Εταίρος τους είναι, ας τον λουστούν τώρα

Δεν ξέρουμε αν ήταν πρωτοβουλία της διευθυντικής της ομάδας, μετά από συνεννόηση με κάποια στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς να ερωτηθεί ο Τσίπρας (οι άνθρωποί του), όμως το πρωτοσέλιδο της ΕφΣυν με τίτλο «Ο Π. Καμμένος βλάπτει σοβαρά τη χώρα» άνοιξε πόλεμο με τον Καμμένο. Κι ακόμα μεγαλύτερο πόλεμο άνοιξε το πρωτοσέλιδο της επόμενης μέρας, με τίτλο «Η κυβέρνηση αντέχει… τον Πάνο», γιατί ναι μεν έκανε κωλοτούμπα (αφού τον αντέχει η κυβέρνηση, ο Καμμένος δεν μπορεί να βλάψει τη χώρα!), όμως μιλούσε για «τηλεφώνημα του Αλ. Τσίπρα στον Π. Καμμένο», γεγονός που έκανε τον Καμμένο «τούρμπο», καθώς του χαλούσε το ίματζ του «αντάρτη υπουργού», που για προεκλογικούς λόγους προσπαθούσε να φιλοτεχνήσει για τον εαυτό του, και τον εμφάνιζε σαν «κότα» μπροστά στον Τσίπρα.

Ο Καμμένος δεν έμεινε μόνο στις διαψεύσεις (δεν υπήρξε τηλεφώνημα κτλ.), ούτε στις φραστικές… ομορφιές («δημοσιογραφικός αυνανισμός», «υποβολέας» κτλ.), αλλά το πήγε παραπέρα. «Η Εφημερίδα των Συντακτών εκτελεί συμβόλαιο συγκεκριμένου πολιτικό επιχειρηματικού κέντρου με  πολλά χρήματα που θα αποκαλυφθεί σύντομα» ήταν η κοτρόνα που πέταξε από το Twitter. Και συνέχισε: «Δεν είναι τυχαίο ότι γράφει ψέματα και δεν προσπαθεί ούτε για τους τύπους να διασταυρώσει τις πληροφορίες. Στον πανικό τους στηρίζονται σε ανύπαρκτο τηλεφώνημα».

Η ΕφΣυν απάντησε με… ψυχραιμία. Εγραψε ότι η είδηση για το τηλεφώνημα Τσίπρα σε Καμμένο «είναι απολύτως διασταυρωμένη». Και συνέχιζε ακόμα πιο… ψύχραιμα: «Ο υπουργός αναφέρεται σε κέντρα που κατά τη γνώμη του διοχέτευσαν δημοσιεύματα στην εφημερίδα μας. Αν αυτή είναι η δική του σχέση με εφημερίδες κι αν μόνο αυτό τον τρόπο γνωρίζει ως πηγή δημοσιευμάτων, προφανώς κρίνει εξ ίδιων τα αλλότρια. Δεν μας αφορά. Οφείλει όμως να είναι προσεκτικός όταν μιλά για την Εφ.Συν. Και το κυριότερο οφείλει να φανερώσει τα κέντρα για τα οποία κάνει λόγο. Διαφορετικά θα μας υποχρεώσει να προβούμε στους χαρακτηρισμούς που αρμόζουν σε παρόμοιες περιπτώσεις. Δεν το επιθυμούμε»!

Ο άλλος τους έφτυσε κι αυτοί είπαν ότι ψιχαλίζει! Κατανοητή η στάση τους, αφού ως κυβερνητικό φερέφωνο έπρεπε να υποστηρίξουν τη γραμμή που ερχόταν από τον ίδιο τον Τσίπρα και ήταν σαφής: «χαμηλώνουμε τους τόνους, πάμε για διευθέτηση, δεν τα σπάμε με τον Πάνο».

