Ad hoc τερατούργημα Χρυσοχοΐδη με στόχο τον Δ. Κουφοντίνα

 

Γιατί δεν τον ονομάζουν κατευθείαν «νόμο Κουφοντίνα»; Τουλάχιστον ο ΣΚΑΙ δεν κρύφτηκε πίσω από νομικισμούς. «Ρύθμιση α λα Κουφοντίνα: Τέλος στη μεταγωγή τρομοκρατών σε Αγροτικές Φυλακές από Χρυσοχοΐδη», έγραψε όταν το νομοσχέδιο παρουσιάστηκε στο υπουργικό συμβούλιο, την Παρασκευή 31 Ιούλη.

Τώρα, το νομοσχέδιο έχει μπει στην περιβόητη διαβούλευση, η οποία θα κρατήσει από τις 29 Σεπτέμβρη μέχρι τις 13 Οκτώβρη, για ν’ ακολουθήσει η κατάθεση και ψήφιση στη Βουλή.

Kαι είναι πράγματι «νόμος Κουφοντίνα», όσο κι αν προσπάθησαν να τον μασκαρέψουν λίγο για να δείχνει… ουδέτερος και όχι προσωπικός. Ως «νόμο Κουφοντίνα» τον παρουσίασαν και διάφοροι κολαούζοι της κυβερνητικής πολιτικής, προαναγγέλλοντας: «Τέλος η… αγροτική ζωή για τον Δ. Κουφοντίνα»!

Στις 31 Ιούλη, ο Πέτσας διένειμε ανακοίνωση στην οποία έγραφε ότι με το νομοσχέδιο Χρυσοχοΐδη «τίθενται αυστηρότερες προϋποθέσεις για τη μεταγωγή καταδίκων κρατούμενων στα Αγροτικά Καταστήματα Κράτησης και στην Κεντρική Αποθήκη Υλικού Φυλακών. Κατά συνέπεια, απαγορεύεται εφεξής η μεταγωγή σε Αγροτικές Φυλακές και στην Κ.Α.Υ.Φ. στους καταδικασθέντες για εγκλήματα τρομοκρατίας». Γι’ αυτό γράφαμε τότε για φασιστικό ρεβανσισμό.

Φαίνεται, όμως, ότι κάποιοι νομικοί τούς επισήμαναν ότι μια τέτοια απροκάλυπτη ρύθμιση θα φαινόταν σαν να εισάγει διαχωρισμό που συνιστά καθεστώς εξαίρεσης για συγκεκριμένους κρατούμενους, οπότε αποφάσισαν να τη «σουλουπώσουν». Ετσι, η νέα ρύθμιση για τις αγροτικές φυλακές αναφέρει ότι «απαγορεύεται η μεταγωγή σε αγροτικές φυλακές και στην Κ.Α.Υ.Φ. σε κρατούμενους που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις χορήγησης άδειας ή έχει εκλείψει ο λόγος χορήγησής της ή έχουν υποπέσει σε πειθαρχικό παράπτωμα ή εάν εκκρεμεί σε βάρος τους ποινική διαδικασία για αξιόποινη πράξη σε βαθμό πλημμελήματος που ενέχει πράξεις βίας ή απειλής βίας κατά προσώπων και πραγμάτων ή κακουργήματος ή διαδικασία εκτέλεσης ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης ή έκδοσης σε τρίτη χώρα».

Επειδή τον Κουφοντίνα δεν μπορούν να τον πιάσουν στα τυπικά (έχει συμπληρώσει 12 πραγματικά χρόνια κράτησης -18 για την ακρίβεια-, έχει πάρει άδεια τουλάχιστον μια φορά –έχει πάρει έξι- και έχει τηρήσει τους όρους της άδειας –τους τήρησε και τις έξι φορές-), έβαλαν τη γενική διάταξη «δεν πληρούν τις προϋποθέσεις χορήγησης άδειας ή έχει εκλείψει ο λόγος χορήγησής της», η οποία χωράει κάθε αυθαίρετη ερμηνεία.

Αλλωστε, το όργανο που θα κρίνει, η Κεντρική Επιτροπή Μεταγωγών (ΚΕΜ), έχει απόλυτα ελεγχόμενη σύνθεση, καθώς συγκροτείται με ΚΥΑ των υπουργών Προ Πο και Δικαιοσύνης και «αποτελείται από τον Γενικό Γραμματέα Αντεγκληματικής Πολιτικής του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, ως πρόεδρο, τον επόπτη του συγκροτήματος Φυλακών Κορυδαλλού αντεισαγγελέα εφετών ή τον αναπληρωτή του και τον πρόεδρο του Κεντρικού Επιστημονικού Συμβουλίου Φυλακών (ΚΕΣΦ) ή τον νόμιμο αναπληρωτή του ή άλλο μέλος του, που ορίζεται με απόφαση του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη, ως μέλη».

