Συντροφικά. Σκέψεις καὶ ...ἄλλα

 

Ὅσο ἡ κρίση ἀποσύνθεσης, παρασιτισμοῦ, διαφθορᾶς, πολέμου καὶ φασισμοῦ, μὲ ὅλα τὰ μέσα, τοῦ ἰμπεριαλιστικοῦ καπιταλισμοῦ, ἐνάντια στὶς ταξικές, ἐπαναστατικὲς καὶ σοσιαλιστικὲς κατακτήσεις τῆς ἀνθρωπότητας βαθαίνει, ἐπαληθεύεται αὐτὸ ποὺ ἔχουμε ἀναλύσει ἤδη: Σὲ ὅλες τίς ἀστικὲς ἐκλογὲς στὶς καπιταλιστικὲς χῶρες, οἱ ψηφοφόροι δὲν ψηφίζουν κανένα κόμμα γι' αὐτὸ ποὺ ἀντιπροσωπεύει (τὸν καπιταλισμό-ἰμπεριαλισμό), ἔμμεσα (μέσῳ τῶν γραφειοκρατικῶν καὶ ἀστικῶν ἡγεσιῶν τῶν ἀριστερῶν κομμάτων) ἢ ἄμεσα μέσῳ τῶν γνήσιων κομματικῶν ἀντιπρόσωπων αὐτοῦ τοῦ συστήματος καὶ τῆς κρίσης του, δεξιῶν καὶ ἀκροδεξιῶν. 

Ψηφίζουν αὐτὸ ποὺ πιστεύουν, ὅτι ἔστω καὶ προσωρινά, τὸ ἀντιπροσωπεύει σὲ μικρότερο βαθμὸ καὶ κύρια ἐνάντια στὸ ἄλλο κόμμα, ποὺ τὸ ἀντιπροσωπεύει ἔτσι κι ἀλλιῶς, ἢ τὸ ἀντιπροσώπευσε περισσότερο τὴν προηγούμενη περίοδο, ὅσο ἦταν στὴν κυβέρνηση, πρὶν τίς ἐκλογές. 

Δὲν χρειάζεται περισσότερη ἀνάλυση γιὰ τὴν Ἑλλάδα, γιὰ νὰ δεῖ κανεὶς ὅτι αὐτὸ ἔγινε μὲ τὴν «ἐναλλαγὴ» ΝΔ καὶ ΣΥΡΙΖΑ στὴν κυβέρνηση.

Ποιός ψηφίζει τὴ ΝΔ καὶ τὸν ΣΥΡΙΖΑ (ἔτσι ὅπως κυβέρνησε) γι' αὐτὸ ποὺ εἶναι; 

Ἡ ΝΔ ἔχει βέβαια μιὰ ἐλάχιστη, πιστὴ ταξική-ἐκλογικὴ κοινωνικὴ βάση ἀποκλειστικὰ καπιταλιστῶν καὶ διαπλεκόμενων μὲ κάθε τρόπο μὲ τὸ σύστημά τους, γιατί αὐτὴ τοὺς ἀντιπροσωπεύει γνήσια.

Ὁ ΣΥΡΙΖΑ, ἀριστερὸ κόμμα, ὅσο ἀφορᾷ τὴν ἐργατικὴ καὶ μικροαστικὴ κοινωνικὴ καὶ κοινωνική του βάση, ἔχοντας ἀνοιχτὰ φιλοκαπιταλιστική-φιλοϊμπεριαλιστικὴ γραφειοκρατικὴ ἡγεσία (ὅπως ἀποδείχτηκε στὴν «πρώτη φορὰ» διακυβέρνησή του, ποὺ δὲν ἦταν καθόλου ἀριστερή), δὲν μπορεῖ ν' ἀντιπροσωπεύσει οὔτε στὸ ἐλάχιστο τὰ πραγματικὰ συμφέροντα καὶ βούληση αὐτῆς τῆς βάσης. 

