Σαν φουσκωμένο μπαλόνι έσκασε το παραμύθι του Κούλη

Ο «πολύς» Γεραπετρίτης, γενικός δερβέναγας του «επιτελικού κράτους» Κούλη, βρήκε έναν πρωτότυπο τρόπο για να δικαιολογήσει το διορισμό και στη συνέχεια την αποπομπή του 82χρονου ιδρυτικού μέλους του Συλλόγου Ιεροψαλτών Τρικάλων στο πόστο του διοικητή του Γενικού Νοσοκομείου Καρδίτσας: «Το βασικό είναι ότι δυστυχώς έχουμε ένα πλαίσιο περιορισμένων απολαβών για τους διοικητές των νοσοκομείων. Δεν μπορείς δηλαδή να προσελκύσεις πάντοτε υψηλά τεχνικά στελέχη, τα οποία να προέρχονται από τον ιδιωτικό χώρο και να έχουν μεγάλα προσόντα». Αφού, λοιπόν, τα λεφτά είναι λίγα για να προσελκυστούν μανατζαραίοι από τις καπιταλιστικές επιχειρήσεις, αντλούμε στελέχη από τους δικούς μας που περιμένουν στην αναμονή, βασικό προσόν των οποίων αποτελεί το ότι είναι δικοί μας.

Aυτή η τοποθέτηση, βέβαια, δε συμβάδιζε με την κυβερνητική ανακοίνωση για τα σπουδαία προσόντα που έχουν οι διορισθέντες, δείγμα της τρικυμίας που επικράτησε στο κυβερνητικό επιτελείο. Ενώ ο κυνικός Βορίδης υπερασπιζόταν το διορισμό «των δικών μας», ο Γεραπετρίτης έκανε την… αυτοκριτική του «επιτελικού κράτους»: «Το δεύτερο είναι, για να κάνουμε την αυτοκριτική μας, ότι σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να γίνουν και αστοχίες». Ποιες αστοχίες, ρε Γεραπετρίτη; Εδώ ο 82χρονος πολιτευτής του ΛΑΟΣ, των ΑΝΕΛ, της ΝΔ έδωσε στεγνά τον ίδιο τον Μητσοτάκη. Τον είχε καλέσει, είπε, στο γραφείο του στη Βουλή, του ζήτησε να επιστρέψει από τους ΑΝΕΛ στη ΝΔ, αυτός (ο Πατέρας) του ζήτησε μια θέση διοικητή νοσοκομείου και ο Μητσοτάκης συμφώνησε.

Κανένας δε θυμόταν πότε και γιατί έφυγε ο Πατέρας από το κόμμα του Καμμένου (δεν ήταν δα και κανένα στέλεχος πρώτης γραμμής), μόλις όμως αυτός έγινε φίρμα, ανοίχτηκαν τα κιτάπια και βρέθηκε η δήλωση της εκπροσώπου των ΑΝΕΛ που έλεγε ότι ο Πατέρας ζήτησε διοίκηση νοσοκομείου, δεν του την έδωσαν και γι' αυτό έφυγε από τους ΑΝΕΛ! Οπερ έδει δείξαι που έλεγαν και οι μαθηματικοί την εποχή της καθαρεύουσας. Ο ιεροψάλτης και κυνηγός κτλ. κτλ. το είχε βάλει αμέτι μουχαμέτι να γίνει διοικητής νοσοκομείου. Και ο Κούλης τήρησε το λόγο του και τον έκανε. Ας όψονται οι αντιδράσεις για τη μη ευόδωση ενός στόχου ζωής. Το είπε και ο 82χρονος: «Η ΝΔ από τις εκλογές και μετά πάσχει από ηλικιακό ρατσισμό»!

Ο,τι και να λέει ο Γεραπετρίτης, όσο και να προσπαθήσουν τα ελεγχόμενα από τη ΝΔ ΜΜΕ να θάψουν το ζήτημα, η υπόθεση με τους διορισμούς διοικητών νοσοκομείων ήταν τα αποκαλυπτήρια της κυβέρνησης Μητσοτάκη, τέσσερις μόλις μήνες μετά την ανάληψη της εξουσίας. Αρκεί και μόνο η απάντηση που δίνεται στους συριζαίους, οι οποίοι σκαρφάλωσαν στα κάγκελα και οργανώνουν πάρτι: εσείς δε δικαιούστε να μιλάτε, γιατί διορίζατε διοικητές νοσοκομείων ανθρώπους με τέσσερα πλαστά πτυχία και ιδιοκτήτες βουλκανιζατέρ χωρίς πτυχίο! Οπότε η σύγκριση είναι εύκολη για κάθε πολίτη που δεν είναι «στημένος»: «Μα αυτοί μιλούσαν για αξιοκρατία. Τι μας λένε τώρα, ότι από τον ιδιοκτήτη βουλκανιζατέρ στον ιεροψάλτη είναι πρόοδος;».

