Ο Γιώργος Μαρίνος από τη Χαλκίδα: Οι εργαζόμενοι να ορθώσουν ανάστημα με οργάνωση στους χώρους δουλειάς και με την ψήφο τους ενισχύοντας το ΚΚΕ σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις!
Στην κατάμεστη αίθουσα του Εργατικού Κέντρου Εύβοιας, πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 18/3 η εκδήλωση των κλαδικών οργανώσεων Χαλκίδας του ΚΚΕ.
Εργατοϋπάλληλοι από τα εργοστάσια και χώρους δουλειάς της ευρύτερης περιοχής της Χαλκίδας, άνεργοι, νέοι και νέες από σχολές κατάρτισης, έδωσαν το «παρόν» στην εκδήλωση με θέμα «Δυναμώνουμε τον αγώνα, ενάντια στην εργασιακή ζούγκλα, για σύγχρονα δικαιώματα».
Στη συγκέντρωση, κεντρικός ομιλητής ήταν ο Γιώργος Μαρίνος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ ενώ στη συνέχεια ακολούθησαν σύντομες θεματικές παρεμβάσεις από:
Την Καραμέτου Εύα, συμβασιούχο με πρόγραμμα του ΟΑΕΔ σε σχέση με τις εργασιακές σχέσεις λάστιχο στους δήμους και στις περιφέρειες,
Τη Γκέκα Έλενα, εργάτρια, μέλος της Διοίκησης του Συνδικάτου Τροφίμων και Ποτών Εύβοιας- Βοιωτίας σε σχέση με την εντατικοποίηση της εργασίας στους χώρους δουλειάς,
Το Νικολάου Γιώργο, πρόεδρο του σωματείου εργαζομένων της Eurodrip και υποψήφιο περιφερειακό σύμβουλο στην Εύβοια με τη «Λαϊκή Συσπείρωση, σχετικά με τα εργατικά «ατυχήματα» ιδιαίτερα στην περιοχή της Βιομηχανικής Ζώνης Σχηματαρίου- Οινοφύτων.
Τη Χαρά Νίκα, πρόεδρο της ΕΛΜΕ Εύβοιας, σχετικά με τη συνδικαλιστική δίωξη με διενέργεια ΕΔΕ κατ’ εντολή του Υπουργείου Παιδείας που αντιμετωπίζει από τη Διεύθυνση Εκπαίδευσης επειδή υλοποίησε τις συλλογικές αποφάσεις του σωματείου ενάντια στην αντιεκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης.
Το Σπύρο Λοξό, πρόεδρο του σωματείου εργαζομένων Νηρέα Ν. Εύβοιας και υποψήφιου περιφερειακό σύμβουλο στην Εύβοια με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» σχετικά με τον αγώνα για την υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας με αυξήσεις και δικαιώματα.
Το Γιάννη Τζαβάρα, προέδρου του Συνδικάτου Τροφίμων και Ποτών Εύβοιας- Βοιωτίας, μέλους της Διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Εύβοιας και υποψήφιο Δήμαρχο Χαλκιδέων με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» που αναφέρθηκε στα τελευταία γεγονότα τις μέρες του συνεδρίου της ΓΣΕΕ στην Καλαμάτα και στην ανάγκη αλλαγής του συσχετισμού στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα..
Στην κεντρική ομιλία ο Γιώργος Μαρίνος, ανάμεσα σε άλλα, τόνισε:
«Η πείρα που βγαίνει μέσα από το καμίνι της δουλειάς, τους χαμηλούς μισθούς και συντάξεις την εντατικοποίηση , τα εργατικά ατυχήματα, την απόλυση , την ανεργία, την τρομοκρατία της εργοδοσίας, την αγωνία να δημιουργηθεί οικογένεια, να μεγαλώσουν και να μορφωθούν τα παιδιά, είναι πολύτιμη.
Ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι και είναι αναγκαίο να παρθούν μαζικά τολμηρές αποφάσεις και να συναντηθούν περισσότεροι, πολλοί εργάτες και εργάτριες με τους κομμουνιστές στην καθημερινή πάλη και στις εκλογικές μάχες, ακόμα κι αν διατηρούν διαφορετικές απόψεις στο ένα η το άλλο ζήτημα,
Γιατί συμφωνούμε να τραβήξουμε μπροστά, να οργανωθούμε καλύτερα, να αντισταθούμε και να διεκδικήσουμε μια καλύτερη ζωή, να περάσει η εργατική τάξη στην αντεπίθεση κι αυτό απαιτεί Ισχυρό ΚΚΕ παντού.
Οι εργαζόμενοι έχουν ζήσει τη διακυβέρνηση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και την αντιλαική πολιτική πολλών χρόνων.
Σήμερα, τα όσα μεσολάβησαν είναι παραπάνω από αρκετά ώστε ο λαός να βγάλει συμπεράσματα χρήσιμα στον αγώνα του για να διεκδικήσει όσα έχασε τα προηγούμενα χρόνια και - πολύ περισσότερο - την ικανοποίηση των δικών του σύγχρονων αναγκών.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ήρθε για να ολοκληρώσει τη «βρώμικη δουλειά» για λογαριασμό του κεφαλαίου. Εφάρμοσε με συνέπεια τα δύο μνημόνια της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και επέβαλλε το 3ο μνημόνιο μαζί με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ που περιέχει εκατοντάδες αντιλαϊκούς νόμους και «μεταμνημονιακές» δεσμεύσεις έως το 2060, στηρίζοντας και προωθώντας τα μνημόνια διαρκείας της ΕΕ και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, τα ματωμένα πλεονάσματα.
