ΣΥΡΙΖΑ: Μοιράζει «πέτσινα» λεφτά, ορκίζεται πίστη στην ΕΕ

Ο Τσακαλώτος χαρακτήρισε «ευχάριστη έκπληξη» τις ανακοινώσεις της Φον ντερ Λάιεν, διότι «είναι σημαντικό το πρόγραμμα να βασίζεται σε μεταβιβάσεις πόρων και όχι μόνο δάνεια, να αυξάνεται ο ευρωπαϊκός προϋπολογισμός πολύ περισσότερο από τις αρχικές προτάσεις και να υπάρχει το στοιχείο της αμοιβαιοποίησης». Σημειώνει μόνο ότι «υπάρχουν ακόμη γκρίζες ζώνες, όπως για παράδειγμα το αν και πόσο θα υπάρχουν αιρεσιμότητες, και πάνω από όλα δεν ξέρουμε την ένταση των αντιστάσεων που θα προβάλουν κάποιες από τις χώρες του Βορρά, που δεν έχουν μάθει τίποτα από την κρίση του 2009 ή τη σημερινή κρίση».

Τρεις μέρες μετά τα ταρατατζούμ του Ζαππείου με το «Μένουμε όρθιοι ΙΙ», ο ΣΥΡΙΖΑ ακύρωσε το υποτιθέμενο φιλολαϊκό πρόγραμμά του, συμφωνώντας με τον Μητσοτάκη που έχει διακηρύξει ότι θα κινηθεί στο πλαίσιο που θα καθορίσει η ΕΕ. Οταν βαράς παλαμάκια στην Ούρσουλα (δηλαδή στη Μέρκελ, τον Σόιμπλε και τον Μακρόν), τι αντιπολίτευση να κάνεις στον Μητσοτάκη; Οταν κυβέρνηση και αντιπολίτευση ταυτίζονται στο μείζον («πού θα βρεθούν τα λεφτά;»), ό,τι και να πει η αντιπολίτευση για τα παρεπόμενα («πώς θα μοιραστούν τα λεφτά;»), έχει ήδη αυτοακυρωθεί, έχοντας παραχωρήσει όλη την πρωτοβουλία στην κυβέρνηση.

Ο Τσίπρας πήρε τα γκεσέμια του (Τσακαλώτο, Παππά, Αχτσιόγλου, στους οποίους προστέθηκε -«άνευ χαρτοφυλακίου»- η Ξενογιαννακοπούλου, για να υπάρχει και κάποιος από την Προοδευτική Συμμαχία) και πήγε στο Ζάππειο για να παρουσιάσει κάτι σαν το «Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης» του 2014. Μόνο που τότε ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ακόμα παρθένος. Η δημαγωγία του έπιανε σε κάποιον κόσμο. Αυτή τη δημαγωγία, μάλιστα, την επένδυε με μπόλικη αντι-ΕΕ ρητορική. Ηταν η εποχή της επαγγελλόμενης «σύγκρουσης», η εποχή που η Μέρκελ θα υποχρεωνόταν να αποδεχτεί το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ «ντάλα μεσημέρι», η εποχή που ο Τσίπρας σε ρόλο αρκουδιάρη θα βαρούσε το ντέφι και οι «αγορές» θα χόρευαν σαν αλυσοδεμένες αρκούδες.

Η εποχή αυτού του τύπου της απάτης παρήλθε ανεπιστρεπτί. Η συγκρουσιακή ρητορική πνίγηκε στα βαλτόνερα του τρίτου μνημόνιου και των εφαρμοστικών του πολυνομοσχέδιων. Ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ, ως τυπικό αστικό κόμμα εξουσίας πλέον, κινείται με απόλυτη νομιμοφροσύνη έναντι της ΕΕ. Ολοι είδαν τα «πέτσινα» δισεκατομμύρια που μοίρασε ο Τσίπρας από το πόντιουμ του Ζαππείου σε επιχειρήσεις (μικρές και μεγάλες) και εργαζόμενους. «Πέτσινα» γιατί δεν πρόκειται να τα μοιράσει αυτός. Καλεί τον Μητσοτάκη να τα μοιράσει. Το πιο εκπληκτικό: κατηγορεί τον Μητσοτάκη και την κυβέρνησή του για ιδεοληψίες, εγκαλώντας τον ότι δεν εφαρμόζει την πολιτική της ΕΕ, την πολιτική Μέρκελ-Μακρόν! Μέχρι και τον πατέρα του νεοφιλελευθερισμού, τον Μίλτον Φρίντμαν, επικαλέστηκε ο Τσίπρας, για να «την πει» στον Μητσοτάκη: «Δηλαδή ακόμα και ο πατέρας της νεοφιλελεύθερης ιδεολογίας θεωρούσε ότι όταν βρίσκεσαι αντιμέτωπος με το φάσμα μιας τέτοιας καθίζησης, πρέπει να δράσεις άμεσα ακόμα και ανορθόδοξα»!