Για να μη μείνει δε η παραμικρή αμφιβολία ότι πρόκειται για «νόμο Κουφοντίνα», η διάταξη παίρνει και αναδρομική ισχύ: «Κρατούμενος ο οποίος από τον χρόνο μετάβασής του σε αγροτικές φυλακές ή στην Κ.Α.Υ.Φ. απωλέσει τις προϋποθέσεις χορήγησης άδειας ή εκλείψει ο λόγος χορήγησής της ή υποπέσει σε πειθαρχικό παράπτωμα ή ασκηθεί σε βάρος του ποινική δίωξη για αξιόποινη πράξη σε βαθμό πλημμελήματος που ενέχει πράξεις βίας ή απειλής βίας κατά προσώπων και πραγμάτων ή κακουργήματος ή διαδικασία εκτέλεσης ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης ή έκδοσης σε τρίτη χώρα, επαναμετάγεται στο κατάστημα κράτησης από το οποίο αρχικά μετήχθη».

Μόνο το όνομα Κουφοντίνας λείπει. Ειδικά το εδάφιο που λέει αν «απωλέσει τις προϋποθέσεις χορήγησης άδειας ή εκλείψει ο λόγος χορήγησης άδειας», διεκδικεί βραβείο… ορθής νομοθέτησης. Είμαστε περίεργοι να δούμε πώς θα δικαιολογήσουν την… έκλειψη του λόγου χορήγησης άδειας στον Δ. Κουφοντίνα. Γιατί ο Κουφοντίνας έχει όλες τις προϋποθέσεις, τυπικές και ουσιαστικές, για να πάρει άδεια. Του τη στερούν ετσιθελικά, επειδή είναι ο Κουφοντίνας. Επειδή δε δέχεται να κάνει δήλωση μετάνοιας και αποκήρυξης της πολιτικής του διαδρομής.

Κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια και το ζήτημα έχει περάσει από σαράντα κύματα. Τώρα, προσπαθούν να το μπετονάρουν νομοθετικά. Δε χρειάζεται να στήσουν ανύπαρκτες ποινικές υποθέσεις. Εβαλαν μια γενική διάταξη, την οποία θα ερμηνεύουν φωτογραφικά ως διάταξη για τον Κουφοντίνα. Με την ίδια διάταξη θα εξακολουθούν να του κόβουν την άδεια που δικαιούται, με την ίδια θα τον πάρουν από τις αγροτικές φυλακές της Κασσαβέτειας.

Το λεγόμενο σωφρονιστικό σύστημα, που ήταν πάντοτε αρμοδιότητας του υπουργείου Δικαιοσύνης και είχε κάποια επαφή με την τήρηση της νομιμότητας, πλέον έχει περάσει στην αρμοδιότητα του υπουργείου Μπάτσων και Καταστολής και στρατιωτικοποιείται, με ό,τι αυτό σημαίνει. Η συμπεριφορά απέναντι στον Δ. Κουφοντίνα, βέβαια, είναι ένα ειδικό ζήτημα. Απλά, με το νέο καθεστώς στο σωφρονιστικό σύστημα, απέκτησε και το ζήτημα του Δ. Κουφοντίνα ακόμα πιο σκληρό περίβλημα.

Επαναλαμβάνουμε ότι ο Δ. Κουφοντίνας έχει πάρει μέχρι τώρα έξι άδειες. Οι όροι τηρήθηκαν από τη μεριά του όλες τις φορές. Μόνο τα τελευταία χρόνια, πάντα διεκδικώντας το δικαίωμα στην κανονική άδεια, χρειάστηκε να πραγματοποιήσει δύο πολυήμερες και πολύ σκληρές απεργίες πείνας, που έφτασαν τις αντοχές της υγείας του στα ακραία όριά τους. Το αστικό κράτος δεν αντιμετωπίζει τον Κουφοντίνα ως κρατούμενο, αλλά ως πολιτικό κρατούμενο. Γι’ αυτό και εφαρμόζει πάνω του ένα καθεστώς εξαίρεσης. Ακόμα και ανώτεροι δικαστικοί, όπως ο πρόεδρος  της Ενωσης Δικαστών και Εισαγγελέων Χρ. Σεβαστίδης, έχουν τοποθετηθεί με ξεκάθαρο τρόπο ενάντια σ’ αυτό το καθεστώς εξαίρεσης.

Ο νομικός κόσμος της χώρας τι κάνει; Γιατί κλείνει τα μάτια μπροστά σ’ αυτή την κραυγαλέα παρανομία; Είναι δυνατόν να επικρατούν συνθήκες της μετεμφυλιοπολεμικής περιόδου σε ζητήματα στοιχειωδών δικαιωμάτων ενός κρατούμενου;

Είναι καθήκον του κινήματος να «σηκώσει» και πάλι αυτή την υπόθεση, για να την καταστήσει μείζον πολιτικό ζήτημα.