Ο Καμμένος, όμως, δεν κρατιόταν. Βγήκε στην ΕΡΤ και επιδόθηκε στο αγαπημένο του σπορ: «Ο Σόρος που έχει μοιράσει δισεκατομμύρια από την Αυστραλία μέχρι την Αμερική και τα Βαλκάνια» και οι τράπεζες «που δίνουν χρήματα σε εφημερίδες χωρίς εγγυήσεις». Ετσι, η ΕφΣυν αναγκάστηκε -αμυνόμενη- να τον χαρακτηρίσει «κοινό συκοφάντη». Διευκρίνισε ότι δεν έχει πάρει δάνειο από καμιά τράπεζα κι άρχισε και τα ηρωικά της, ότι «πολλοί είναι αυτοί που θα ήθελαν να μας αγοράσουν και περισσότεροι εκείνοι που θα ήθελαν να είμαστε εξαγοράσιμοι. Δεν τους κάναμε το χατίρι και δεν είμαστε διατεθειμένοι να το κάνουμε». Αν και θ' αφήσουμε τα σχόλια για το τέλος, δε θα παραλείψουμε ένα… εμβόλιμο σχόλιο υπό μορφή ερωτήματος: και γίνατε κυβερνητική ντουντούκα, ρε μάγκες, από αγνή ανιδιοτέλεια, από πίστη στις αξίες της Αριστεράς, που τόσο φανατικά υπηρετεί ο ΣΥΡΙΖΑ;

Το επόμενο βήμα της ΕφΣυν είναι να συγκεντρώσει ένα ποτ-πουρί δηλώσεων από εκπροσώπους όλων των αστικών κομμάτων (ακόμα και του Λεβέντη), οι οποίοι εξέφρασαν (σύμφωνα με τον τίτλο του ρεπορτάζ) την «ομόθυμη στήριξη του πολιτικού κόσμου στην ΕφΣυν». Βρέθηκε -επιτέλους!- ένα ζήτημα στο οποίο ο αστικός πολιτικός κόσμος έδειξε ομοθυμία (πάλι καλά που δε μίλησαν για… εθνική ενότητα). Οι συριζαίοι που μίλησαν (Κουβέλης, Δρίτσας, Σβίγγου, Ζαχαριάδης) περιορίστηκαν σε επαίνους προς την ΕφΣυν. Για τον Καμμένο μούγκα, μολονότι το ερώτημα που τέθηκε από την εφημερίδα αναφερόταν ευθέως στην επίθεση του Καμμένου και ζητούσε σχόλιο επ' αυτού. Μόνον ο Δρίτσας ψέλλισε τα εξής: «Πιστεύω ότι ο Πάνος Καμμένος πρέπει να αντιληφθεί το λάθος του και να αποκαταστήσει με καθαρό τρόπο έτσι και τη δική του αξιοπιστία»! Αντίθετα, οι της αντιπολίτευσης ξεσπάθωσαν: «Ευθύνεται ή δεν ευθύνεται ο κ. Τσίπρας για τη συνεχή συμπόρευση και την απόλυτη κάλυψη στον κ. Καμμένο;... Απέναντι στην ΕφΣυν ο κ. Καμμένος έδειξε και πάλι τον γνωστό του τρόπο. Και ο κ. Τσίπρας, διά της σιωπής του, τον κάλυψε και σε αυτή την περίπτωση» (Χατζηδάκης). «Λυπούμαι να πω ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση αποδεικνύεται για μία ακόμη φορά η “αλλεργία” συγκεκριμένων κυβερνητικών στελεχών στην κριτική που τους ασκείται από τα Μέσα Ενημέρωσης» (Δένδιας). «Είναι πρωτοφανής η επίθεση στον δημοσιογραφικό κόσμο και την ελευθεροτυπία η δήλωση του Πάνου Καμμένου, η οποία στο βάθος δείχνει τον απόλυτο τρόμο για την κριτική» (Μαργαρίτης). «Χρέος κάθε δημοκράτη, κάθε αριστερού, είναι να σταθεί στο πλευρό της ΕφΣυν απέναντι στις ύβρεις και τις συκοφαντίες που δέχεται από τον Π. Καμμένο» (Λυκούδης). «Η δικαιοσύνη έχει ήδη καταδικάσει τον κ. Καμμένο ως συνειδητό πολιτικό συκοφάντη και μάλιστα δύο φορές. Ως εκ τούτου, η συκοφαντία τον χαρακτηρίζει» (Ελενόπουλος, ΚΙΔΗΣΟ). «Οι παραληρηματικές δηλώσεις του κ. Καμμένου χαρακτηρίζουν την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛΛ. και τον κ. Τσίπρα που τον ανέχεται στη θέση του υπουργού Εθνικής Αμυνας» (Παπαθεοδώρου, ΚΙΝΑΛ).

