Αδεια ξανά στον Δημήτρη Κουφοντίνα: Εδώ και τώρα να καταργηθεί το εισαγγελικό βέτο

Ηταν η παρθενική τηλεοπτική συνέντευξη του υπουργού Δικαιοσύνης Μιχάλη Καλογήρου. Στο απόλυτα προστατευμένο περιβάλλον της ΕΡΤ, με τη δημοσιογράφο του κεντρικού δελτίου ειδήσεων να ρίχνει συνεχώς ματιές στο σημείωμα με τις ερωτήσεις που της είχε δώσει το επιτελείο του υπουργού. Η τελευταία ερώτηση αφορούσε την υπόθεση με τις άδειες του Δημήτρη Κουφοντίνα. Δε διατυπώθηκε όμως με τη μορφή «τι λέει η κυβέρνηση γι' αυτό», αλλά με τη μορφή «τι λέει η κυβέρνηση γι' αυτά που λέει ο Μητσοτάκης».

Ο Καλογήρου είχε έτοιμη την απάντηση. Υπάρχει ένα διαχρονικό καθεστώς για τις άδειες, είπε. Κι αφού πέταξε τη γνωστή πομφόλυγα «η δημοκρατία δεν εκδικείται ακόμα και τους πιο τρομερούς εχθρούς της» (τέτοιος είναι ο Κουφοντίνας!), κατέληξε: «Ο νόμος είναι συγκεκριμένος και η χώρα έχει από το 2015 ένα συγκεκριμένο σχέδιο σωφρονιστικής πολιτικής, το οποίο είναι δημοκρατικό και φιλελεύθερο».

Δε θα ρωτήσουμε το αυτονόητο (πώς γίνεται αυτό το δημοκρατικό και προπαντός φιλελεύθερο σχέδιο σωφρονιστικής πολιτικής να βασανίζει τον Δημήτρη Κουφοντίνα τόσα χρόνια τώρα, κάνοντας λάστιχο ένα δικαίωμα που έχει κάθε κρατούμενος;), αλλά θα επισημάνουμε τα ψέματα και την υποκρισία που χώρεσαν σ' αυτή τη σύντομη απάντηση του Καλογήρου (που πριν γίνει γρανάζι της αδίστακτης αστικής εξουσίας, τον είχαμε γνωρίσει ως έναν νεαρό και φέρελπι προοδευτικό δικηγόρο).

Είναι ψέμα, που ο Καλογήρου το εκστόμισε απολύτως συνειδητά, ότι το καθεστώς για τις άδειες των κρατούμενων είναι διαχρονικό. Το 2009, με κυβέρνηση Καραμανλή και υπουργό Δικαιοσύνης τον Δένδια, επήλθε μια ριζική αλλαγή σ' αυτό το καθεστώς. Θεσπίστηκε το εισαγγελικό βέτο, έτσι που ο δικαστικός μηχανισμός να είναι αυτός που αποφασίζει για το αν ένας κρατούμενος θα πάρει άδεια ή όχι. Με τη διάταξη Δένδια (άρθρο 3, παρ. 2 του Νόμου 3772/2009), το Συμβούλιο Φυλακής μετατράπηκε σε ένα τυπικό γραφειοκρατικό όργανο. Εως τότε, αυτά τα τριμελή συμβούλια (αποτελούνται από το διοικητή της φυλακής, τον εκπρόσωπο της κοινωνικής υπηρεσίας και τον εισαγγελέα επόπτη) αποφάσιζαν για τις άδειες κατά πλειοψηφία. Μετά τη διάταξη Δένδια, αν η πλειοψηφία των δύο εκπροσώπων της φυλακής εγκρίνει την άδεια και ο εισαγγελέας διαφωνήσει, η άδεια δε δίνεται. Η υπόθεση παραπέμπεται στο Συμβούλιο Πλημμελειοδικών, το οποίο φυσικά συντάσσεται με τον εισαγγελέα.

