Δυσάρεστα νέα για το υπουργείο Παιδείας και την Κεραμέως

Οταν ακόμη και συνδικαλιστικά στελέχη της ΝΔ στρέφονται ενάντια σε επιλογές της κυβέρνησης και του υπουργείου Παιδείας, τα πράγματα δεν είναι τόσο ρόδινα γι’ αυτούς.

Ο  λόγος για τον πρόεδρο της ΟΛΜΕ και επικεφαλής της κυβερνητικής παράταξης των καθηγητών, της ΔΑΚΕ, Θ. Τσούχλο, που μιλώντας στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, κατά τη συζήτηση των διατάξεων του μίνι νομοσχέδιου του υπουργείου Παιδείας, είπε τα εξής:

♦ Για τα προγράμματα μεταπτυχιακών σπουδών:

«Είμαστε κάθετα αντίθετοι στην επιβολή διδάκτρων. Το Σύνταγμα επιτάσσει τη Δημόσια δωρεάν Εκπαίδευση και η επιβολή τους αντιβαίνει στην συνταγματική επιταγή. Το επιχείρημα ότι δεν αποτελούν τμήμα της Τυπικής Εκπαίδευσης είναι έωλο, δεδομένου ότι η κατοχή μεταπτυχιακών τίτλων πριμοδοτεί σημαντικά τους διορισμούς στο Δημόσιο... Παράλληλα είναι αδιανόητο σημαντικός αριθμός πτυχιούχων να μην έχει τη δυνατότητα να συμμετέχει στα προγράμματα αυτά εξαιτίας οικονομικής δυσκολίας».

♦ Για τα πρότυπα και Πειραματικά Σχολεία:

«Η Ο.Λ.Μ.Ε. θεωρεί ως απαράδεκτο τον θεσμό των Προτύπων Σχολείων και από σειρά ετών έχει απαιτήσει την οριστική κατάργησή τους. Οσον αφορά τα Πειραματικά έχουμε την άποψη ότι οι μαθήτριες και μαθητές πρέπει να επιλέγονται μετά από κλήρωση, έτσι ώστε να επιτελείται ο παιδαγωγικός στόχος αυτών των σχολείων.

Με την καθιέρωση εισαγωγικών εξετάσεων βρισκόμαστε ενώπιον μιας διαστρεβλωμένης και αντιπαιδαγωγικής αντίληψης της ‘’αριστείας’’.

Η κοινωνία μας δεν χρειάζεται ελιτίστικα σχολεία, αλλά την ποιοτική αναβάθμιση του δημόσιου σχολείου. Η κρατική μέριμνα οφείλει να θέσει ως προτεραιότητα τις σχολικές μονάδες των δυσπρόσιτων περιοχών και όχι φυσικά τα πρότυπα».

♦ Για την ισοδυναμία τίτλων σπουδών που υποκρύπτει την πανεπιστημιοποίηση των κολλεγίων:

«Στηρίζουμε απόλυτα τα Δημόσια Α.Ε.Ι. και είμαστε κάθετα αντίθετοι στην ύπαρξη Ιδιωτικών Πανεπιστημίων στη χώρα μας».

♦ Για το διαχωρισμό των πανεπιστημιακών Τμημάτων σε τμήματα ελεύθερης πρόσβασης και σε τμήματα για τα οποία απαιτείται συμμετοχή σε πανελλαδικές εξετάσεις:

«Είχαμε διαφωνήσει με τον προτεινόμενο και ψηφισθέντα νόμο για το νέο Λύκειο και την πρόσβαση στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση. Προτείναμε την απόσυρσή του και είμαστε αντίθετοι στην ψήφισή του, προχωρήσαμε δε σε σειρά κινητοποιήσεων και ενημερωτικών δράσεων. Η σημερινή πολιτική ηγεσία του Υ.ΠΑΙ.Θ. μολονότι ως αντιπολίτευση τον είχε στηλιτεύσει και απορρίψει τελικά τον έκανε αποδεκτό και τον έθεσε σε λειτουργία, προχωρώντας σε επιμέρους αλλαγές και τροποποιήσεις. Μια από αυτές είναι η κατάργηση των λεγόμενων «πράσινων» και «κόκκινων» τμημάτων... Παράλληλα όσον αφορά τον τρόπο πρόσβασης στα Α.Ε.Ι., προτείνουμε ως τελικό στάδιο την εφαρμογή της πλήρους και άνευ εμποδίων ελεύθερης πρόσβασης σε αυτά του συνόλου των μαθητριών - μαθητών της Γ’ Λυκείου».

♦ Για την εξασφάλιση πιστώσεων για την απασχόληση εκπαιδευτικών.

