Τα παιδιά της Παλαιστίνης!

Δεκάδες παιδιά σκοτωμένα, διαμελισμένα, βαριά τραυματισμένα. Στόχοι νοσοκομεία, σχολεία, σπίτια. Εικόνες που δεν είναι πρωτόγνωρες. Εικόνες που επαναλαμβάνονται για πάνω από 70 χρόνια τώρα. Δεκαετίες κρατά η προσπάθεια αφανισμού ενός περήφανου λαού. Ενός λαού που επιμένει να αντιστέκεται και να υπάρχει κόντρα στη θέληση των ιμπεριαλιστών, κόντρα στη θέληση του κράτους - μαντρόσκυλου που έστησαν και φέρει το όνομα Ισραήλ.
Ενός λαού που, όπως μου είπε κάποτε ένας 30χρονος Παλαιστίνιος πατέρας 11 παιδιών, θα συνεχίζει να γεννά πολλά παιδιά ξέρωντας ότι τα περισσότερα θα χαθούν στον αγώνα για την απελευθέρωση. Αλλά μόνο έτσι μπορεί να επιβιώσει. Με τις γέννες και το όπλο του αγώνα στο χέρι. Έτσι μου είπε, μπροστά στο μ' ένα πόδι παιδί του πριν 6 χρόνια και δεν πρόκειται να το ξεχάσω ποτέ. Το ξέρουν αυτό οι εχθροί του γι' αυτό τα στοχεύουν.
Είναι παράδειγμα ο λαός της Παλαιστίνης. Κυνηγήθηκε όσο λίγοι. Δεν τον πυροβόλησαν μόνο οι Ισραηλινοί. Τον πυροβόλησαν και τον πυροβολούν οι ηγέτες των αραβικών καθεστώτων. Φιλοιμπεριαλιστικών και ...μη! Τον πρόδωσαν ακόμη και δικοί του ηγέτες που βρέθηκαν να συμβιβάζονται και να τα βρίσκουν με τον εχθρό, "ντόπιο" και ξένο. Πολιτικά και στρατιωτικά.
Παρ' όλα αυτά αντέχει, δείχνει το δρόμο του ακατάπαυστου αγώνα για την επιβίωση και να γίνει επιτέλους αφέντης στο τόπο του. Να ξανακατακτήσει αυτά που του αφαίρεσαν.
Αυτός ο λαός δεν μπορεί παρά να βγει νικητής. Πραγματικός νικητής. Τότε θα αφανιστούν όλοι αυτοί που τον κάνουν να υποφέρει τόσο. Που τον αναγκάζουν να γεννά πολλά παιδιά για να του τα θανατώσουν. Που γεννά πολλά παιδιά για να μην τον αφανίσουν. Τότε αυτό το τεχνητό κράτος που ακούει στο όνομα Ισραήλ θα γίνει μια πικρή ανάμνηση στην ιστορία της πάλης των λαών για την εθνική και κοινωνική απελευθέρωσή τους. Έτσι πρέπει να γίνει και έτσι θα γίνει!
Τα παιδιά της Παλαιστίνης και οι γονείς τους μας δείχνουν το δρόμο.

Εμείς τι κάνουμε γι' αυτά;