Υπόθεση τηλεοπτικών αδειών: Τακτικισμοί μιας βδομάδας

Την ύστατη προσπάθεια να πετύχει την πολυπόθητη πλειοψηφία στο ΣτΕ καταβάλλει η συγκυβέρνηση των Τσιπροκαμμένων, διορθώνοντας ακραία σημεία της τακτικής της, που δεν απέδωσε μέχρι στιγμής, αν κρίνουμε από το ότι η πρόταση του εισηγητή στην Ολομέλεια του ΣτΕ, που εισηγήθηκε να κριθούν απαράδεκτες οι προσφυγές των παλιών καναλαρχών (και να τελειώσει το πανηγύρι) δεν έγινε δεκτή. Σύμφωνα με όσα διέρρευσαν από το ΣτΕ, θα γίνουν δυο συνεδριάσεις την ερχόμενη εβδομάδα (Δευτέρα και Τετάρτη), στις οποίες θα επιδιωχτεί να ληφθεί απόφαση. Κάτι μας λέει, όμως, πως αν η πλειοψηφία δεν δείξει από τη Δευτέρα ότι τάσσεται με την κυβερνητική άποψη περί συνταγματικότητας του νόμου Παππά (την οποία υποστήριξε ο εισηγητής, όταν κλήθηκε να μπει στην ουσία), κάποιος θα… αρρωστήσει πριν από την Τετάρτη. Αν «αρρωστήσει» ένα μέλος της σύνθεσης της Ολομέλειας, αναπληρωτής δεν υπάρχει (οι δύο αναπληρωτές έχουν ήδη καλύψει θέσεις πραγματικά ασθενών συναδέλφων τους), οπότε η υπόθεση θα αναβληθεί και η εκδίκασή της θα γίνει από την αρχή, σε απροσδιόριστο χρόνο και με νέα σύνθεση της Ολομέλειας.

Προκειμένου, λοιπόν, να διευκολυνθεί  ο προσεταιρισμός της πλειοψηφίας των δικαστών στην κυβερνητική άποψη (το σχετικό «μασάζ» διεξάγεται ήδη), οι «σκληροί» της κυβέρνησης διατάχθηκαν να βάλουν τα μαχαίρια στα θηκάρια, γιατί η τακτική τους το μόνο που κατάφερε ήταν να εξοργίσει δικαστές και να τους στρέψει υπέρ των θέσεων των παλιών καναλαρχών. Γιατί δεν είναι μόνο ο αντιπρόεδρος Ράντος που κρύβει κάποιο «σκελετό» στη ντουλάπα του (είτε αφορά την προσωπική του ζωή είτε την επαγγελματική του δραστηριότητα). Υπάρχουν πολλοί ακόμα (για να μην πούμε όλοι). Οταν όλοι αυτοί οι μεγαλόσχημοι δικαστές αισθάνονται ότι η ΚΥΠ τους παρακολουθεί και η πολιτική ηγεσία, αντί να τους προστατεύσει, τους πετάει βορά στον κάθε Ζούγκλα και Νικολόπουλο, δε θέλουν και πολύ να «πηδήσουν το χαντάκι». Αλλωστε, η μεν κυβέρνηση είναι στα κάτω της και από την «άλλη όχθη» δε βρίσκονται μόνον οι παλιοί καναλάρχες, αλλά και το σύνολο σχεδόν της αστικής αντιπολίτευσης, με επικεφαλής τη ΝΔ, που όλα δείχνουν ότι θα διαδεχτεί τον ΣΥΡΙΖΑ ως επικεφαλής της επόμενης συγκυβέρνησης.

