Ο αστικός κόσμος στηρίζει τους επενδυτές του πλιάτσικου

«Για μια ακόμη φορά οι Κασσάνδρες διαψεύστηκαν και η επένδυση στο Ελληνικό θα προχωρήσει κανονικά», πανηγύρισε ο Φλαμπουράρης, μετά την απόφαση του ΚΑΣ για τον καθορισμό της έκτασης του αρχαιολογικού χώρου στο Ελληνικό. Η εταιρία δε συμμερίστηκε τη χαρά του, γιατί περιμένει να δει την απόφαση του ΚΑΣ και την οριοθέτηση των αρχαιολογικών ζωνών (σίγουρα πέφτουν πάνω σε σημεία που θέλουν να χτίσουν), όμως γέφυρες δεν έκοψε.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πρόκειται για έναν συμβιβασμό από τη μεριά του ΚΑΣ. Οταν η αρμόδια Εφορεία Αρχαιοτήτων εισηγούνταν να κηρυχτούν αρχαιολογικός χώρος περίπου 3.500 στρέμματα και η απόφαση του ΚΑΣ μιλά για περίπου 300 στρέμματα, έχουμε να κάνουμε με συμβιβασμό. Ενα συμβιβασμό που έγινε «με το πιστόλι στον κρόταφο» των αρχαιολόγων. Είναι δεχτή η λυσσώδης επίθεση που δέχτηκαν από όλον τον αστικό κόσμο και τα ΜΜΕ του, καθώς και οι αφόρητες πιέσεις από την κυβέρνηση και ιδιαίτερα από τον μηχανισμό του Φλαμπουράρη. Θα δούμε την απόφαση του ΚΑΣ και τι κατάφερε να σώσει, όταν δημοσιευτεί και γίνουν γνωστές οι λεπτομέρειές της, όμως εμείς δε θα ρίξουμε ελαφρά τη καρδία το ανάθεμα σε ανθρώπους που έδωσαν μια μάχη και κατέληξαν σ' ένα συμβιβασμό, όπως δεν το ρίξαμε στον Δασάρχη Πειραιά, που έδωσε τη δική του μάχη και στο τέλος αναγκάστηκε, κι αυτός «με το πιστόλι στον κρόταφο», να  αποχαρακτηρίσει τις δασικές εκτάσεις που αποτελούσαν Τεχνητές Δασικές Φυτείες, διασώζοντας με την Πράξη Χαρακτηρισμού 37 στρέμματα δάσους.

Ομως, την περασμένη Δευτέρα, η Τεχνική Επιτροπή Εξέτασης Αντιρρήσεων (ΤΕΕΑ) Πειραιά αποφάσισε τον αποχαρακτηρισμό και αυτών των 37 στρεμμάτων. Η απόφαση ήταν 2-2, όμως μέτρησε διπλή η ψήφος του προέδρου και έτσι εξασφαλίστηκε μια ψεύτικη πλειοψηφία, που εκτέλεσε την κυβερνητική εντολή για αποχαρακτηρισμό και αυτών των 37 στρεμμάτων δάσους, όπως απαιτούσαν οι πλιατσικολόγοι επενδυτές του real estate. Την εξέλιξη αυτή την είχαμε προαναγγείλει από την Κυριακή, με ρεπορτάζ στην ιστοσελίδα μας. Σύμφωνα με τις πληροφορίες μας, η πρώτη ψηφοφορία ήταν 2-1 υπέρ της Πράξης του Δασάρχη (δηλαδή, να παραμείνουν δάσος τα 37 στρέμματα), ενώ ένα μέλος δεν εκφράστηκε. Η διακοπή μερικών ημερών έγινε για να διεξαχθεί το σχετικό «μασάζ» σ' αυτό το μέλος, ώστε να εξασφαλιστεί η δεύτερη ψήφος υπέρ του αποχαρακτηρισμού του δάσους και τα υπόλοιπα να τα λύσει το αίσχος της διπλής ψήφου του προέδρου. Οπως και έγινε τελικά.