Η ζωή της εργατικής τάξης καταρρίπτει τους μύθους του ΣΥΡΙΖΑ για τη “νέα εποχή” και την “κανονικότητα” και βάζει μπροστά την πάλη κατά της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης που ζει και βασιλεύει μέσα στους χώρους δουλειάς με τη βούλα της κυβέρνησης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, πάτησε πάνω στην αγανάκτηση των εργαζομένων αναρριχήθηκε με ψεύτικα συνθήματα με κάλπικο «αντιμνημονιακό» λόγο… πήρε τη σκυτάλη της αντιλαϊκής επίθεσης από εκεί που την άφησαν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις και την πήγε πολλά βήματα παραπέρα.
Απέναντί μας έχουμε:
Την εκτίναξη των ελαστικών μορφών απασχόλησης.
Την εντατικοποίηση, την υπερωριακή απασχόληση, που πολλές φορές είναι απλήρωτη. Έχουμε πολλά εργατικά “ατυχήματα” – εγκλήματα, με το αίμα του 40χρονου εργάτη πατέρα τριών παιδιών που έχασε τη ζωή του πριν δυο μέρες στο μεροκάματο να μην έχει στεγνώσει ακόμα.
Η κυβέρνηση βαφτίζει φιλολαϊκή πολιτική τα επιδόματα και κάποια ψίχουλα στην ακραία φτώχεια, για να κρύψει την πολιτική της φτωχοποίησης του λαού και σε πολλές περιπτώσεις πίσω από τα λεγόμενα θετικά μέτρα, κρύβονται παροχές προς το μεγάλο κεφάλαιο.
Προεκλογικά ο Τσίπρας υποσχέθηκε κατώτατο μισθό 751 ευρώ, διατήρησε για 4 χρόνια τον υποκατώτατο και τα 586 ευρώ και σήμερα διαφημίζει τα ψίχουλα με μεγάλες τυμπανοκρουσίες.
Υποσχέθηκε την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και φοροελαφρύνσεις αλλά η φοροληστεία συνεχίζεται, ενώ προχθές η κυβέρνηση στις φοροαπαλλαγές των επιχειρήσεων πρόσθεσε και νέα μείωση της φορολογίας στα μερίσματα των μετόχων απο 15% σε 10% σε συμφωνία με την ΝΔ .
Υποσχέθηκε προστασία της πρώτης κατοικίας και διαλύουν την όποια προστασία υπήρχε μέχρι σήμερα, ενισχύοντας τους εκβιασμούς στα λαικά νοικοκυριά για να πληρώσουν απο αυτά που δεν έχουν.
Ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ υποσχέθηκαν αλλαγή της κατάστασης στην υγεία αλλά η στο νοσοκομείο π.χ της Χαλκίδας και της Θήβας, στα Κέντρα Υγείας τη σφραγίδα τους βάζουν η υποχρηματοδότηση, οι τραγικές ελλείψεις σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό , ακόμα και σε αναλώσιμα είδη. Πριν λίγες μέρες η κυβέρνηση αύξησε την τιμή σε σειρά φαρμάκων και έκανε 20 εκατ. Ευρώ, κι άλλο δώρο, στους φορμακοβιομήχανους.
Στη βιομηχανική ζώνη δεν υπάρχει υποδομή άμεσης αντιμετώπισης εκτάκτων καταστάσεων και ειδικές μονάδες άμεσης αντιμετώπισης εργατικών ατυχημάτων.
Διατηρούνται οι μεγάλες μειώσεις των συντάξεων, η αύξηση του ορίου ηλικίας και ο νόμος -λαιμητόμος του Κατρούγκαλου
Ταυτόχρονα, η τετράχρονη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ επιβεβαίωσε ότι η αντιλαϊκή πολιτική πηγαίνει χέρι - χέρι με την ένταση της καταστολής ενάντια στο εργατικό - λαϊκό κίνημα.
Μέσα σ αυτό το περιβάλλον οι εργάτες και οι εργάτριες μπορούν να κρίνουν ότι η αιχμή της κυβερνητικής πολιτικής περί “δίκαιη ανάπτυξης” είναι παραμύθι γιατί η καπιταλιστική ανάπτυξη στο κέντρο έχει τα κέρδη των καπιταλιστών, είναι για τους λίγους, τους εκμεταλλευτές.
Πλησιάζουν οι Ευρωεκλογές, οι Περιφερειακές και Δημοτικές εκλογές και έχει μεγάλη σημασία οι εργαζόμενοι να είναι ενημερωμένοι, να τοποθετηθούν με ταξικό κριτήριο, για τα δικά τους συμφέροντα.
Η ΕΕ πρωτοστατεί στο ξήλωμα της μόνιμης -σταθερής δουλειάς.
Η λέξη δικαίωμα και κατάκτηση έχουν αντικατασταθεί από τη φρασεολογία του κεφαλαίου για “ευκαιρίες” για τα “ελάχιστα”.
110 εκ. εργαζόμενοι ζούνε στην ΕΕ στα όρια ή κάτω από τα όρια της φτώχειας, ξεπερνούν τα 16 εκ. οι άνεργοι και περισσότεροι είναι αυτοί με μερική και προσωρινή απασχόληση.
Συνολικά, αυτό είναι το στρατηγικό πλαίσιο έντασης της αντιλαϊκής επίθεσης με την προώθηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και αυτή είναι η βάση της πολιτικής της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, της φασιστικής, εγκληματικής συμμορίας της “Χρυσής Αυγής” και του ΣΥΡΙΖΑ που έσπειρε και σπέρνει αυταπάτες για μια δήθεν «πιο δημοκρατική» ΕΕ, για έναν δήθεν «πιο δίκαιο» καπιταλισμό, με «ανθρώπινο πρόσωπο».