Ο πρόεδρος της Βουλής Ν. Βούτσης είχε από την Παρασκευή 14 Οκτώβρη αναγκάσει τον Παππά να πάρει πίσω την τροπολογία με την οποία έθετε διορία πέντε εργάσιμων ημερών από τη δημοσίευση του ΦΕΚ με τις οριστικές αδειοδοτήσεις για να κλείσουν όλα τα κανάλια που δεν έχουν άδεια, υπό την απειλή βαρύτατων προστίμων και κατασχέσεων εξοπλισμού. Ηθελε τυπικά να δείξει στην αντιπολίτευση ότι δεν την καλεί να αποφασίσει για τη στελέχωση του ΕΣΡ με ψηφισμένη μια ακόμα «τσαμπουκαλίδικη» διάταξη από τον Παππά. Μολονότι ο Βούτσης έκανε μια πρόταση για τη σύνθεση του ΕΣΡ, που υπό άλλες συνθήκες θα γινόταν αποδεκτή ως βάση μιας συμφωνίας, η αντιπολίτευση δεν μπήκε στον κόπο να τη συζητήσει. Η ΝΔ έθεσε ως όρο να αποσυρθεί ο νόμος Παππά. Το ΠΑΣΟΚ και ο Λυκούδης ζήτησαν από τον Βούτση να περιμένει μέχρι να εκδοθεί η απόφαση του ΣτΕ, άποψη την οποία υποστήριξε (μάλλον ως δεύτερη γραμμή άμυνας) και η ΝΔ. Ο Βούτσης επέμεινε στην πρότασή του, την έβαλε σε ψηφοφορία και πήρε 12 «υπέρ» (μόνο της κυβερνητικής πλειοψηφίας), 4 «κατά» (από τη ΝΔ, πλην του Μεϊμαράκη που απουσίαζε, και τη ΧΑ) και 7 «παρών» (ΠΑΣΟΚ, Περισσός, Ποτάμι, Λεβέντης).

Ομως, μολονότι η προσπάθεια του Βούτση απέβη άκαρπη, η τροπολογία Παππά δεν επανακατατέθηκε. Και ο Τσίπρας, μολονότι είχε ανακοινωθεί ότι θα πήγαινε το απόγευμα της Τετάρτης στη Βουλή για να μιλήσει γι' αυτό το ζήτημα, πήρε το πρωθυπουργικό αεροπλάνο και έφυγε νωρίτερα για τις Βρυξέλλες. Μάλλον αποφεύγουν να ρίξουν λάδι στη φωτιά, για να διευκολύνουν το «μασάζ» στους δικαστές του ΣτΕ, που το έχουν αναλάβει τα «κατάλληλα» πρόσωπα. Γιατί η κατάθεση και ψήφιση της τροπολογίας Παππά θα σηματοδοτούσε πλήρη περιφρόνηση της εκκρεμούσας απόφασης του ΣτΕ, ενώ το ίδιο θα έκανε και μια ομιλία του Τσίπρα.

Στην ίδια κατεύθυνση είναι και η… ενεργοποίηση της μνήμης του υπουργού Δικαιοσύνης Ν. Παρασκευόπουλου, όπως και η χρησιμοποίηση του διευθυντικού προσωπικού της «Αυγής» ως αποδιοπομπαίου τράγου, σε μια προσπάθεια να απαλυνθούν κάπως οι συνέπειες από τη γνωστή αθλιότητα με τον αντιπρόεδρο του ΣτΕ Ράντο. Ο Παρασκευόπουλος, που είχε σπεύσει να διατάξει πειθαρχική έρευνα για τις πράξεις του Ράντου (όχι για τα ερωτικά του, αλλά για τυχόν διαρροή θεμάτων προς την  ερωμένη του), «θυμήθηκε» με καθυστέρηση ημερών να ζητήσει τη διενέργεια έρευνας για τη διαρροή ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων. Βέβαια, εκτός από την αγανάκτηση των δικαστών του ΣτΕ, που αισθάνθηκαν συλλογικά εκβιαζόμενοι (κι έχουν κάθε λόγο να φυλάγονται, όπως προείπαμε), τον Παρασκευόπουλο τον είχε προλάβει η ίδια η δικαστική κάστα. Μετά τη γνωστή κοινή ανακοίνωση της Ενωσης Δικαστών και Εισαγγελέων και της Ενωσης Διοικητικών Δικαστών (δείτε στη σελίδα 12), ο δικαστικός μηχανισμός κινήθηκε ταχύτατα και ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθήνας Η. Ζαγοραίος διέταξε κατεπείγουσα προκαταρκτική εξέταση για την υποκλοπή της ηλεκτρονικής αλληλογραφίας του αντιπροέδρου του ΣτΕ. Μ' άλλα λόγια, ο άλλοτε διαπρεπής καθηγητής του Ποινικού Δικαίου Ν. Παρασκευόπουλος ήρθε δεύτερος, καταϊδρωμένος και μέχρι το μεδούλι ντροπιασμένος. Γι' αυτό και προσπάθησε να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα εμφανιζόμενος στη ραδιοφωνική εκπομπή του Χατζηνικολάου.