Γι' αὐτὸ καὶ ἡ συντριπτικὴ πλειοψηφία καὶ τῶν δύο αὐτῶν ἐναλλασσόμενων κομμάτων ψηφίζει τὸ ἕνα ἐνάντια στὸ ἄλλο κι ὄχι γιατί τὰ ἐμπιστεύεται. 

Εἶναι αὐτὸ ποὺ λέμε ὅτι δὲν ἔχουν καμιὰ «ἀξιοπιστία». 

Βέβαια ὅλο αὐτό, στὸ πέρασμα τοῦ χρόνου, μέχρι νὰ ὑπάρξουν νέες διασπάσεις, ἡγεσίες, κόμματα, μέτωπα.

Τὸ κλασικὸ ἀστικοδημοκρατικὸ δίκαιο, δημοκρατία καὶ ἐλευθερία, ἀπαιτοῦσε, πρὶν πολλὲς δεκαετίες κι ἐν μέρει γινόταν, ὅτι γιὰ νὰ μπορέσει κάποιο κόμμα ν' ἀντιπροσωπεύσει γνήσια τὰ λαϊκὰ συμφέροντα-βούληση ἐκλογικὴ κι ἔτσι νὰ κυβερνήσει, νὰ πρέπει νὰ εἶναι στὴ θεωρία, τὸ πρόγραμμα, τὴ στρατηγική, τὴν πολιτική, τὴν τακτικὴ καὶ ΚΥΡΙΑ Στὴ ΔΡΑΣΗ, ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ (κι ὄχι μόνο «στὰ λόγια») ἀντικαπιταλιστικὸ ἀντιιμπεριαλιστικὸ καὶ κατὰ συνέπεια σοσιαλιστικὸ ἢ κομμουνιστικὸ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ. 

Τώρα αὐτὸ τὸ ἔχουν καταργήσει οἱ γραφειοκρατίες τῆς ἀριστερᾶς, κάθε ἀπόχρωσης.

Τώρα, ὁ καπιταλισμός-ἰμπεριαλισμὸς στὴ σημερινὴ καὶ κάθε φορὰ καὶ περισσότερο στὶς ἑπόμενες ἄμεσες φάσεις, ὅσο ἐπιβιώσει στὴν ἐπιθανάτια ἀγωνία του, δὲν σημαίνει τίποτε ἄλλο ἀπὸ πόλεμο καὶ φασισμό, στὴν ἐγκληματικὴ οὐσία τους, ἀνεξάρτητα ἀπὸ τίς στρατιωτικές, «κοινοβουλευτικές», «ἐκτελεστικὲς» καὶ «δικαστικὲς» μορφὲς ποὺ παίρνει.

Ἀποδείχνεται καὶ πάλι ὅτι ὁ ταξικός, πολεμικὸς καὶ φασιστικὸς ἐχθρὸς τῆς ἀνθρωπότητας, ὁ ἰμπεριαλιστικὸς καπιταλισμός, ξέρει καλύτερα ἀπὸ τίς ἐκφυλισμένες καὶ διεφθαρμένες γραφειοκρατικὲς «κομμουνιστικές», «σοσιαλιστικές», «ἀριστερὲς» ἡγεσίες τὸ πραγματικὸ περιεχόμενο τῆς τελικῆς, ἀκροτελεύτιας σύγκρουσης ποὺ ὑπάρχει στὸν κόσμο. 

Γραφειοκρατίες ποὺ ἔτσι κι ἀλλιῶς καὶ πάντα ἦταν, εἶναι καὶ θὰ εἶναι φιλοκαπιταλιστικὲς καὶ φιλοϊμπεριαλιστικές, ὅσο ὑπάρχει αὐτὸ τὸ σύστημα, γιατί ἀπὸ ἐκεῖ τροφοδοτοῦνται καὶ ζοῦν, παρασιτικὰ κι ἐνάντια στὰ ἴδια τους τὰ κόμματα, τὴν ἐκλογική, πολιτικὴ καὶ κοινωνική τους βάση.

Κι αὐτὴ ἡ ὑποταγὴ τῶν γραφειοκρατικῶν ἡγεσιῶν τῆς ἀριστερᾶς στὸν ἰμπεριαλιστικὸ καπιταλισμὸ ἐκδηλώνεται κύρια ἀκριβῶς σὲ περιόδους ὅπου αὐτὸ τὸ σύστημα κάνει πόλεμο.

