Σχετικά με τη θέση του ΚΚΕ για το Κυπριακό Αντικατέστησαν και αποκήρυξαν μετά από...40 χρόνια τη "δικοινοτική

Ακούς για το «20ό συνέδριο», και οι συνειρμοί είναι αναπόφευκτοι! 20ό συνέδριο το ΚΚΣΕ το 1956 (ξέρουμε όλοι τι σήμανε), το 20ό συνέδριο και το ΚΚΕ τον Απρίλη του 2017 (μάλλον ξέρουμε στην ουσία προκαταβολικά και γι' αυτό τί... σημαίνει, μας το έχει δείξει ξεκάθαρα όλα αυτά τα χρόνια η καλυμμένη πίσω από επαναστατική λογοκοπία, γραμμή, που το κόμμα αυτό εφαρμόζει στην πράξη).

Στο σημείωμα μας παρακάτω, θα σταθούμε αποκλειστικά στο σχολιασμό της νέας θέσης του ΚΚΕ για το Κυπριακό. Αυτή, προβλήθηκε δημόσια εδώ και δύο μήνες, κι αφού η ΚΕ του ΚΚΕ, όπως η ίδια λέει, «εξέτασε τις συνολικές εξελίξεις στο Κυπριακό υπό το πρίσμα και των νέων δεδομένων».

Η νέα θέση συνίσταται στην αντικατάσταση και αποκήρυξη της πάγιας (επί 40 και πάνω χρόνια) θέσης του ΚΚΕ για «δικοινοτική – διζωνική Ομοσπονδία».

Η νέα θέση του ΚΚΕ το έφερε σε ανοιχτή αντιπαράθεση με το ΑΚΕΛ, με ανταλλαγή εκατέρωθεν κομματικών επιστολών, απαντήσεων και ανταπαντήσεων και με παράπλευρο «διάλογο», ειδικά στον κυπριακό τύπο ανάμεσα στα δύο... αδελφά κόμματα, που επιδόθηκαν σε αμοιβαίο υβρεολόγιο.
Στις 11 Νοέμβρη 2016, ο Ριζοσπάστης δημοσίευσε μαζί: α) την «πρώτη επιστολή του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ προς την ΚΕ του ΑΚΕΛ στις 19/10/2016», β) την «επιστολή απάντηση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ προς την ΚΕ του ΑΚΕΛ στις 9/11/2016». Περιττό να πούμε ότι ο Ριζοσπάστη, αν και δημοσιεύει την «απάντηση» του ΚΚΕ στο ΑΚΕΛ, τις αντίστοιχες «επιστολές» και «απαντήσεις» του ΑΚΕΛ προς το ΚΚΕ δεν τις δημοσιεύει κι ούτε καν τις μνημονεύει.

Όταν ο Ριζοσπάστης δημοσίευσε στο ίδιο φύλλο του την «πρώτη επιστολή» και την «επιστολή – απάντηση», είχαν ήδη μεσολαβήσει ορισμένα πολύ ενδιαφέροντα, τα οποία παρουσίασε η «Εφημερίδα των Συνταχτών» στις 10 Νοέμβρη υπό τον τίτλο «Κομμουνιστικός... εμφύλιος για το Κυπριακό». Εκεί, ο μάλλον καλά πληροφορημένος Γ. Πετρόπουλος, εξιστορεί μεταξύ άλλων, τα παρακάτω:

«Το ΚΚΕ έχει αποφύγει μέχρι στιγμής να απαντήσει δημόσια στην επιστολή του ΑΚΕΛ. Το Γραφείο Τύπου του, όμως, απέστειλε ανοιχτή επιστολή στην εφημερίδα «Πολίτης» της Κύπρου για να απαντήσει σε άρθρο του δημοσιογράφου της Γιάννη Ιωάννου που δημοσιεύθηκε την Κυριακή 6/11 και έφερε τον τίτλο «Το ΑΚΕΛ δεν είναι... ΚΚΕ».

