Το αθηναϊκό ποδοσφαιρικό κατεστημένο σε θέση άμυνας

Οι διεργασίες στον χώρο του ελληνικού επαγγελματικού ποδοσφαίρου συνεχίζονται με αμείωτη ένταση και ο «τυφώνας» Ιβάν Σαββίδης εμφανίζεται έτοιμος και αποφασισμένος να αναλάβει τη διοίκηση του εξωαγωνιστικού κυκλώματος που καθορίζει τις εξελίξεις. Ο ιδιοκτήτης του ΠΑΟΚ, διαθέτοντας ζεστό χρήμα και έχοντας τις πλάτες της κυβέρνησης, έχει ξεπεράσει κάθε φραγμό και κάθε τυπικότητα και δηλώνει με λόγια, πράξεις και έργα ότι θα είναι ο επόμενος κουμανταδόρος που θα ελέγχει την «παράγκα».

Οσοι δεν ασχολούνται συστηματικά με τα δρώμενα στον χώρο είναι πολύ πιθανό να απορούν για την «ωμότητα» των δηλώσεων του Σαββίδη. Το ερώτημα που τους γεννιέται είναι: όταν στο παιχνίδι συμμετέχουν Μαρινάκης, Μελισσανίδης και Αλαφούζος, πώς είναι τόσο σίγουρος ο θαυμαστής του Αλέξη για την επικράτησή του; Αν και απόλυτα λογικό, το ερώτημα για τους γνωρίζοντες τις εξελίξεις στο ελληνικό ποδόσφαιρο και τις επιχειρηματικές δραστηριότητες των καπιταλιστών που έχουν στην ιδιοκτησία τους τις μεγάλες ελληνικές ποδοσφαιρικές ομάδες τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά. Ο Σαββίδης εκμεταλλεύεται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τον «χώρο» που του παραχωρούν οι τρεις ανταγωνιστές του και τη συμφωνία που -όπως όλα δείχνουν- έχει κάνει με τον Μαρινάκη. Εχει καταφέρει να κινεί τα περισσότερα νήματα στην ποδοσφαιρική πιάτσα και κατά συνέπεια να φαντάζει σαν το ακλόνητο φαβορί στη μάχη για τον έλεγχο του ποδοσφαιρικού κυκλώματος.

Αν δούμε μεμονωμένα καθένα από τους ανταγωνιστές του Σαββίδη, θα διαπιστώσουμε ότι ο καθένας για διαφορετικούς λόγους δεν έχει τη δύναμη να τον αμφισβητήσει. Ξεκινώντας από τον Αλαφούζο και τους πράσινους, εύκολα καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι τα τελευταία χρόνια έχουν χάσει σχεδόν όλους τους υποστηρικτές τους στο παρασκήνιο και συγκαταλέγονται στις ισχυρές ομάδες λόγω του ιστορικού βάρους και του όγκου των οπαδών της ομάδας. Σε συνδυασμό με την άσχημη οικονομική κατάσταση που βρίσκονται, οι πράσινοι δεν μπορούν να επηρεάσουν αυτόνομα και επί της ουσίας έχουν «βοηθητικό» και όχι πρωταγωνιστικό ρόλο.

Συνεχίζοντας με τους κιτρινόμαυρους και τον Μελισσανίδη, τα δεδομένα αλλάζουν. Πλέον η παρουσία της ΑΕΚ στα εξωγηπεδικά έχει αυξηθεί αρκετά και σε συνδυασμό με τις διασυνδέσεις του Γατούλη έχει ενισχυθεί σημαντικά η δυνατότητά της να παρεμβαίνει στα δρώμενα, χωρίς όμως να μπορούν οι κιτρινόμαυροι να κάνουν παιχνίδι μόνοι τους. Ενας ακόμη παράγοντας που παίζει καθοριστικό ρόλο στη μειωμένη (σε σχέση με το Σαββίδη) ισχύ της ΑΕΚ είναι η διαφαινόμενη αλλαγή των επιχειρηματικών πλάνων του Γατούλη, ο οποίος, κατά την ταπεινή γνώμη της στήλης, ψάχνει τρόπο απεμπλοκής από την ΑΕΚ.

Κλείνουμε με τους ερυθρόλευκους και τον Μαρινάκη, οι οποίοι είχαν την απόλυτη κυριαρχία στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Οι ερυθρόλευκοι παραμένουν οι μοναδικοί που μπορούν να αντιμετωπίσουν «μετωπικά» τον Σαββίδη, έχουν επιλέξει όμως να έρθουν σε συμφωνία μαζί του και να τον αφήσουν να είναι αυτός που θα κάνει το κουμάντο στην «παράγκα», έχοντας εξασφαλίσει σαν αντάλλαγμα ότι θα διατηρήσουν σε σημαντικό βαθμό τη σφαίρα επιρροής τους και κατά συνέπεια τα προνόμιά τους. Αν μάλιστα αληθεύουν οι φήμες ότι ο Μαρινάκης ετοιμάζει τη διάδοχη κατάσταση, επειδή σκοπεύει να μετακομίσει στην Αγγλία και να αναλάβει τις τύχες της Νότινγχαμ Φόρεστ, τότε ο δρόμος για τον έλεγχο της εξωαγωνιστικής ποδοσφαιρικής πιάτσας, δεν είναι απλά βατός για τον Σαββίδη αλλά και στρωμένος με ροδοπέταλα.

Στα παραπάνω πρέπει να προσθέσουμε και το γεγονός ότι τη δεδομένη χρονική στιγμή ο Σαββίδης ρίχνει τα περισσότερα φράγκα στην πιάτσα. Αυτή η παράμετρος είναι αρκετά σημαντική, αφού, όπως είναι γνωστό, οι ανιδιοτελείς εργάτες του ελληνικού ποδοσφαίρου προτιμούν τα φράγκα από τη δόξα. Συνυπολογίζοντας συνεπώς όλες τις παραμέτρους που έχουμε αναφέρει και προσθέτοντας την ισχύ που του δίνουν και οι οπαδοί της ομάδας του, μπορούμε να πούμε ότι ο θαυμαστής του Αλέξη κάνει το παιχνίδι του σχεδόν μόνος και για τον λόγο αυτό δείχνει αυτή την αλαζονεία και την «ωμότητα» στις δηλώσεις του.

Ολα δείχνουν ότι για πρώτη φορά από τη σύσταση του ελληνικού επαγγελματικού ποδοσφαίρου το κουμάντο ανεβαίνει στη Θεσσαλονίκη και τη Βόρεια Ελλάδα και μένει να δούμε την αντίδραση του αθηναϊκού κατεστημένου, το οποίο θα βρίσκεται πλέον σε θέση άμυνας και δεν θα είναι αυτό που θα καθορίζει τις εξελίξεις.