«Αποκρυπτογραφώντας» μια ομιλία του Σαμαρά

Τον ξεναγό περισσότερο παρά τον πρωθυπουργό της χώρας επέλεξε να παραστήσει ο Α. Σαμαράς στους υπουργούς οικονομικών του ΕΚΟΦΙΝ, σε μια ακόμη παραληρηματική και κούφια ομιλία μεγαλοϊδεατισμού στο μουσείο της Ακρόπολης. Αφού κατατόπισε τους προσκεκλημένους «κηδεμόνες» για το που βρίσκεται ο Παρθενώνας (στην απέναντι πλευρά του δρόμου), που θα βρουν το αρχαίο Θέατρο του Διονύσου (λίγα μέτρα πιο κάτω), που βρίσκεται η Πνύκα και ο Άρειος Πάγος (στη μια και στη άλλη πλευρά του λόφου), αφού τους «ταξίδεψε»… μισό μίλι προς τα νοτιοανατολικά… ενάμισι προς τα δυτικά.. ένα χιλιόμετρο προς τα βορειοανατολικά… και, μόλις 20 μίλια προς τα βόρεια και… πάει λέγοντας, έκρινε ότι θα έπρεπε να «ταξιδέψει» και στο χρόνο. Για να βρεθεί στα πεδία μαχών των αρχαίων και πρόσφατων Ελλήνων για αξιοπρέπεια, υπερηφάνεια και ανεξαρτησία, διανύοντας μια απόσταση από την εποχή των… περσικών πολέμων και φτάνοντας στην ηρωική εποχή του… ίδιου του μέγα ηγέτη Σαμαρά!
Κι αφού εδώ γεννήθηκε η δημοκρατία και ο πολιτισμός. Καθότι από εδώ ξεκίνησε κάθε ανθρώπινο ιδανικό για να επεκταθεί στην Ευρώπη και σε ολόκληρο τον κόσμο. Και επειδή «μέσα σε λίγα τετραγωνικά χιλιόμετρα βρίσκεται συμπυκνωμένη η παγκόσμια Ιστορία και ο Πολιτισμός» (στάση Ακρόπολη-θησείο-Μοναστηράκι), ο ηγετίσκος Σαμαράς, με ψώνιο «πλανητάρχη», πασχίζει τώρα, μαζί με την κυβέρνησή του, να επαναφέρει και να ενισχύσει το προαιώνιο ιδανικό της δημοκρατίας στη σημερινή δύσκολη εποχή της κρίσης. Μια κρίση που δείχνει, μονάχα στο κεφάλι του όμως, να ξεπερνιέται και να βαδίζουμε με σιγουριά και ομαδικά το δρόμο της δημοκρατίας, της ανάπτυξης και ευημερίας.
«Δημοκρατία-Ανάπτυξη-Ευημερία» στην τιμή του ενός! Καθώς «η δημοκρατία δεν μπορεί να πορευθεί μόνη της… Χρειαζόμαστε και οικονομική ανάπτυξη· και μάλιστα βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη!». Οπότε, τα βάρβαρα μέτρα των τοκογλύφων δανειστών, οι απανωτές «διαρθρωτικές» οβίδες εξόντωσης των εργαζομένων και του λαού, ακόμη και τα πιο κανιβαλικά, τα πιο τερατώδη απ’ όσα μέχρι τώρα έχουν γίνει πρέπει να γίνουν περισσότερα! Για χάρη υψηλών ελληνοχριστιανικών ιδανικών!
Αυτή η συμπυκνωμένη βλακεία μεγαλοϊδεατισμού πλασάρεται στα σοβαρά ως σύγχρονο κυβερνητικό πρόγραμμα. Ενώ δεν είναι τίποτα άλλο από υποδούλωση της εργαζόμενης κοινωνικής πλειοψηφίας, την μετατροπή της σε μισθωτούς και άμισθους σκλάβους, ώστε να διασωθούν οι δουλέμποροι.
Την ίδια στιγμή που στο μουσείο της Ακρόπολης εξελίσσονταν μια «σχολική γιορτή για αριστοκράτες», με χαρμόσυνα ποιήματα και απαγγελίες για «ιδανικά και ευκαιρίες», σε όλες τις κατευθύνσεις της επικράτειας κυριαρχούσε ο τρόμος της ανεργίας, η τρομοκρατία των δυνάμεων καταστολής και του εισαγγελέα που απαγόρευαν συγκεντρώσεις, απεργίες και διαδηλώσεις. Κυριαρχούσε η τυραννία των μνημονίων των ιμπεριαλιστών-δανειστών και η βαρβαρότητα των πρόθυμων και υποτακτικών. Κυριαρχούσε η κατάργηση κάθε ιδανικού για δημοκρατία, ελευθερία, πολιτισμού και αξιοπρέπειας στο βωμό μιας χούφτας κανίβαλων του κέρδους και της εξουσίας.
