Πλασιέ των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών ο Α. Τσίπρας

Ευρω - νατοϊκές μεθοδεύσεις και διεργασίες κατανομής ρόλων στα Βαλκάνια

Έντονες διεργασίες πραγματοποιούνται στις βαλκανικές πρωτεύουσες, στην κατεύθυνση της εξομάλυνσης των αντιθέσεων και «εκκρεμών» διαφορών, που αποτελούν εμπόδια στην ενσωμάτωση των χωρών που απομένουν εκτός των Ευρωατλαντικών δομών, ενόψει της ΝΑΤΟϊκής Συνόδου Κορυφής τον προσεχή Ιούλη. Σ’ αυτό το πλαίσιο εντάσσονται τόσο οι πρόσφατες επαφές, σε ευνοϊκό κλίμα, του ειδικού απεσταλμένου του ΓΓ του ΟΗΕ, Νίμιτς, με Αθήνα και Σκόπια, όσο και η τετραμερής  Σύνοδος Κορυφής, που πραγματοποιήθηκε στις 08-09 Δεκεμβρίου2017, στο Βελιγράδι.

Η τετραμερής Σύνοδος Ελλάδας-Βουλγαρίας- Σερβίας-Ρουμανίας είναι η δεύτερη και έγινε σε συνέχεια της προηγούμενης Συνόδου, στη Βάρνα της Βουλγαρίας, τον περασμένο Οκτώβρη, γεγονός που δείχνει το μέτρο της βιασύνης των συνδιοργανωτών. Στη Σύνοδο, εκτός του Έλληνα πρωθυπουργού, Τσίπρα, πήραν μέρος ο πρόεδρος της Σερβίας, Βούτσιτς, ο πρωθυπουργός της Βουλγαρίας, Μπορίσοφ και ο πρωθυπουργός της Ρουμανίας, Τουντόσε.

Η ένταξη των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων στην ΕΕ, η προετοιμασία της βουλγαρικής προεδρίας το πρώτο εξάμηνο του 2018 και της συνόδου ΕΕ-Δυτικών Βαλκανίων, που είναι προγραμματισμένη για τον ερχόμενο Μάη, καθώς και θέματα υποδομών, ενέργειας και οικονομικής συνεργασίας, ήταν στην ημερήσια διάταξη της Συνόδου. Φυσικά, στο επίκεντρο βρέθηκε η Σερβία, όπου οι τρεις χώρες-μέλη της ΕΕ (Ελλάδα, Βουλγαρία, Ρουμανία) δεσμεύτηκαν να βοηθήσουν την είσοδό της στην ΕΕ, με άμεσα επιδιωκόμενο από τη Δύση στόχο την αποτροπή της αυξανόμενης επιρροής της Μόσχας στο Βελιγράδι.

Οι συγκοινωνίες, ειδικά τα λιμάνια Θεσσαλονίκης και Αλεξανδρούπολης, τα ενεργειακά δίκτυα και υποδομές, προτάσσονται προφανώς στη βάση της αντίθεσης των ΗΠΑ στα σχέδια προώθησης των ρωσικών συμφερόντων, κύρια στον τομέα ενεργειακής τροφοδότησης της Ευρώπης, περιλαμβανομένων και των Βαλκανίων.

Ταυτόχρονα, η Σύνοδος αποτέλεσε και αφορμή για την επιβεβαίωση, από τη μεριά των συμμετεχουσών χωρών, της σταθερότητας των συνόρων, με αφορμή την τουρκική αμφισβήτηση της Συνθήκης της Λωζάνης. Ειδικά η Βουλγαρία, με την αυξημένη τουρκική μειονότητα στην επικράτειά της, αντιμετωπίζει ανάλογες απειλές με την Ελλάδα, ενώ κρίσιμα ζητήματα, όπως του Κοσσυφοπεδίου και των καθοδηγούμενων σεναρίων για Μεγάλη Αλβανία, αφορούν το Βελιγράδι αλλά και την Αθήνα.

Ρόλο δραστήριου “πλασιέ” των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων αναλαμβάνει η ελληνική κυβέρνηση. Σύμφωνα με τα λόγια του Α. Τσίπρα, “δεν μπορούμε να περιμένουμε έναν υπουργό μιας “μεγάλης δύναμης” να μας υποδείξει τι πρέπει να κάνουμε. Πρώτα απ’ όλα γιατί δεν υπάρχουν μεγάλες δυνάμεις, με την έννοια που γνωρίζαμε παλιά, που θα μας πάρουν από το χέρι και θα μας καθοδηγήσουν, που θα μας δείξουν τον ορθό δρόμο για την περιοχή μας”... Ο άλλοτε μασκαρεμένος “αριστερός” αναζητά ρόλο εξωραϊστή των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.

Συζητήσεις για την ονομασία της ΠΓΔΜ

«Τον επόμενο χρόνο το θέμα μπορεί και πρέπει να επιλυθεί», εκτίμησε ο διαμεσολαβητής του ΟΗΕ για την ονομασία της ΠΓΔΜ, Νίμιτς, στην αρχή της βδομάδας, στις Βρυξέλλες, σε μια νέα προσπάθεια διαπραγματεύσεων που έχει ξεκινήσει από το 2014. Στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε, παρουσία των εντεταλμένων διαπραγματευτών Αθήνας και Σκοπίων, δήλωσε ότι οι συζητήσεις έγιναν «σε πολύ καλό κλίμα» καθώς η θετική ατμόσφαιρα ανάμεσα στις δύο πλευρές, «πηγάζει από τις δύο πρωτεύουσες», συμπληρώνοντας ότι «η κυβέρνηση στα Σκόπια έχει θέσει το ζήτημα σε υψηλή προτεραιότητα και σκοπεύει να βελτιώσει τις σχέσεις με την Ελλάδα». Το ίδιο σημείωσε και για την ελληνική πλευρά, εκτιμώντας ότι η επίλυση θα οδηγήσει στη σταθεροποίηση της περιοχής. «Είχαμε τηλεφωνικές επαφές και στο παρελθόν, αλλά είναι πρώτη φορά που συζητήθηκε σοβαρά το ζήτημα του ονόματος», σημείωσε ο Νίμιτς, προσθέτοντας ότι το επόμενο διάστημα οι συζητήσεις θα εντατικοποιηθούν.

Βρυξέλλες και Ουάσιγκτον, οι βασικοί δηλαδή υπεύθυνοι για τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και την υποκίνηση της εχθρότητας και των πολέμων ανάμεσα στους Βαλκανικούς λαούς, τώρα καλλιεργούν και πιέζουν για την ταχεία διαμόρφωση ενός ιδιαίτερα ευνοϊκού κλίματος και την προοπτική γρήγορης βελτίωσης των σχέσεων Ελλάδας και ΠΓΔΜ, μόνο από το γεγονός  της ανάδειξης του Ζόραν Ζάεφ στην πρωθυπουργία της ΠΓΔΜ. Ταυτόχρονα, καταφεύγουν σε εκβιαστικές “προσφορές”, εκτιμώντας ότι η επίλυση του ζητήματος των Σκοπίων θα ενισχύσει την ελληνική κυριαρχία σε μια περίοδο που η Τουρκία αμφισβητεί τη Συνθήκη της Λωζάνης, ενώ θα βελτιώσει και τις σχέσεις με Αλβανία και Βουλγαρία. Αντίστοιχα, τα Σκόπια θα “ωφεληθούν” από την ένταξη στους ευρωατλαντικούς θεσμούς και με όλες τις οικονομικές και θεσμικές βελτιώσεις που αυτό συνεπάγεται.