Νεκρός εργάτης από έκρηξη στη Λάρκο – Σε απεργία οι εργαζόμενοι
Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες επρόκειτο για πολύπειρο εργαζόμενο χρόνια στη ΛΑΡΚΟ που εκτελούσε κανονικά την εργασία του στο τμήμα όταν συνέβη η έκρηξη.
Σοκαρισμένος ο Πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου Παναγιώτης Πολίτης, βλέποντας δίπλα του έναν ακόμη εργάτη να χάνει τη ζωή του την ώρα της δουλειάς, μπόρεσε να πει μόνο ότι «δεν πάει άλλο…».
Σε απεργία από τις 2 μ.μ. της Τετάρτης έως τις 6 π.μ. της Παρασκευής προχωρούν οι εργαζόμενοι στη ΛΑΡΚΟ, αντιδρώντας στο θάνατο του συνάδελφου τους.
«Φτάνει πια – Όχι άλλο αίμα εργατών» τονίζουν τα Συνδικάτα Μετάλλου Αττικής και Ναυπηγικής Βιομηχανίας Ελλάδας, εκφράζοντας τα συλλυπητήριά τους στην οικογένεια του εργαζόμενου.
Σε ανακοίνωσή τους σημειώνουν: «Εκφράζουμε την οργή μας για το νέο εργοδοτικό έγκλημα, το θάνατο του 55 χρόνου συναδέλφου μας, στο βωμό της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Έχουμε προειδοποιήσει εδώ και καιρό ότι η κατάσταση στη ΛΑΡΚΟ, όπως και σε άλλους χώρους το τελευταίο διάστημα έχει ξεφύγει, τα μέτρα για την ασφάλεια των εργαζομένων είναι κόστος περιττό για την εργοδοσία, με αποτέλεσμα να μας οδηγούν καθημερινά σαν ζώα στα κρεματόριά τους.
Αυτή είναι η ανάπτυξή τους, δολοφονημένοι εργάτες, σακατεμένοι, με πετσοκομμένα δικαιώματα (μισθοί – θεσμικά δικαιώματα), για την οποία κραυγάζει η σημερινή κυβέρνηση όσο και η προηγούμενη. Αυτή είναι η ανάπτυξη που οραματίζεται ο ΣΕΒ, “χώροι εργασίας ΝΤΑΧΑΟΥ”, χωρίς κανένα μέτρο προστασίας για την ίδια τη ζωή μας. Καλούμε τους συναδέλφους να βρίσκονται σε ετοιμότητα για άμεση αγωνιστική απάντηση μαζί με τα υπόλοιπα ταξικά σωματεία του κλάδου, ώστε να μη μείνει αναπάντητο αυτό το έγκλημα της εργοδοσίας.
Διεκδικούμε:
Εδώ και τώρα μέτρα ασφαλείας στους χώρους δουλειάς
Εδώ και τώρα ουσιαστική επαναφορά των ΣΣΕ
Άμεση παρέμβαση των αρμόδιων δικαστικών αρχών ώστε να λογοδοτήσουν οι υπεύθυνοι όλων των εγκλημάτων που συντελούνται στο όνομα της κερδοφορίας των εργοδοτών».
Το Συνδικάτο Μετάλλου Εύβοιας σημειώνει ότι ο 55χρονος εργάτης πλήρωσε με τη ζωή του τη διαχρονική απαξίωση της ΛΑΡΚΟ. «Απαξίωση που χρόνια υλοποιείται προκειμένου να προχωρήσει ευκολότερα η ιδιωτικοποίησή της, η τριχοτόμησή της και τα σχέδια των “στρατηγικών επενδυτών” που θέλουν τον ορυκτό πλούτο της χώρας μας βορά στα μονοπώλια και τους μεγάλους πολυεθνικούς ομίλους. Αυτή είναι άλλωστε και η συνταγή της επιτυχίας. Το success story της ΕΕ και των κυβερνήσεων της χώρας διαχρονικά, για να έρθει η πολυπόθητη ανάπτυξη που άλλοτε τη βαφτίζουν “δίκαιη” και άλλοτε “ανάπτυξη για όλους”!».
Μία μέρα πριν
Επισημαίνουμε ότι το Συνδικάτο Μετάλλου μόλις μία μέρα πριν το τραγικό δυστύχημα είχε κάνει σοβαρή καταγγελία για παραλίγο ομαδικό ατύχημα στην αίθουσα των ηλεκτροκαμίνων στο ίδιο εργοστάσιο της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα.
Συγκεκριμένα, στην μία από τις τρεις γερανογέφυρες της αίθουσας, κατά την ώρα ηλεκτρολογικών δοκιμών στο άγκιστρο 25 τόνων, έχοντας αγκιστρωμένο και φορτωμένο τον κάδο μεταφοράς μεταλλεύματος (ben), κόπηκε το συρματόσχοινο με αποτέλεσμα να πραγματοποιηθεί πτώση του φορτίου .
«Κυριολεκτικά, βρέχει φωτιά στη στράτα μας», καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι.
«Από θαύμα δεν χτύπησαν οι συνάδελφοι ηλεκτρολόγοι που έκαναν τις δοκιμές. Από θαύμα δεν έπεσε το Ben με το πυρωμένο μετάλλευμα που μεταφέρει επάνω σε εργαζόμενους, όπου συχνό φαινόμενο είναι να βρίσκονται ανά δεκάδες σε διάφορες εργασίες στην αίθουσα.
