Να μην περάσει η νέα αντιδραστική επίθεση -Η κυβέρνηση με χουντικής έμπνευσης και κοπής νόμο καταπατά βάναυσα τα δημοκρατικά δικαιώματα της διαδήλωσης και της απεργίας

Παλλαϊκή αντίσταση για την προάσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων

Όλοι στο συλλαλητήριο στο Σύνταγμα, την Πέμπτη 9 Ιούλη, 7 μ.μ.

Έφερε στη Βουλή η ΝΔ το πολυσυζητημένο νομοσχέδιο με τίτλο “Δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις και άλλες διατάξεις”, το οποίο επιφέρει νέο σκληρό πλήγμα στα δημοκρατικά δικαιώματα, επιβάλλοντας αυστηρούς και αυταρχικούς όρους στην οργάνωση και πραγματοποίηση των διαδηλώσεων. Το νέο πακέτο μέτρων δεν αποτελεί κεραυνό εν αιθρία. Εδώ και πολύ καιρό η κυβέρνηση έστρωνε επικοινωνιακά το έδαφος για να επιβάλει, όταν θα είναι ώριμες οι συνθήκες, τα μέτρα αυτά. Από την προεκλογική ακόμα περίοδο του 2019 τα κεντρικά στελέχη της ΝΔ, ο Μπακογιάννης, ακόμα και ο Μητσοτάκης, έθεταν με ένταση στο δημόσιο λόγο το ζήτημα του δραστικού περιορισμού των συγκεντρώσεων και της οριοθέτησής τους σε συγκεκριμένους χώρους γιατί, όπως έλεγαν, διαταράσσεται έντονα η ομαλή οικονομική και εμπορική ζωή, ιδιαίτερα στο κέντρο της Αθήνας.

Σήμερα η κυβέρνηση εκτιμά ότι ωρίμασαν πλέον οι συνθήκες και προχωρά στα -πρωτοφανή για τα μεταπολιτευτικά χρονικά- μέτρα περιορισμού των διαδηλώσεων ακόμα και της προληπτικής απαγόρευσής τους. Τα μέτρα αυτά έρχονται αμέσως μετά το πρωτοφανές αυταρχικό καθεστώς της αστυνομοκρατίας, της περιστολής ακόμα και των θεμελιωδών ατομικών ελευθεριών, που βίωσε ο λαός μας κατά τη διάρκεια της δίμηνης καραντίνας. Έρχονται ακόμα λίγους μήνες έπειτα από την επιβολή των νέων αντισυνδικαλιστικών διατάξεων, που περιορίζουν δραστικά και ποινικοποιούν -επί της ουσίας- το δικαίωμα στην απεργία, στοχοποιώντας όσους συνδικαλίζονται. Επιβάλλονται μόλις ένα χρόνο μετά την άρση και την καταπάτηση του πανεπιστημιακού ασύλου που σαν στόχο είχε να προσβάλει την ελεύθερη και δημοκρατική δράση του φοιτητικού και νεολαιίστικου κινήματος.

Ανάμεσα στα μέτρα που θεσμοθετεί η κυβέρνηση προβλέπονται και τα εξής:
-Οι οργανωτές, φυσικά πρόσωπα ή συλλογικότητες (συνδικαλιστικές ενώσεις, πολιτικές οργανώσεις κλπ) υποχρεώνονται να γνωστοποιούν εγγράφως στις αστυνομικές ή/και λιμενικές αρχές την πρόθεση να πραγματοποιήσουν συγκέντρωση ή και διαδήλωση και να δηλώνουν το ακριβές δρομολόγιο καθώς και το πλήθος των διαδηλωτών που θα συμμετάσχουν.
-Οι φορείς που εξαγγέλλουν μια κινητοποίηση θεωρούνται προκαταβολικά υπεύθυνοι για τυχόν επεισόδια και σ’ αυτούς οι αστυνομικές αρχές θα ασκούν αυστηρές ποινικές κυρώσεις και θα επιβάλλουν πρόστιμα.
-Οι αστυνομικές και λιμενικές αρχές έχουν το δικαίωμα να περιορίσουν την προκηρυγμένη διαδήλωση, να την απαγορεύσουν ή ακόμα και να τη διαλύσουν εάν κρίνουν πως “η διεξαγωγή της θα διαταράξει δυσανάλογα την κοινωνικοοικονομική ζωή της συγκεκριμένης περιοχής” ή πως “επαπειλείται σοβαρός κίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια, λόγω ιδιαιτέρως πιθανής διάπραξης σοβαρών εγκλημάτων, ιδίως, κατά της ζωής, της σωματικής ακεραιότητας, της ιδιοκτησίας και της πολιτειακής εξουσίας”.
-Θεσμοθετείται και επίσημα η αστυνομική βία και καταστολή ως μέσο για τη διάλυση μιας διαδήλωσης, αφού “η αρμόδια αστυνομική ή λιμενική αρχή μπορεί να χρησιμοποιεί προς τούτο κάθε νόμιμο, πρόσφορο, αναγκαίο και ανάλογο με τις περιστάσεις μέσο, εφόσον προηγουμένως δεν έχει καταστεί δυνατή η εκούσια συμμόρφωση και αποχώρηση των συμμετεχόντων σε συνάθροιση”.
-Προβλέπονται αυστηρές ποινές φυλάκισης μέχρι και δύο χρόνια στους διοργανωτές αν κατά τη διάρκεια μιας διαδήλωσης προκληθούν επεισόδια, ενώ βαρύνονται για την καταβολή αποζημιώσεων για κάθε υλική ζημιά που θα προκληθεί.