Σύμφωνα με πληροφορίες μας, ο Δασάρχης Λαυρίου και πρόεδρος της ΤΕΕΑ Πειραιά, που αξιοποίησε τη διπλή του ψήφο υπέρ του αποχαρακτηρισμού του δάσους, μαζί με ένα ακόμα μέλος της τετραμελούς επιτροπής, βάφτισε αυθαίρετα το δάσος των 37 στρεμμάτων Τεχνητή Δασική Φυτεία, προκειμένου να δικαιολογηθεί ο αποχαρακτηρισμός.

Εχουμε κατ' επανάληψη αποδείξει ότι οι Τεχνητές Δασικές Φυτείες είναι δάση και πρέπει να υπάγονται στην αρμοδιότητα της δασικής νομοθεσίας. Και έχουμε στηλιτεύσει τον παραλογισμό, να υπάγονται στη δασική νομοθεσία οι εκτάσεις των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του Ν. 998/1979 (ακόμα και μετά την τροποίησή του επί το αντιδασικότερο με το δασοκτόνο Ν. 4280/2014), αλλά όταν αυτές οι εκτάσεις φυτεύονται και αναπτύσσονται ως δάση ή δασικές εκτάσεις, να μην υπάγονται στη δασική νομοθεσία!

Επειδή ο Δασάρχης Λαυρίου αυθαίρετα και σκόπιμα βάφτισε  το δάσος των 37 στρεμμάτων στο Ελληνικό Τεχνητή Δασική Φυτεία, για να το εξοβελίσει από την προστασία της δασικής νομοθεσίας, παραθέτουμε το σχετικό απόσπασμα από την Πράξη Χαρακτηρισμού του Δασάρχη:

«Το Τμήμα 8 εμβαδού τριάντα έξι χιλιάδων δέκα οκτώ τετραγωνικών μέτρων και ένδεκα εκατοστών του τετραγωνικού μέτρου (36.918,11 τ.μ.) χαρακτηρίζεται ως Δασική έκταση κατά την έννοια των διατάξεων της παραγράφου 2 του άρθρου 3 του Ν. 998/79 (…) υπαγόμενη στις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας (…) που μαζί με την εκεί συνυπάρχουσα χλωρίδα και πανίδα αποτελεί μέσω αμοιβαίας αλληλεξάρτησης και αλληλεπίδρασης ιδιαίτερη βιοκοινότητα (δασοβιοκοινότητα) και ιδιαίτερο φυσικό περιβάλλον (δασογενές).

Τα στοιχεία που συνηγορούν υπέρ του χαρακτηρισμού αυτού είναι η μορφή της έκτασης, η μορφή που είχε τα έτη 1929-2016, η μορφολογία  εδάφους, ο τρόπος διαχείρισης και τα υποβληθέντα με την αίτηση στοιχεία, τα οποία σύμφωνα με την σχετική εισήγηση έχουν ως εξής:

Κατά την περίοδο 1937-1939 κατά το μεγαλύτερο τμήμα είναι πεδινή χορτολιβαδική ενώ διακρίνεται και αραιή θαμνώδης βλάστηση και αραιή διάσπαρτη (…) όμως στην συνέχεια μέσω της φυσικής επιλογής είχε διαχρονικά (1945-2016) βλάστηση που λόγω της θέσης και της πυκνότητας, δημιουργεί ιδιαίτερη βιοκοινότητα (δασοβιοκοινότητα) και ιδιαίτερο φυσικό περιβάλλον (δασογενές) ενώ η πύκνωσή της με φυτεύσεις, ασχέτως αν αυτές έγιναν κατόπιν σχετικής υποχρέωσης ή εξ ελευθεριότητας, δεν άλλαξε τον εν γένει χαρακτήρα της έκτασης» (οι εμφάσεις δικές μας).

