Το εθνικό μας «κωλόχαρτο»
«Έχουμε πάρα πολύ δρόμο ακόμη» είναι το συμπέρασμα από τις χθεσινές συναντήσεις της τρόικας με τον Στουρνάρα, τον Βρούτση και τον Χατζηδάκη για τα νέα μέτρα. Ο δρόμος αυτός, όμως, δεν τελειώνει στην κατάθεση του προϋπολογισμού. Θα πάει πολύ μακριά.
Το συμπέρασμα από τις χθεσινές συναντήσεις είναι ότι τα 1,3 έως 1,5 δισ. ευρώ σε «διαρθρωτικά μέτρα», τα οποία εμφάνισε ο Στουρνάρας στους εκπροσώπους των δανειστών, είναι ανέκδοτο. Εξ αρχής δεν υπήρχε σοβαρή πιθανότητα να γίνουν αποδεκτά μέτρα τα οποία δεν έχουν άμεση ταμιακή απόδοση.
Έτσι ο υπουργός Οικονομικών, ο οποίος προ μηνός αναγνώριζε κενό μόλις 500 εκατ. ευρώ – αλήθεια, θυμάται κανείς εκείνο το ανέκδοτο; – τώρα τρέχει πίσω από τους ελεγκτές με 1,5 δισ. στο χέρι, τους παρακαλάει να το δεχτούν και του απαντούν ότι το πακέτο του δεν είναι αξιόπιστο. Επιπλέον του ζητούν να καλύψει από τώρα το κενό και του 2015, έστω και αν αυτή η συζήτηση μπορεί να κρατήσει πολύ ακόμη.
Αποτέλεσμα: Η κυβέρνηση, από 0,5 δισ. πρέπει να φτάσει στα 4 δισ. (1,5 για το 2014 και 2,5 για το 2015), και μάλιστα με μέτρα... χωρίς φερετζέ περί βελτίωσης των εισπρακτικών δομών, μείωσης της φοροδιαφυγής και όλα τα άλλα φαιδρά που κάθε λίγο απορρίπτονται με την ίδια συνοπτική διαδικασία από την τρόικα. Άλλωστε τα ίδια και τα ίδια έχουν ακούσει αμέτρητες φορές οι... χαμηλόβαθμοι υπάλληλοι των δανειστών.
Όμως, αν ο Στουρνάρας ήταν έτοιμος να πάρει μέτρα έως μισού δισ., τώρα πώς θα τα φέρει βόλτα με το... οκταπλάσιο ποσό;
Μια ακόμη – θεωρητική... – γραμμή άμυνας είναι η υπόσχεση του υπουργείου Οικονομικών ότι, αν ο προϋπολογισμός δεν αποδώσει τα αναμενόμενα, θα φέρει συμπληρωματικά μέτρα τον Απρίλιο.
Όμως εν τω μεταξύ, εν μέσω πανικού, η κυβέρνηση σπεύδει να καλύψει σοβαρά κενά, όπως αυτό που προκύπτει από τη μείωση του στόχου για τον φόρο επί των ακινήτων, με νέα μείωση των δημοσίων επενδύσεων κατά 250 εκατ. ευρώ.
Εδώ όμως καραδοκούν το ξεβράκωμα και ο εξευτελισμός, καθώς η τρόικα χαρακτηρίζει... αντιαναπτυξιακή την περικοπή των δημοσίων επενδύσεων και απορρίπτει το σχέδιο που προέκυψε από τη διαβούλευση με τους βουλευτές της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ!
Ο τραγέλαφος γίνεται ακόμη μεγαλύτερος διότι, την ώρα που η κυβέρνηση προκρίνει νέες αντιαναπτυξιακές περικοπές, προσδοκά ότι θα εισπράξει... αυτομάτως πρόσθετα έσοδα 300 εκατ. ευρώ εξαιτίας της ανάπτυξης της οικονομίας. Αν θυμάστε, προβλέπεται ότι από την ύφεση 4% το 2013 θα περάσουμε σε ανάπτυξη 0,6% το 2014. Όμως αυτό είναι δυνατόν να προκύψει με μέτρα τα οποία χαρακτηρίζει αντιαναπτυξιακά ακόμη και η τρόικα; Χλωμό...