Η διαδήλωση μετατρέπεται σε ιδιώνυμο αδίκημα

Σε 100 σελίδες αιτιολογικής έκθεσης η κυβέρνηση επιχειρεί να δικαιολογήσει τις -μόλις- 14 σελίδες του νομοσχεδίου με τις οποίες βάζει ταφόπλακα στα δημοκρατικά δικαιώματα του λαού και της εργατικής τάξης. Τόσο η αιτιολογική έκθεση όσο και το νομοσχέδιο προκαλούν οργή και αγανάκτηση σε κάθε δημοκρατικό άνθρωπο για την υποκρισία που ξεχειλίζει, για το μέγεθος της αντιστροφής της πραγματικότητας.

Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι τάχα θέλει να καλύψει το “υπαρκτό κενό στην προστασία των ατομικών και κοινωνικών ελευθεριών υπό το ισχύον Σύνταγμα” και παράλληλα “επιχειρεί να διαμορφώσει ένα σύγχρονο νομικό πλαίσιο για την άσκηση του δικαιώματος του συνέρχεσθαι και ειδικότερα τη διενέργεια δημοσίων συναθροίσεων”. Με τρόπο που προκαλεί πρόκληση και προσβάλλει κάθε δημοκράτη, η κυβέρνηση βαπτίζει ως τάχα προστασία των κοινωνικών ελευθεριών την προληπτική καταστολή, τις απαγορεύσεις των συναθροίσεων, το φακέλωμα όσων διαδηλώνουν κατά το πρότυπο των χουντικών νόμων της εφτάχρονης δικτατορίας. Και αφού φρόντισε πρώτα να οικοδομήσει ένα ακραία αυταρχικό και αντιδημοκρατικό πλαίσιο, επιτρέπει τάχα να πραγματοποιούνται χωρίς γνωστοποίηση οι συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις για την εργατική Πρωτομαγιά και τον ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου. Όμως η Πρωτομαγιά και το Πολυτεχνείο, οι κορυφαίες στιγμές αιματηρών αγώνων και θυσιών του εργατικού και του ευρύτερου λαϊκού κινήματος δεν χωρούν στα καλούπια της νομιμοφροσύνης της κυβέρνησης και της ντόπιας αντίδρασης.

Η ιστορική οπισθοδρόμηση στις μαύρες περιόδους του τόπου μας, πίσω στη στρατιωτικο-φασιστική δικτατορία αλλά και ακόμα πιο πίσω στην εποχή του διαβόητου “ιδιώνυμου” του Βενιζέλου και των διωγμών της αριστεράς και του κομμουνιστικού κινήματος, για την κυβέρνηση αποτελεί το νέο “σύγχρονο” πλαίσιο.

Για άλλη μια φορά η “προάσπιση της δημόσιας ασφάλειας” γίνεται η παντιέρα της κυβέρνησης ώστε να πυροδοτήσει την άγρια αστυνομική βία, την κρατική καταστολή είτε για να καταπνίξει τους λαϊκούς και εργατικούς αγώνες και τις διαδηλώσεις είτε για να τις μετατρέψει σε καρικατούρες μονταρισμένες στα ακίνδυνα και ανώδυνα πλαίσια που θα “υποδείξουν οι αστυνομικές αρχές”, όπως χαρακτηριστικά σημειώνει το νέο νομοσχέδιο.