Καταγγέλλουμε και πιστοποιούμε πως στο σύνολο του εργοστασίου η κατάσταση ως προς την ασφάλεια της εργασίας έχει ξεφύγει σε επίπεδο ρεκόρ».
Υπάρχουν ελλείψεις στη χορήγηση μέτρων ατομικών προστασίας αλλά και όταν δίνονται είναι κακής ποιότητας. Ολόκληρες εγκαταστάσεις και μηχανήματα έχουν άμεση ανάγκη από επισκευές, δεν λειτουργούν οι αυτοματισμοί ασφαλείας, έχει σαπίσει μεγάλο μέρος τους.
Το δε, κρυμμένο στους εργαζόμενους, μη αναρτημένο οργανόγραμμα της ΛΑΡΚΟ, ακόμη και αυτό που είναι προϊόν δικιά της σκέψης και λογικής, έχει κατακρεουργηθεί.
Είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα και καθημερινά φαινόμενα να βλέπεις βοηθό χωρίς μάστορα και μάστορα χωρίς βοηθό. Έναν Θολατζή να φυλάει και να τροφοδοτεί δύο καμίνια. Έναν εργαζόμενο στο πόστο της ρευστής σκουριάς. Λειψούς απομεταλλωτές, κοκκοποιητές, θερμοδόμους, χειριστές εγκαταστάσεων και μηχανημάτων. Συνεργεία δίχως αριθμητικά επαρκείς εργαζόμενους για να μπορούν να ανταπεξέλθουν στις καθημερινές ανάγκες. Πάγιες και διαρκείς ανάγκες του εργοστασίου καλύπτονται με εργαζόμενους στις εργολαβίες εδώ και χρόνια.
Παράλληλα είναι ανύπαρκτα υποτυπώδη μέτρα υγιεινής, όπως πόσιμο νερό, καμαράκια με θέρμανση, ντουλάπες για τα προσωπικά αντικείμενα των εργαζομένων κ.α.
Σε όλα τα τμήματα, σε όλα τα πόστα, η κατάσταση είναι τραγική. Οι ασθένειες ατυχήματα, οι υπερωρίες και η εργασία στα ρεπό, όσα καταγράφονται, τεκμηριώνουν την εντατικοποίηση.
Δεν πάει άλλο. Όλα αυτά καθημερινά οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ τα βιώνουν κάτω από τον φόβο της ανασφάλειας, κάτω από τον εκβιασμό, για το αν θα συνεχίσει η λειτουργία της, για το αν θα έχουν μεροκάματο αύριο.
Είναι έγκλημα και οι εγκληματίες έχουν ονοματεπώνυμο.
Η αιτία που γεννά όλα τα παραπάνω είναι η συνειδητή γενική απαξίωση της ΛΑΡΚΟ, από τις κυβερνήσεις και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Στόχο έχουν την εκποίηση αυτής, για να προσφέρουν ανταγωνιστικότητα και κέρδη σε επιχειρηματικούς ομίλους.
Αυτό είναι έγκλημα απέναντι στους εργαζόμενους και τα λαϊκά συμφέροντα και αυτοί είναι οι εγκληματίες.
Αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, ως συνέχεια της Κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, εγκληματεί εις βάρος μας, για να εξυπηρετήσει τις εντολές του κεφαλαίου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ως κράτος και ως κυρίως μέτοχος της ΛΑΡΚΟ συνεχίζει την πλήρη απαξίωση αυτής αδιαφορώντας για τη ζωή των εργαζομένων.
Όποιος κλείνει τα μάτια ή αποσπά αυτή τη συνολική εικόνα από τη γενική πολιτική που ακολουθείται, προσπαθώντας να μας πείσει πως δεν συνδέονται όλα μεταξύ τους, είναι συνένοχος στο έγκλημα.
Καλούμε τους εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ να συσπειρωθούν μαζί μας, να μπουν οι ίδιοι μπροστά για να υπερασπιστούμε τη ζωή μας ως εργαζόμενοι απέναντι στο κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του.
Στις 2 Νοέμβρη συμπληρώθηκαν 40 χρόνια από το μαζικό εργατικό δυστύχημα του 1979 που στοίχισε τη ζωή σε έξι εργαζόμενους και τραυμάτισε δεκάδες.
Δεν είμαστε προκαταληπτικοί, θα μπορούσε το συγκεκριμένο συμβάν να συνέπιπτε κοντά στις 10αδες ημερομηνίες που καταγράφουν δυστυχήματα. Η εμπειρία όμως από την τότε άμεση αντίδραση των εργαζομένων είναι ανάγκη να αξιοποιηθεί. Τότε πραγματοποίησαν 10 ημέρες απεργία αναγκάζοντας τον Μποδοσάκη να υπογράψει πρωτόκολλο μέτρων ασφαλείας όπου έφερε αποτέλεσμα. Επανδρώθηκαν συνεργεία, εφαρμόστηκαν κανονισμοί, έγιναν προσλήψεις, επανδρώθηκε το ιατρείο και άλλα. Με αυτά τα μέτρα που επέβαλλαν οι εργαζόμενοι και όσο τα περιφρουρούσαν μέσα από τα σωματεία τους, σώθηκαν πολλές ζωές, γλύτωσαν πολλούς τραυματισμούς.
Η πείρα του εργατικού κινήματος στη ΛΑΡΚΟ δείχνει το δρόμο για το τι πρέπει να κάνουμε τώρα, πριν χυθεί άλλο αίμα, πριν μείνουμε χωρίς εργασία, πριν χτυπήσουν ακόμα και τα δικαιώματα που μας έχουν απομείνει«.
Σχόλια