Νέο μνημόνιο, νέος εφιάλτης.

Του Γιώργου Δελαστίκ

 

Ξερή, χωρίς υπεκφυγές, ήταν η δήλωση του προέδρου της ΕΚΤ, Μάριο Ντράγκι: «Η πιθανή επέκταση του ελληνικού προγράμματος (σ.σ.: και μετά το 2014 που λήγει) δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς όρους».

Σε απλά ελληνικά, που μάθαμε να μιλάμε αυτή την εποχή της κρίσης δηλαδή, τα όσα είπε ο Ντράγκι σημαίνουν ότι...

ετοιμάζεται ήδη το νέο μνημόνιο που θα επιπέσει εναντίον του ελληνικού λαού. Νέες περικοπές μισθών, νέο φορολογικό γδάρσιμο, ακόμη αγριότερο, νέες μειώσεις των συντάξεων, ακόμη χειρότερη Παιδεία και Υγεία, και πάει λέγοντας. Ο Γερούν Ντάισελμπλουμ, ο επικεφαλής της Ευρωζώνης, επιβεβαίωσε σε συνέντευξή του ότι «είναι ρεαλιστικό να πιστεύουμε πως η Ελλάδα θα χρειαστεί επιπρόσθετη βοήθεια, πέρα από το ισχύον πρόγραμμα». Αρα νέα μέτρα, όπως είπε ο Ντράγκι.

Ολοκληρωτική καταστροφή για την οικονομική κατάσταση των ελληνικών νοικοκυριών θα σηματοδοτήσει το νέο μνημόνιο. Δεν θα μείνει τίποτα όρθιο στην Ελλάδα, η οποία μεταβάλλεται με ταχύτατους ρυθμούς σε οικονομική έρημο, εξαιτίας της μνημονιακής πολιτικής που άρχισε ο Γιώργος Παπανδρέου και συνεχίζει ο Σαμαράς.

Εχασαν 37 δισ. ευρώ οι μισθωτοί την τελευταία τριετία από τις δραματικές μειώσεις των μισθών τους και την εκτόξευση των φορολογικών επιβαρύνσεων με χαράτσια που είχαν να ζήσουν οι Ελληνες από την εποχή που ήταν υπόδουλοι στους Τούρκους.

Αυτήν τη μοιραία μνημονιακή τριετία η αγοραστική δύναμη των αποδοχών των εργαζομένων μειώθηκε κατά 37,2%. Αφού οι εργαζόμενοι δεν έχουν πια αρκετά λεφτά για να ξοδέψουν, η εγχώρια ζήτηση έκανε βουτιά στην άβυσσο και μειώθηκε κατά 31,3%, γυρίζοντας το ρολόι είκοσι χρόνια πίσω - στο επίπεδο του 1994 για την ακρίβεια. Κατά 15 δισ. ευρώ (μείωση κατά 27%) συρρικνώθηκαν και οι κοινωνικές δαπάνες - δηλαδή οι συντάξεις, οι δαπάνες υγείας και τα προνοιακά επιδόματα.

Μισόν αιώνα πίσω μάς γύρισαν τα μνημόνια της ΕΕ και του ΔΝΤ -κυριολεκτικά!- στον τομέα της απασχόλησης, εκτινάσσοντας την ανεργία στο... 30% (!), κάτι που η Ελλάδα το είχε δει το 1961 για τελευταία φορά. Το 2009 ο αριθμός των εργαζομένων ήταν 4,8 εκατομμύρια, ενώ φέτος οι εργαζόμενοι έχουν πέσει μέχρι στιγμής στα 3,9 εκατομμύρια. Χάθηκαν δηλαδή μέσα σε μόλις τέσσερα χρόνια 930.000 θέσεις εργασίας, οι οποίες για να δημιουργηθούν είχαν χρειαστεί... 17 (!) ολόκληρα χρόνια, από το 1992 έως το 2008. Υπό τις σημερινές συνθήκες, όχι σε 20, ούτε σε 40 χρόνια δεν θα ξαναδημιουργηθούν!

Θα έχουν χάσει το 50% της αγοραστικής δύναμης που είχαν το 2009 οι μισθωτοί μέχρι το τέλος του 2014, υπολογίζει το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ. Αποτέλεσμα του μνημονιακού καταποντισμού της χώρας είναι η Ελλάδα να βρίσκεται σε πολύ πιο δεινή θέση σήμερα σε σύγκριση με τις προηγμένες δυτικοευρωπαϊκές χώρες της ΕΕ των «15» από όσο ήταν προ... τριακονταετίας, όταν εντάχθηκε στην ΕΟΚ, το 1981! Η σύγκλιση οπισθοχώρησε στα επίπεδα του... 1964!

Το... 46% του μισθού των Ευρωπαίων συναδέλφων τους παίρνουν πλέον όσοι Ελληνες αμείβονται με τον κατώτατο μισθό: 586 ευρώ σε εμάς έναντι 1.250 ευρώ του μέσου όρου της «ΕΕ των 15».

Στα Τάρταρα και οι μέσες ετήσιες αποδοχές των Ελλήνων το 2013: μόνο 22.325 ευρώ εμείς - ούτε τα μισά δηλαδή των μέσων αποδοχών των Ιρλανδών (45.000) και πολύ λιγότερα των Ισπανών (34.000). Ούτε λόγος, φυσικά, για τα 51.000 ευρώ των Αυστριακών ή τα 49.000 των Γάλλων. Μέχρι να μας ρίξουν πάντως στα... 6.500 ευρώ των Βούλγαρων έχουν δρόμο ακόμη! Υπομονή!