Ψάχνει για χαζούς

 

Στον Ανδρουλάκη αναφέρεται ο τίτλος, που εμφανίστηκε χθες στο δελτίο ειδήσεων του Χατζηνικολάου στον ΑΝΤ1 για να βάλει στο απυρόβλητο τον Μητσοτάκη. Δεν θα τον έβγαζε αλλιώς ο Χατζηνικολάου, ο οποίος ειδικά σ’ αυτή την προεκλογική περίοδο έχει ξεσαλώσει υπέρ του Μητσοτάκη και της ΝΔ, αφήνοντας στη μπάντα το στιλάκι του δήθεν αντικειμενικού δημοσιογράφου. Δε χρειάζεται να σημειώσουμε πως αυτού του τύπου οι συνεντεύξεις είναι συνεννοημένες εκ των προτέρων (τι θα ρωτήσει ο ένας, τι θα απαντήσει ο άλλος).

Ο Ανδρουλάκης επανέλαβε αυτό που είπε στο ντιμπέιτ περί ποινικών ευθυνών που υπάρχουν για το σκάνδαλο των υποκλοπών. Το μόνο που πρόσθεσε είναι πως υπάρχουν ακόμα και πολιτικά πρόσωπα, πρόσωπα που είναι στην ΕΥΠ, δικαστές, επιχειρηματίες (εννοούσε αυτούς του Predator). Ποια είναι αυτά τα πρόσωπα; «Θα μας τα πει η Δικαιοσύνη. Εγώ δεν προκαταλαμβάνω κανένα αποτέλεσμα»!

Σοβαρά;

 Τα πρόσωπα που υπέγραψαν την παρακολούθησή του είναι συγκεκριμένα: δυο ασφαλίτες της ΕΥΠ/ΚΥΠ, ο διοικητής Κοντολέων, η εποπτεύουσα εισαγγελέας Βλάχου. 

Αφού έχει τόση εμπιστοσύνη στην αστική Δικαιοσύνη ο Ανδρουλάκης (το είπε και στο ντιμπέιτ), δεν μας λέει πώς συμβαίνει και αυτά τα τέσσερα πρόσωπα, που είναι απολύτως συγκεκριμένα, δεν αντιμετωπίζουν ακόμα κατηγορίες, μολονότι έχουν περάσει εννιά μήνες από τότε που ξέσπασε το σκάνδαλο;

Τα πρόσωπα είναι γνωστά. ‘Η παρανόμησαν, προχωρώντας στην παρακολούθηση του κινητού του, ή κινήθηκαν νομότυπα. Ο Μητσοτάκης αρχικά (επί μήνες) επέμενε πεισματικά ότι η παρακολούθηση ήταν νόμιμη. Τώρα μιλάει για σκάνδαλο και δηλώνει πως ο Ανδρουλάκης δεν έπρεπε να τεθεί υπό παρακολούθηση. Τι ισχύει, λοιπόν; Νόμιμη η παρακολούθηση ή παράνομη; Ο Μητσοτάκης άλλαξε άποψη και λέει ότι ήταν παράνομη. Η Δικαιοσύνη ακόμα δεν κατέληξε; Και τον Ανδρουλάκη δεν τον ενοχλεί αυτό;

Επαναλαμβάνουμε ότι τα πρόσωπα (οι φυσικοί αυτουργοί) είναι γνωστά, δεν υπάρχει ανάγκη έρευνας. Το μόνο που εκκρεμεί είναι αν ενήργησαν νόμιμα ή αν παρανόμησαν. Τόσους μήνες η Δικαιοσύνη (που υποτίθεται ότι έθεσε σε προτεραιότητα τη συγκεκριμένη υπόθεση) δεν μπόρεσε να απαντήσει στο μοναδικό ερώτημα που εκκρεμεί; Πώς, λοιπόν, εκφράζει «εμπιστοσύνη στην ελληνική Δικαιοσύνη» ο Ανδρουλάκης, αντί να την καταγγείλει για το σκόπιμο θάψιμο της υπόθεσης επί τόσους μήνες;

Σε ποινικές υποθέσεις που απασχολούν τη δημοσιότητα, δεν προλαβαίνει να βήξει ο ανακριτής ή ο εισαγγελέας κι αμέσως διαρρέει κάθε λεπτομέρεια της υπόθεσης. Μέσα από τα δικαστικά γραφεία γίνεται η διαρροή. Στη συγκεκριμένη, μείζονος πολιτικής σημασίας υπόθεση, έχουμε… άκρα του τάφου σιωπή. Δεν έχει διαρρεύσει τίποτα, γιατί απλούστατα δεν έχει υπάρξει τίποτα. Αραχνιάζει σε κάποιο συρτάρι ο φάκελος. Αλήθεια, δεν το ξέρουν αυτό ο Ανδρουλάκης και οι δικηγόροι του;

Οι καπιταλιστές του Predator, Ισραηλινοί και Ελληνες, δεν μας απασχολούν εν προκειμένω, γιατί μιλάμε για «νόμιμη επισύνδεση». Οπότε ποιοι μένουν; Οι πολιτικοί που ήταν πάνω από το «παρεάκι» της ΕΥΠ/ΚΥΠ. Δηλαδή, ο Μητσοτάκης. Αυτός ήταν και παραμένει ο πολιτικός προϊστάμενος της ΕΥΠ/ΚΥΠ. Δεν ήταν ο «σκοτεινός» ανιψιός του Γρηγόρης Δημητριάδης, που εκ του νόμου δεν είχε αρμοδιότητες. Ο Δημητριάδης χρησιμοποιήθηκε σαν αλεξικέραυνο του Μητσοτάκη. Αποχώρησε (δεν τον πέταξε με τις κλοτσιές ο Μητσοτάκης, δεν ζητήθηκε καν η παραίτησή του, αλλά έγινε δεκτή: η διαφορά είναι προφανής) μπας και πάρει μαζί του τις ευθύνες.