Ὁ καπιταλισμός-ἰμπεριαλισμός, συγκεντρωμένος παγκόσμια, σὲ σύγκριση μ' αὐτὰ τὰ προηγούμενα καθεστῶτα, δουλοκτησία καὶ φεουδαρχία, προετοιμάζει καὶ κάνει Διαρκῶς πιὰ τὸν Παγκόσμιο πόλεμο, μὲ ὅλα ἀκριβῶς τὰ μέσα.

Σὲ μιὰ ταξική, συστημικὴ σύγκρουση,  ποὺ ὑπάρχει παγκόσμια κι ὅπου μπαίνει, μὲ μεγάλη ταχύτητα σὲ χωροχρόνο, βάζει ὁριστικὰ τέλος στὸ λεγόμενο «Τρίτο Δρόμο».

Αὐτὸ τὸ σύστημα «δὲν καταλαβαίνει» καὶ δὲν ἀνατρέπεται παρὰ μόνο ἐπίσης ἀπὸ τὰ λαϊκά μέσα,  αὐτῆς τῆς ἐπανάστασης.

Ἔτσι οἱ ἑλληνικὲς μᾶζες πάντα ἐπιδιώκουν μέσα ἀπὸ αὐτὰ τὰ κόμματα τῆς ἀριστερᾶς νὰ ξεκινήσουν «εἰρηνικά», κοινοβουλευτικὰ τὴν ἐπανάσταση, παρὰ κι ἐνάντια στὶς ἐπανειλημμένες προδοσίες τῶν γραφειοκρατικῶν ἡγεσιῶν τους. 

Εἶναι ἡ μεγάλη «σοσιαλιστικὴ ὡρίμανση τῶν ἑλληνικῶν μαζῶν» αὐτὴ ποὺ ἀνατρέπει, γεννάει καὶ ἀναγεννάει αὐτὰ τὰ κόμματα καὶ τίς ἡγεσίες τους.

Δὲν ὑπάρχει μεγαλύτερο κακὸ ἀπὸ τὴν κυβέρνηση Μητσοτάκη, ποὺ ἀντιπροσωπεύει σὰν λαγὸς καὶ μὲ τὸν πιὸ κυνικό, σαδιστικὸ τρόπο ὅλα τὰ ἐγκληματικὰ σχέδια τοῦ ἰμπεριαλιστικοῦ καπιταλισμοῦ, γιὰ πόλεμο καὶ φασισμὸ ἐνάντια στὸ λαό. 

Ἀπὸ τὸ βιολογικὸ πόλεμο καὶ δικτατορία τοῦ COVID καὶ τῶν ἀμφιλεγόμενων ὡς δολοφονικῶν ἐμβολίων τους ποὺ ἐφάρμοσε, μέχρι τοὺς ἀτέρμονες ἐξοπλισμοὺς καὶ συμμετοχὴ στὸν πόλεμο τῆς Οὐκρανίας, μὲ ὅ,τι καὶ ὅσα αὐτὸ σημαίνει -ἐπίσης μὲ τίς προμήθειες καὶ τὰ διαπλεκόμενα μὲ ὅλα αὐτὰ συμφέροντα- γιὰ τὸ ἐπίπεδο ζωῆς καὶ ἐργασίας τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ.

 Ἡ δολοφονία στὰ Τέμπη, ἡ ἀκρίβεια, τὰ ἐπιτόκια-ξεσπίτωμα φτωχῶν ἀνθρώπων, ἡ ἐπισιτιστικὴ κρίση, ἡ ὑποβάθμιση καὶ διάλυση τῆς ὑγείας, τῆς παιδείας, τοῦ πολιτισμοῦ, ἡ ἀνεργία καὶ οἱ μισθοὶ πείνας καὶ μύρια ὅσα ἄλλα κακὰ γιά το λαό, οἱ ἰδιωτικοποιήσεις, οἱ ὑποκλοπὲς καὶ κάθε ἄλλου εἴδους ἐπιθέσεις ἐνάντια στὶς δημοκρατικές, συνδικαλιστικὲς καὶ ἀτομικὲς ἐλευθερίες, εἶναι καὶ στὴν Ἑλλάδα (μὲ τὴ ΝΔ τοῦ Μητσοτάκη πρωταγωνιστικὰ ἐδῶ) οἱ χειρότερες συνέπειες τοῦ πολέμου καὶ τοῦ φασισμοῦ τοῦ συστήματος ποὺ ἀντιπροσωπεύει.