Ταυτόχρονα, από το Μαξίμου διέρρεαν υποκριτική αγανάκτηση κατά της «Αυγής», που «έκραξε» τον Ράντο από το πρωτοσέλιδό της, λειτουργώντας ως βραχίονας επιβεβαίωσης του Ζούγκλα. Περιττεύει να πούμε ότι η «Αυγή» εκτελούσε εντολή και δε λειτούργησε αυτόβουλα. Απλά, αλλιώς τα υπολόγιζαν και αλλιώς τους ήρθαν. Κι επειδή ο Παππάς έχει το αλάθητο σαν τον πάπα, το βολικό ήταν να φορτώσουν την ευθύνη στην κομματική φυλλάδα.
 

Ομορφος κόσμος, ηθικός…

«Σύμφωνα με δικαστικούς κύκλους η δήλωση του Νίκου Παρασκευόπουλου για έρευνα σε βάρος δικαστή, κατόπιν δημοσιευμάτων του ηλεκτρονικού Τύπου, αφορά την υπόθεση του Αθανάσιου Ράντου, ο οποίος είναι στη σύνθεση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας που χειρίζεται την υπόθεση των τηλεοπτικών σταθμών. Σύμφωνα με δημοσιεύματα έδειξε ενδιαφέρον για υποψήφια της Εθνικής Σχολής Δικαστών, η οποία στη συνέχεια εισήλθε στο ΣτΕ ως δικαστής». Αυτά έγραφε την περασμένη Τρίτη σε πρωτοσέλιδο, εντός γκρι πλαισίου, «χτύπημά» της η «Αυγή», με τίτλο «Πειθαρχική έρευνα για Ράντο».

Αυτά που δεν μπορούσε να πει ο Παρασκευόπουλος, που επικαλέστηκε το… τεκμήριο αθωότητας, ανέλαβε να τα γράψει η κομματική εφημερίδα, δίνοντας και το όνομα του υπό πειθαρχικό έλεγχο δικαστή, το οποίο ήδη κυκλοφορούσε στο Διαδίκτυο. Οι ευαισθησίες για το τεκμήριο αθωότητας και τη διαπόμπευση κατηγορούμενων ανήκουν στο παρελθόν της «ανανεωτικής Αριστεράς» και της φυλλάδας της. Τώρα προέχει το συμφέρον της ως εξουσιαστική κλίκα. Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα με τη σειρά.

Ενας αντιπρόεδρος του ΣτΕ, που συμμετέχει στη σύνθεση της Ολομέλειας που δικάζει τις προσφυγές κατά του νόμου Παππά, έχει μια «ιστορία» με μια νυν δικαστίνα του ΣτΕ. Τα ηλεκτρονικά μηνύματα που αντάλλασσαν, την περίοδο που η σημερινή δικαστίνα έδινε εξετάσεις για να μπει στο ΣτΕ δεν αποκαλύπτουν μόνο μια ερωτική σχέση ανάμεσα σε δυο παντρεμένους, που είναι προσωπική τους υπόθεση, αλλά και παροχή βοήθειας από το στέλεχος του ΣτΕ προκειμένου η «προστατευόμενή» του να πετύχει στις εξετάσεις. Από τα e-mail που δημοσιοποιήθηκαν δε φαίνεται αν της έδινε τα θέματα, αλλά ότι έβλεπε τη βαθμολογία της και την ενημέρωνε.

