«Κούλης ο παραπλανημένος» και άλλα παραμύθια

 

O Μητσοτάκης ψάχνει να βρει αποδιοπομπαίους τράγους για να τους φορτώσει τους χειρισμούς για το έγκλημα των Τεμπών και οι κολαούζοι του ψάχνουν να βρουν αποδιοπομπαίο τράγο για να του φορτώσουν την εισήγηση να δώσει τη συνέντευξη-Βατερλό στον Αlpha και στον Σρόιτερ. Γιατί ήταν πραγματικό Βατερλό του Μητσοτάκη αυτή η συνέντευξη. Οχι επειδή ο Σρόιτερ του έκανε τάχα σκληρές ερωτήσεις, αλλά γιατί ήταν τόσο γκροτέσκα η κωλοτούμπα που επιχείρησε να κάνει ο Μητσοτάκης, ώστε όλος ο κόσμος κατάλαβε πως έχει απέναντί του έναν αδίστακτο πρωθυπουργό που πιάστηκε με τη γίδα στην πλάτη και λέει «δεν είναι αυτό που νομίζετε».

Δεν έχει ιδιαίτερη σημασία το γιατί επέλεξε να κάνει αυτή τη γκροτέσκα κωλοτούμπα ο Μητσοτάκης, αλλά για να το πιάσουμε κι αυτό, θα λέγαμε πως στον ίδιο και το επιτελείο του επικρατεί πανικός. Ο πανικός, σε συνδυασμό με την αλαζονεία του αυτοκρατορίσκου και το αίσθημα του «κυρίαρχου του παιχνιδιού», που έχει αναπτύξει ο ίδιος και που καλλιεργούν συνεχώς οι αυλοκόλακές του, οδήγησαν στο τηλεοπτικό Βατερλό. Αλλιώς τα λογάριαζε κι αλλιώς του ήρθαν. Ο πανικός και η ανασφάλεια φάνηκαν αμέσως από το ύφος και τη λεγόμενη γλώσσα του σώματος. Ηταν τόσο εκνευρισμένος που άθελά του αποκάλυψε ότι έχει αρχίσει να βιώνει το αίσθημα της πολιτικής αποδρομής.

Ιδού μερικές αποδείξεις της γκροτέσκας κωλοτούμπας, σε συνδυασμό με την πολιτική του αγυρτεία

• Πιστεύω, όμως, ότι φτάνουμε πια στο τέλος αυτής της διαδικασίας και, ξέρετε, νομίζω πρώτος μετά τους γονείς εγώ θέλω να μάθω την αλήθεια. Και δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιος ο οποίος να μπορεί να ισχυριστεί ότι είναι περισσότερο τραυματισμένος ή στενοχωρημένος ή οργισμένος από αυτή την υπόθεση από ό,τι είμαι εγώ. Αυτό, λοιπόν, αφορά τους χειρισμούς οι οποίοι έχουν να κάνουν με την ίδια τη Δικαιοσύνη.

Φλέγεται να μάθει την αλήθεια! Τότε γιατί βγήκε αμέσως, την ώρα που ακόμα ανασύρονταν νεκροί, και μίλησε για ανθρώπινο λάθος;

• Υπάρχουν πολλές πραγματογνωμοσύνες για το ένα βασικό αναπάντητο ερώτημα, που είναι τι συνέβη τη στιγμή της σύγκρουσης και πώς εξηγείται αυτή η έκρηξη την οποία όλοι έχουμε δει. […] Ξέρετε, αυτό το ερώτημα με έχει απασχολήσει πολύ. Και με έχει απασχολήσει διότι εγώ ο ίδιος -φαντάζομαι θα με ρωτήσετε, οπότε σας προλαμβάνω-, 15 μέρες μετά το ατύχημα, με βάση τις πληροφορίες που είχα τότε στην διάθεση μου, είχα πει ότι αυτή η εμπορική αμαξοστοιχία δεν μετέφερε τίποτα ύποπτο. […] Και γιατί ήμουν απόλυτα βέβαιος εκείνη τη στιγμή; Διότι γι’ αυτό με είχαν διαβεβαιώσει οι εμπλεκόμενοι: η Hellenic Train, με απάντηση σε ερώτηση που είχε γίνει στην Βουλή, η Πυροσβεστική, ο ΟΣΕ. Έναν χρόνο μετά, όμως, είπα ότι όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά. Άρα, εξίσου ενδιαφέρομαι και εγώ να μάθω εάν υπήρχε κάποιο λαθραίο… [Σρόιτερ: Σας παραπλάνησαν, δηλαδή;] Μισό λεπτό. Μου είπαν αυτά τα οποία ήξεραν και οι ίδιοι. Δεν θα χρησιμοποιήσω εγώ τέτοια έκφραση. Αυτά ξέραμε, αυτά είπαμε. Στην πορεία, θα έλεγα, φούντωσε αυτή η συζήτηση, για την οποία δεν έχουμε πάρει ακόμα ξεκάθαρη απάντηση. […] Εγώ δεν είμαι επιστήμονας, δεν είμαι χημικός και δεν είμαι αυτός ο οποίος θα μπορέσει να σχηματίσει μια άποψη για το ζήτημα αυτό. Ξέρω, όμως, ότι θέλω κι εγώ, κ. Σρόιτερ, να μάθω την αλήθεια. [Σρόιτερ: Δεκαπέντε, είκοσι μέρες μετά το δυστύχημα, βγαίνει ο Πρωθυπουργός της χώρας, μας διαβεβαιώνει με βεβαιότητα ότι το τρένο δεν είχε κανένα επικίνδυνο ή εύφλεκτο φορτίο, μιλάει τότε για θεωρίες συνωμοσίας για όσους έλεγαν αυτά τα σενάρια και ερχόμαστε σήμερα να συζητάμε μια σημαντική πιθανότητα να υπήρχε κάτι παράνομο ή εύφλεκτο. Κάνατε λάθος τότε.] Δεν έκανα λάθος. Μετέφερα τις πληροφορίες που είχα. [Σρόιτερ: Δεν προκαταλάβατε τη Δικαιοσύνη;] Οχι, σε καμία περίπτωση. Εκείνη τη στιγμή οι πληροφορίες τις οποίες είχαμε ήταν αυτές. Και στο κάτω-κάτω, κ. Σρόιτερ, να προκαταλάβω τη Δικαιοσύνη με ποιον τρόπο; Λέγοντας την άποψη την οποία μου είχαν μεταφέρει εκείνη τη στιγμή για το τι υπήρχε, τι δεν υπήρχε στο τρένο;

