ΣΥΝΤΑΞΗ ΣΤΑ …72

Τὸ νομοσχέδιο Βρούτση που ψηφίστηκε πρόσφατα, ἔχουμε ξαναυπογραμμίσει, πως δὲν εἶναι παρά ἔνα πρῶτο μόλις βῆμα τοῦ συνολικοῦ ἀντιασφαλιστικοῦ σχεδιασμοῦ τῆς κυβέρνησης τῆς ΝΔ.

Μπορεῖ μὲν, ὅπως ἔχουμε τονίσει, ὁ νόμος αὐτὸς νὰ ἔρχεται ὡς συνέχεια ὄλων τῶν ἀντιασφαλιστικῶν νόμων τῆς τελευταῖας δεκαετίας καὶ ὄχι μόνο, πάνω στοῦς ὀποίους πατᾶ καὶ προχωρᾶ ἀκόμη παραπέρα στὴν ἐκθεμελίωση ἀσφαλιστικῶν δικαιωμάτων τῶν ἐργαζομένων, ὠστόσο ἡ κυβέρνηση καθιστᾶ σαφὲς ὅτι δὲν εἶναι ἡ τελικῆ τῆς παρέμβαση ἀλλὰ ἔπεται συνέχεια.


Αὐτὸ ἐπιβεβαιώνει ἡ Ἀναλογιστικῆ μελέτη που συνοδεύει τὸν νόμο καὶ μάλιστα δημοσιοποιήθηκε στὸ παρά πέντε τῆς ψήφισής τοῦ, καθὼς ἀποδεικνύεται ἰδιαιτέρως ἀποκαλυπτικῆ σὲ ὄ,τι ἀφορᾶ τὰ μελλοντικᾶ σχέδια τῆς κυβέρνησης. Ἡ μελέτη λοιπὸν, θέτει χωρὶς περιστολὲς ζήτημα αὔξησης τῶν ὀρίων ἠλικίας τῆς συνταξιοδότησης, ὄσο ἐξωπραγματικὸ κὶ ἂν μοιάζει, … στὰ 72 ἔτη.

Ἀρχῆς γενομένης ἐντὸς τῆς ἐπόμενης 5ἐτίας, μὲ τὸ ὅριο νὰ αὐξάνεται στὰ 68 ἔτη, μέσα στὸ 2024. Ἡ πρόβλεψη αὐτῆ στηρίζεται στη διάταξη τοῦ νόμου Κατρούγκαλου, που δὲν καταργήθηκε καὶ προβλέπει ὅτι «τὰ ὄρια ἠλικίας συνταξιοδότησης τῶν ἀσφαλισμένων θὰ ἀνακαθορίζονται σύμφωνα μὲ τὴ μεταβολῆ τοῦ προσδόκιμου ζωῆς τοῦ πληθυσμοῦ τῆς χῶρας.» Αὐτὸ σημαίνει ὅτι τὸ 2036, τὸ γενικὸ ὅριο ἠλικίας συνταξιοδότησης θὰ ἀνεβεῖ περαιτέρω, στὰ 69 ἔτη, καὶ θὰ αὐξάνεται κατὰ ἔνα ἀκέραιο ἔτος, τὸ 2045 θὰ φτάσει στὰ 70, τὸ 2057 στὰ 71 καὶ τὸ 2066 που θὰ φθάσει τελικᾶ τὸ 72ὁ ἔτος ἠλικίας τῶν ἀσφαλισμένων
.

Σύμφωνα μὲ τὴ μελέτη, ὅπως καὶ μὲ πολλὲς ἄλλες ἀντίστοιχες, οἱ ἐφιαλτικὲς αὐτὲς προβλέψεις ἀποδίδονται στὴν αὔξηση τοῦ ποσοστοῦ τῶν ἠλικιωμένων ἀτόμων στὸ σύνολο τοῦ πληθυσμοῦ, ὡς ἀποτέλεσμα δύο βασικῶν μεταβλητῶν, τοῦ προσδόκιμου ζωῆς (αὐξάνεται) καὶ τοῦ δείκτη γονιμότητας (μειώνεται). Μὲ βάση αὐτές, οἱ χῶρες τῆς Ευρωπαϊκής Ἔνωσης -ὄσο καὶ ἡ χῶρα μας- μέχρι τὸ 2070 θὰ εἶναι ἀντιμέτωπες μὲ δραματικὲς ἐξελίξεις καὶ ἄμεσες συνέπειες στὰ ἀσφαλιστικᾶ τοὺς συστήματα. Στὴν οὐσία δίνουν τὰ «ἐπιχειρήματα που χρειάζονται οἱ κυβερνήσεις προκειμένου νὰ προχωρήσουν στις «ἀπαιτούμενες» παρεμβάσεις.