Τα ηλεκτρονικά μηνύματα παραδίδονται στον γνωστό Ζούγκλα για να τα δημοσιεύσει στην ιστοσελίδα του. Ο Ζούγκλας γράφει ότι αυτά προέκυψαν από «καταγραφές υπηρεσιών του κράτους».  Ποιες είναι αυτές οι υπηρεσίες; Η ΕΥΠ/ΚΥΠ, προφανώς. Ο Ζούγκλας γράφει πως «εικάζεται ότι οι πληροφορίες αυτές έχουν διαρρεύσει σε διάφορους πολιτικούς χώρους, αλλά και σε εκδότη, στην υπηρεσία του οποίου απασχολείται πρώην υπάλληλος της ΕΥΠ». Κι ευθύς αμέσως περνάει στο ψητό: «Ενόψει μάλιστα των αναμενόμενων αποφάσεων του ΣτΕ, οι πιέσεις που ασκούνται, στο μέλος του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου της Αθήνας, εντείνονται». Υπαινίσσεται, δηλαδή, ότι κάποιος κυπατζής πούλησε σε εκδότη τα μέιλ που αντάλλασσαν οι δύο ερωτευμένοι και αυτός οργάνωσε τον εκβιασμό του δικαστή, προφανώς για να ψηφίσει κατά του νόμου Παππά.

Η «επιχειρηματολογία» του Ζούγκλα, όμως, διαβάζεται και ανάποδα. Αν ο εκδότης έχει τον συγκεκριμένο δικαστή στο χέρι, δεν έχει κανένα λόγο να διαρρεύσει τα μηνύματα. Γιατί να κάψει τον άνθρωπό του; Αντίθετα, έχει κάθε λόγο να τα διαρρεύσει η κυβέρνηση, προκειμένου να πετάξει τον συγκεκριμένο δικαστή έξω από τη σύνθεση της Ολομέλειας του ΣτΕ που εκδικάζει την προσφυγή των καναλαρχών κατά του νόμου Παππά. Διοικητής της ΕΥΠ/ΚΥΠ έχει διατελέσει (επί πρωθυπουργίας Καραμανλή) ο σημερινός αναπληρωτής υπουργός… Διαφάνειας Δ. Παπαγγελόπουλος, στον οποίο πρόσφατα ανατέθηκε ο τιμητικός ρόλος να εκπροσωπήσει το υπουργικό συμβούλιο στην προ ημερήσιας διάταξης συζήτηση στη Βουλή για τη διαφθορά και τη διαπλοκή. Ετσι, όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, είναι καθαρό ότι η κυβερνητική πλευρά ασκεί εκβιασμό πάνω στο συγκεκριμένο δικαστή.

Μετρήστε δεδομένα: γίνεται η διαρροή στον Ζούγκλα. Αμέσως μετά το δημοσίευμα του Ζούγκλα, ο «ανεξάρτητος» βουλευτής Ν. Νικολόπουλος, γνωστός για τις άριστες σχέσεις του με την καμαρίλα του μεγάρου Μαξίμου, καταθέτει ερώτηση στη Βουλή «για λόγους δημοσίου συμφέροντος, γιατί όπως φαίνεται από τα e-mails αυτά ο συγκεκριμένος έδωσε τα θέματα των εξετάσεων προκειμένου η ευνοούμενή του να πετύχει στον διαγωνισμό του ΣτΕ. Δηλαδή ο άνθρωπος αυτός έδρασε παραθεσμικά». Ο υπουργός Δικαιοσύνης Ν. Παρασκευόπουλος, που αποφεύγει τις πολλές δηλώσεις και συνήθως πάσχει από… κώφωση, έσπευσε να επιβεβαιώσει -εμμέσως πλην σαφέστατα- ότι υφίσταται ζήτημα και ότι έχει προχωρήσει «σε ενέργειες που οδηγούν στη διερεύνηση των ενδεχόμενων παράνομων πράξεων που αφορούν τη δικαιοσύνη». Ο Παρασκευόπουλος δεν αναφέρει όνομα. Το όνομα, όμως, έχει ήδη διαρρεύσει και για να μη μένει καμιά αμφιβολία ότι πρόκειται για τον αντιπρόεδρο του ΣτΕ Α. Ράντο, βγαίνει και τον ξεφωνίζει η «Αυγή».