Αυτό εφαρμόζουν οι εκπρόσωποι αυτών των κομμάτων στις Περιφέρειες και τους Δήμους της φορομπηξίας και της ανταποδοτικότητας, των συμβασιούχων και των ελαστικών μορφών απασχόλησης.
Αντιπαλεύουμε τις δυσκολίες, υπολογίζουμε τον αντίπαλο αλλά δεν είναι παντοδύναμος και αν δεν υπήρχαν οι αγώνες των εργαζομένων όλα αυτά τα χρόνια, με την καθοριστική συμβολή των κομμουνιστών και του ΠΑΜΕ , δεν θα είχαν καθυστερήσει πολλά αντεργατικά μέτρα, θα είχαν περάσει και άλλα και η κυβέρνηση δεν θα έδινε ούτε τα ψίχουλα.
Οι εργαζόμενοι της περιοχής γνωρίζουν καλά ότι το ΚΚΕ έχει δώσει και δίνει σκληρές μάχες στα εργοστάσια, στους χώρους δουλειάς σε σύγκρουση με την εργοδοτική τρομοκρατία και τις κυβερνητικές μεθοδεύσεις. Είναι στο μυαλό μας ο αγώνας στο Τσιμεντάδικο, στη ΣΕΛΜΑΝ, τη ΝΕΟΣΕΤ, άλλων εργοστασίων και χώρων δουλειάς που τα έκλεισε το κυνήγι του κέρδους, οι επιχειρηματικοί σχεδιασμοί, ο καπιταλιστικός ανταγωνισμός.
Συνεχίζεται ένας πολύχρονος αγώνας στην ΛΑΡΚΟ για την προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων, ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική και την καπιταλιστική ανάπτυξη που απαξιώνουν , ιδιωτικοποιούν και οδηγούν στο κλείσιμο ή το ξεπούλημα της ΛΑΡΚΟ. Στηρίζουμε τον αγώνα των εργαζομένων στου Ζούρα σε αναμέτρηση με την εργοδοσία που εκβιάζει και θα συνεχίσουμε στο πλευρό των εργαζομένων, ελλήνων και μεταναστών που συμμετέχουν στην κοινή πάλη.
Δυναμώνουμε την προσπάθεια για την άνοδο της απαιτητικότητας των εργαζομένων, γιατί ειδικά ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει κι εδώ πολύ βρώμικη δουλειά. Επιδιώκει να «εκπαιδεύονται» οι εργαζόμενοι να ζουν με πολύ μειωμένες απαιτήσεις, να λένε κι ευχαριστώ για τα ψίχουλα, να χαίρονται γιατί θα μοιράζονται τη φτώχεια τους με τον διπλανό τους.
Η ψευτοαριστερά του ΣΥΡΙΖΑ προκαλεί τους εργαζόμενους, όλους αυτούς που αισθάνονται αριστεροί, προοδευτικοί εμφανιζόμενος ως προοδευτική αριστερή δύναμη και προωθώντας το εξάμβλωμα του λεγόμενου “προοδευτικού -αριστερού πόλου” με ξεπλυμένα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και των ΑΝΕΛ για να παιχθεί καλά το κάλπικο διπολικό παιχνίδι με τη ΝΔ σε ένα σάπιο πολιτικό σκηνικό που σημαδεύεται από μεταγραφές και συναλλαγές ανάμεσα στα αστικά κόμματα.
Τα περί αγώνα κατά της ακροδεξιάς και τα διλλήματα “πρόοδος -συντήρηση” είναι σημαδεμένα χαρτιά, μέσα εκβιασμού λαϊκών συνειδήσεων και πρέπει εδώ αποφασιστικά να αποκαλυφθεί για ποιόν προοδευτισμό μιλάει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Μέχρι προχθές συγκυβερνούσε με τον Καμένο και το ακροδεξιό κόμμα των ΑΝΕΛ και σήμερα κυβερνά με την ουρά τους, έχει ευθύνες γιατί παρουσιάστηκε η φασιστική κλίκα της ΧΑ ως πολιτικό κόμμα και φωτογραφίζεται σε εκδηλώσεις με βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, παραμένει ελεύθερος ο δολοφόνος του Παύλου Φύσσα και καθυστερεί δραματικά η δίκη των εγκλημάτων της ναζιστικής συμμορίας, τολμούν ακόμα και να εξετάζουν τροποποίηση του ποινικού κώδικα που προβλέπει μείωση των ποινών αυτών των εγκληματιών.
Δεν είναι μόνο αυτά. Ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ, η Σοσιαλδημοκρατία και το Λαϊκό Κόμμα στην ευρωβουλή ψηφίζουν μαζί με τις ακροδεξιές δυνάμεις αντιλαϊκά μέτρα, στηρίζουν μαζί την ΕΕ.
Πραγματικό μέτωπο στην ακροδεξιά και το φασισμό μπορεί να αποτελέσει μόνο η μεγάλη ισχυροποίηση του ΚΚΕ που έχει πολύ πλούσια διεθνιστική δράση και συνεργάζεται με δεκάδες κομμουνιστικά κόμματα. Για να πατώσουν οι υποψήφιοι της ναζιστικής Χρυσής Αυγής σε Περιφέρειες και δήμους. Για να απομονωθούν οι μπράβοι της στις εργατικές λαϊκές γειτονιές και τους τόπους δουλειάς. Για να δυναμώσει η πάλη ενάντια στα συμφέροντα που γεννούν και τρέφουν το φασισμό στην ευρώπη.
