Όλοι στον αγώνα για τη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση. ΤΩΡΑ!!

Κάποιος αδαής θα μπορούσε να σκεφτεί ότι η σαρωτική αντιδραστική επίθεση στην εκπαίδευση αφορά μόνο τους εκπαιδευτικούς, γονείς και μαθητές. Αυτό άλλωστε διαδίδει σ’ όλους τους τόνους και μ’ όλους τους τρόπους η άρχουσα συμμορία και τα ηλεκτρονικά φερέφωνά της. Πώς δηλαδή οι απολύσεις αφορούν στους απολυμένους, η ιδιωτικοποίηση των δρόμων στους «γιωταχήδες», τα χαράτσια στους χαρατσωμένους και πάει λέγοντας. Έτσι ώστε ο καθένας να κοιτάει την πάρτη του και να μη βρίσκεται κανένα σημείο κοινής τομής των κοινωνικών παρανομαστών. Ώστε οι «από πάνω» ευκολότερα και αποτελεσματικότερα να διαιρούν, να επιτίθενται και να νικούν.

Πανάρχαια τακτική και απολύτως προσοδοφόρα για τα εκμεταλλευτικά όρνια που τρία χρόνια τώρα κραδαίνουν το μνημόνιο ως σημαία και ως σάβανο για το λαό μας.
Ωστόσο η παιδεία αφορά όλους μας. Αν μία κοινωνία αναπαράγεται, δηλαδή ξαναφτιάχνεται με φθηνότερους και επαχθέστερους όρους αφορά το σύνολό της.
Η υγεία, η παιδεία, η πρόνοια, οι δρόμοι, τα λιμάνια, οι βιβλιοθήκες, η εργασία δεν έχουν σχέση μόνο με τους άμεσα εμπλεκόμενους αλλά με την κοινωνία στο σύνολό της.
Αν η αποκομμιδή των σκουπιδιών γίνεται κακορίζικα και «επί χρήμασιν» από τους ιδιώτες, αν τα εργοστάσια και τα πλοία ρίχνουν τα λύματά τους στα ποτάμια και τη θάλασσα αυτό δεν αφορά στους παραποτάμιους και παραθαλάσσιους πληθυσμούς αλλά όλο τον κόσμο. Η ιστορική εξέλιξη πέρασε από το άτομο στην οργανωμένη κοινωνία από το τοπικό στο γενικό και από το τυχαίο στο συνειδητό και οργανωμένο.
Όποιος δεν το καταλαβαίνει δεν έχει κόκκο γνώσης από την ιστορία, τις επιστήμες και τους κοινωνικούς νόμους.
Γι’ αυτό λοιπόν εμείς οι μαρξιστές - λενινιστές υποστηρίζουμε με επιχειρήματα ότι η υποβάθμιση και απαξίωση της εκπαίδευσής μας ενδιαφέρει όλους. Μα είναι αστική η παρεχόμενη γνώση ανταπαντά ο κουτούτσικος αριστερισμός και ο φωνακλάδικος αναρχισμός που γοητεύεται από τις λάμψεις και τα αποκαΐδια. Μπα! Σπουδαία ανακάλυψη. Σαν να λέμε ότι η αναγέννηση και ο διαφωτισμός που σκόρπισαν τα μεσαιωνικά σκοτάδια κι άνοιξαν τις πόρτες του σύγχρονου κόσμου δεν ήταν αστικά κινήματα. Μα, ότι κινεί τον τροχό της ιστορίας προς τα μπρος είναι επαινετέο, είναι προοδευτικό και ελπιδοφόρο.
Αν μεγάλα τμήματα του νεανικού πληθυσμού καταδικάζονται στη γενική αμορφωσιά, την πρόωρη εξειδίκευση και τη χωματερή της ανεργίας αυτό σημαίνει ότι η κοινωνία φτιάχνεται με υλικά της άγνοιας. Αν στο λαϊκό σπίτι υπάρχουν 2 - 3 τηλεοράσεις και καθόλου βιβλιοθήκες αυτό σημαίνει ότι η άρχουσα τάξη πέρασε τις γραμμές μας, αν οι δάσκαλοι των παιδιών μας τα πάνε εκπαιδευτική εκδρομή στο Mall αυτό σημαίνει ότι «χάσαμε το κορμί πατριώτη» και αν τα σχολεία δεν έχουν στους τοίχους τον Ν. Τεμπονέρα και τις αφίσες του συνδικάτου πρέπει να ξαναρχίσουμε από την αρχή.
Η άρχουσα τάξη θέλει ένα σχολείο για λίγους και εκλεκτούς. Θέλει φτηνό κρέας για τις μηχανές της μέσω της τεχνικής εκπαίδευσης και τα ιδιωτικά σχολαρχεία να παράγουν εξειδικευμένες βίδες. Αυτό δεν μας αφορά;
Ακόμα περισσότερο όταν πάνω από 15.000 καθηγητές/τριες χάνουν τη δουλειά τους γιατί η τρόικα επιτάσσει και το δίδυμο της συμφοράς εκτελεί αυτό δεν είναι ζήτημα του ατομικού δράματος. Είναι θέμα όλων μας εκτός και αν οι ιδέες του φιλελευθερισμού, του εγωϊστικού ατομισμού και του περαβρεχισμού, πέρασαν τις γραμμές αλέθοντας συνειδήσεις και πτώματα ανθρώπων.
Αν η εκπαίδευση από γενικό κοινωνικό αγαθό μετατρέπεται σε εμπόρευμα τότε ο μυθικός Μήδας που ότι έπιανε γίνονταν χρήμα - χρυσάφι δεν ανήκει στις σελίδες των βιβλίων αλλά κατοικεί δίπλα μας.
Τότε αρχίσαμε να μοιάζουμε στο τέρας. Αυτό δεν πρέπει να το επιτρέψουμε. Όλοι στον αγώνα για τη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση. ΤΩΡΑ!!