Και γιαπωνέζικο… ελληνικό γιαούρτι

Πριν από μερικές μέρες, η «Βραδυνή της Κυριακής» αποκάλυψε ότι ο έλληνας πρέσβης στην Ιαπωνία «χωρίς να ενημερώσει ούτε το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης ούτε τον ΕΦΕΤ, παραχώρησε παράνομα το δικαίωμα σε ξένη εταιρία να παράγει ελληνικό γιαούρτι το οποίο στη συσκευασία του έχει το σήμα THE GREEK YOGURT». Aυτό, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, έγινε τον Απρίλη του 2018. Ενα μήνα αργότερα, ο πρέσβης, «για άγνωστους λόγους επιστρέφει στην Αθήνα, μετά από εντολή της κεντρικής υπηρεσίας του ΥΠ.ΕΞ. Το ίδιο διάστημα φεύγει από τη θέση του και ο εμπορικός ακόλουθος της πρεσβείας στο Τόκιο, ο οποίος ήταν σε άμεση συνεργασία με τον προϊστάμενο του έλληνα πρέσβη».

Πάντα σύμφωνα με το ρεπορτάζ, η προθεσμία για να μπλοκάρει το ελληνικό Δημόσιο την κυκλοφορία του συγκεκριμένου προϊόντος έληγε τον Γενάρη του 2019 και «μόλις λίγες ημέρες πριν από τη λήξη της προθεσμίας και μετά από μεγάλες πιέσεις, το αρμόδιο Γραφείο της ελληνικής πρεσβείας στο Τόκιο κατέθεσε ένσταση κατά της δημοσίευσης στην επίσημη εφημερίδα της κυβέρνησης της Ιαπωνίας του εμπορικού σήματος «The GREEK YOGURT», με αποτέλεσμα να διακοπεί η διαδικασία κατοχύρωσης στην ιαπωνική αγορά». Η εφημερίδα απευθύνθηκε στον Βορίδη, ο οποίος δεν είχε καμιά δυσκολία να χαρακτηρίσει «απολύτως παράνομο» το πιστοποιητικό του έλληνα πρέσβη και να δηλώσει ότι «το ελληνικό Δημόσιο θα κινηθεί νομικά κατά παντός υπευθύνου». Το ρεπορτάζ τελειώνει με μπηχτές κατά του ΥΠΕΞ που δεν έχει κάνει «συγκεκριμένες κινήσεις για να διαλευκανθεί αυτή η σκανδαλώδης απόφαση του πρώην έλληνα πρέσβη στο Τόκιο, ο οποίος παραμένει στο απυρόβλητο για την ενέργειά του αυτή».

Αυτοί που σέρβιραν τη συγκεκριμένη είδηση στη συγκεκριμένη φυλλάδα ήξεραν καλά τι έκαναν. Εδωσαν το θέμα σε παντελώς άσχετους, ώστε να το κρατήσουν στο πλαίσιο που ήθελαν. Δηλαδή, το ζήτημα «ελληνικό γιαούρτι» να περιοριστεί σε ζήτημα παρανομίας κάποιων ελλήνων διπλωματών σε μια ασιατική χώρα. Από ζήτημα ουσίας, να μετατραπεί σε ζήτημα σκανδαλολογίας
.

Γιατί είναι οι  γαλακτοβιομήχανοι που «σκότωσαν» το ελληνικό γιαούρτι, μετατρέποντάς το στην ίδια την Ελλάδα σε μέθοδο παρασκευής, με τις αθρόες εισαγωγές γάλακτος κάθε τύπου, νωπού και συμπυκνωμένου. Η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έβαλε απλά την ταφόπλακα στο ελληνικό γιαούρτι, με την έκδοση της Κοινής Υπουργικής Απόφασης των Μπόλαρη-Αλεξιάδη, που κατήργησε την απαγόρευση του Κώδικα Τροφίμων και Ποτών και επιτρέπει την παρασκευή ελληνικού γιαουρτιού με συμπυκνωμένο (εβαπορέ) γάλα και πρωτεΐνη γάλακτος. Εισαγόμενα, φυσικά.

Οταν στην Ελλάδα το ελληνικό γιαούρτι παρασκευάζεται με εισαγόμενο γάλα, πρώτον δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει προϊόν ΠΓΕ (κοροϊδεύουν τον κόσμο με το φάκελο που ετοιμάζουν για να υποβάλουν σχετικό αίτημα στην Κομισιόν) και δεύτερον δεν υπάρχει περίπτωση να γίνεται εμπορικό παιχνίδι με το μη ελληνικό… ελληνικό γιαούρτι σε κάθε μέρος του κόσμου. Ηδη, η Κομισιόν έχει αποφασίσει τελεσίδικα για το γιαούρτι που παράγεται στην Τσεχία (και ο τότε υπουργός Αποστόλου λογόκρινε τα έγγραφα που του έστειλαν οι αρμόδιοι επίτροποι, νομίζοντας ότι μπορεί να κρυφτεί ). Σύμφωνα με την Κομισιόν, λοιπόν, ναι μεν δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ο όρος «ελληνικό γιαούρτι», επειδή υποδηλώνει προϊόν που παρασκευάζεται στην Ελλάδα, επιτρέπεται όμως να χρησιμοποιούνται οι όροι «γιαούρτι ελληνικού τύπου» ή «ελληνικού στιλ» ή «ελληνικής συνταγής». Διότι, το ελληνικό γιαούρτι δεν είναι παρά μια συνταγή, ένας τρόπος παρασκευής γιαουρτιού. Μπορεί να το φτιάξει ο Τσέχος με τσέχικο γάλα, ο Καμερουνέζος με καμερουνέζικο γάλα, ο Ρουμάνος με ρουμάνικο γάλα και ο Ιάπωνας με γιαπωνέζικο γάλα. Αρκεί να ακολουθήσει τη συνταγή, η οποία δεν αποτελεί μυστικό κάποιας μικρής κοινότητας κτηνοτρόφων.

Υστερα, είχαμε την υπόθεση της Ρουμανίας και τον παραλίγο… εμφύλιο. Ελληνική γαλακτοβιομηχανία, η «Ολυμπος» του ομίλου Σαράντη, κυκλοφορούσε στη Ρουμανία γιαούρτι που παρασκεύαζε στο εκεί εργοστάσιό της, με τον τίτλο «ελληνικό γιαούρτι».  Πώς κατέληξε αυτή η ιστορία; Η «Ολυμπος» «πείστηκε» από το συνδικάτο των γαλακτοβιομήχανων (ΣΕΒΓΑΠ) να μη γράφει στα ρουμάνικα γιαούρτια της «ελληνικό γιαούρτι», αλλά «γιαούρτι ελληνικού τύπου». Οχι Γιάννης, Γιαννάκης…
 

Το ίδιο θα γίνει και στην Ιαπωνία. Το καλύτερο που μπορούν να περιμένουν είναι να ονομαστεί το προϊόν «γιαούρτι ελληνικού τύπου». Λέτε να διαφέρει αυτό σε τίποτα από το «ελληνικό γιαούρτι» για τον ιάπωνα καταναλωτή στον οποίο απευθύνεται η πολυεθνική;