«Η ελληνική κυβέρνηση φαίνεται να απομακρύνεται εντελώς από την τάση που κυριαρχεί πανευρωπαϊκά για την αντιμετώπιση της επερχόμενης οικονομικής κρίσης».

«Οσοι από εσάς διαβάζετε και παρακολουθείτε τη συζήτηση που διεξάγεται σε παγκόσμιο επίπεδο, θα έχετε διαπιστώσει ότι αυτή είναι η κεντρική ιδέα που την καθοδηγεί. Η τόνωση της ζήτησης. Ακόμα και με τρόπους που μέχρι σήμερα φαντάζουν ανορθόδοξοι. (…) Και σε αυτή τη λογική όμως παίρνονται τα όποια έκτακτα μέτρα ενίσχυσης της ρευστότητας, από τις κυβερνήσεις και τις κεντρικές τράπεζες. Και ιδιαίτερα στην Ε.Ε., μέχρι σήμερα κυρίως από την ΕΚΤ. Εδώ στα μέρη μας όμως, η βελόνα φαίνεται να έχει κολλήσει στα ίδια και στα ίδια. Σε όσα μάθαμε όλα τα προηγούμενα χρόνια, δεν έχει αλλάξει. Στις γνωστές ιδεοληψίες».

Λόγια του Τσίπρα στο Ζάππειο είναι αυτά. Οταν αντιπαραθέτεις τον Μητσοτάκη στην ΕΕ, όταν η ΕΕ είναι η «φιλολαϊκή» και ο Μητσοτάκης ο «ιδεοληπτικός», αντιλαμβάνεστε ότι δεν υπάρχει περίπτωση να δώσει κάποιος σημασία στα λεφτά που «μοίρασε» ο Τσίπρας στο Ζάππειο. Γι' αυτό και το «Μένουμε όρθιοι ΙΙ» ξεχάστηκε την επομένη κιόλας της εξαγγελίας του.

Υπάρχει και κάτι ακόμα που διέλυσε στους πέντε ανέμους τη συριζαίικη φιέστα του Ζαππείου. Ο Τσίπρας δε ζήτησε εκλογές για να έρθει μια δική του κυβέρνηση και να μοιράσει τα λεφτά. Ζήτησε από τον Μητσοτάκη να τα μοιράσει. Την ίδια στιγμή, όμως, κατηγόρησε τον Μητσοτάκη ως ιδεοληπτικά νεοφιλελεύθερο που δεν εφαρμόζει τις κατευθύνσεις της ΕΕ, «ξεχνώντας» να καλέσει το λαό να κατέβει στους δρόμους και να αγωνιστεί σκληρά για να επιβάλει στον Μητσοτάκη να γίνει γαλαντόμος! Μ' άλλα λόγια, ο Τσίπρας μας περιέγραψε τη στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ: στρατηγική «ώριμου φρούτου». Δηλαδή, άσκηση κριτικής στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, επίδειξη υπευθυνότητας έναντι της κεφαλαιοκρατίας με την αποφυγή κάθε  υποδαύλισης του «πεζοδρόμιου» και αναμονή μέχρι να έρθει το πλήρωμα του χρόνου, να φθαρεί πολιτικά η κυβέρνηση Μητσοτάκη και να ξανάρθει η σειρά του ΣΥΡΙΖΑ. Η δήλωση ικανοποίησης του Τσακαλώτου για το «πακέτο Φον ντερ Λάιεν» είναι απόλυτα ενταγμένη σ' αυτή τη στρατηγική. Η κριτική που θα ασκεί ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση Μητσοτάκη θα αφορά το μοίρασμα των όποιων χρημάτων φτάσουν στην Ελλάδα, ως δάνεια ή ως επιδοτήσεις. Και βέβαια, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το βασικό αντεργατικό μέτρο αυτής της περιόδου, η εκ περιτροπής εργασία, είναι κατεύθυνση της ΕΕ και όχι εφεύρεση της κυβέρνησης Μητσοτάκη.