Μα είναι αυτό το μείζον θέμα της πολιτικής μιας κυβέρνησης; Οχι βέβαια. Καθίσταται μείζον, όταν αυτή η κυβέρνηση αποδεικνύεται μια φουσκωμένη γουρουνίσια ουροδόχος κύστη και σπάει με θόρυβο, προξενώντας σε άλλους γέλια και σε άλλους οργή. Στην αστική πολιτική υπάρχουν μερικά ζητήματα που μπορεί να δράσουν ως καταλύτες εκεί που δεν το περιμένει κανένας. Κι όπως φαίνεται, η ιστορία με τους διορισμούς διοικητών στα νοσοκομεία ήταν ο καταλύτης για να σκάσει η φούσκα Κούλη.

Δε θα λειτουργούσε καταλυτικά η υπόθεση των προκλητικών διορισμών, αν δεν είχε προηγηθεί μια θυελλώδης προπαγάνδα του Μητσοτάκη, των στελεχών της ΝΔ και των φιλικών της ΜΜΕ, η οποία θέλει αυτή την κυβέρνηση να μην έχει προηγούμενο στην ιστορία του ελληνικού κοινοβουλευτισμού. Να είναι αξιοκρατική, τεχνοκρατική, οργανωμένη έτσι που να δουλεύει σαν ρολόι, αποτελεσματική, αποφασισμένη ν' αλλάξει τα πάντα και να κάνει καλύτερη τη ζωή των ανθρώπων που τόσο έχουν υποφέρει την τελευταία δεκαετία.

Και τι αποδείχτηκε; Πολύ λάδι στο τηγάνι κι από τηγανίτα τίποτα. Τρεις-τέσσερις κινήσεις στο φορολογικό τομέα (με την κεφαλαιοκρατία να εισπράττει τη μερίδα του λέοντος), πλήρης ευθυγράμμιση με τις απαιτήσεις της τρόικας και καθημερινές φωτογραφίσεις με κάθε απίθανο τύπο που εμφανίζεται ως επενδυτής, και πέραν τούτων ουδέν. Αλλαξαν τα πρόσωπα, αλλά η πολιτική παρέμεινε αφόρητα ίδια. Κάπου το κατάλαβαν κι αυτοί, γι' αυτό και μετέτρεψαν το φορολογικό νομοσχέδιο σε εθνικό δρόμο που εγκαινιάζεται δυο και τρεις φορές. Προπαγανδιστικός θόρυβος όταν ανακοίνωσαν τις ρυθμίσεις, προπαγανδιστικός θόρυβος όταν πήραν την έγκριση της τρόικας, προπαγανδιστικός θόρυβος όταν κατέθεσαν το νομοσχέδιο στη Βουλή, εσπευσμένα μάλιστα, μπας και καταφέρουν ν' αλλάξουν την ατζέντα, στην οποία έριχνε βαριά τη σκιά του ο 82χρονος ιεροψάλτης και κυνηγός. Ολοι έχουν εμπεδώσει (μετά από τόσες φορές που το άκουσαν) ποιες θα είναι οι φορολογικές αλλαγές το 2020. Το κυριότερο: όλοι έχουν διαπιστώσει ότι αυτές οι αλλαγές δε σημαίνουν ουσιαστικά τίποτα. Αλλα τους είχε τάξει ο Μητσοτάκης, άλλα περίμεναν.

Οταν το κλίμα αρχίζει και γίνεται δυσμενές για την κυβέρνηση και σκάει ξαφνικά και η υπόθεση των διορισμών στα νοσοκομεία, το πράγμα έχει λήξει. Κι όταν η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να εφαρμόσει πιστά τη μνημονιακή πολιτική, το μόνο που της απομένει είναι ν' αρχίσει να ψάχνει ημερομηνία για να κάνει πρόωρες εκλογές, πριν να την πάρει εντελώς η κατηφόρα.

Ο Μητσοτάκης μπορεί να κερδίσει και τις επόμενες (διπλές) εκλογές. Κάνουν, όμως, τεράστιο λάθος όσοι νομίζουν ότι αυτό είναι το μείζον. Μπορεί με την κατασταλτική μανία που επιδεικνύει να είναι μια από τις πιο αποκρουστικές κυβερνήσεις, όμως αποκρουστικότερη είναι η συνεχιζόμενη πολιτική κι αυτή είναι που πρέπει να μπει στο στόχαστρο. Οχι με εκλογές αλλά με αγώνες.