Στὸ ἴδιο μῆκος κύματος φυσικᾶ καὶ ὁ ΟΟΣΑ. Ἔτσι, πρόσφατη μελέτη τοῦ Ὀργανισμοῦ Οἰκονομικῆς Συνεργασίας καὶ Ἀνάπτυξης, προβλέπει μεγάλες ἀνατροπὲς στὸ ἀσφαλιστικὸ τὰ ἀμέσως ἐπόμενα χρόνια, μὲ αἰχμῆ τὴν περαιτέρω αὔξηση τῶν ὀρίων ἠλικίας συνταξιοδότησης καὶ τὸ «σφράγισμα» κάθε «παραθύρου» που παραμένει ἀκόμη ἀνοικτὸ καὶ ὀδηγεῖ στὴν πρόωρη ἔξοδο ἀπὸ τὴν ἀγορᾶ ἐργασίας. Μάλιστα, ὁ ΟΟΣΑ, ξεπερνῶντας κάθε ὅριο κυνισμοῦ, συνιστᾶ νὰ δοθοῦν στοῦς ἐργαζομένους κίνητρα ὥστε νὰ συνεχίσουν νὰ δουλεύουν ἀκόμα καὶ μετὰ τὴ συμπλήρωση τῶν προβλεπόμενων αὐξημένων ὀρίων ἠλικίας.


Ὄλα αὐτᾶ, τὴν ὥρα που ὑπουργὸς Ἐργασίας ἰσχυρίζεται ὅτι ὁ νόμος τοῦ θὰ ἐξασφαλίσει τὴ βιωσιμότητα τοῦ Ἀσφαλιστικοῦ Συστήματος μέχρι τὸ 2070! Τὸ ἴδιο δὲ ἐπιβεβαιώνει καὶ ἡ Ἀναλογιστικῆ μελέτη που τὸ συνοδεύει, μὲ ἐξαίρεση βέβαια κάποιες «μικρὲς λεπτομέρειες» που, ὅπως ἀναφέρθηκε παραπάνω, θέτουν ζήτημα δραματικῆς αὔξησης ὀρίων ἠλικίας τῆς συνταξιοδότησης.


