Προεκλογικές υποσχέσεις χιλιάδων διορισμών: Πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες

Το χορό των προεκλογικών υποσχέσεων για χιλιάδες διορισμούς τον άνοιξε ο Τζανακόπουλος, την επομένη της κοινής εμφάνισης Τσίπρα-Ιερώνυμου και της ανακοίνωσης του προσυμφώνου που υπέγραψαν. Αφού οι παπάδες και οι πολίτες υπάλληλοι της Εκκλησίας θα βγουν από τη λίστα με τους δημόσιους υπάλληλους, θα μπορέσουμε να κάνουμε δέκα χιλιάδες διορισμούς, ήταν η… τετράγωνη λογική του κυβερνητικού εκπροσώπου.

Ξέσπασε ένας μίνι σάλος (το βασικό μότο ήταν ότι «θέλουν να διορίσουν τα δικά τους παιδιά»), οπότε βγήκε η Ξενογιαννακοπούλου στο πρωινάδικο του Καμπουράκη για να «βάλει τα πράγματα στη θέση τους». Οι 10.000 διορισμοί θα γίνουν «σε ένα βάθος χρόνου» από το 2020 και μετά, είπε η υπουργός Διοικητικής Ανασυγκρότησης, χωρίς να παραλείψει να την πέσει στον Μητσοτάκη, σημειώνοντας ότι με τον κανόνα 1:1 το 2019 θα υπάρξουν 8.000 θέσεις στο Δημόσιο, ενώ με την επαναφορά του κανόνα 1:5 που εξήγγειλε ο πρόεδρος της ΝΔ, ο αριθμός μειώνεται περίπου στις 1.400 θέσεις. «Αυτές οι θέσεις ίσα ίσα καλύπτουν τις παραγωγικές δυνάμεις (;;!!) των ενόπλων δυνάμεων και των σωμάτων ασφαλείας», είπε η υπουργός και διερωτήθηκε: «Από τη στιγμή που το Δημόσιο κρατιέται με το ζόρι όρθιο, πώς ο κ. Μητσοτάκης πιστεύει ότι μπορεί να λειτουργήσει η Υγεία ή η Παιδεία;». Για να καταλήξει στο εύκολο συμπέρασμα: «Αρα ή [ο Μητσοτάκης] έχει ατζέντα ιδιωτικοποίησης τμημάτων του Δημοσίου ή κοροϊδεύει τον κόσμο».

Ομως, η ανάλυση της Ξενογιαννακοπούλου ότι οι 10.000 προσλήψεις θα γίνουν μετά το 2020 και τμηματικά, αδυνάτιζε την προεκλογική δημαγωγία που άρχισε να στήνει το Μαξίμου, γι' αυτό και ανέλαβε ο ίδιος ο Τσίπρας να επαναφέρει την προπαγάνδα στις σωστές της διαστάσεις. Μετά το σόου με τον Ιερώνυμο είχε ανάγκη από μια προσωπική τηλεοπτική εμφάνιση και κανόνισε να την κάνει στον Alpha, που πλέον έχει περάσει στον έλεγχο των Βαρδινογιάννηδων. Εκεί υπήρξε… λαρτζ: «Το 2019 αναμένεται να έχουμε 8.000 με 8.500 αποχωρήσεις από το Δημόσιο. Θα έχουμε 8.000 με 8.500 προκηρύξεις θέσεων εργασίας στο Δημόσιο εκεί που έχουμε ανάγκη από τον ΑΣΕΠ συν 7.500 που έχω εξαγγείλει επιπρόσθετα, γιατί έχουμε βρει τους δημοσιονομικούς πόρους: 4.500 στην ειδική αγωγή εκπαιδευτικούς και 3.000 για το πρόγραμμα Βοήθεια στο Σπίτι. Το 2020 που αναμένεται να έχουμε 8.500 αποχωρήσεις, άρα και προσλήψεις, θα έχουμε συν 10.000 προσλήψεις». Σούμα, 34.000 με 35.000 προσλήψεις τη διετία 2019-20. Οχι «σε βάθος χρόνου από το 2020», όπως είχε πει η Ξενογιαννακοπούλου, αλλά με τη μία το 2020. Για να γίνει μάλιστα πιο πειστικός, δήλωσε ότι οι προκηρύξεις για όλες τις θέσεις του 2020 θα γίνουν το 2019.