Αποκωδικοποιώντας την πρωθυπουργική ομιλία, μας διαμηνύουν περίπου το εξής: ότι για να δουλέψει η «δημοκρατία των κανιβάλων», οι κοινωνίες πρέπει να μάθουν να εξισορροπούν:
-τις φιλοδοξίες τους για μια καλύτερη ζωή με τους περιορισμούς που θέτουν ΕΕ-ΔΝΤ-Κεφάλαιο.
-τις ανάγκες τους για ψωμί-παιδεία-ελευθερία με τα «όνειρα» των αφεντικών για πλήρη υποδούλωσή τους.
- τα καθήκοντά τους στο να υπακούσουν και να υποταχθούν με τις επιθυμίες τους για κοινωνική απελευθέρωση.
- τον περιορισμένο ανυπότακτο χαρακτήρα τους με τις απεριόριστες δυνατότητες εκμετάλλευσής τους.
- τις αρετές της υποταγής με τα ελαττώματα της αντίστασης.
- τις πιο στέρεες πεποιθήσεις τους ότι δεν είναι υποζύγια με τα μόνιμα κίνητρα υποταγής ώστε να αμφισβητούν αυτές τις πεποιθήσεις.
Κάποτε, όπως μαθαίνουμε από τον πρωθυπουργό, ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης έγραψαν και συζήτησαν εκτενώς σχετικά με αυτά τα θέματα. Τώρα τα συζητά η κυβέρνηση με την τρόικά!
Ο σκοπός αυτής της… φιλοσοφικής συζήτησης της κυβέρνησης με την τρόικα παρέμεινε ωστόσο σκοτεινός στην πρωθυπουργική ομιλία. Όπως σκοτεινό παρέμεινε γιατί η Ευρώπη «πριν από εβδομήντα χρόνια αναδύθηκε μέσα από έναν καταστροφικό πόλεμο, πιο διαιρεμένη από ποτέ». Γιατί «πάνω στα συντρίμμια των ευρωπαϊκών κοινωνιών θέσαμε τα θεμέλια της Ένωσής μας». Γιατί «ακόμη και τότε είμασταν διαιρεμένοι. Κινηθήκαμε επιφυλακτικά από την «τελωνειακή ένωση» στην «κοινή αγορά», στην «ενιαία αγορά», στη «νομισματική ένωση»…». Γιατί, παρά τη ένωση «προχωρούμε τώρα, προσεκτικά αλλά σταθερά, στην πολιτική ολοκλήρωση, στην δημοσιονομική ένωση, στην τραπεζική ένωση». Καμία πραγματική απάντηση από τον πρωθυπουργό που θα ικανοποιούσε τον… Αριστοτέλη.
Κι αφού δεν βοηθά η κυβερνητική… φιλοσοφία επιστρατεύονται… σκληρά κυβερνητικά παραισθησιογόνα: «Η Ευρώπη είναι πλέον πιο ενωμένη από ποτέ, πιο σταθερή από ποτέ, εμπνέοντας εμπιστοσύνη στους λαούς της και κερδίζοντας το σεβασμό όλων των άλλων για τα ιδανικά που εκπροσωπεί σε παγκόσμιο επίπεδο» (!). Τι πίνει και δεν μας δίνει, δηλαδή!
Ωστόσο, η «απόκρυφη ομιλία» του Α. Σαμαρά και της κυβερνητικής αδελφότητάς του «αποκαλύπτουν» την κεφαλαιοκρατική-κυβερνητική γραμμή του μέλλοντος για τη χώρα: «Τούτο η γη είναι ιερή, πράγματι! Και, προφανώς, όχι μόνο για τους Έλληνες…». Στο σημερινό «πεζό μας κόσμο» δεν φταίμε εμείς αν μεταφράζεται αυτό σε ευθεία πρόσκληση της λούμπεν, μεταπρατικής και μαυραγορήτικης αστικής τάξης να συνάψει σχέσεις «δουλέμπορου-επιστάτη» με τον ιμπεριαλισμό. Ιδίως όταν γίνεται στη «δουλεμπορική δεξίωση» του ΕΚΟΦΙΝ.