Από το απόσπασα αυτό της Πράξης  Χαρακτηρισμού του Δασάρχη Πειραιά επιβεβαιώνεται ότι το δάσος δεν προήλθε από Τεχνητή Δασική Φυτεία. Παραπέρα, το γεγονός ότι το χρονικό διάστημα 1937-1939 κατά το μεγαλύτερο μέρος η έκταση ήταν πεδινή χορτολιβαδική δεν ανατρέπει στο παραμικρό την Πράξη Χαρακτηρισμού και το χαρακτηρισμό της έκτασης ως δάσος. Σύμφωνα με την εγκύκλιο διαταγή του πρώην αναπληρωτή υπουργού Περιβάλλοντος Ι. Τσιρώνη, στις 4 Οκτώβρη του 2016, εκείνο που μετράει είναι η τωρινή κατάσταση, η οποία διαπιστώθηκε από τον δασάρχη με Πράξη Χαρακτηρισμού. Αναφέρει η εγκύκλιος Τσιρώνη:

«Η επάνοδος του Δασάρχη με την έκδοση πράξης χαρακτηρισμού δεν αποτελεί ανεπίτρεπτη ανάκληση ή τροποποίηση της προγενέστερης πράξης, εφόσον η διαπίστωση για το δασικό ή μη χαρακτήρα της εκτάσεως δεν γίνεται με βάση τα πραγματικά δεδομένα του χρόνου εκδόσεως της προγενέστερης πράξης χαρακτηρισμού, αλλά με υφιστάμενη κατά το χρόνο του νέου αιτήματος πραγματική κατάσταση».

Σύμφωνα με την εγκύκλιο διαταγή, λοιπόν, μπορεί το 1937-1939 η έκταση να ήταν κατά το μεγαλύτερο μέρος της πεδινή χορτολιβαδική, όμως εκείνο που μετράει είναι η υφιστάμενη κατάσταση κατά το χρόνο της έκδοσης της πράξης χαρακτηρισμού.

Επομένως, ο Δασάρχης Λαυρίου και πρόεδρος της ΤΕΕΑ παρανόμησε, έχοντας πλήρη συνείδηση ότι η έκταση των 36,92 στρεμμάτων είναι δασική. Και δεν μπορεί να επικαλεστεί άγνοια, γιατί ως δασολόγος της πράξης, που έχει λάβει μέρος σε πολλές Πράξεις Χαρακτηρισμού, είχε πλήρη συνείδηση ότι σκοπίμως αποχαρακτηρίζει αυτό το δάσος προκειμένου να εκπληρώσει την εντολή της κυβέρνησης των Τσιπροκαμμένων και του υπουργού του Φρέντο.

Της παράνομης αυτής απόφασης προηγήθηκαν άλλες παράνομες αποφάσεις του Συντονιστή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής, προκειμένου να εξασφαλιστεί «ευνοϊκή» απόφαση της ΤΕΕΑ Πειραιά και να ανατραπεί η Πράξη Χαρακτηρισμού του Δασάρχη για τα 37 στρέμματα.

Ο υποδιευθυντής Δασών Πειραιά αρνήθηκε να συντάξει έγγραφο προσφυγής  στην ΤΕΕΑ Πειραιά κατά της Πράξης Χαρακτηρισμού του Δασάρχη Πειραιά. Αυτό εξόργισε τον Συντονιστή, που ζήτησε από τον πρώην προϊστάμενο της Διεύθυνσης Συντονισμού και Επιθεώρησης Δασών (ΔΣΕΘ) της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής να συντάξει την εισήγηση για την προσφυγή στην ΤΕΕΑ κατά της Πράξης Χαρακτηρισμού. Ο πρώην προϊστάμενος της ΔΣΕΘ αρνήθηκε και αυτός, γιατί συμφωνούσε με την Πράξη Χαρακτηρισμού. Ο Συντονιστής «θύμωσε» απ’ αυτή την άρνηση και μετέθεσε τον προϊστάμενο της ΔΣΕΔ στη Διεύθυνση Αναδασώσεων. Στο τέλος, ο Συντονιστής, μη βρίσκοντας πρόθυμη Διεύθυνση, κατέφυγε στη λύση να προσφύγει σε νομικό της  Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής προκειμένου να συντάξει εισήγηση για την υποβολή αντιρρήσεων κατά της Πράξης Χαρακτηρισμού και υπέβαλε τις αντιρρήσεις στην ΤΕΕΑ Πειραιά χωρίς εισήγηση της αρμόδιας Διεύθυνσης! Αυτές όλες οι ενέργειες είναι παράνομες, ιδιαίτερα όμως η υποβολή των αντιρρήσεων αγγίζει τον Ποινικό Κώδικα.