Την επομένη, βγήκε ο Τζανακόπουλος και δήλωσε ότι οι προσλήψεις που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός, εντάσσονται στον κανόνα «μία πρόσληψη για κάθε αποχώρηση από το Δημόσιο». Ο Τσίπρας, όμως, δεν είχε πει αυτό, αλλά είχε τάξει 17.500 θέσεις επιπλέον αυτών που θα προκύψουν από τον κανόνα 1:1. Αντε να βγάλει άκρη ο ταλαίπωρος πολίτης, που τον έχει τσακίσει η ανεργία ή βλέπει τα παιδιά του άνεργα. Αυτός όμως ήταν και ο στόχος του ΣΥΡΙΖΑ: να σκορπίσει ένα σύννεφο προπαγάνδας περί χιλιάδων διορισμών, προορισμένο να σπρώξει όσους ελπίζουν σε κάποιο διορισμό, σε ψήφο προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι μια στοχευμένη προεκλογική κίνηση, στηριγμένη φυσικά στο ψέμα. Ο ΣΥΡΙΖΑ επαναλαμβάνει τον εαυτό του. Το 2014 έταζε κατάργηση των Μνημονίων και των εφαρμοστικών τους νόμων «με ένα νόμο σε ένα άρθρο», τώρα τάζει διορισμούς. Μέσω ΑΣΕΠ, μάλιστα, ώστε να διευρύνεται ο κύκλος των υποψήφιων εκλογικών θυμάτων. Να μην μπορεί να κατηγορηθεί η κυβέρνηση ότι θα διορίσει «δικά της παιδιά», αλλά να καλλιεργείται η ελπίδα σε πολλούς ότι μπορούν να έχουν κάποια τύχη.

Ο αντίλογος από τη ΝΔ ήταν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να διαλύσει το κράτος, διορίζοντας τους ψηφοφόρους του. Η απάντηση από το Μαξίμου ήταν άμεση και ήταν σφοδρή: «Ο υπουργός των απολύσεων και υμνητής των μνημονίων που διέλυσαν τη δημόσια Υγεία και Παιδεία, αφήνοντας νοσοκομεία και σχολεία χωρίς γιατρούς, νοσηλευτές και δασκάλους, κατηγορεί την κυβέρνηση που με σχέδιο θέλει, αφού έβγαλε τη χώρα από τα μνημόνια, να ανοικοδομήσει το κοινωνικό κράτος. Ωστόσο, δεν προκαλεί καμία εντύπωση, αφού ο κ. Μητσοτάκης θέλει να επαναφέρει την αναλογία 1:5 στο Δημόσιο, για την οποία έκανε πίσω μέχρι και το ΔΝΤ».

Αναρωτιέται κανείς: καλά, ο Μητσοτάκης βάλθηκε να χάσει τις εκλογές και αντιδρά με τέτοιον τρόπο σπρώχνοντας κόσμο στην ψήφο υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ; Δε θέλει να χάσει τις εκλογές ο Κούλης, ούτε στο επιτελείο που χαράζει την προεκλογική τακτική της ΝΔ υπάρχει ένα τσούρμο ηλιθίων. Πρόκειται απλά για διαφορετική τακτική. Υπάρχει κόσμος (και δεν είναι λίγος) που δεν ελπίζει σε διορισμό στο Δημόσιο. Υπάρχει κόσμος που έχει καταπιεί αμάσητη την παπάρα ότι για την κρίση και τα Μνημόνια φταίει ο «υπερδιογκωμένος δημόσιος τομέας». Υπάρχει νεαρόκοσμος που έχει καταπιεί αμάσητη την άλλη παπάρα, περί «καινοτομίας», «startups» και δε συμμαζεύεται (πολλοί απ' αυτούς ψήφιζαν Ποτάμι μέχρι τώρα). Υπάρχει κόσμος που δεν πιστεύει σε οτιδήποτε λέει ο ΣΥΡΙΖΑ (γι' αυτό και ο Μητσοτάκης, δίπλα στα περί επικείμενης διάλυσης του κράτους από διορισμούς, δεν παραλείπει να συμπληρώσει ότι ο Τσίπρας λέει ψέματα, γιατί έχει αναλάβει υποχρέωση για υψηλά «πρωτογενή πλεονάσματα», γιατί οι παπάδες θα εξακολουθήσουν να πληρώνονται από το κράτος, οπότε δεν απελευθερώνονται θέσεις για διορισμούς κτλ.). Σ' αυτόν τον κόσμο απευθύνεται ο Μητσοτάκης.