Η κυβέρνηση θέλει να αξιοποιήσει την επιζήμια και πολλές φορές προβοκατόρικη δράση των λεγόμενων αντιεξουσιαστικών ομάδων για να στοχοποιήσει, να σπιλώσει και να ποινικοποιήσει τη δράση των οργανωμένων μαζικών φορέων, των συνδικαλιστικών ενώσεων και των πολιτικών οργανώσεων. Γι’ αυτό μεθοδεύει την προκαταβολική επιβολή αυστηρών ποινών φυλάκισης στους διοργανωτές σε περίπτωση επεισοδίων.

Η κυβέρνηση βάζει στο στόχαστρο ξανά τους λαϊκούς αγωνιστές, τους εργαζόμενους και τη συνδικαλιστική τους δράση, τις πολιτικές οργανώσεις της αριστεράς και του κομμουνιστικού κινήματος κι επιχειρεί να ανοίξει ένα νέο γύρο σκληρών διώξεων και καταστολής.

Ενεργοποιούν τον κοινωνικό αυτοματισμό

Δεν είναι η πρώτη φορά που η κυβερνητική προπαγάνδα χρησιμοποιεί τα κλειστά μαγαζιά, το μπλοκάρισμα της αγοράς, τη διατάραξη της οικονομικής ζωής μιας πόλης ή ακόμα και την κυκλοφοριακή συμφόρηση ως επιχειρήματα για να σπιλώσει τις συγκεντρώσεις των συνδικάτων, τις λαϊκές και εργατικές διαδηλώσεις. Κατά το διαχρονικό αντιδραστικό δόγμα της άρχουσας τάξης πάντα είναι οι “λίγοι” που διαδηλώνουν έναντι των “πολλών” που υπομένουν τις συνέπειες των κλειστών δρόμων, που ευθύνονται για τον οικονομικό μαρασμό, για το κλείσιμο των καταστημάτων και επιχειρήσεων ακόμα και για τη γιγάντωση της ανεργίας!

Έτσι και τώρα στο νέο νομοσχέδιο χρησιμοποιείται διαρκώς το επιχείρημα για τη “διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής” από τις διαδηλώσεις. Για την κυβέρνηση αλλά και την αντιπολίτευση -εν πολλοίς- δεν φταίει η δεκαετής μνημονιακή πολιτική που επέβαλλαν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ που εκτόξευσε την ανεργία στα δυσθεώρητα ύψη, που φτωχοποίησε βίαια εκατοντάδες χιλιάδες πλατιών λαϊκών στρωμάτων, που έβαλε λουκέτο και ρήμαξε αναρίθμητες μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Ούτε βέβαια ευθύνεται η τωρινή κυβερνητική πολιτική της καραντίνας που πυροδότησε τη νέα οικονομική κρίση, οδηγώντας τεράστια τμήματα εργαζομένων στην ανεργία ή τη μισο-ανεργία, πετσόκοψε τους μισθούς και άφησε αναρίθμητα μικρομάγαζα κλειστά και ρημαγμένα. Αντίθετα ευθύνονται όσοι αγωνίζονται ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική, στα σκληρά ταξικά αντεργατικά μέτρα.

Η στόχευσή τους είναι φανερή. Θέλουν για άλλη μια φορά να στρέψουν τον ένα απέναντι στον άλλο. Τον άνεργο ενάντια στο μισοαπασχολούμενο, τον εξαθλιωμένο ενάντια στον κακοπληρωμένο, τον ελαστικά εργαζόμενο και τον αυτοαπασχολούμενο ενάντια στο μόνιμο δημόσιο υπάλληλο. Για να βγάλουν από το κάδρο τον πραγματικό φταίχτη. Την αντιλαϊκή πολιτική τους που τσακίζει όσες εργατο-λαϊκές κατακτήσεις απέμειναν όρθιες.

Η δύναμη του λαϊκού αγώνα, της απεργίας και της διαδήλωσης είναι ο μόνος παράγοντας που μπορεί να βάλει φραγμό στην αντιλαϊκή πολιτική. Και αυτό το γνωρίζει πολύ καλά η κυβέρνηση και η άρχουσα τάξη. Γι’ αυτό και λυσσούν εδώ και χρόνια να καταπατήσουν την απεργία και τη διαδήλωση, να ποινικοποιήσουν τη συνδικαλιστική δράση και να στοχοποιήσουν όσους διαδηλώνουν, όσους απεργούν και αγωνίζονται ενάντια στις πιο άγριες μορφές καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και καταπίεσης, όσους εκφράζουν την αλληλεγγύη τους σε πρόσφυγες και μετανάστες.

