Επιβεβαιώθηκε η συντριβή

Αν πιστέψουμε τον Μητσοτάκη, το βράδυ της περασμένης Κυριακής ο χάρτης της χώρας βάφτηκε μπλε, που είναι το χρώμα της πατρίδας και όχι το κομματικό χρώμα της ΝΔ! Πράγματι, «φωτογραφικά» έτσι είναι. Η ΝΔ πήρε τις 11 από τις 13 περιφέρειες με καθαρά δικούς της υποψήφιους και μία ακόμα με τον «ανεξάρτητο» (νεοδημοκρατικής προέλευσης, όμως) πρώην πρύτανη του ΕΜΠ Κ. Μουτζούρη.

Αν πιστέψουμε τον ΣΥΡΙΖΑ, το σημαντικό είναι ότι «στην περιφέρεια Αττικής και την Αθήνα οι υποψήφιοι που στήριξε ο ΣΥΡΙΖΑ έδωσαν ένα σημαντικό αγώνα και αυξάνουν τα ποσοστά τους σε σχέση με τον πρώτο γύρο. Ο Νάσος Ηλιόπουλος στην Αθήνα διπλασιάζει το ποσοστό του, ενώ και η Ρένα Δούρου το αυξάνει σημαντικά»! 'Η, όπως το είπε ο Νίκος Παππάς, δεν κέρδισε η ΝΔ, εμείς χάσαμε δυο περιφέρειες.

Η ίδια ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ επισημαίνει, επίσης, ότι «το εξαιρετικά χαμηλό επίπεδο συμμετοχής των πολιτών στον δεύτερο γύρο, είναι το βασικό χαρακτηριστικό της σημερινής εκλογικής αναμέτρησης» και γι' αυτό «τα όποια πολιτικά συμπεράσματα θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο να εξαχθούν».

Αρκούν γνώσεις αριθμητικής τρίτης Δημοτικού για να καταλάβει κανείς ότι η αποχή είναι ο λόγος που ο Ηλιόπουλος διπλασίασε το ποσοστό του (όχι όμως και τις ψήφους που πήρε σε σχέση με τον πρώτο γύρο). Κι αν κάνουμε σύγκριση με τις ψήφους που είχε πάρει ο Σακελλαρίδης το 2014, θα διαπιστώσουμε ότι στον πρώτο γύρο ο Σακελλαρίδης είχε πάρει 44.620 ψήφους, ενώ ο Ηλιόπουλος πήρε 35.392. Στο δε δεύτερο γύρο, ο Σακελλαρίδης είχε πάρει 104.876 ψήφους, ενώ ο Ηλιόπουλος πήρε 51.487 (λιγότερες από τις μισές)!

Οσο για τη Δούρου, στον πρώτο γύρο των περιφερειακών εκλογών του 2014 είχε πάρει 386.833 ψήφους και τώρα πήρε 314.320. Στο δε δεύτερο γύρο, το 2014 είχε πάρει 794.231 ψήφους, ενώ τώρα πήρε μόλις 378.571 (δηλαδή, έχασε 415.660 ψήφους, το 52,33% όσων είχε πάρει το 2014)!

Παρά ταύτα, ο ΣΥΡΙΖΑ, έκρινε ότι είναι θετικό που Ηλιόπουλος και Δούρου ανέβασαν τα ποσοστά τους σε σχέση με τον πρώτο γύρο, λες και θα μπορούσε να συμβεί κάτι το διαφορετικό (ειδικά με τόσο υψηλή αποχή).

Η υψηλή αποχή ήταν το βασικό χαρακτηριστικό του δεύτερου γύρου των περιφερειακών και δημοτικών εκλογών. Στις περιφερειακές, η αποχή του 41,57% στον πρώτο γύρο εκτινάχτηκε στο 58,11% στο δεύτερο γύρο. Στις δημοτικές, η αποχή του 40,98% στον πρώτο γύρο εκτινάχτηκε στο 55,17% στο δεύτερο γύρο. Στην περιφέρεια Αττικής, το 46,77% του πρώτου γύρου εκτινάχτηκε σε 58,74% στο δεύτερο. Αυξήθηκε, δηλαδή ο αριθμός των εκλογέων που δεν μπήκαν στον κόπο να συμμετάσχουν στη διλημματικού τύπου εκλογή περιφερειάρχη και δημάρχου, οι οποίοι εκλέχτηκαν τελικά από την απόλυτη μειοψηφία του εκλογικού σώματος.