Να πούμε ότι στενοχωριόμαστε για το πατιρντί Καμμένου-κυβερνητικής φυλλάδας, θα πούμε ψέματα. Ας τον λουστούν. Δικός τους είναι. Κουβέντα δεν έχουν γράψει εναντίον του όλη αυτή την τετραετία που ο Καμμένος συμμετέχει στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Πρόσφατα, πολύ πρόσφατα, μόλις στις 12 του Σεπτέμβρη, η ΕφΣυν αποθέωνε τον Καμμένο για τη συνέντευξη Τύπου που έδωσε στη ΔΕΘ: «Ασυγκράτητος ο Πάνος Καμμένος στη συνέντευξη Τύπου των ΑΝ.ΕΛΛ. για τη ΔΕΘ. “Εξω από τα δόντια“ κατήγγειλε “παλιά και νέα διαπλοκή“, μιλώντας με ονοματεπώνυμα, όπως αυτό του πρώην εκδότη Σταύρου Ψυχάρη και του νυν, Βαγγέλη Μαρινάκη, που, όπως είπε, από τη μια εμπλέκεται σε διακίνηση ναρκωτικών με το πλοίο Noor 1 κι από την άλλη εκδίδει εφημερίδες δημιουργώντας μια αυτοκρατορία στον χώρο των ΜΜΕ... Χωρίς περιστροφές ο υπουργός Εθνικής Αμυνας κάλεσε τη Δικαιοσύνη να παρέμβει και για την υπόθεση της ΕΛΒΟ… Αναφερόμενος στη Συμφωνία των Πρεσπών, είπε ότι η συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι υποδειγματική, χωρίς συγκρούσεις και εκβιασμούς (όπως γινόταν στην κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου)» κτλ. κτλ. κτλ.

Ο Καμμένος δεν άλλαξε μέσα σ' ένα μήνα, ούτε από τότε που έγινε υπουργός του Τσίπρα. Παρέμεινε ο ίδιος Καμμένος που γνωρίζουμε εδώ και πολλά χρόνια. Εθνικιστής, με ακροδεξιές απόψεις, συνωμοσιολόγος, δικομανής κτλ. κτλ. Απλά, τώρα «απολαμβάνει» και η ΕφΣυν τις… θωπείες του. Κι αν το παρατραβήξουν, μπορεί να τους τραβήξει και κάποια αγωγή, «να 'χουν να πορεύονται». Και βέβαια, είναι έσχατη κατάντια η καταφυγή στους πολιτικούς της αντιπολίτευσης, τους οποίους ο Καμμένος έχει «καταχεριάσει» σε πλείστες όσες περιπτώσεις, χωρίς τότε να ενοχληθεί η ΕφΣυν (όπως δεν ενοχλήθηκε και από την ιαχή «στα τέσσερα εσείς, στα τέσσερα»), με την οποία ο Καμμένος απάντησε στην καζούρα της αντιπολίτευσης, όταν ψήφιζε το τρίτο Μνημόνιο.