Μεταξύ μας, πάντως, οποιοσδήποτε κι αν βρισκόταν στη θέση της τρόικας, μάλλον θα τραβούσε τα μαλλιά του με τον κυβερνητικό σχεδιασμό.
«Ωραία όλα αυτά, αλλά... κόψτε τις συντάξεις»
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, τι απομένει; Να χρεωθούν από την τρόικα ακόμη μεγαλύτερα βάρη οι τομείς της οικονομίας που εποπτεύει το υπουργείο Εργασίας και να επιβληθούν τα γνωστά και μη εξαιρετέα «οριζόντια» μέτρα επί των συντάξεων, τα οποία Σαμαράς, Βενιζέλος και Στουρνάρας ορκίζονται ότι... δεν θα πάρουν.
Πέραν αυτών, ασυμφωνία υπάρχει και στην κοινωνική βόμβα των πλειστηριασμών, για τους οποίους η τρόικα άρχισε τη διαπραγμάτευση ζητώντας πλήρη απελευθέρωση.
Επιπλέον οι δανειστές φαίνεται πως απορρίπτουν και το «σχέδιο» της ελληνικής κυβέρνησης για την «εκκαθάριση» της αμυντικής βιομηχανίας βάζοντας το δικό τους σκληρότερο και αμεσότερο πλαίσιο.
Αν λοιπόν προσθέσουμε έναν τρύπιο προϋπολογισμό, τον φόρο επί των ακινήτων και την άρση απαγόρευσης των πλειστηριασμών, προφανώς τα βάρη είναι τεράστια για τους αδύναμους ώμους μιας πολιτικά εξαντλημένης κυβέρνησης.
Τις τελευταίες μέρες τόσο οι διαρροές από το υπουργείο όσο και τα δημοσιογραφικά κανάλια που τις σερβίρουν ανεπεξέργαστες κάνουν λόγο για το πρωτογενές πλεόνασμα και την ισχύ του ως διαπραγματευτικού επιχειρήματος έναντι της τρόικας.
Αυτό που «ξεχνούν» να αναφέρουν είναι ότι το πλεόνασμα θα αξιολογηθεί και θα πιστοποιηθεί – άρα θα γίνει αποδεκτό ως προς την επίτευξη και το ύψος του – μετά τη λήξη του οικονομικού έτους 2013, δηλαδή από τον Μάρτιο του 2014 και μετά. Τότε και μόνον τότε θα γίνει πραγματική συζήτηση για τη «βιωσιμότητα» της εξυπηρέτησης του χρέους και τότε θα κριθεί πόσα και ποια επιπλέον μέτρα θα πρέπει να ληφθούν.
Τελειώνοντας, μπορούμε να θυμίσουμε ότι, κατά παράδοση, το «Ποντίκι», για πολλά χρόνια, παρακολουθούσε και κατέγραφε τον προϋπολογισμό της Βουλής και ειδικότερα τις δαπάνες για είδη υγιεινής. Κοινώς για το... κωλόχαρτο των εθνοπατέρων.
Στις μέρες μας, όμως, θα μπορούσαμε να επεκτείνουμε τον χαρακτηρισμό «κωλόχαρτο» για να περιγράψουμε τον επικείμενο κρατικό προϋπολογισμό. Το πρόβλημα ωστόσο είναι ότι πλέον το κορυφαίο κείμενο της ελληνικής οικονομίας δεν κατατίθεται σε χάρτινη μορφή, αλλά με... στικάκι.
Ως εκ τούτου υπάρχει ένα... τεχνικό πρόβλημα ως προς το είδος της χρήσης που θα μπορούσε η τρόικα να επιφυλάξει σε αυτό το συμπίλημα ανεδαφικών προβλέψεων. Αλλά ας είναι. Ας μη βάζουμε κι άλλες σκοτούρες στο κεφάλι μας..
Σχόλια