Ηξερε ο Δημητριάδης αλλά δεν ήξερε ο Μητσοτάκης; Θα υποτιμούσαμε τη νοημοσύνη των αναγνωστών μας αν αρθρώναμε επιχειρηματολογία επί του αυτονόητου. Αλλά και τυπικά να το δούμε, αν ο Δημητριάδης ήξερε και το απέκρυψε από τον Μητσοτάκη, τότε ο τελευταίος θα έπρεπε να τον έχει τυλίξει σε μια κόλλα χαρτί και να τον στείλει στον εισαγγελέα (για παράβαση καθήκοντος και όχι μόνο). 

Αν υπάρχουν (που υπάρχουν) και ποινικές ευθύνες πολιτικών, αυτές ξεκινούν –τυπικά και ουσιαστικά- από τον Μητσοτάκη. Ο Ανδρουλάκης, όμως, στο ντιμπέιτ φρόντισε να απαλλάξει τον Μητσοτάκη από κάθε ποινική ευθύνη, ισχυριζόμενος ότι αυτός απλά ανέχτηκε το «παρακράτος»! Τα ίδια υποστήριξε, με διαφορετικά λόγια, και στου Χατζηνικολάου. Ξεπέρασε τα ουσιαστικά ζητήματα με αοριστολογία και μπουρδολογία του τύπου: «Περιμένω το αποτέλεσμα της Δικαιοσύνης. Εχουμε διάκριση των εξουσιών (σ.σ. sic!), έχουμε ένα κράτος δικαίου και θεωρώ ότι τα πρόσωπα που παρακολούθησαν εμένα, τους αρχηγούς των ενόπλων δυνάμεων, που έχουν διαπράξει εγκληματικές πράξεις πρέπει να βρεθούν ενώπιον των ποινικών και εγκληματικών τους ευθυνών. Δηλαδή, προφανέστατα αν καταδικαστούν δεν θα τους στείλουμε διακοπές στη Μύκονο ή στη Σαντορίνη. Στη φυλακή πρέπει να πάνε. Διότι έχουν δημιουργήσει καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, έχουν προσβάλει τη Δημοκρατία μας. Eχουν υπονομεύσει τους θεσμούς και υπάρχουν και θέματα εθνικής ασφάλειας από τη στιγμή που παρακολουθούσαν τους αρχηγούς των ενόπλων δυνάμεων. Τόσο απλά είναι τα πράγματα. Aρα πιστεύω, περιμένω, η Δικαιοσύνη να κάνει τη δουλειά της σωστά και να μάθουμε τι έχει συμβεί σε αυτή τη νοσηρή υπόθεση».

Kι όταν ρωτήθηκε αν αισθάνεται πιο κοντά στη ΝΔ ή τον ΣΥΡΙΖΑ και με ποιον θα προτιμούσε να συγκυβερνήσει, απάντησε ότι «είμαστε απέναντι στις πρακτικές και του Μητσοτάκη και του Τσίπρα». Αυτό ακριβώς περίμενε να πάρει ο Χατζηνικολάου. Να επιμείνει ο Ανδρουλάκης στον «διμέτωπο» και ν’ αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο κυβερνητικής συνεργασίας και με τη ΝΔ. «Δεν θα επιβάλω εγώ τον πρωθυπουργό. Θα είναι ένα πρόσωπο κοινής αποδοχής. Αν δε συμφωνούν με αυτή μου την πρόταση Μητσοτάκης και Τσίπρας, ε τότε ας συγκυβερνήσουν μαζί οι δυο τους», είπε σε μια αποστροφή του λόγου του, αφήνοντας όχι παράθυρο ανοιχτό αλλά ορθάνοιχτη την πόρτα για κυβερνητική συνεργασία και με τη ΝΔ του Μητσοτάκη.

Ο Ανδρουλάκης δεν είναι κανένα αστέρι της αστικής πολιτικής, αλλά χαζός δεν είναι. Ψάχνει για χαζούς…

YΓ. «Δεν υπάρχει κάποιος στην Ελλάδα που να έχει ενοχληθεί για αυτό το θέμα, για το δικό μου θέμα, περισσότερο από εμένα τον ίδιον», είπε ο Κ. Χατζηδάκης στο in.gr, όταν ρωτήθηκε για τις υποκλοπές. Αφού κατηγόρησε τον ΣΥΡΙΖΑ για «υποκριτική ευαισθησία», κατέληξε: «Περιμένω το ταχύτερο δυνατόν (σ.σ. σε πόσα τέρμινα;) να διερευνηθεί το θέμα αυτό από την δικαιοσύνη». Εκτός από συμπατριώτες, Ανδρουλάκης και Χατζηδάκης έχουν και άλλα κοινά…