Ἀπέναντι στὸ τελικό, ἐπιθανάτιο, βάρβαρο πολεμικὸ καὶ φασιστικὸ ξεδίπλωμα τῆς καπιταλιστικῆς-ἰμπεριαλιστικῆς πολιτικῆς καὶ δράσης, πρέπει καὶ μπορεῖ νὰ ξεδιπλωθεῖ ὅλο τὸ Ἀριστερό, Ριζοσπαστικό, Κομμουνιστικό, Σοσιαλιστικὸ πρόγραμμα, στρατηγική, πολιτική, τακτικὴ καὶ δράση.

Κι αὐτὸ μπορεῖ νὰ γίνει ἂν οἱ κοινωνικὲς καὶ πολιτικὲς ταξικὲς βάσεις τῶν Κομμάτων τῆς Ἀριστερᾶς, πάρουν στὰ χέρια τους τὴν ὑπόθεση καί συνεχίσουν τὴν πάλη τους γιὰ τὴν ἀνατροπὴ τῶν τωρινῶν, γραφειοκρατικῶν, φιλοκαπιταλιστικῶν-φιλοϊμπεριαλιστικῶν ἡγεσιῶν τους, ποὺ μὲ τὸν ἕναν ἢ τὸν ἄλλο τρόπο εὐνοοῦν τὸν ἀμερικανονατοϊκὸ κι εὐρωπαϊκὸ ἰμπεριαλιστικὸ πόλεμο καὶ φασισμὸ στὴν Οὐκρανία καὶ στὸν κόσμο.  

 

Αὐτὸ κάνουν ὅταν ΣΥΡΙΖΑ καὶ ΠΑΣΟΚ ψηφίζουν τὴ διεύρυνση τοῦ ΝΑΤΟ σὲ Φινλανδία καὶ Σουηδία, σὰν λαγοὶ τῆς γραφειοκρατίας τῶν ἀντίστοιχων κομμάτων στὴν Εὐρώπη καὶ ἡ γραφειοκρατία τοῦ ΚΚΕ, μέ τον συνεχῆ κατάπτυστο τίτλο, σὲ κύρια καὶ ἐπίσημα κείμενά της, «ἰμπεριαλιστικὸς πόλεμος στὴν Οὐκρανία», σὰν λαγὸς μιᾶς ἀντεπαναστατικὴς μειοψηφίας Κομμουνιστικῶν Κομμάτων στὸν κόσμο.

Καμιὰ ἡγεσία τῆς ἀριστερᾶς δὲν ἀντιπροσωπεύει τὴ θέση τῆς  πλειοψηφίας τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ στὸ πλευρό των Ρωσίας-Κίνας, μαζὶ μὲ τοὺς λαοὺς ὅλου τοῦ κόσμου. 

Αὐτὸ ἀπαιτεῖ ἄμεση ἀνατροπὴ τῶν γραφειοκρατικῶν ἡγεσιῶν τους καὶ δημιουργία νέων ἡγεσιῶν ἤ/καὶ νέων Κομμάτων τῆς Ἀριστερᾶς, ἀπέναντι κι ἐνάντια στὴν ὑπάρχουσα ἤδη ἄμεση ἐμπλοκὴ τῆς Ἑλλάδας στὸν ἰμπεριαλιστικὸ πόλεμο καὶ ναζιφασισμό, ποὺ οἱ τωρινὲς ἡγεσίες τὴ βλέπουν, τὴ ζοῦν καί -στὴν πράξη- «σφυρίζουν ἀδιάφορα».