Μπορεί να είναι ένα κόμμα αριστερό -προοδευτικό και να αποκαλεί ο Τσίπρας τον αντιδραστικό Τράμπ “διαβολικά καλό”, να υμνεί τις πιο αντιδραστικές δυνάμεις όπως τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό και το ΝΑΤΟ, την ευρωπαϊκή λυκοσυμμαχία, να δέχεται τα βραβεία τους και να πανηγυρίζει, να τον χειροκροτούν η ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών , οι βιομήχανοι;
Το πραγματικό δίλημμα που μπαίνει μπροστά στον λαό, είναι ένα:
Θα συνεχίσουμε στον ίδιο δρόμο, αυτού του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος, που αποδεδειγμένα φέρνει νέα δεινά και καταστροφές ή θα αντεπιτεθούμε μαζικά και δυναμικά παντού, για ν’ ανοίξει επιτέλους ο δικός μας δρόμος για την ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών;
Ο κάθε εργάτης, η κάθε εργάτρια πρέπει να σκεφτεί καλά τη δύναμη που κρατάει στα χέρια του και μπορεί να απελευθερωθεί μέσα στο συλλογικό αγώνα, με ισχυρά, μαζικά σωματεία, με χιλιάδες νέα μέλη, γερές βάσεις στα εργοστάσια, στους εργασιακούς χώρους, συλλογική, δημοκρατική λειτουργία, συσπείρωση ευρύτερων δυνάμεων στο ΠΑΜΕ.
Η ανασύνταξη του συνδικαλιστικού κινήματος, ο ταξικός -αγωνιστικός προσανατολισμός θα κατακτιέται μέσα από την ανάπτυξη της πάλης με αιχμή στόχους πάλης που υπηρετούν τις ανάγκες της εργατικής τάξης, σε σύγκρουση με την αντιλαϊκή πολιτική, το κεφάλαιο και την εξουσία του, τη σαπίλα του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, που προστατεύεται από τη σημερινή και όλες τις κυβερνήσεις του κεφαλαίου, στηρίζοντας σε αντάλλαγμα το πέρασμα των αντεργατικών πολιτικών.
Οι μάσκες του εργοδοτικού -κυβερνητικού συνδικαλισμού έχουν πέσει. Η ψυχή του είναι δοσμένη στην εργοδοσία, ρίχνει το δηλητήριο της ταξικής συνεργασίας, της συνεργασίας των εργατών με τους εκμεταλευτές τους, καλλιεργεί την υποταγή, εξασφαλίζοντας τη στήριξη των επιχειρηματιών και του αστικού κράτους που προστατεύουν τις βρωμιές του.
Ψεύτικα μητρώα μελών με τη συμμετοχή διευθυντικών στελεχών της εργοδοσίας , εκτεταμένη νοθεία στις αρχαιρεσίες, μαϊμού αντιπρόσωποι, αλλοίωση της θέλησης των εργαζομένων για να διατηρεί ψεύτικους, στημένους συσχετισμούς δύναμης, όπως δείχνουν δεκάδες παραδείγματα σε σωματεία, ομοσπονδίες, εργατικά Κέντρα, και τη ΓΣΕΕ, που αντιπαλεύουν το ΠΑΜΕ και τίμιοι συνδικαλιστές που έχουν αηδιάσει από αυτή την κατάσταση.
Τι έκαναν στην Καλαμάτα που είχε οριστεί το συνέδριο της ΓΣΕΕ; συγκέντρωσαν εργατοπατέρες, διευθυντικά στελέχη, αστυνομικές δυνάμεις και μπράβους για να νομιμοποιήσουν τη νοθεία, καταπάτησαν το καταστατικό και κάθε έννοια συνδικαλιστικής τάξης και μπροστά στις εργατικές κινητοποιήσεις εξαφανίστηκαν και προσπαθούν να συκοφαντήσουν την περήφανη στάση των εργαζομένων που αντιστέκονται.
Είναι ένοχοι. ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και ομάδα Βασιλόπουλου -ΣΥΡΙΖΑ, δίνουν εξετάσεις στα αφεντικά, αλλά η εργατική τάξη δεν θα τους αφήσει σε χλωρό κλαρί. Παντού , στην Εύβοια, στη Στερεά , σε όλη την Ελλάδα.
Τώρα, είναι ανάγκη να πεισμώσει η εργατική τάξη και να μπουν στον αγώνα νέες δυνάμεις, συνδικαλιστές που προβληματίζονται, που αγανακτούν και κατανοούν ότι οι εργατοπατέρες προασπίζονται με όλα τα μέσα, πάση θυσία τις καρέκλες τους για να είναι χρήσιμοι στο κεφάλαιο.
Οι αγωνιστές και οι αγωνίστριες που παλεύουν μέσα από τις γραμμές του ταξικού κινήματος απαιτούν ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ ΕΡΓΑΤΩΝ ΟΧΙ ΤΩΝ ΕΡΓΟΔΟΤΩΝ, κι αυτός μπορεί να γίνει πανεργατικός στόχος που θα οδηγήσει σε αλλαγή του συσχετισμών δύναμης και θα καθορίσει την πορεία των εξελίξεων, γιατί στην ανασύνταξη του εργατικού κινήματος βρίσκεται η ελπίδα!
Οι εργαζόμενοι μπορούν να ορθώσουν ανάστημα στους χώρους δουλειάς, στους δρόμους, στις απεργίες, αλλά και με την ψήφο τους, απέναντι στο κεφάλαιο και τους πολιτικούς εκπροσώπους του, το σύστημά τους, την εξουσία τους, με ισχυρό ΚΚΕ στις Περιφερειακές και Δημοτικές Εκλογές , στις Ευρωεκλογές και στις βουλευτικές, όποτε κι αν γίνουν.
Για να εκλεγούν περισσότεροι αγωνιστές και αγωνίστριες που θα οργώσουν τους εργασιακούς χώρους και τις λαϊκές γειτονιές, θα είναι η φωνή των εργαζομένων και των ανέργων, θα είναι πραγματική λαϊκή αντιπολίτευση που θα ανοίγει το δρόμο της ανατροπής.