Διαφορά στιλ

Με την ευκαιρία, αξίζει τον κόπο να κάνουμε ένα γενικότερο σχόλιο για το ρόλο του αστικού Τύπου. Ο μπαξές έχει απ' όλα τα φρούτα. Οπως και η αστική πολιτική έχει απ' όλα τα φρούτα. Αλλο ο Καμμένος, άλλο ο Χατζηδάκης, για ν' αναφερθούμε σε δεξιούς. Οπως άλλο είναι ο Τζαβάρας και άλλο ο Μπουμπούκος. Αλλο ο Πολάκης και άλλο ο Ξανθός (κι ας διοικούν το ίδιο υπουργείο). Αλλο τα «Νέα» και άλλο τα «Παραπολιτικά» (κι ας υπερασπίζονται τα ίδια συμφέροντα). Αλλο η ΕφΣυν και άλλο η φυλλάδα του Κουρή (κι ας υπερασπίζονται με τον ίδιο φανατισμό την κυβερνητική πολιτική).

Ολες αυτές οι διαφορετικές εκφάνσεις, όμως, είναι εκφάνσεις της αστικής πολιτικής. Κι αυτό είναι που πρέπει να κρατήσουμε ως βασικό συμπέρασμα. Πρώτα έρχεται η ουσία και μετά το στιλ. Μπορεί να σιχαινόμαστε να πιάσουμε στα χέρια μας τη φυλλάδα του Κουρή ή την «Εσπρέσσο», δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε ότι και οι λεγόμενες σοβαρές αστικές εφημερίδες υπηρετούν το ίδιο σύστημα από διαφορετική σκοπιά, με διαφορετικό ύφος. Η λεγόμενη πολυφωνία δεν είναι αδυναμία, αλλά η δύναμη του αστικού Τύπου. Είναι το τυράκι που δολώνει τη φάκα. Κι αυτό δε συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλο τον κόσμο.

Και βέβαια, το παραμύθι της αδέσμευτης δημοσιογραφίας δίνει και παίρνει. Ενώ είναι γνωστό ότι ο αστικός Τύπος, όλων των αποχρώσεων, είναι δεμένος με χίλια δυο νήματα με την αστική τάξη. Ακόμα κι όταν δεν έχει πάρει δάνεια. Ακόμα κι όταν δεν εμφανίζεται μια εφημερίδα να είναι άμεσα συνδεδεμένη με ένα κόμμα. Ακόμα κι όταν δεν υπάρχει η λεγόμενη διαπλοκή στην κραυγαλέα μορφή της.

Πάρτε για παράδειγμα την ΕφΣυν. Δημιουργήθηκε στα χρόνια της κρίσης, κυρίως από συντάκτες της παλιάς «Ελευθεροτυπίας» (άλλη περίπτωση αυτή!), που είχαν μείνει χωρίς δουλειά. Στήθηκε στο ίδιο στιλ με την «Ελευθεροτυπία», όμως μόλις έγινε κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, έπεσαν οι μάσκες (όπως είχαν πέσει και στην «Ελευθεροτυπία» του Τεγόπουλου, μόλις έγινε κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ). Δεν μιλάμε για συμπάθεια σε μια κυβέρνηση, αλλά για κανονική ντουντούκα. Βουτηγμένη στην παραπληροφόρηση και στο ψεύδος, με τις γνωστές κριτικές πινελιές και τη μετρημένη φιλοξενία της «άλλης άποψης», ίσα-ίσα για ξεκάρφωμα. Τώρα, οι ιθύνοντες της ΕφΣυν σκούζουν για την επίθεση του Καμμένου. Θα έπρεπε να την περιμένουν, όμως. Οσο τον είχαν «στα όπα-όπα» τίποτα δε σκίαζε τη σχέση τους. Hταν ο «έντιμος κυβερνητικός εταίρος», ο «κεντροδεξιός» (όπως τον χαρακτήριζε ο Τσίπρας), στον οποίο έκαναν καμιά απαλή κριτική σε θέματα για τα οποία το αναγνωστικό κοινό της εφημερίδας έχει σαφείς θέσεις και ενοχλούνταν από τη στάση των ΑΝΕΛ. Ας μην παραπονιούνται, λοιπόν, τώρα που «άλλαξαν τα κόζα» και μπήκαν σε πόλεμο μαζί του. Ο Καμμένος θα απαντήσει ως… Καμμένος. Θα έπρεπε να το περιμένουν. Εκτός, αν εκτελούν αποστολή του Μαξίμου