«Πριν από ενάμιση χρόνο είχα πάει στην Ευρωβουλή προσκαλεσμένος
ευρωβουλευτών για να κάνω μια ομιλία για το τι πιστεύω ότι πρέπει να
γίνει στην Ευρωζώνη. Έδωσα τον καλύτερό μου εαυτό. Και νομίζω ότι ήταν
μία καλή ομιλία. Ήρθαν μετά διάφοροι ευρωβουλευτές από διάφορα κόμματα,
απ’ το Ευρωπαϊκό Λαϊκό, δηλαδή απ’ το κόμμα της Δεξιάς, απ’ το
Σοσιαλιστικό, από την Αριστερά, από τους Οικολόγους, και μου μαύρισαν
την καρδιά. Ξέρεις πώς μου την μαύρισαν την καρδιά; Λέγοντάς μου όλοι το
ίδιο πράγμα. Αλλά όλοι το ίδιο πράγμα, δηλαδή λες και ήταν καρμπόν:
“Ωραία είναι αυτά που μας λες, ρε φίλε, αλλά γιατί ξοδεύεις την ενέργειά
σου να τα λες σ’ εμάς; Εμείς είμαστε άχρηστοι εδώ πέρα στην Ευρωβουλή.
Τι εξουσία έχουμε εμείς;” [...] Οι ευρωβουλευτές καταλαβαίνουν πάρα πολύ
καλά ότι η Ευρωβουλή είναι μια βιτρίνα, ότι δεν υπάρχει καμία απολύτως
δυνατότητα εντός της Ευρωβουλής να αλλάξεις την ευρωπαϊκή πολιτική.»
Αυτά δήλωσε την Παρασκευή 25 Απριλίου 2014 -δηλαδή μέσα στην καρδιά
της προεκλογικής περιόδου- ο γνωστός οικονομολόγος Γιάννης Βαρουφάκης
στο ραδιόφωνο του ΣΥΡΙΖΑ «Στο Κόκκινο». Ο πρώην συνεργάτης του Γιωργάκη
και νυν σύντροφος (όπως ο ίδιος δηλώνει) του Αλέξη Τσίπρα, με αυτά
ακριβώς τα λόγια δικαιολόγησε την άρνησή του να συμμετέχει στο
ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ. Το εάν αυτός είναι ο μοναδικός λόγος της
άρνησής του είναι ζήτημα προς εκτίμηση, αλλά το ότι επιβεβαιώνει με τόση
ευθύτητα το ρόλο και την υπόσταση του Ευρωκοινοβουλίου είναι μία τρανή
απόδειξη του μεγέθους της υποκρισίας που κρύβεται πίσω από τις
εκκλήσεις, τις παραινέσεις, αλλά και τους εκβιασμούς, με τους οποίους
τάσσονται ενάντια στην αποχή από τις ευρωεκλογές τα διάφορα πολιτικά
επιτελεία.
Σχόλια