Για να κάνουμε εμείς, ο εργαζόμενος λαός τη διαφορά, με ισχυρό ΚΚΕ παντού!»
Εργατοϋπάλληλοι από τα εργοστάσια και χώρους δουλειάς της ευρύτερης περιοχής της Χαλκίδας, άνεργοι, νέοι και νέες από σχολές κατάρτισης, έδωσαν το «παρόν» στην εκδήλωση με θέμα «Δυναμώνουμε τον αγώνα, ενάντια στην εργασιακή ζούγκλα, για σύγχρονα δικαιώματα».
Στη συγκέντρωση, κεντρικός ομιλητής ήταν ο Γιώργος Μαρίνος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ ενώ στη συνέχεια ακολούθησαν σύντομες θεματικές παρεμβάσεις από:
Την Καραμέτου Εύα, συμβασιούχο με πρόγραμμα του ΟΑΕΔ σε σχέση με τις εργασιακές σχέσεις λάστιχο στους δήμους και στις περιφέρειες,
Τη Γκέκα Έλενα, εργάτρια, μέλος της Διοίκησης του Συνδικάτου Τροφίμων και Ποτών Εύβοιας- Βοιωτίας σε σχέση με την εντατικοποίηση της εργασίας στους χώρους δουλειάς,
Το Νικολάου Γιώργο, πρόεδρο του σωματείου εργαζομένων της Eurodrip και υποψήφιο περιφερειακό σύμβουλο στην Εύβοια με τη «Λαϊκή Συσπείρωση, σχετικά με τα εργατικά «ατυχήματα» ιδιαίτερα στην περιοχή της Βιομηχανικής Ζώνης Σχηματαρίου- Οινοφύτων.
Τη Χαρά Νίκα, πρόεδρο της ΕΛΜΕ Εύβοιας, σχετικά με τη συνδικαλιστική δίωξη με διενέργεια ΕΔΕ κατ’ εντολή του Υπουργείου Παιδείας που αντιμετωπίζει από τη Διεύθυνση Εκπαίδευσης επειδή υλοποίησε τις συλλογικές αποφάσεις του σωματείου ενάντια στην αντιεκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης.
Το Σπύρο Λοξό, πρόεδρο του σωματείου εργαζομένων Νηρέα Ν. Εύβοιας και υποψήφιου περιφερειακό σύμβουλο στην Εύβοια με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» σχετικά με τον αγώνα για την υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας με αυξήσεις και δικαιώματα.
Το Γιάννη Τζαβάρα, προέδρου του Συνδικάτου Τροφίμων και Ποτών Εύβοιας- Βοιωτίας, μέλους της Διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Εύβοιας και υποψήφιο Δήμαρχο Χαλκιδέων με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» που αναφέρθηκε στα τελευταία γεγονότα τις μέρες του συνεδρίου της ΓΣΕΕ στην Καλαμάτα και στην ανάγκη αλλαγής του συσχετισμού στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα..
Στην κεντρική ομιλία ο Γιώργος Μαρίνος, ανάμεσα σε άλλα, τόνισε:
«Η πείρα που βγαίνει μέσα από το καμίνι της δουλειάς, τους χαμηλούς μισθούς και συντάξεις την εντατικοποίηση , τα εργατικά ατυχήματα, την απόλυση , την ανεργία, την τρομοκρατία της εργοδοσίας, την αγωνία να δημιουργηθεί οικογένεια, να μεγαλώσουν και να μορφωθούν τα παιδιά, είναι πολύτιμη.
Ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι και είναι αναγκαίο να παρθούν μαζικά τολμηρές αποφάσεις και να συναντηθούν περισσότεροι, πολλοί εργάτες και εργάτριες με τους κομμουνιστές στην καθημερινή πάλη και στις εκλογικές μάχες, ακόμα κι αν διατηρούν διαφορετικές απόψεις στο ένα η το άλλο ζήτημα,
Γιατί συμφωνούμε να τραβήξουμε μπροστά, να οργανωθούμε καλύτερα, να αντισταθούμε και να διεκδικήσουμε μια καλύτερη ζωή, να περάσει η εργατική τάξη στην αντεπίθεση κι αυτό απαιτεί Ισχυρό ΚΚΕ παντού.
Οι εργαζόμενοι έχουν ζήσει τη διακυβέρνηση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και την αντιλαική πολιτική πολλών χρόνων.
Σήμερα, τα όσα μεσολάβησαν είναι παραπάνω από αρκετά ώστε ο λαός να βγάλει συμπεράσματα χρήσιμα στον αγώνα του για να διεκδικήσει όσα έχασε τα προηγούμενα χρόνια και - πολύ περισσότερο - την ικανοποίηση των δικών του σύγχρονων αναγκών.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ήρθε για να ολοκληρώσει τη «βρώμικη δουλειά» για λογαριασμό του κεφαλαίου. Εφάρμοσε με συνέπεια τα δύο μνημόνια της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και επέβαλλε το 3ο μνημόνιο μαζί με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ που περιέχει εκατοντάδες αντιλαϊκούς νόμους και «μεταμνημονιακές» δεσμεύσεις έως το 2060, στηρίζοντας και προωθώντας τα μνημόνια διαρκείας της ΕΕ και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, τα ματωμένα πλεονάσματα.
Η ζωή της εργατικής τάξης καταρρίπτει τους μύθους του ΣΥΡΙΖΑ για τη “νέα εποχή” και την “κανονικότητα” και βάζει μπροστά την πάλη κατά της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης που ζει και βασιλεύει μέσα στους χώρους δουλειάς με τη βούλα της κυβέρνησης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, πάτησε πάνω στην αγανάκτηση των εργαζομένων αναρριχήθηκε με ψεύτικα συνθήματα με κάλπικο «αντιμνημονιακό» λόγο… πήρε τη σκυτάλη της αντιλαϊκής επίθεσης από εκεί που την άφησαν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις και την πήγε πολλά βήματα παραπέρα.