Αυτή η αύξηση της αποχής στο δεύτερο γύρο δείχνει ότι και στον πρώτο γύρο θα κινούνταν σε υψηλότερα επίπεδα, αν δεν υπήρχαν οι χιλιάδες των φίλων και συγγενών που κατέβαιναν ως υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι (με αυξημένες πιθανότητες εκλογής, λόγω απλής αναλογικής), τους οποίους πάρα πολλοί πήγαν να ψηφίσουν, είτε από υποχρέωση είτε από ειλικρινές ενδιαφέρον για την εκλογή τους. Ενα σημαντικό ποσοστό απ' αυτούς που δε θα πήγαιναν ούτε στον πρώτο γύρο, αν δεν υπήρχαν οι «υποχρεώσεις» προς υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους, απαξίωσε να πάει στο δεύτερο γύρο, κρίνοντας ότι η «υποχρέωση» βγήκε στον πρώτο.

Εκ του αποτελέσματος, αποδείχτηκε ότι η επιλογή της κυβέρνησης να βάλει τις ευρωεκλογές μαζί με τον πρώτο γύρο των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών και όχι μαζί με το δεύτερο γύρο (όπως επέβαλε η λογική, προκειμένου να μην υπάρξει τόση συμφόρηση την πρώτη Κυριακή) ήταν σοφή. Φαντάζεστε τι θα είχε γίνει αν οι ευρωεκλογές τοποθετούνταν τη δεύτερη Κυριακή; Το ποσοστό της αποχής και στις ευρωεκλογές θα ξεπερνούσε το 55%. Και θα την πλήρωνε περισσότερο ο ΣΥΡΙΖΑ, φυσικά.

Η γενική εκλογική συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ επιβεβαιώθηκε από τα αποτελέσματα του δεύτερου γύρου των περιφερειακών εκλογών. Και οι δύο περιφέρειες που διεκδικούσε (Αττικής και Ιόνιων Νησιών) πέρασαν στα χέρια των νεοδημοκρατών υποψηφίων. Και με χαρακτηριστική άνεση, μάλιστα. Η συντριβή της Δούρου από τον Πατούλη στην Αττική έχει, όπως αντιλαμβάνεστε, ευρύτερη πολιτική σημασία. Ηταν το καμάρι του ΣΥΡΙΖΑ, η περιφέρεια που κατέκτησε μ' ένα πολιτικό στέλεχος πρώτης γραμμής. Την έχασε με σκορ 66-34 (σχεδόν διπλό) κι αυτό έχει επίσης ξεχωριστή πολιτική σημασία. Να θυμίσουμε ότι από την εποχή που ήταν υπερνομαρχία, ποτέ η ΝΔ δεν είχε πάρει την Αττική, η οποία συγκεντρώνει το μισό πληθυσμό της χώρας. Με τεράστια διαφορά (60-40) έχασε και ο Γαλιατσάτος στα Ιόνια Νησιά.

Αξίζει ακόμα να σημειωθεί η περίπτωση της Δυτικής Ελλάδας, όπου ο ΣΥΡΙΖΑ στήριζε τον πασόκο Κατσιφάρα, τον οποίο επίσης στήριζε και το ΚΙΝΑΛ. Φώφη και Γιωργάκης έκαναν «φαστ τρακ» περιοδεία για να στηρίξουν τον Κατσιφάρα, προσπαθώντας να πείσουν τους ψηφοφόρους του βενιζελικού Σπηλιόπουλου να στηρίξουν τον κομματικό υποψήφιο στο δεύτερο γύρο. Οι συριζαίοι ούτε που το τόλμησαν. Ο Κατσιφάρας, λες και η στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ τον κυνηγούσε σαν κατάρα, έχασε από τον άσημο δεξιό Φαρμάκη με 13 μονάδες διαφορά (56,54 - 43,46). Μετά την Αττική, ήταν η νίκη της ΝΔ με τον πιο δυνατό συμβολισμό, καθώς νίκησε ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ αντάμα.