Ὅπως ἔχει ἐπισημανθεῖ σὲ ἄλλες μελέτες, οἱ ὀποῖες ἀναμένεται νὰ ἀξιοποιηθοῦν ἀναλόγως πρὸς τὴν κατεύθυνση που ἐξυπηρετοῦν τοὺς σχεδιασμοῦς τῆς κυβέρνησης καὶ ὄχι βέβαια πρὸς τὴν πραγματικῆ ἀντιμετώπιση τῶν προβλημάτων, εἰδικᾶ στη χῶρα μας ἡ γήρανση τοῦ πληθυσμοῦ σὲ συνδυασμὸ μὲ τὴν ἔξαρση τῶν ἐλαστικῶν μορφῶν ἀπασχόλησης ἀποτελοῦν τὴν ἐνεργῆ νάρκη στὰ θεμέλια τοῦ Ἀσφαλιστικοῦ Συστήματος. Συγκεκριμένα, προσδιορίζουν τὴν ἐπιβάρυνση τοῦ ἀσφαλιστικοῦ ἐξαιτίας τοῦ δημογραφικοῦ στὰ 50 δισ. εὐρῶ μέχρι τὸ 2065, ἐνῶ ἐκτιμοῦν ὅτι οἱ ἐτήσιες ἀπώλειες εἰσφορῶν λόγω τῆς πλήρους κυριαρχίας τῶν ἐλαστικῶν μορφῶν ἀπασχόλησης φθάνουν τὰ 2,5 δισ. εὐρῶ. Γιὰ τὴν ἀντιστάθμιση τοῦ ἐλλείμματος, σύμφωνα πάντα μὲ τὶς συγκεκριμένες μελέτες, ἀπαιτούνται ἐφιαλτικᾶ μέτρα ὅπως ἡ μείωση τῶν συντάξεων κατὰ 30%, ἡ αὔξηση τῶν ὀρίων ἠλικίας συνταξιοδότησης στὰ 73 ἔτη ἕως τὸ 2060, ἡ αὔξηση τῶν εἰσφορῶν γιὰ τὴν κύρια σύνταξη ἀπὸ 20% που εἶναι σήμερα σὲ 27% (δηλαδὴ αὔξηση κατὰ 35%) καὶ στὴν ἐπικουρικῆ ἀπὸ 6% σὲ 8,1%. Οἱ συνέπειες τῆς ἐπέκτασης τῶν ἐλαστικῶν μορφῶν ἀπασχόλησης ἐντείνουν τὸ πρόβλημα. Ἐκτιμοῦν τὶς ἐτήσιες ἀπώλειες που προκαλοῦν οἱ εὐέλικτες μορφὲς ἀπασχόλησης σὲ ΕΦΚΑ καὶ ΕΤΕΑΕΠ σὲ πάνω ἀπὸ 2,5 δισ. εὐρῶ, ἐνῶ ὑπογραμμίζουν πως ἡ ἐξέλιξη τῶν στοιχείων τῆς ἀγορᾶς ἐργασίας δείχνει ὅτι τὰ ἐπόμενα χρόνια ἡ εἰκόνα θὰ ἐπιδεινωθεῖ. Τὸ ποσὸ αὐτὸ μέχρι τὸ ἔτος 2055 φθάνει τὰ 65,6 δισ., 48 δισ. ἀπὸ τὴν κύρια σύνταξη καὶ 17,6 δισ. ἀπὸ τὴν ἐπικουρικῆ σύνταξη.


Δὲν χωράει ἀμφιβολία πως τὸ ἔδαφος προλειαίνεται γιὰ τὸ ἐπόμενο βῆμα τῆς κυβέρνησης. Τὰ δημοσιεύματα που ἀναφέρονται στις διάφορες μελέτες, που κάνουν λόγο γιὰ αὔξηση τῶν ὀρίων ἠλικίας συνταξιοδότησης καὶ ὄχι μόνο, αὐτὸ τὸν σκοπὸ ἐξυπηρετοῦν. Ἡ κυβέρνηση μὲ τὸ νόμο που ἔφτιαξε δημιουργεῖ τὶς κατάλληλες προϋποθέσεις (ὑπαγωγῆ ΕΤΕΑΕΠ στὸν ΕΦΚΑ) γιὰ τὴν παραπέρα ἰδιωτικοποίηση τῆς ἐπικουρικῆς ἀσφάλισης, ἀνοίγοντας τὸν δρόμο στις ἀσφαλιστικὲς ἐταιρεῖες νὰ λυμαίνονται τὶς εἰσφορὲς τῶν ἐργαζομένων, καλύπτοντας μάλιστα τὸ λεγόμενο «κόστος μετάβασης» μὲ τὰ χρήματα τῶν ἀσφαλισμένων ἀπὸ τὸ ΕΤΕΑΕΠ στὸ νέο ἀμιγῶς ἰδιωτικὸ σύστημα. Ἐνῶ, ὅπως ἔχει ἤδη ἐξαγγείλει, τὸν ἐπόμενο μῆνα ἡ κυβέρνηση θὰ φέρει νόμο γιὰ τὴν παραπέρα διευκόλυνση τῶν Ἐπαγγελματικῶν Ταμείων, τὰ ὀποῖα ἀποτελοῦν μορφῆ ἰδιωτικῆς ἀσφάλισης. Τὰ γεγονότα ἐπιβεβαιώνουν ὅτι ἡ ἀντι-ἀσφαλιστικῆ ἐπίθεση θὰ συνεχισθεῖ ἀκάθεκτη.