Απέναντί μας έχουμε:
Την εκτίναξη των ελαστικών μορφών απασχόλησης.
Την εντατικοποίηση, την υπερωριακή απασχόληση, που πολλές φορές είναι απλήρωτη. Έχουμε πολλά εργατικά “ατυχήματα” – εγκλήματα, με το αίμα του 40χρονου εργάτη πατέρα τριών παιδιών που έχασε τη ζωή του πριν δυο μέρες στο μεροκάματο να μην έχει στεγνώσει ακόμα.
Η κυβέρνηση βαφτίζει φιλολαϊκή πολιτική τα επιδόματα και κάποια ψίχουλα στην ακραία φτώχεια, για να κρύψει την πολιτική της φτωχοποίησης του λαού και σε πολλές περιπτώσεις πίσω από τα λεγόμενα θετικά μέτρα, κρύβονται παροχές προς το μεγάλο κεφάλαιο.
Προεκλογικά ο Τσίπρας υποσχέθηκε κατώτατο μισθό 751 ευρώ, διατήρησε για 4 χρόνια τον υποκατώτατο και τα 586 ευρώ και σήμερα διαφημίζει τα ψίχουλα με μεγάλες τυμπανοκρουσίες.
Υποσχέθηκε την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και φοροελαφρύνσεις αλλά η φοροληστεία συνεχίζεται, ενώ προχθές η κυβέρνηση στις φοροαπαλλαγές των επιχειρήσεων πρόσθεσε και νέα μείωση της φορολογίας στα μερίσματα των μετόχων απο 15% σε 10% σε συμφωνία με την ΝΔ .
Υποσχέθηκε προστασία της πρώτης κατοικίας και διαλύουν την όποια προστασία υπήρχε μέχρι σήμερα, ενισχύοντας τους εκβιασμούς στα λαικά νοικοκυριά για να πληρώσουν απο αυτά που δεν έχουν.
Ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ υποσχέθηκαν αλλαγή της κατάστασης στην υγεία αλλά η στο νοσοκομείο π.χ της Χαλκίδας και της Θήβας, στα Κέντρα Υγείας τη σφραγίδα τους βάζουν η υποχρηματοδότηση, οι τραγικές ελλείψεις σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό , ακόμα και σε αναλώσιμα είδη. Πριν λίγες μέρες η κυβέρνηση αύξησε την τιμή σε σειρά φαρμάκων και έκανε 20 εκατ. Ευρώ, κι άλλο δώρο, στους φορμακοβιομήχανους.
Στη βιομηχανική ζώνη δεν υπάρχει υποδομή άμεσης αντιμετώπισης εκτάκτων καταστάσεων και ειδικές μονάδες άμεσης αντιμετώπισης εργατικών ατυχημάτων.
Διατηρούνται οι μεγάλες μειώσεις των συντάξεων, η αύξηση του ορίου ηλικίας και ο νόμος -λαιμητόμος του Κατρούγκαλου
Ταυτόχρονα, η τετράχρονη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ επιβεβαίωσε ότι η αντιλαϊκή πολιτική πηγαίνει χέρι - χέρι με την ένταση της καταστολής ενάντια στο εργατικό - λαϊκό κίνημα.
Μέσα σ αυτό το περιβάλλον οι εργάτες και οι εργάτριες μπορούν να κρίνουν ότι η αιχμή της κυβερνητικής πολιτικής περί “δίκαιη ανάπτυξης” είναι παραμύθι γιατί η καπιταλιστική ανάπτυξη στο κέντρο έχει τα κέρδη των καπιταλιστών, είναι για τους λίγους, τους εκμεταλλευτές.
Πλησιάζουν οι Ευρωεκλογές, οι Περιφερειακές και Δημοτικές εκλογές και έχει μεγάλη σημασία οι εργαζόμενοι να είναι ενημερωμένοι, να τοποθετηθούν με ταξικό κριτήριο, για τα δικά τους συμφέροντα.
Η ΕΕ πρωτοστατεί στο ξήλωμα της μόνιμης -σταθερής δουλειάς.
Η λέξη δικαίωμα και κατάκτηση έχουν αντικατασταθεί από τη φρασεολογία του κεφαλαίου για “ευκαιρίες” για τα “ελάχιστα”.
110 εκ. εργαζόμενοι ζούνε στην ΕΕ στα όρια ή κάτω από τα όρια της φτώχειας, ξεπερνούν τα 16 εκ. οι άνεργοι και περισσότεροι είναι αυτοί με μερική και προσωρινή απασχόληση.
Συνολικά, αυτό είναι το στρατηγικό πλαίσιο έντασης της αντιλαϊκής επίθεσης με την προώθηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και αυτή είναι η βάση της πολιτικής της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, της φασιστικής, εγκληματικής συμμορίας της “Χρυσής Αυγής” και του ΣΥΡΙΖΑ που έσπειρε και σπέρνει αυταπάτες για μια δήθεν «πιο δημοκρατική» ΕΕ, για έναν δήθεν «πιο δίκαιο» καπιταλισμό, με «ανθρώπινο πρόσωπο».
Αυτό εφαρμόζουν οι εκπρόσωποι αυτών των κομμάτων στις Περιφέρειες και τους Δήμους της φορομπηξίας και της ανταποδοτικότητας, των συμβασιούχων και των ελαστικών μορφών απασχόλησης.