Στην ανοιχτή αυτή επιστολή υποστηρίζεται ότι «η ουσία της θέσης του ΚΚΕ για το Κυπριακό παραμένει, αλλά αυτή εμπλουτίζεται, λαμβάνοντας υπόψη και την πείρα των εξελίξεων, προβάλλοντας αποφασιστικά τη θέση για ένα και όχι δύο κράτη». Δηλαδή δεν υπάρχει αλλαγή θέσης, αλλά εμπλουτισμός της παλιάς!!!
Σχολιάζοντας στην ιστοσελίδα της την επιστολή του ΚΚΕ, η εφημερίδα «Πολίτης» αναφέρει: «Στην ανακοίνωσή του το ΚΚΕ που βρίθει υβριστικών αναφορών σε επίπεδο ψαραγοράς, χαρακτηρίζει ‘‘συκοφαντικό και ποταπό’’ το δημοσίευμα του “Πολίτη”, στο οποίο δεν υπήρξαν ανάλογοι χαρακτηρισμοί».»
Ας αφήσουμε ωστόσο τα όσα διαμείφθηκαν «σε επίπεδο ψαραγοράς» στην Κύπρο και ας έρθουμε στα όσα περιέχονται στις «επίσημες» επιστολές και απαντήσεις του ΚΚΕ που δημοσίευσε ο Ριζοσπάστης, απευθυνόμενος πρωτίστως στην «ελλαδική» αγορά.

1) Δεν είναι καθόλου κακό, αντίθετα θα έπρεπε να επικροτηθεί η αλλαγή θέσης του ΚΚΕ και της ηγεσίας του, αρκεί βέβαια αυτή να διέπεται από στοιχειώδη συνέπεια και ειλικρίνεια, και να μην είναι μια νέα εκδοχή αποθέωσης του καιροσκοπισμού, που σπεύδει να αναδιπλωθεί, ν’ αλλάξει τροπάρι και να βγάλει την ουρά του απέξω μπροστά στα «οδυνηρά» επερχόμενα που είναι στην ουσία παρεπόμενα και επίχειρα της γραμμής που το ίδιο το ΚΚΕ μέχρι χθες ακόμα διακονούσε και εφάρμοζε. Αλλά η στοιχειώδης συνέπεια, προϋποθέτει και αυτοκριτική. Τέτοιο πράγμα δεν υπάρχει στη νέα θέση του ΚΚΕ ούτε για δείγμα. Το ζήτημα ωστόσο παραμένει και είναι εντελώς συγκεκριμένο. Λοιπόν, ήταν σωστή ή λαθεμένη και επιζήμια για την υπόθεση της Κύπρου η γραμμή για τη «δικοινοτική – διζωνική Ομοσπονδία» που το ΚΚΕ την υποστήριζε με τόση θέρμη και την «τεκμηρίωνε» (κατακεραυνώνοντας όσους την αντέκρουαν), με κατεβατά «θεωρητικών» επινοήσεων χρουστσοφικής και μπρεζνιεφικής κοπής όλα τα προηγούμενα, 40 και βάλε, χρόνια;

Ας δούμε συγκεκριμένα τί λέει το ΚΚΕ στην «απάντησή» του προς το ΑΚΕΛ. «... το ΚΚΕ, μελετώντας τις εξελίξεις και ιδιαίτερα τις οδυνηρές θέσεις του «σχεδίου Ανάν», το περιεχόμενο της κοινής ανακοίνωσης Αναστασιάδη – Έρογλου το 2014 για τα δύο συνιστώντα κράτη και τα θέματα που τέθηκαν στη διάρκεια των πρόσφατων διαπραγματεύσεων, αποφάσισε να μιλήσει ανοιχτά, δημόσια, να σας εξηγήσει τώρα, πριν είναι πολύ αργά, τη θέση του για τη διακοινοτική – διζωνική ομοσπονδία, την οποία και το ίδιο είχε υιοθετήσει, ως συμβιβασμό, εκδηλώνοντας έτσι και τη στήριξή του στο ΑΚΕΛ, και την οποία προσδιορίζει στις σημερινές συνθήκες μετά από βαθιά και εξονυχιστική μελέτη των εξελίξεων που συλλογικά συζήτησε η ΚΕ μας». (υπογρ. Λ.Δ.).

«Ως συμβιβασμό», λέει είχε υιοθετήσει το ΚΚΕ τη θέση για τη «δικοινοτική – διζωνική». Μάλιστα. Ένας συμβιβασμός ήταν και πέρασε, κι ας κράτησε 40 χρόνια.

