Δεν έχουν σκοπό να θωρακίσουν το θεσσαλικό κάμπο με φράγματα βάρους στα ορεινά

 

Στις 2 Φλεβάρη, όπως είναι γνωστό, ο Μητσοτάκης πήγε στη Βουλή για να απαντήσει σε επίκαιρη ερώτηση του Χαρίτση σχετικά με τις πλημμύρες στη Θεσσαλία από την κακοκαιρία Daniel. Από τα όσα είπε προέκυψε σαφώς ότι η κυβέρνησή του δεν έχει σκοπό να θωρακίσει αντιπλημμυρικά το θεσσαλικό κάμπο, κατασκευάζοντας φράγματα βάρους στους ορεινούς όγκους, αλλά θα επαναλάβει και πάλι τα αρπακολλατζίδικα έργα στον κάμπο, που θα καταρρεύσουν στην επόμενη κακοκαιρία. Οπως ακριβώς έγινε μετά την κακοκαιρία Ιανός, που τα αρπακολλατζίδικα έργα βιτρίνας τα κατέστρεψε η κακοκαιρία Daniel.

Ο Μητσοτάκης επανέλαβε τις γνωστές θέσεις περί «πρωτοφανούς φαινόμενου» και «κλιματικής κρίσης», απέναντι στα οποία δεν μπορούσε να γίνει τίποτα σε επίπεδο πρόληψης. Ολα είχαν γίνει σωστά (αναγνώρισε κάποιες καθυστερήσεις μόνο στην άμεση παρέμβαση πολιτικής προστασίας. Η πλημμύρα ήταν… αναπόφευκτη. Είπε χαρακτηριστικά:

«Χωρίς αμφιβολία, λοιπόν, φαντάζομαι το διαπιστώσατε κι εσείς στην επίσκεψή σας, μιλάμε για μία κατάσταση η οποία ήταν απολύτως πρωτόγνωρη. Να θυμίσω για ακόμα μία φορά στατιστικά ότι η πλημμύρα της Θεσσαλίας, ως προς τον απόλυτο όγκο νερού, τα ύψη βροχόπτωσης, κατατάσσεται σε μία από τις δύο-τρεις μεγαλύτερες πλημμύρες καταγεγραμμένες στην ιστορία της Ευρώπης. Αυτό ήταν το φυσικό φαινόμενο το οποίο κληθήκαμε να διαχειριστούμε. Και μπορεί στις έκτακτες εκείνες συνθήκες η πολιτεία ναι, να ήταν παρούσα, σώζοντας ζωές, περιορίζοντας όσο γινόταν τις ζημιές, όχι πιθανόν χωρίς λάθη και καθυστερήσεις, όπως από την πρώτη στιγμή αναγνώρισα, όμως με επάρκεια και με αυταπάρνηση απέναντι στον άνισο πόλεμο την κλιματική κρίση και σε συνθήκες όπου δυστυχώς καμία πρόβλεψη του παρελθόντος δεν μπορεί πια να αντιμετωπίσει το παρόν και το μέλλον».

Ως προτεραιότητα της κυβερνητικής πολιτικής έθεσε:

«Να μπορέσουμε να ανακατασκευάσουμε με τρόπο σύγχρονο, αλλά ταυτόχρονα και ανθεκτικό, εκείνες τις υποδομές που δυστυχώς διέλυσε η ορμή του νερού». 

Μ’ άλλα λόγια, θα ανακατασκευάσουν αυτά που υπήρχαν! Τα περί «σύγχρονου και ανθεκτικού τρόπου» είναι απλώς σάλτσα. Οταν τα νερά κατεβαίνουν απρόσκοπτα από τα ορεινά στον κάμπο, κανένα καμπίσιο αντιπλημμυρικό έργο δεν μπορεί ν’ αντέξει. Μόνο αν γίνουν έργα ορεινής υδρονομίας, δηλαδή φράγματα βάρους, μπορούν να λειτουργήσουν αποτελεσματικά και τα έργα στον κάμπο.

Ο Μητσοτάκης δεν μίλησε καν για τέτοια έργα. Δεν έκανε ούτε υπαινιγμό. Αναφέρθηκε μόνο σε ό,τι υπήρχε και καταστράφηκε (κυρίως οδικές υποδομές). Μίλησε για «χρονοβόρα και κοστοβόρα άσκηση», η οποία «προϋποθέτει δουλειά, προετοιμασία, σωστούς διαγωνισμούς» που «δεν γίνονται από τη μια στιγμή στην άλλη», και για «ένα άθροισμα κατασκευαστικών παρεμβάσεων διαφορετικών κατηγοριών και διαφορετικών διαστάσεων». Σε τι συνίστανται αυτές οι παρεμβάσεις;

«Κάποια σημεία απλά χρειάζεται να επισκευαστούν, άλλα να ανοικοδομηθούν, άλλα χρειάζεται να κατασκευαστούν ξανά από την αρχή».