«Θεωρούμε ως απόλυτα αναγκαίες τις ανωτέρω, έτσι ώστε να καλυφθούν τα υπάρχοντα κενά, των οποίων ο αριθμός παραμένει σημαντικός. Η λύση στο χρόνιο αυτό πρόβλημα είναι οι μαζικοί μόνιμοι διορισμοί, οι οποίοι είναι απαραίτητο να εκκινήσουν το 2020. Κατά τη μνημονιακή δεκαετία έχουμε έλλειμμα 19.000 καθηγητριών-καθηγητών. Υπάρχει λοιπόν η δυνατότητα για τον άμεσο διορισμό των συναδέλφων αναπληρωτών ως μόνιμων...  Παράλληλα καθίστανται επιτακτικοί οι 4.500 διορισμοί στην Ειδική Αγωγή εντός του 2019».

♦ Για τις αλλαγές στο συνδικαλιστικό νόμο:

«Οσον αφορά τις επικείμενες αλλαγές στον Συνδικαλιστικό νόμο τονίζουμε την πλήρη αντίθεσή μας και συμπαρατασσόμαστε με τις αποφάσεις της ΑΔΕΔΥ. Οπως είχαμε εκφράσει την πλήρη διαφωνία μας για το νόμο που είχε ψηφισθεί επί υπουργίας της κας Αχτσιόγλου, έτσι τώρα είμαστε αντίθετοι με τον προτεινόμενο από την Κυβέρνηση νόμο...».
Κοντολογίς, το συνδικαλιστικό στέλεχος της ΝΔ, είπε βαριές κουβέντες. Κατηγόρησε το υπουργείο Παιδείας ότι στερείται παιδαγωγικής αντίληψης, ότι στηρίζει τα ελιτίστικα σχολεία σε βάρος του δημόσιου σχολείου, ότι απεργάζεται σχέδια που πλήττουν το δημόσιο χαρακτήρα της Παιδείας και παραβιάζουν το σύνταγμα (δίδακτρα στα μεταπτυχιακά), ότι προωθεί τη λειτουργία ιδιωτικών ΑΕΙ στη χώρα μας, ότι κάνει καρικατούρες στο νόμο Γαβρόγλου, τον οποίο ουσιαστικά αποδέχεται, ενώ η σωστή κατεύθυνση σε βάθος χρόνου είναι η ελεύθερη πρόσβαση στα πανεπιστήμια για όλους τους μαθητές, ότι παραπέμπει τους μόνιμους διορισμούς στις ελληνικές καλένδες, ενώ είναι αδήριτη ανάγκη η άμεση υλοποίησή τους, ότι τέλος χαλκεύει δεσμά στις συνδικαλιστικές ελευθερίες των εργαζόμενων.

Τα λόγια αυτά του συνδικαλιστή της ΔΑΚΕ προξένησαν εντύπωση, ενώ η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, που ήταν παρούσα στη συζήτηση, έπαθε αφωνία.

Μετά από μια εβδομάδα περίπου, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέλιος Πέτσας, κατά τη διάρκεια της ενημέρωσης των πολιτικών συντακτών των ΜΜΕ, σε σχετική ερώτηση δημοσιογράφου απάντησε ως εξής: «Ο συγκεκριμένος Πρόεδρος μπορεί να προέρχεται από τη ΔΑΚΕ, αλλά μιλούσε εξ ονόματος της ΟΛΜΕ. Η θέση της ΟΛΜΕ για τα θέματα αυτά, είναι πάγια και γνωστή. Εμείς δεν σχολιάζουμε τη στάση συνδικαλιστικών οργανώσεων. Μπορεί να εκφράζουν ελεύθερα όποια άποψη θέλουν. Αυτό που εμείς κάνουμε, είναι να προχωρούμε με αποφασιστικότητα στην ενίσχυση των πρότυπων και πειραματικών σχολείων, όπως ήταν και προεκλογική μας δέσμευση. Οσον αφορά στον τρόπο με τον οποίο θα γίνει αυτό, σας παραπέμπω στη χθεσινή δήλωση της κυρίας Κεραμέως».

Εκανε, δηλαδή, μια αμήχανη δήλωση, με το χιλιοπειωμένο επιχείρημα των αστικών κυβερνήσεων ότι τάχα δεν επεμβαίνουν στον τρόπο που εκφέρουν τις απόψεις τους τα συνδικαλιστικά τους στελέχη, όταν μάλιστα αυτά εκφράζουν τις θέσεις του φορέα τον οποίο εκπροσωπούν, ότι τάχα ο συνδικαλισμός (ο αστικός γραφειοκρατικός) είναι ακηδεμόνευτος, και τέλος έκρινε επιβεβλημένο να τονίσει την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να προχωρήσει στις επιλογές της παρά τις αντιδράσεις.

