Για την απαγόρευση του ΚΚ Ουκρανίας

Οι εξελίξεις στην Ουκρανία μπορεί να επισκιάστηκαν κατά κάποιο τρόπο από τη σφαγή του Παλαιστινιακού λαού αλλά δεν χάνουν φυσικά σε τίποτα τη σπουδαιότητά τους. Και στο εσωτερικό της χώρας, στα πλαίσια της πάλης που γίνεται μεταξύ των μερίδων της εκεί αστικής τάξης αλλά και γενικότερα στα πλαίσια του ανταγωνισμού των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.
Τελευταία σημαντική εξέλιξη, πέρα από την παραίτηση των δύο φασιστικών κομμάτων που συναποτελούν την κυβέρνηση για να οδηγηθεί η χώρα σε βουλευτικές εκλογές, είναι η σε εξέλιξη απαγόρευση του ΚΚ Ουκρανίας. Πέρα από τις εκτιμήσεις που μπορεί να έχει ο καθένας μας για το εν λόγω κόμμα, που μόνο κατ' όνομα είναι κομμουνιστικό, και για το ρόλο που παίζει στα πολιτικά πράγματα (ξεκάθαρα φιλορώσικο και αντικινηματικό στο αποκορύφωμα της κρίσης πρότεινε τον εαυτό του ως λύση σταθερότητας για τη διακυβέρνηση της χώρας!) δεν μπορούμε παρά να καταδικάσουμε το γεγονός αυτό.
Η απαγόρευση αυτή κρύβει και ένα άλλο συμβολισμό. Αυτόν τις απαγόρευσης των πραγματικών κομμουνιστικών ιδεών, της πραγματικής λαϊκής δράσης που μπορεί να προκύψει και που πάντα θα φοβούνται οι αστοί και οι ιμπεριαλιστές. Ιδιαίτερα σε μια χώρα που οι μνήμες είναι νωπές. Δεν είναι τυχαία άλλωστε η ύπαρξη των κόκκινων σημαιών στις διαδηλώσεις και εξεγέρσεις του λαού της ανατολικής Ουκρανίας. (Προφανώς και αυτό σηκώνει πολύ κουβέντα για την έκταση αλλά και για τις αυταπάτες που μπορεί να κρύβονται πίσω από την ύπαρξη αυτών των σημαιών και της ανακήρυξης των "λαϊκών δημοκρατιών" ακόμη και για το ρόλο της Ρωσίας αλλά δεν είναι της ώρας!). Μη ξεχνάμε ότι υπάρχουν και δυνάμεις οι οποίες με πολύ κόπο και κόστος μπαίνουν στην μάχη, δηλώνοντας μαρξιστές και κομμουνιστές, προσπαθούν να παίξουν σημαντικό ρόλο και καλούν το λαό της Ουκρανίας, άσχετα από εθνικότητες, να παλέψει κατά των επεμβάσεων όλων των ιμπεριαλιστών, υπέρ της ανεξαρτησίας της χώρας και να πάρει τα ηνία της τύχης του ο ίδιος. Με πιο σημαντική ίσως το γνωστό σε μας Borotba. Οι δυνάμεις αυτές παρά τις μεγάλες αντιθέσεις με το ΚΚ Ουκρανίας δεν δίστασαν να καταδικάσουν εδώ και καιρό τις προσπάθειες απαγόρευσής του γνωρίζοντας ότι επί της ουσίας άλλος είναι ο στόχος.
Μπορεί ο λαός της Ουκρανίας στο σύνολό του να μη φαίνεται στο προσκήνιο, παρά τις εξεγέρσεις στην ανατολή και παρά κάποιες εργατικές κινητοποιήσεις που υπήρξαν, αλλά όπως κάθε αστική τάξη που σέβεται τον εαυτό της έτσι και η Ουκρανική ετοιμάζεται για παν ενδεχόμενο.
Η καταδίκη λοιπόν της απαγόρευσης του ΚΚ Ουκρανίας από όλους μας είναι δεδομένη. Όπως και η αλληλεγγύη μας στο λαό της Ουκρανίας και στις δυνάμεις που παλεύουν κόντρα στον καταστροφικό για το λαό ανταγωνισμό των ιμπεριαλιστών, στον εμφύλιο και στο φασισμό που του επιβάλουν.