Και μια που μιλήσαμε για κατάρα, να θυμίσουμε ότι πολλοί υποψήφιοι δημαρχαίοι προσπάθησαν να αποτινάξουν από πάνω τους το συριζαίικο χρίσμα, σκίζοντας τα ρούχα τους ότι είναι ανεξάρτητοι. Αρκετοί απ' αυτούς έφτασαν στο σημείο να αποδοκιμάσουν ανοιχτά μια ανακοίνωση στήριξης από την Κουμουνδούρου, αναγκάζοντας τον Σκουρλέτη να βγάλει διορθωτική ανακοίνωση για να πει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δε δίνει κομματικά χρίσματα, αλλά απλώς λέει ποιους δημάρχους… προτιμά. Εκ του αποτελέσματος, φάνηκε ότι είχαν δίκιο. Κάποιοι απ' αυτούς κατάφεραν να γλιτώσουν και να επανεκλεγούν. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα ο αντιπεριφερειάρχης της Δούρου, Φιλίππου, που μυρίστηκε την επερχόμενη συντριβή, και ξανάγινε δήμαρχος στα Καλύβια. Κάποιοι άλλοι αναζήτησαν το χρίσμα του ΣΥΡΙΖΑ, νομίζοντας αφελώς ότι θα τους προσφέρει δυναμική. Και την πάτησαν. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα ο Βασιλόπουλος στη Φιλαδέλφεια-Χαλκηδόνα, που έχασε πανηγυρικά από τον «φυτευτό» Βούρο, πληρώνοντας κυρίως την ταύτισή του με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Μεγάλη ήττα υπέστη και ο Περισσός, καθώς από τους πέντε δημάρχους που είχε επανεξελέγη μόνο ο Πελετίδης στην Πάτρα. Βλέποντας τη συνολική εικόνα, μπορούμε να πούμε χωρίς κίνδυνο να λαθέψουμε, ότι πρωτίστως νίκησε ο Πελετίδης (στις δημοτικές εκλογές οι τοπικές συνθήκες, η προσωπικότητα και το προφίλ του υποψήφιου, όπως και ποιοι είναι οι αντίπαλοί του παίζουν σημαντικό ρόλο) και όχι ο Περισσός. Αν ίσχυε το δεύτερο, τότε θα νικούσαν και οι άλλοι δήμαρχοι του Περισσού, ιδιαίτερα αυτοί της Αττικής (Καισαριανή, Χαϊδάρι, Πετρούπολη).

Με το δεύτερο γύρο των περιφερειακών και δημοτικών εκλογών, η ΝΔ πιστοποίησε τη μεγάλη εκλογική διαφορά που τη χωρίζει από τον ΣΥΡΙΖΑ. Απέκτησε μια «ορμή» και θέλει να την κρατήσει (αν όχι να τη δυναμώσει) μέχρι τις βουλευτικές εκλογές της 7ης Ιούλη. Ο ΣΥΡΙΖΑ, από την άλλη, εκτός της σημαντικής υποχώρησής του σε πανελλαδικό επίπεδο, πιστοποίησε για μια ακόμα φορά ότι δεν κατάφερε ούτε την τετραετία που κυβερνά να στήσει στοιχειωδώς απαιτητικούς μηχανισμούς ούτε στις μεγάλεις πόλεις. Κι αυτό είναι σημαντικό μειονέκτημα για ένα αστικό κόμμα εξουσίας. Να μην έχει τοπικούς μηχανισμούς που θα βοηθήσουν την εκλογική μακροημέρευσή του.