Μπορεί ο Πέτσας (και μέσω αυτού η κυβέρνηση και το υπουργείο Παιδείας) να προσπαθεί να το παίξει «άνετος» και «άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε», γεγονός, όμως, είναι ότι τους κυβερνώντες και το υπουργείο Παιδείας τούς έχουν ζώσει τα φίδια.

Ο Τσούχλος είπε αυτά που είπε όχι μόνο γιατί στο βήμα εκπροσωπούσε την ΟΛΜΕ, αλλά και γιατί ως συνδικαλιστής, ακόμη και αυτής της αστικοποιημένης συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, είναι πιο κοντά με τον κόσμο. Ξέρει τις αγωνίες του (άσχετα αν συνέχεια βάζει τρικλοποδιές και σαμποτάρει τους αγώνες), πού πονάει όταν του μπήγουν το μαχαίρι, έχει γνώση των αγώνων του παρελθόντος και στο κάτω-κάτω αν θέλει να παίξει το ρόλο του -του εκφραστή τάχα των δικαιωμάτων των εργαζόμενων, τα οποία συνάμα φροντίζει να υπονομεύει και να τα οδηγεί σε ανώδυνα για το αστικό κράτος κανάλια- και να διατηρήσει τη θέση του, πρέπει να συμπεριφερθεί έτσι όπως συμπεριφέρθηκε.

Αντίθετα, οι κυβερνώντες, που σουλατσάρουν στα σαλόνια, σε προστατευμένα περιβάλλοντα, που το πολύ πολύ να γνωρίζουν τα φοιτητικά έδρανα αποστειρωμένων ιδρυμάτων της αλλοδαπής με βαρύγδουπα ονόματα, συναγελαζόμενοι με την ελίτ των ξένων αστόπαιδων, έχουν μαύρα μεσάνυχτα, δεν έχουν ουσιαστική επαφή με την εργαζόμενη κοινωνία και τη νεολαία της.

Ειδικά δε οι κυβερνήσεις της δεξιάς έχουν το μόνιμο «κουσούρι», λόγω ιδεολογικοπολιτικής προέλευσης, να προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τα φαινόμενα αντίστασης των εργαζόμενων και των νέων με την άγρια καταστολή, μην παίρνοντας μαθήματα από το παρελθόν. Εξ ου και η σχετική απάντηση Πέτσα, καθώς και η δήλωση Κεραμέως ότι θα προχωρήσει αταλάντευτα στις επιλογές της. Αυτά, βέβαια, προς το παρόν.

Γιατί, όταν τα πράγματα «σφίξουν», κανείς δεν μπορεί ν’ αποκλείσει και πισωγυρίσματα και κωλοτούμπες.

Οι φοιτητές έχουν ήδη βγει στο προσκήνιο. Κάθε μέρα αυξάνεται ο αριθμός των κατειλημμένων σχολών και οι μαζικές διαδηλώσεις στους δρόμους είναι κακός οιωνός για τα κυβερνητικά σχέδια. Το ότι υπάρχει αυτό που λέμε «κλίμα», το αποδεικνύει και το γεγονός ότι ακόμη και η φοιτητική παράταξη του Περισσού (συνήθως και κατά κανόνα αντίθετη σε «ριζοσπαστικές» ενέργειες που βάζουν σε μπελάδες το αστικό κράτος) έχει συνταχθεί με τη λύση των καταλήψεων και των κινητοποιήσεων στο δρόμο, στις σχολές που έχει την πλειοψηφία, χαιρετίζοντας «τις μαζικές γενικές συνελεύσεις των συλλόγων που πραγματοποιούνται σε όλες τις σχολές της Αθήνας και την υπόλοιπη Ελλάδα, τη μαζική συμμετοχή χιλιάδων φοιτητών στα φοιτητικά συλλαλητήρια που διεκδικούν άμεση κρατική χρηματοδότηση, απόσυρση τις ισοτιμίας κολλεγίων-πανεπιστημίων, ούτε σκέψη για το νομοσχέδιο που ετοιμάζει η κυβέρνηση που θα διαγράφει φοιτητές και θα πολλαπλασιάσει τα δίδακτρα στα μεταπτυχιακά».

Ανησυχητικά, λοιπόν, τα μηνύματα για την κυβέρνηση και το υπουργείο Παιδείας. Ο κόσμος της εκπαίδευσης, ήδη καταταλαιπωρημένος από την άγρια μνημονιακή πολιτική, θα γίνει πραγματικό μπαρούτι έτσι και προωθηθούν μέτρα, όπως το ν+2 στις πανεπιστημιακές σπουδές και η αξιολόγηση στους εκπαιδευτικούς.

Ιδωμεν.