Ο Παρασκευόπουλος δεν ασχολείται καθόλου με το πιο σοβαρό ζήτημα της παρακολούθησης της ηλεκτρονικής αλληλογραφίας ενός πολίτη (που τυχαίνει να είναι και ανώτατος διοικητικός δικαστής) από την ΕΥΠ/ΚΥΠ. Για ποιο λόγο παρακολουθούσαν την ηλεκτρονική του αλληλογραφία; Τον θεωρούσαν ύποπτο για κάποιο σοβαρό αδίκημα κι αν ναι, είχαν πάρει εισαγγελική άδεια; Δεν είναι αυτά τα e-mail  «παρανόμως κτηθέντα αποδεικτικά μέσα»; Κι αν τα δεχτούμε ως έγκυρα, γιατί άφησαν να περάσουν δυο χρόνια (το 2014 έγινε η αλληλογραφία) για να ψάξουν για τυχόν διάπραξη πειθαρχικών ή και ποινικών αδικημάτων; Γιατί η διερεύνηση προσανατολίζεται μόνο στο αν ο δικαστής διευκόλυνε την ερωμένη του και όχι στον τυχόν εκβιασμό και έλεγχο του δικαστή από ιδιωτικά συμφέροντα;

Αυτά τα ζητήματα ο Παρασκευόπουλος τα παίζει στα δάχτυλα, ως διαπρεπής νομικός, καθηγητής του Ποινικού Δικαίου. Εκλεισε τα μάτια, όμως, προκειμένου να υπηρετήσει τον κυβερνητικό στόχο εξώθησης του συγκεκριμένου δικαστή σε αυτοεξαίρεση. Στόχος που δεν απέβλεπε απλά στην εξουδετέρωση ενός μέλους της Ολομέλειας του ΣτΕ που θεωρεί αντισυνταγματικό τον νόμο Παππά, αλλά στην αναβολή της δίκης και στη διεξαγωγή της από την αρχή, με άλλη σύνθεση και σε μεταγενέστερο χρόνο. Ενας δικαστής της σύνθεσης έχει σπάσει το πόδι του και απέχει από την αρχή, ενώ ένας ακόμα υπέστη καρδιακό επεισόδιο και μπήκε για επείγουσα νοσηλεία στο νοσοκομείο. Δεδομένου ότι οι αναπληρωματικοί είναι μόνο δύο, αν αυτοεξαιρούνταν και ο συγκεκριμένος αντιπρόεδρος, η δίκη θα οδηγούνταν σε αναβολή.

Και τι θα κέρδιζε η κυβέρνηση έτσι; Θα είχε προλάβει στο μεταξύ να δημιουργήσει τετελεσμένη κατάσταση. Μαρινάκης και Σαββίδης θα προλάβαιναν να λειτουργήσουν -έστω και «τσάτρα πάτρα»- τα κανάλια τους, ενώ με την τροπολογία Παππά το ΕΣΡ θα παρακαμφθεί και πάλι και θα πέσει «μαύρο» στο Mega, τον Alpha και το Star. Με βάση την παράδοση του ΣτΕ και με τον πιστό στην κυβέρνηση που τον διόρισε πρόεδρό του να επιδιώκει το σχηματισμό μιας ευνοϊκότερης σύνθεσης, θα μπορούσε το ΣτΕ να ακολουθήσει μια πάγια πρακτική του και να πει, ναι μεν είναι προβληματικός ο νόμος Παππά, όμως υπάρχει μια τετελεσμένη κατάσταση που δεν μπορούμε να την αλλάξουμε.