Ο Δασάρχης Λαυρίου, που ψήφισε υπέρ της απόρριψης της Πράξης Χαρακτηρισμού του Δασάρχη Πειραιά με διπλή ψήφο ως πρόεδρος, δεν είχε επιλεγεί στην αρχική συγκρότηση της ΤΕΕΑ, στις 21 Γενάρη του 2016. Επιλέχτηκε με την 1η τροποποίηση της συγκρότησης της ΤΕΕΑ, στις 22 Μάρτη του 2016. Με την τροποποίηση αυτή επιλέχτηκε μόνον αυτός από τα τέσσερα τακτικά μέλη και το αναπληρωματικό μέλος της ΤΕΕΑ Πειραιά. Λέχτηκε, χωρίς ως τώρα να μπορέσουμε να το διασταυρώσουμε (γι’ αυτό και το μεταφέρουμε με κάθε επιφύλαξη), ότι η πρόσληψη του συγκεκριμένου δασολόγου δημιούργησε προβλήματα στη Γενική Διεύθυνση Δασών και Αγροπεριβάλλοντος της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής.

Εκείνη την περίοδο ήταν σε εκκρεμότητα η έκδοση της Πράξης Χαρακτηρισμού για τα δάση της περιοχής Ελληνικού - Αγίου Κοσμά και ήταν εκφρασμένη η θέση του Δασάρχη Πειραιά ότι και οι Τεχνητές Δασικές Φυτείες, συνολικής έκτασης 136 στρεμμάτων, υπάγονται στη δασική νομοθεσία. Γι’ αυτό και η συγκυβέρνηση των Τσιπροκαμμένων, με πρωτεργάτη τον Φλαμπουράρη, φρόντιζε να «φτιάξει κατάσταση» προκειμένου να εξασφαλίσει τον αποχαρακτηρισμό των δασικών εκτάσεων που, όπως αναφέραμε, σύμφωνα με την Επιτροπή Αγώνα των κατοίκων, δεν ήταν μόνο τα 36,92 στρέμματα δάσους και τα 136 στρέμματα ΤΔΦ, αλλά και επιπλέον 211 στρέμματα με δασική βλάστηση και 140 στρέμματα με πάρκα και άλση εντός και εκτός σχεδίου πόλης. Λέχτηκε, λοιπόν, ότι η εκ των υστέρων επιλογή του συγκεκριμένου δασολόγου εξυπηρετούσε τον σχεδιασμό του Φλαμπουράρη, που έφτασε στο σημείο να βάλει νομική του σύμβουλο να διατάξει, με γραπτό κείμενο, τον Δασάρχη Πειραιά να εκδώσει την Πράξη Χαρακτηρισμού. Ο σχεδιασμός δεν ήταν άλλος από τον ολοκληρωτικό αποχαρακτηρισμό όλων των δασών και εν τοις πράγμασι πάρκων και αλσών εντός και εκτός σχεδίου πόλης.

Ετσι αντιλαμβάνονται τη νομιμότητα οι Τσιπροκαμμένοι και έτσι προωθούν τα «μεγάλα επενδυτικά σχέδια», δηλαδή το πλιάτσικο επί της κρατικής περιουσίας και την καταστροφή δασών, περιβαλλοντικών «θησαυρών», μνημείων της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς. Ο υπόλοιπος αστικός κόσμος, όχι μόνο δεν τους ασκεί πολεμική γι' αυτόν τον «κατσαπλιαδισμό», αλλά αντίθετα τους ασκεί κριτική «από τα δεξιά», απαιτώντας απ' αυτούς να γίνουν πιο επιθετικοί ενάντια στους δημόσιους υπάλληλους που τολμούν να υπερασπιστούν είτε το περιβάλλον είτε την πολιτιστική κληρονομιά.