληνες «επενδυτές» θα κατευθύνονται τα 32 δισ. Όσο βέβαιο είναι ξανά σε ποιους θα επιδοθεί ο λογαριασμός.

Μόνη διέξοδος ο αγώνας για την ανατροπή αυτής της πολιτικής

Η παγκόσμια οικονομία βυθίζεται σε βαθιά ύφεση. Μαζί με αυτή και με ακόμα πιο δυσμενή σενάρια και η ελληνική. Το σύστημα επιχειρεί να χρεώσει τη νέα επερχόμενη λαίλαπα στον ιό. Οι ντόπιοι απολογητές του συστήματος της εκμετάλλευσης, της εξάρτησης και της υποτέλειας πλέκουν εδώ και καιρό το αφήγημα της «ανατροπής της επιτυχημένης πορείας» την οποία χρεώνουν στον ιό. Όμως κανένας ιός δεν μπορεί να προκαλέσει ανεργία και φτώχεια. Αυτά τα φαινόμενα μπορούν να προκύψουν μόνο ως αποτέλεσμα της οργάνωσης της παραγωγής και της οικονομίας. Και μπορούν να εκδηλώνονται ακόμη πιο συντριπτικά στη διάρκεια των καπιταλιστικών κρίσεων που έρχονται ως αποτέλεσμα των αξεπέραστων αντιφάσεων του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής και μόνο.

Αυτή η απροσδιόριστου οικονομικού και χρονικού βάθους νέα ύφεση, στην οποία βυθίζεται ο παγκόσμιος καπιταλισμός, αποτελεί συνέχεια της οικονομικής κρίσης που ξέσπασε το 2008 και προδικαζόταν από τους απολογητές του συστήματος ήδη πριν το ξέσπασμα της πανδημίας. Αν άλλαξε κάτι ο ιός είναι ότι οι πολιτικές που επιβλήθηκαν για τη διαχείριση της πανδημίας αποτέλεσαν έναυσμα για την επιτάχυνση των αναπόδραστων εξελίξεων.

Ειδικά στην Ελλάδα, που η πολιτική της εξάρτησης, της υποτέλειας και της πρόσδεσης στην ΕΕ οδήγησαν στην αποσύνθεση του πρωτογενούς και δευτερογενούς τομέα, η εκδήλωση και αυτής της ύφεσης αναμένεται να έχει ακόμη πιο τραγικές συνέπειες για το λαό μας. Γιατί είναι η στιγμή που και αυτή η «αλήθεια» της πολιτικής των λακέδων της ΝΔ και των άλλων κομμάτων δοκιμάζεται σκληρά. Η «βαριά βιομηχανία του τουρισμού», όπως την ονόμασαν οι θιασώτες της πολιτικής που μετέτρεψε την Ελλάδα σε μια χώρα υπηρεσιών, δείχνει τα όριά της και τα σαθρά βάθρα της. Ακόμη και αν στην Ελλάδα δεν έφτανε ποτέ ο ιός, μια πανδημία ή ένας άλλος παράγοντας αρκεί για να μετατρέψει την οικονομία και τη χώρα σε συντρίμμια.

Και γι’ αυτό την απόλυτη ευθύνη έχουν όσοι εισηγήθηκαν και εφάρμοσαν αυτές τις πολιτικές από τη ΝΔ μέχρι το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και τον ΣΥΡΙΖΑ, όλα τα κόμματα που υποτάσσονται και υπηρετούν το κάλπικο αφήγημα του ευρωμονόδρομου. Γιατί οι πολιτικές που επιβλήθηκαν από την ΕΕ είναι αυτές που καταδίκασαν και καταδικάζουν τον λαό και τη χώρα στην κρίση, τη φτώχεια και την ανεργία και όχι αυτές που θα τη σώσουν. Όσο βρώμικη και κάλπικη και αν είναι η προπαγάνδα τους, οφείλουμε να θυμόμαστε τούτο. Το ίδιο νήμα συνδέει την πολιτική της διάλυσης της παραγωγής με τα μνημόνια, την ενισχυμένη εποπτεία, την καραντίνα, την αστυνομοκρατία έως και το σημερινό «σχέδιο επενδύσεων και μεταρρυθμίσεων του ευρωπαϊκού πακέτου ανάκαμψης».

Είναι αυτό της πολιτικής της εξάρτησης και της ιμπεριαλιστικής υποδούλωσης. Και προϋπόθεση για κάθε θετική μεταβολή για το λαό, ο αγώνας για την ανατροπή της.