Μέχρι στιγμής, ο εκβιασμός δεν έπιασε. Το γαϊτανάκι των αποκαλύψεων άρχισε την παραμονή της δεύτερης διάσκεψης του ΣτΕ για την υπόθεση των αδειών. Η συνεδρίαση του ΣτΕ έγινε χωρίς να προκύψει απόφαση και ο Ράντος δεν παραιτήθηκε. Οι αποκαλύψεις σε βάρος του συνεχίστηκαν με μεγαλύτερη ένταση. Η «Αυγή» τον έκανε βούκινο, όμως ο Ράντος και πάλι δεν αυτοεξαιρέθηκε. Η τρίτη διάσκεψη του ΣτΕ ολοκληρώθηκε κανονικά, αν και σε κλίμα μεγάλης έντασης, όπως διέρρευσαν δικαστές. Κι όχι μόνο ολοκληρώθηκε με τον Ράντο να συμμετέχει κανονικά, αλλά πήρε και απόφαση. Κόντρα στην εισήγηση (και στο σχεδιασμό του προέδρου), κρίνοντας παραδεκτές τις προσφυγές των καναλαρχών, με ψήφους 16 έναντι 9 (οι αριθμοί προέρχονται από διαρροές).

Με δεδομένο ότι ο Ράντος δεν αυτοεξαιρέθηκε και ότι οι προσφυγές των καναλαρχών έγιναν δεκτές και επομένως το ΣτΕ θα μπει στην ουσία, η κυβέρνηση κατέγραψε την πρώτη ήττα. Μια ήττα η οποία έχει ως φόντο μια εξαιρετικά σκληρή κοινή ανακοίνωση της Ενωσης Δικαστών και Εισαγγελέων (ποινική δικαιοσύνη) και της Ενωσης Διοικητικών Δικαστών, που υποστηρίζει ότι τα δημοσιεύματα «δεν έχουν να κάνουν με το δημόσιο συμφέρον, την λειτουργία της ενημέρωσης και την εξυπηρέτηση της αλήθειας», προστατεύει τον Ράντο («η ιδιωτική ζωή ενός ανθρώπου, δικαστή εγνωσμένου κύρους, υποκλέπτεται, διαστρέφεται και προσφέρεται βορά στον καραδοκούντα κίτρινο Τύπο») και «δείχνει» την κυβέρνηση ως υπεύθυνη, κάνοντας λόγο για «φαινόμενο άκρως νοσηρό που συνδέεται με μεθόδους που μετέρχονται φασιστικά καθεστώτα».

Υποκριτές είναι, βέβαια, οι διοικούντες τα συνδικάτα των δικαστών. Δεν τους είδαμε να δείχνουν την ίδια ευαισθησία όταν ο κίτρινος Τύπος, με κατευθυνόμενες διαρροές από τη μπατσαρία και από το δικαστικό μηχανισμό, διαπόμπευε αγωνιστές που συλλαμβάνονταν για ένοπλη αντικαπιταλιστική δράση, διαδίδοντας τερατώδη ψέματα και κάθε είδους βρομιές. Παριστάνουν τις αθώες περιστερές αυτοί που είναι δεμένοι με ακατάλυτους δεσμούς με τους κεφαλαιοκράτες, υπηρετώντας τα συμφέροντά τους. Για την κυβέρνηση, όμως, αυτή η αντίδραση αποτελεί πλήγμα. Η παρέα του Μαξίμου κατάφερε να διχάσει το δικαστικό μηχανισμό. Κι όσο η ομάδα συμφερόντων που εκπροσωπεί συγκρούεται με άλλες ομάδες συμφερόντων, βυθίζονται όλοι μαζί σ' έναν άγριο πόλεμο, που αναγκαστικά θα γίνεται με μαφιόζικες μεθόδους. Μένει να δούμε την κατάληξη αυτού του πολέμου, όμως το «ηθικό πλεονέκτημα» πέταξε.