Αντιπαλεύουμε τις δυσκολίες, υπολογίζουμε τον αντίπαλο αλλά δεν είναι παντοδύναμος και αν δεν υπήρχαν οι αγώνες των εργαζομένων όλα αυτά τα χρόνια, με την καθοριστική συμβολή των κομμουνιστών και του ΠΑΜΕ , δεν θα είχαν καθυστερήσει πολλά αντεργατικά μέτρα, θα είχαν περάσει και άλλα και η κυβέρνηση δεν θα έδινε ούτε τα ψίχουλα.
Οι εργαζόμενοι της περιοχής γνωρίζουν καλά ότι το ΚΚΕ έχει δώσει και δίνει σκληρές μάχες στα εργοστάσια, στους χώρους δουλειάς σε σύγκρουση με την εργοδοτική τρομοκρατία και τις κυβερνητικές μεθοδεύσεις. Είναι στο μυαλό μας ο αγώνας στο Τσιμεντάδικο, στη ΣΕΛΜΑΝ, τη ΝΕΟΣΕΤ, άλλων εργοστασίων και χώρων δουλειάς που τα έκλεισε το κυνήγι του κέρδους, οι επιχειρηματικοί σχεδιασμοί, ο καπιταλιστικός ανταγωνισμός.
Συνεχίζεται ένας πολύχρονος αγώνας στην ΛΑΡΚΟ για την προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων, ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική και την καπιταλιστική ανάπτυξη που απαξιώνουν , ιδιωτικοποιούν και οδηγούν στο κλείσιμο ή το ξεπούλημα της ΛΑΡΚΟ. Στηρίζουμε τον αγώνα των εργαζομένων στου Ζούρα σε αναμέτρηση με την εργοδοσία που εκβιάζει και θα συνεχίσουμε στο πλευρό των εργαζομένων, ελλήνων και μεταναστών που συμμετέχουν στην κοινή πάλη.
Δυναμώνουμε την προσπάθεια για την άνοδο της απαιτητικότητας των εργαζομένων, γιατί ειδικά ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει κι εδώ πολύ βρώμικη δουλειά. Επιδιώκει να «εκπαιδεύονται» οι εργαζόμενοι να ζουν με πολύ μειωμένες απαιτήσεις, να λένε κι ευχαριστώ για τα ψίχουλα, να χαίρονται γιατί θα μοιράζονται τη φτώχεια τους με τον διπλανό τους.
Η ψευτοαριστερά του ΣΥΡΙΖΑ προκαλεί τους εργαζόμενους, όλους αυτούς που αισθάνονται αριστεροί, προοδευτικοί εμφανιζόμενος ως προοδευτική αριστερή δύναμη και προωθώντας το εξάμβλωμα του λεγόμενου “προοδευτικού -αριστερού πόλου” με ξεπλυμένα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και των ΑΝΕΛ για να παιχθεί καλά το κάλπικο διπολικό παιχνίδι με τη ΝΔ σε ένα σάπιο πολιτικό σκηνικό που σημαδεύεται από μεταγραφές και συναλλαγές ανάμεσα στα αστικά κόμματα.
Τα περί αγώνα κατά της ακροδεξιάς και τα διλλήματα “πρόοδος -συντήρηση” είναι σημαδεμένα χαρτιά, μέσα εκβιασμού λαϊκών συνειδήσεων και πρέπει εδώ αποφασιστικά να αποκαλυφθεί για ποιόν προοδευτισμό μιλάει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Μέχρι προχθές συγκυβερνούσε με τον Καμένο και το ακροδεξιό κόμμα των ΑΝΕΛ και σήμερα κυβερνά με την ουρά τους, έχει ευθύνες γιατί παρουσιάστηκε η φασιστική κλίκα της ΧΑ ως πολιτικό κόμμα και φωτογραφίζεται σε εκδηλώσεις με βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, παραμένει ελεύθερος ο δολοφόνος του Παύλου Φύσσα και καθυστερεί δραματικά η δίκη των εγκλημάτων της ναζιστικής συμμορίας, τολμούν ακόμα και να εξετάζουν τροποποίηση του ποινικού κώδικα που προβλέπει μείωση των ποινών αυτών των εγκληματιών.
Δεν είναι μόνο αυτά. Ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ, η Σοσιαλδημοκρατία και το Λαϊκό Κόμμα στην ευρωβουλή ψηφίζουν μαζί με τις ακροδεξιές δυνάμεις αντιλαϊκά μέτρα, στηρίζουν μαζί την ΕΕ.
Πραγματικό μέτωπο στην ακροδεξιά και το φασισμό μπορεί να αποτελέσει μόνο η μεγάλη ισχυροποίηση του ΚΚΕ που έχει πολύ πλούσια διεθνιστική δράση και συνεργάζεται με δεκάδες κομμουνιστικά κόμματα. Για να πατώσουν οι υποψήφιοι της ναζιστικής Χρυσής Αυγής σε Περιφέρειες και δήμους. Για να απομονωθούν οι μπράβοι της στις εργατικές λαϊκές γειτονιές και τους τόπους δουλειάς. Για να δυναμώσει η πάλη ενάντια στα συμφέροντα που γεννούν και τρέφουν το φασισμό στην ευρώπη.