Αλλά τι είδους συμβιβασμός ήταν, πάνω σε αρχές ή έξω από αρχές;

Και εκδήλωνε «έτσι» (με το συμβιβασμό δηλαδή) – όπως λέει τώρα η ηγεσία του ΚΚΕ – τη «στήριξή του και στο ΑΚΕΛ», ή «έτσι» εκδηλώνονταν η προσαρμογή και υποταγή και των δύο στην εκάστοτε «σοβιετική» ρεβιζιονιστική – σοσιαλιμπεριαλιστική πολιτική και στην κυπριακή καθώς και στην ελληνική ολιγαρχία και τα δυτικά αφεντικά τους. Στην πραγματικότητα προωθείται «έτσι» μια αξιοθρήνητη πολιτική υποτέλειας που συνεχίστηκε απαρασάλευτα, σαν τιμωρία, σ’ όλες τις κατοπινές μέχρι σήμερα δεκαετίες και που οδηγούσε αναπόφευκτα απ’ το ένα στο άλλο ναυάγιο και τη χρεωκοπία. Αν και τα γεγονότα βοούσαν, για να εγκαταλείψουν τον «συμβιβασμό» χρειάστηκαν καθώς λένε «βαθιά και εξονυχιστική μελέτη των εξελίξεων». Τόση επιστημοσύνη και υπευθυνότητα...

Ας δούμε και το επιμύθιο, στην «επιστολή – απάντηση» του ΚΚΕ προς το ΑΚΕΛ.

«Το ΚΚΕ, πάντοτε, στη μεγάλη και ηρωική διαδρομή του, με υπευθυνότητα τοποθετείται. Οι εξελίξεις οι ίδιες και στο Κυπριακό και σε άλλα ζητήματα, μέχρι σήμερα έχουν επιβεβαιώσει τις προβλέψεις και θέσεις του ΚΚΕ» (!) (υπογρ. Λ.Δ.)..
Τα ίδια λίγο – πολύ, διαβάζουμε και σε συνέντευξη του γγ του ΚΚΕ Δ. Κουστούμπα, στην «Εφημερίδα των Συνταχτών» (3 – 4 Δεκέμβρη 2016). Σύμφωνα με τα λεγόμενά του: «Για την ουσία του Κυπριακού έχουμε αναλυτική και σε βάθος τοποθέτηση. Επιγραμματικά μπορώ να αναφέρω πως το ΚΚΕ παραμένει σταθερό στη θέση για Κύπρο ενιαία -μιλάμε για ένα και όχι δύο κράτη-, ανεξάρτητη, με μία και μόνη κυριαρχία, ιθαγένεια και διεθνή προσωπικότητα, χωρίς ξένες βάσεις και στρατεύματα, χωρίς ξένους εγγυητές και προστάτες, με τον λαό κυρίαρχο στον τόπο του. Αυτός ο στόχος όμως δεν υπηρετείται από το νέο σχέδιο που είναι στα σκαριά. Και επιβεβαιωνόμαστε, όπως όλα δείχνουν, και πάλι.» (υπογρ. Λ.Δ.).

Επιβεβαιώνονται λοιπόν και πάλι! Οι άνθρωποι είναι με άλλα λόγια «άπαιχτοι».

Το τροπάριο της δήθεν επιβεβαίωσης και δικαίωσης, αποτελεί φαίνεται γι’ αυτούς κάτι σαν τονωτικό αυτο – λογοθεραπείας. Στην ουσία αντανακλά το ιδεολογικοπολιτικό τους αδιέξοδο που εκδηλώνεται με φυγή και απόδραση στον φαντασιακό χώρο της «επιβεβαίωσης», αλλά αποτελεί ταυτόχρονα και μια κοντόθωρη επιχείρηση παραπλάνησης και εξαπάτησης σε βάρος ιδιαίτερα της νέας γενιάς, που «μαθαίνει» για τα κατορθώματα της ηγεσίας του ΚΚΕ όλα αυτά τα χρόνια, μέσα απ’ όσα η ίδια αυτή η ηγεσία κάθε τόσο αφηγείται και ξεφουρνίζει.