Μπροστά στα πρωτοφανή αντιδημοκρατικά μέτρα της κυβέρνησης είναι επιτακτική η ανάγκη της πιο πλατιάς λαϊκής συσπείρωσης με μοχλό τα συνδικάτα για την υπεράσπιση της απεργίας, της συγκέντρωσης και της διαδήλωσης, για την προάσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών που κατέκτησε ο λαός μας με αιματηρούς αγώνες και θυσίες.

Στα πλαίσια αυτά οι σύντροφοι και συναγωνιστές της ΕΡΓΑΣ προωθούν στις Γενικές Συνελεύσεις κι στα Διοικητικά Συμβούλια των συνδικάτων το παρακάτω ψήφισμα, καλώντας σε άμεση κινητοποίηση του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος για να μην περάσει το αντιδραστικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης.

Κάτω τα χέρια από τις διαδηλώσεις !

Η κυβέρνηση της ΝΔ φέρνει στη Βουλή προς ψήφιση το νέο νομοσχέδιο που περιλαμβάνει δέσμη ακραία αυταρχικών και αντιδη­μοκρατικών μέτρων που περιστέλλουν δραστικά το δικαίωμα των εργαζομένων και του λαού να πραγματοποιούν δημόσιες συγ­κεντρώσεις και να δια­δη­λώνουν.

Το νομοσχέδιο δίνει την εξουσία στις αστυνομικές και λιμενικές αρχές με διάφορες δικαιολογίες και προσχήματα «να απαγορεύει – να περιορίζει – να διαλύει δημόσιες συν­αθροίσεις».

Καθιερώνει το φακέλωμα εκείνων που οργανώνουν διαδηλώσεις και συγκεντρώσεις, απαιτώντας από αυτούς να γνωστοποιούν στις αστυνομικές αρχές τα στοιχεία ταυ­τότητάς τους και τι σκοπεύουν να κάνουν. Οι διοργανωτές καθίστανται υπεύθυνοι για ό,τι τυχόν συμβεί σε μια διαδήλωση και θα τους επιβάλλονται ποινικές κυρώσεις.
Τα νέα αντιδημοκρατικά μέτρα της κυβέρ­νησης πα­ραπέμπουν σε σκοτεινές περιόδους της ιστορίας του τόπου μας και μοιάζουν σαν δυο σταγόνες νερό με χουντικής έμπνευσης διατάξεις. Έρχονται να συμπληρώσουν τα μέτρα κατάργησης του πανεπιστημιακού ασύλου και του αντισυνδικαλιστικού νόμου που καταπατά την απεργία.

Επιχειρούνται να επιβληθούν την ώρα που προωθούνται πιο σκληρά ταξικά αντεργατικά μέτρα (απελευθέρωση απολύσεων, εκ περιτροπής εργασία, μειώσεις μισθών, τσάκισμα συλ­λογικών συμβάσεων κλπ).
Το νέο νομοσχέδιο ολοκληρώνει ένα σκληρό αυταρχικό νομοθετικό πλαίσιο το οποίο επιδιώκει να βάλει στο «γύψο» τη μαζική δράση και τις κινητοποιήσεις των συνδι­καλιστικών, των λαϊκών και πολιτικών ορ­γανώσεων που αντιστέκονται και πα­λεύουν ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική.

Διαμορφώνει ένα νέο αντιδραστικό καθεστώς το οποίο στην πράξη πάει να καταργήσει το θεμελιώδες δημοκρατικό δικαίωμα του συνέρχεσθαι, με στόχο να καταπνίξει τους αγώνες των εργαζομένων και του λαού για τα δικαιώματά τους και να επιβάλει ανε­μπόδιστα την αντεργατική πολιτική.

✔ Καταγγέλλουμε το νέο αντιδημοκρατικό νομοσχέδιο
✔ Καλούμε τους εργαζόμενους και τα συνδικάτα σε κινητοποιήσεις για να μην περάσει
✔ Να μην επιτρέψουμε να αφαιρεθούν από τους εργαζομένους οι δημοκρατικές κατα­κτήσεις τους με τις οποίες υπερασπίζουν και διεκδικούν εργασιακά, συνδικαλιστικά, κοι­νω­νικά και πολιτικά δικαιώματά τους
✔ Με την ενιαία και ανυποχώρητη πάλη μας υπερασπίζουμε τα δικαιώματά μας να διαδηλώνουμε και να απεργούμε ανεμπό­διστα
✔ Κάτω τα χέρια από τις διαδηλώσεις και τους αγώνες των εργαζομένων