Μπορεί να είναι ένα κόμμα αριστερό -προοδευτικό και να αποκαλεί ο Τσίπρας τον αντιδραστικό Τράμπ “διαβολικά καλό”, να υμνεί τις πιο αντιδραστικές δυνάμεις όπως τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό και το ΝΑΤΟ, την ευρωπαϊκή λυκοσυμμαχία, να δέχεται τα βραβεία τους και να πανηγυρίζει, να τον χειροκροτούν η ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών , οι βιομήχανοι;
Το πραγματικό δίλημμα που μπαίνει μπροστά στον λαό, είναι ένα:
Θα συνεχίσουμε στον ίδιο δρόμο, αυτού του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος, που αποδεδειγμένα φέρνει νέα δεινά και καταστροφές ή θα αντεπιτεθούμε μαζικά και δυναμικά παντού, για ν’ ανοίξει επιτέλους ο δικός μας δρόμος για την ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών;
Ο κάθε εργάτης, η κάθε εργάτρια πρέπει να σκεφτεί καλά τη δύναμη που κρατάει στα χέρια του και μπορεί να απελευθερωθεί μέσα στο συλλογικό αγώνα, με ισχυρά, μαζικά σωματεία, με χιλιάδες νέα μέλη, γερές βάσεις στα εργοστάσια, στους εργασιακούς χώρους, συλλογική, δημοκρατική λειτουργία, συσπείρωση ευρύτερων δυνάμεων στο ΠΑΜΕ.
Η ανασύνταξη του συνδικαλιστικού κινήματος, ο ταξικός -αγωνιστικός προσανατολισμός θα κατακτιέται μέσα από την ανάπτυξη της πάλης με αιχμή στόχους πάλης που υπηρετούν τις ανάγκες της εργατικής τάξης, σε σύγκρουση με την αντιλαϊκή πολιτική, το κεφάλαιο και την εξουσία του, τη σαπίλα του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, που προστατεύεται από τη σημερινή και όλες τις κυβερνήσεις του κεφαλαίου, στηρίζοντας σε αντάλλαγμα το πέρασμα των αντεργατικών πολιτικών.
Οι μάσκες του εργοδοτικού -κυβερνητικού συνδικαλισμού έχουν πέσει. Η ψυχή του είναι δοσμένη στην εργοδοσία, ρίχνει το δηλητήριο της ταξικής συνεργασίας, της συνεργασίας των εργατών με τους εκμεταλευτές τους, καλλιεργεί την υποταγή, εξασφαλίζοντας τη στήριξη των επιχειρηματιών και του αστικού κράτους που προστατεύουν τις βρωμιές του.
Ψεύτικα μητρώα μελών με τη συμμετοχή διευθυντικών στελεχών της εργοδοσίας , εκτεταμένη νοθεία στις αρχαιρεσίες, μαϊμού αντιπρόσωποι, αλλοίωση της θέλησης των εργαζομένων για να διατηρεί ψεύτικους, στημένους συσχετισμούς δύναμης, όπως δείχνουν δεκάδες παραδείγματα σε σωματεία, ομοσπονδίες, εργατικά Κέντρα, και τη ΓΣΕΕ, που αντιπαλεύουν το ΠΑΜΕ και τίμιοι συνδικαλιστές που έχουν αηδιάσει από αυτή την κατάσταση.
Τι έκαναν στην Καλαμάτα που είχε οριστεί το συνέδριο της ΓΣΕΕ; συγκέντρωσαν εργατοπατέρες, διευθυντικά στελέχη, αστυνομικές δυνάμεις και μπράβους για να νομιμοποιήσουν τη νοθεία, καταπάτησαν το καταστατικό και κάθε έννοια συνδικαλιστικής τάξης και μπροστά στις εργατικές κινητοποιήσεις εξαφανίστηκαν και προσπαθούν να συκοφαντήσουν την περήφανη στάση των εργαζομένων που αντιστέκονται.
Είναι ένοχοι. ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και ομάδα Βασιλόπουλου -ΣΥΡΙΖΑ, δίνουν εξετάσεις στα αφεντικά, αλλά η εργατική τάξη δεν θα τους αφήσει σε χλωρό κλαρί. Παντού , στην Εύβοια, στη Στερεά , σε όλη την Ελλάδα.
Τώρα, είναι ανάγκη να πεισμώσει η εργατική τάξη και να μπουν στον αγώνα νέες δυνάμεις, συνδικαλιστές που προβληματίζονται, που αγανακτούν και κατανοούν ότι οι εργατοπατέρες προασπίζονται με όλα τα μέσα, πάση θυσία τις καρέκλες τους για να είναι χρήσιμοι στο κεφάλαιο.
Οι αγωνιστές και οι αγωνίστριες που παλεύουν μέσα από τις γραμμές του ταξικού κινήματος απαιτούν ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ ΕΡΓΑΤΩΝ ΟΧΙ ΤΩΝ ΕΡΓΟΔΟΤΩΝ, κι αυτός μπορεί να γίνει πανεργατικός στόχος που θα οδηγήσει σε αλλαγή του συσχετισμών δύναμης και θα καθορίσει την πορεία των εξελίξεων, γιατί στην ανασύνταξη του εργατικού κινήματος βρίσκεται η ελπίδα!
Οι εργαζόμενοι μπορούν να ορθώσουν ανάστημα στους χώρους δουλειάς, στους δρόμους, στις απεργίες, αλλά και με την ψήφο τους, απέναντι στο κεφάλαιο και τους πολιτικούς εκπροσώπους του, το σύστημά τους, την εξουσία τους, με ισχυρό ΚΚΕ στις Περιφερειακές και Δημοτικές Εκλογές , στις Ευρωεκλογές και στις βουλευτικές, όποτε κι αν γίνουν.
Για να εκλεγούν περισσότεροι αγωνιστές και αγωνίστριες που θα οργώσουν τους εργασιακούς χώρους και τις λαϊκές γειτονιές, θα είναι η φωνή των εργαζομένων και των ανέργων, θα είναι πραγματική λαϊκή αντιπολίτευση που θα ανοίγει το δρόμο της ανατροπής.
Για να κάνουμε εμείς, ο εργαζόμενος λαός τη διαφορά, με ισχυρό ΚΚΕ παντού!»
Σχόλια