Ειδικά αν ο κρατούμενος είναι πολιτικός κρατούμενος και ειδικότερα αν ονομάζεται Δημήτρης Κουφοντίνας. Από την πρώτη στιγμή που ο Κουφοντίνας ζήτησε άδεια, έχοντας υπερεκπληρώσει τον απαραίτητο χρόνο φυλάκισης, η απαίτηση των εισαγγελέων ήταν σαφής στην προκλητικότητά της: του ζητούσαν να κάνει δημόσια δήλωση μετάνοιας. Φυσικά, πρόκειται για παραβίαση του… δημοκρατικού και φιλελεύθερου πλαισίου σωφρονιστικής πολιτικής, γιατί η χορήγηση της άδειας δε  συσχετίζεται ούτε με τα αδικήματα για τα οποία έχει καταδικαστεί ο κρατούμενος ούτε με τις ιδεολογικοπολιτικές του αντιλήψεις. Εξαρτάται από συγκεκριμένους όρους, τους οποίους πληρούσε και πληροί ο Κουφοντίνας, όπως διαχρονικά βεβαιώνουν οι διευθύνσεις και οι κοινωνικές υπηρεσίες δύο φυλακών.

Επομένως, το καθεστώς που διέπει τη χορήγηση των αδειών δεν ήταν διαχρονικά το ίδιο. Αλλαξε το 2009, με τη θέσπιση του εισαγγελικού βέτο, που το κίνημα αλληλεγγύης χαρακτήρισε φασιστική διάταξη, ο δε προοδευτικός νομικός κόσμος απέρριπτε μετά βδελυγμίας. Τα ίδια έλεγες κι εσύ τότε, Μιχάλη Καλογήρου, θυμάσαι;

Ο ΣΥΡΙΖΑ, μολονότι έφερε αλλαγές στο σωφρονιστικό σύστημα, δεν κατήργησε τη διάταξη Δένδια, δεν αποκατέστησε την ισότητα ψήφου ανάμεσα στα μέλη των Συμβουλίων Φυλακής. Και τώρα, ο Καλογήρου μας λέει ότι ο νόμος είναι συγκεκριμένος και είναι δημοκρατικός και φιλελεύθερος.

Μ' αυτόν τον «δημοκρατικό και φιλελεύθερο νόμο» αρνούνταν επί σειρά ετών τη χορήγηση άδεια στον Κουφοντίνα. Οταν βρέθηκαν δύο εισαγγελείς Πειραιά που δεν έβαλαν βέτο, δέχτηκαν πειθαρχική δίωξη από την εκλεκτή του ΣΥΡΙΖΑ, εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Για να πάρει την τρίτη άδεια, ο Δ. Κουφοντίνας χρειάστηκε να κάνει μια σκληρή και επώδυνη απεργία πείνας. Στη συνέχεια μεταφέρθηκε στις αγροτικές φυλακές της Κασσαβέτειας, στη Μαγνησία. Πήρε τρεις διαδοχικές άδειες, τις οποίες ενέκριναν τρεις διαφορετικοί εισαγγελείς. Λύσσαξαν τα παπαγαλάκια της τρομοϋστερίας, η οικογένεια Μητσοτάκη, η αμερικάνικη πρεσβεία, ο εσμός των «χωρίς αιδώ». Και «ξαφνικά», ο τέταρτος εισαγγελέας έβαλε βέτο στη θετική απόφαση του Συμβουλίου Φυλακής για την έβδομη άδεια του Δ. Κουφοντίνα. Στο Συμβούλιο Πλημμελειοδικών που έκρινε τη διχογνωμία, ένας από τους εισαγγελείς που είχε εγκρίνει προηγούμενη άδεια υποστήριξε το βέτο του συναδέλφου του! Και το Συμβούλιο συντάχτηκε ομόφωνα με το βέτο, με μια κατάπτυστη απόφαση.

Γι' αυτό απαιτούμε: να καταργηθεί εδώ και τώρα η φασιστική διάταξη Δένδια για το εισαγγελικό βέτο.