Δεν είμαστε σε θέση να εκτιμήσουμε ποια από τις δυο προεκλογικές τακτικές είναι η πιο αποτελεσματική (αυτοί δουλεύουν με βάση τις κρυφές δημοσκοπήσεις και κάνουν τις επιλογές τους). Αυτό θα το δείξουν οι κάλπες. Εκείνο που τονίζουμε είναι πως έχουμε να κάνουμε με δυο εξίσου αντιδραστικές προεκλογικές τακτικές, στηριγμένες στο ψέμα (ο ένας μιλάει για διορισμούς, ο άλλος για εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας που θα προκύψουν από τον «εκσυγχρονισμό» που θα κάνει), με στόχο να εξαπατήσουν τους ψηφοφόρους.

Εκείνο που πρέπει να γίνει κατανοητό είναι πως έχουμε δυο αστικά κόμματα χωρίς καμιά διαφορά στην πολιτική. Γιατί  η πολιτική είναι δεδομένη. Ο ελληνικός καπιταλισμός θα πρέπει να κινείται στο διηνεκές στο πλαίσιο της σημερινής εφιαλτικής δημοσιονομικής στενότητας, προκειμένου να εξασφαλίζει τα συμφωνημένα «πρωτογενή πλεονάσματα» μέχρι το 2060. Αν κάποια στιγμή προκύψει ένα «παράθυρο ανάπτυξης», πέρα από τη μιζέρια του 1%-2% που διαφαίνεται για τα επόμενα χρόνια, οι ιμπεριαλιστές δανειστές έχουν κάθε δυνατότητα να το εκμεταλλευτούν, αυξάνοντας τις τοκοχρεολυτικές δόσεις.

Σε ό,τι αφορά το Δημόσιο, η πολιτική είναι επίσης καθορισμένη. Στα χρόνια των Μνημονίων κατάφεραν, με την εφαρμογή του κανόνα 1:10 (μια πρόσληψη για κάθε 10 αποχωρήσεις) να μειώσουν κατακόρυφα την απασχόληση, εξαθλιώνοντας τη δημόσια διοίκηση, ακόμα και σε τομείς άμεσου κοινωνικού ενδιαφέροντος (Υγεία, Παιδεία). Μόνο σε μπάτσους και καραβανάδες δεν κάνουν οικονομία. Αυτό που επιτεύχθηκε θεωρείται «διαρθρωτική μεταρρύθμιση» και ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αναλάβει υποχρέωση «μη επιστροφής». Προσλήψεις θα γίνουν, βέβαια, γιατί το κράτος πρέπει να λειτουργήσει στοιχειωδώς, όμως θα είναι υποπολλαπλάσιες από αυτές που τάζουν οι πολιτικοί απατεώνες του ΣΥΡΙΖΑ. Στα χρόνια των Μνημονίων έχει δημιουργηθεί μια καινούργια ισορροπία: στην Παιδεία τα κενά καλύπτονται εν μέρει με αναπληρωτές, στην Υγεία με επίκουρους και συμβασιούχους. Σε άλλους τομείς καλύπτουν τα κενά με «ωφελούμενους» των 500 ευρώ. Αυτό θα συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια, είτε με ΣΥΡΙΖΑ είτε με ΝΔ. Για να έχουμε ένα μέτρο εκτίμησης των ψεύτικων προεκλογικών εξαγγελιών για δεκάδες χιλιάδες διορισμούς, δεν έχουμε παρά να θυμηθούμε τι έγινε με τους συμβασιούχους-παρατασιούχους των ΟΤΑ. Για να βοηθήσει την πουλημένη ΠΟΕ-ΟΤΑ να σπάσει την απεργία, ο Σκουρλέτης έβγαινε και δήλωνε ότι θα προκηρυχτεί διαγωνισμός και θα μοριοδοτηθούν όλοι οι συμβασιούχοι έτσι που να διοριστούν όλοι και να περισσεύουν και θέσεις. Το αποτέλεσμα του διαγωνισμού ήταν η πλειοψηφία απ' αυτούς τους εργάτες να χάσει τη δουλειά της. Και ο Σκουρλέτης να καλεί τους δημάρχους να τους απολύσουν και να πάρουν από τις προσωρινές λίστες του ΑΣΕΠ!

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ανεμογεννήτριες: Μικρό όφελος - μεγάλη καταστροφή λένε τώρα οι επιστήμονες.

Σχόλιο