Μία από τα ίδια δηλαδή! Μέχρι την επόμενη ισχυρή κακοκαιρία.

Ο Μητσοτάκης έφτασε στο σημείο να μιλήσει για ανάγκη μετεγκατάστασης δύο χωριών:

«…ζητήματα τα οποία κι αυτά αφορούν, απαιτούν θα έλεγα, τη σύμφωνη γνώμη των τοπικών κοινωνιών, όπως η μετεγκατάσταση του χωριού της Μεταμόρφωσης, το οποίο είχα την ευκαιρία να επισκεφθώ, από τη στιγμή που έχει εξασφαλιστεί η σύμφωνη γνώμη των κατοίκων. Αναμένουμε και μια αντίστοιχη απόφαση και από τον Βλοχό. Είναι τα δύο σημεία εκείνα τα οποία θέλω να θυμίσω στην εθνική αντιπροσωπεία ότι δεν πλημμύρισαν για πρώτη φορά. Είναι τα πιο χαμηλά σημεία στον κάμπο και θα βρίσκονται μόνιμα αντιμέτωπα με το φάσμα μιας νέας πλημμύρας. Γι’ αυτό κι εγώ χαιρετίζω προσωπικά την απόφαση των κατοίκων για μετεγκατάσταση».

Αυτό αποτελεί έμμεση ομολογία ότι ο κάμπος θα εξακολουθήσει να πλημμυρίζει και γι’ αυτό τα δύο χωριά πρέπει να μετεγκατασταθούν!

Επειδή, λοιπόν, οι διαδικασίες για μια αποτελεσματική αντιπλημμυρική θωράκιση -που μπορεί να είναι αποτελεσματική μόνο όταν ξεκινά από τους ορεινούς όγκους- είναι κοστοβόρες, όπως είπε ο Μητσοτάκης, και ο κρατικός προϋπολογισμός έχει λεφτά μόνο για ασύλληπτων μεγεθών εξοπλιστικά προγράμματα και για κάθε είδους επιδοτήσεις στους καπιταλιστές, η Θεσσαλία (και όχι μόνο) θα παραμείνει στο έλεος των πλημμυρών.

Ακόμα και στοιχειώδεις υποχρεώσεις του αστικού κράτους ο Μητσοτάκης τις αναθέτει στη φιλανθρωπία των καπιταλιστών. Οπως είπε, η μετεγκατάσταση των δύο χωριών «δεν είναι εύκολη. Αυτή, όμως, θα γίνει σε περιοχή κοντά στον Παλαμά με δωρεά των μελών του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών»! Οσο για την επαναλειτουργία των σχολείων στις πληγείσες περιοχές, «αυτά θα έχουν πλήρως αποκατασταθεί μέχρι την έναρξη της επόμενης σχολικής χρονιάς με δωρεά των Ελλήνων εφοπλιστών».

Ο Μητσοτάκης ενεργεί σαν μάνατζερ δημόσιων σχέσεων των καπιταλιστών του ΣΕΒ και της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών. Φιλοτεχνεί την εικόνα τους ως «μεγάλων ευεργετών του έθνους», ενώ στην πραγματικότητα αυτοί δε δίνουν δεκάρα από την τσέπη τους, αφού τα ποσά που θα δώσουν θα τα περάσουν σαν έξοδα στις επιχειρήσεις τους (για να μην μιλήσουμε για το εφιαλτικό μέγεθος της φοροδιαφυγής που κάνουν).

Η αναζήτηση «φιλανθρωπίας» από τους καπιταλιστές έχει διπλό στόχο. Από τη μια να ωραιοποιήσει την εικόνα αυτών των παράσιτων στα μάτια του ελληνικού λαού και να συνεχιστεί το προκλητικό καθεστώς φοροασυλίας που απολαμβάνουν και από την άλλη να ισχυριστεί πως το ελληνικό κράτος είναι φτωχό και δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις πιο στοιχειώδεις υποχρεώσεις του, όπως είναι οι επισκευές των σχολείων που καταστράφηκαν από τις πλημμύρες (όχι εξαιτίας της μήνης κάποιου θεού, αλλά εξαιτίας της έλλειψης κρατικής αντιπλημμυρικής πολιτικής). Αν, όμως, το κράτος είναι φτωχό, δεν έχει παρά να φορολογήσει τους πλούσιους. Οχι να τους παρακαλάει να κάνουν τζάμπα δωρεές, εξαγοράζοντας έτσι και την προκλητική φορολογική ασυλία που απολαμβάνουν (αυτοί που μας χρωστούσαν γυρεύουν και το βόδι μας).

ΥΓ. Μόλις ο Μητσοτάκης αναφέρθηκε στη φιλανθρωπία των εφοπλ(η)στών, ξέσπασαν «χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας». Μια ζωή υπηρέτες των πιο άγριων αρπακτικών του κεφάλαιου.