Πού θα φτάσει ο κατήφορος του ΣΕΚ... Δηλαδή των έμμισθων "αντιρατσιστών" της Cia...

Το ΣΕΚ μας έχει δώσει πολλά αρνητικά δείγματα στο παρελθόν. Όπως όταν έβλεπε επαναστάσεις στην Συρία και καλούσε να πέσει ο Άσαντ και απαιτούσε να κλείσει η πρεσβεία της Συρίας και να απελαθεί η πρέσβης της Συριάς πράγμα που το ελληνικό κράτος έκανε πράξη πιστό στις προσταγές του ΝΑΤΟ. 
Μάλιστα ο Πέτρος Κωνσταντίνου μιλά από βήμα καλλυμένο με την σημαία του FSA ''Ελεύθερου Συριακού Στρατού'' της υποτιθέμενης ''μετριοπαθούς'' αντιπολίτευσης που είναι αγκαλιά με τον ISIS και έχει και την υποστήριξη των ΗΠΑ.
Το ΣΕΚ συμμετείχε και συνυπήρχε σε διαδηλώσεις όπου κυμάτιζαν πράσινες σημαίες του Ισλάμ και ακούγονταν θρησκευτικά συνθήματα όπως ''Αλλάχ ακμπάρ''. Δεν έχουμε σκοπό να αναφέρουμε όλα τα... ατοπήματα του ΣΕΚ που δεν είναι λίγα όμως μοιάζει η συγκεκριμένη οργάνωση να λειτουργεί προβοκατόρικα και σε διατεταγμένη υπηρεσία. Όσο βαρύ και αν ακούγεται αυτό ανταποκρίνεται πλήρως στην πραγματικότητα. Τι άλλο μπορεί να ειπωθεί για μιά οργάνωση υποτίθεται μαρξιστική που χρησιμοποιεί στις αφίσες της ημερομηνίες και επαιτίους που γιορτάζει η αντίδραση και ο ταξικός εχθρός;

Στην αφίσα που καλεί σε μία εκδήλωση στην ΑΣΟΕΕ χρησιμοποείται ως τίτλος το 1956-2016 και μιά φωτογραφία από τα γεγονότα του 1956 στην Ουγγαρία. Το ΣΕΚ θεωρεί το 1956 χρονιά ορόσημο για το κίνημα. Σαφώς και η ήττα των αποικιοκρατών στο Σουεζ ήταν σημαντική όμως τέτοιες ήττες και μεγαλύτερης σημασίας είχαμε σχεδόν κάθε χρόνο μετά το Β' παγκόσμιο και μέχρι το οριστικό τέλος της αποικιοκρατίας π.χ 1954 Ντιέν Μπιέν Φου, Κούβα 1959, Αλγερία 1962 κτλ. Δεν βλέπουμε κανέναν απολύτως σοβαρό λόγο το 1956 να θεωρείται σημαντικό, το αντίθετο μάλιστα.

Γιατί τα γεγονότα στην Ουγγαρία το 1956 που είναι και το κεντρικό θέμα της αφίσας σήμερα αποτελούν επέτειο και ημερομηνία ορόσημο για την αντίδραση και την αστική παλινόρθωση. Ο γράφων βρέθηκε πρόσφατα στην Βουδαπέστη και σε κάθε κεντρικό σημείο της πόλης και στους σταθμούς των λεωφοείων και του μετρό υπήρχαν αφίσες από την κυβέρνηση και το κράτος για τα 60 χρόνια από το 1956.

διαβολικές συμπτώσεις

 Αφίσες σαν την διπλανή. Όσοι απορούν για την τρύπα στην μέση της Ουγγρικής σημαίας εκεί βρίσκονταν τα σοβιετικά σύμβολα τα οποία αφαιρέθηκαν. Τι άλλο πρέπει να κάνει το ΣΕΚ για να καταλάβουν οι υπόλοιποι της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ότι λειτουργεί εντελώς προβοκατόρικα και σε διατεταγμένη υπηρεσία;

Οι κύριοι του ΣΕΚ δεν καταλαβαίνουν ότι δεν αρκεί απλά η εκδήλωση και το ξέσπασμα της λα'ι'κής οργής. Αν αυτή δεν οργανωθεί και καθοδηγηθεί σώστά τότε σύντομα θα είναι η αντίδραση που θα την εκμεταλευτεί. Εδώ ο τυφλός αντισταλινισμός του ΣΕΚ το σπρώχνει στην αγκαλιά της αντίδρασης και να σκεφτεί κανείς ότι μιλάμε για γεγονότα 60 ετών που μόνο και μόνο ο τρόπος με τον οποίο τα αντιμετωπίζει το ουγγρικό αστικό κράτος αρκεί για να καταλάβει και ο πλέον αφελής πολιτικά. Εδώ φαίνεται με τον πιο εμφατικό τρόπο η θεωρητική ένδεια του ΣΕΚ και η βάναυση κακοποίηση της διαλεκτικής.

Η Σοβιετική σημαία της Ουγγαρίας χωρίς αντιδραστικές παρεμβάσεις

Όποια άποψη και αν έχει ο καθένας για την Σοβιετική Ένωση (δεν έχουμε σκόπο εδώ να εμπλακούμε σε μιά τόσο μακροσκελή ανάλυση), πάντως δεν συμφωνούμε με την απλο'ι'κή ανάλυση του κρατικού καπιταλισμού. Η ουσία από τα γεγονότα της Ουγγαρίας είναι ότι η δικαιολογημένη ως ένα βαθμό δυσαρέσκεια των λα'ι'κών στρωμάτων χωρίς να υπάρχει μια σωστή ηγεσία πολύ σύντομα καπελώθηκε και έγινε αντικείμενο εκμετάλευσης από αστικές αντιδραστικές δυνάμεις. Το κείμενο του Πριν περιγράφει αρκετά καλά τα γεγονότα του 1956. Άλλο είναι το πρόβλημα με το Πριν και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και είναι η διαρκής ανοχή στα ατοπήματα του ΣΕΚ.

Δεν αρκεί να προβαίνεις σε μια κριτική εξ απαλών ονύχων ειδικά όταν πρόκειται για τέτοιες χοντράδες. Όσο οι υπόλοιποι της ΑΝΤΑΡΣΥΑ παρά τα επαναλαμβανόμενα κρούσματα επιμένουν να συνυπάρχουν με το ΣΕΚ είναι το ίδιο υπεύθυνοι και υπόλογοι. Αλλά πάνω στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα επανέλθουμε.

Υ.Γ  Πολύ θα θέλαμε να μάθουμε τι ακριβώς εννοούν με το σοσιαλισμός από τα κάτω. Μήπως τον εορτασμό επετείων ανατροπής της Σοβιετικής Ένωσης;

Όταν και η Κοντολίζα Ρα'ι'ς γιόρταζε τα 50 τότε χρόνια ενάντια στον κρατικό καπιταλισμό