Ο ίδιος είχε αποκλείσει τη μεταφορά εύφλεκτων υλικών από το τρένο. Αυτό του είπαν, αυτό είπε, ισχυρίζεται ξεδιάντροπα τώρα, νομίζοντας πως απευθύνεται σε ηλίθιους. Τον παραπλάνησαν, λέει οι Ιταλοί της Hellenic Train, ο ΟΣΕ, η Πυροσβεστική! Τότε τι χρειαζόταν η όποια δικαστική έρευνα; Αφού είχε κάνει… έρευνα αυτός και βγήκε και μας ανακοίνωσε το πόρισμα, με ύφος που δεν σήκωνε αμφιβολία. Ακόμα και σήμερα, δε, ισχυρίζεται πως δεν είχε κάνει λάθος!

• Εγώ έχω εδώ το πόρισμα της Πυροσβεστικής, το πρώτο πόρισμα, έχω εδώ όμως, κυρίως, την απάντηση της Hellenic Train. Αν αποδειχθεί τελικά ότι αυτή η αμαξοστοιχία, αποδειχθεί υπεράνω αμφιβολίας… Λοιπόν, η Hellenic Train, η οποία έχει την ευθύνη, θα πρέπει να λογοδοτήσει και να λογοδοτήσει και ποινικά -προφανώς αυτή δεν είναι δική μου δουλειά-, αλλά να λογοδοτήσει και πολιτικά. Διότι η Hellenic Train ήταν αυτή η οποία διαβεβαίωνε όχι εμένα, το Ελληνικό Κοινοβούλιο. Και θυμίζω ότι αυτή η δήλωση έγινε δύο εβδομάδες μετά το ατύχημα. Άμα με ρωτάτε, λοιπόν, αν έχω μετανιώσει ή αν έκανα λάθος, σας το λέω ευθέως: προφανώς με αυτά τα οποία γνωρίζω σήμερα, δεν θα έλεγα τότε αυτό το οποίο είπα.

Κι αν όλα όσα ο ίδιος ισχυρίζονταν αποδειχτούν ψέματα (που έχουν ήδη αποδειχτεί), δε θα πρέπει να λογοδοτήσει αυτός, αλλά εκείνοι που τον… παραπλάνησαν! Πρωθυπουργός αφήνει να εννοηθεί ότι μπορεί και να τον παραπλάνησαν, αλλά θεωρεί πως δεν έχει ούτε καν πολιτική ευθύνη!

• Κάνετε λάθος. Η απάντηση έναν χρόνο μετά -και την έχω- στο ερώτημα αν υπάρχει το ενδεχόμενο να μετέφερε το τρένο κάτι ύποπτο, απαντάω: υπάρχει αυτό το ενδεχόμενο και θα το βρει η Δικαιοσύνη. Τι θέλετε να πω παραπάνω από αυτό; Πού βλέπετε την αντίφαση; Όσο είχαμε παραπάνω στοιχεία, τόσο και εγώ προφανώς προσάρμοσα τις γνώσεις τις οποίες είχα για το συμβάν.

Εδώ εμφανίστηκε σαν πρωθυπουργός stand up comedian. Οσο πολλαπλασιάζονται τα στοιχεία τόσο αλλάζει την άποψή του, λέει! Ασχολίαστο…

• Μισό λεπτό, πάρθηκαν κάποιες αποφάσεις στο πεδίο. Επαναλαμβάνω ότι στο δικό μου επίπεδο το μέλημά μου εκείνη τη στιγμή ήταν να μπορέσουμε να ανασύρουμε και να ταυτοποιήσουμε τις σορούς. Αν πάρθηκαν κάποιες επιχειρησιακές αποφάσεις για να σταθεροποιηθεί το έδαφος, για να μπορεί να πάει ένας γερανός να σηκώσει το τρένο για να δούμε τι υπάρχει από κάτω, αυτές δεν τις γνωρίζω και δεν οφείλω να τις γνωρίζω. Αλλά είμαι σίγουρος ότι όλα έγιναν με καλό σκοπό. Και ο σκοπός εκείνη τη στιγμή δεν ήταν να συγκαλυφθεί οτιδήποτε. Και σε αυτό θέλω να είμαι κατηγορηματικός: δεν υπάρχει μεγαλύτερη προσβολή για έναν Πρωθυπουργό και έναν πατέρα από το να ισχυρίζεται κάποιος ότι εγώ εκείνη τη στιγμή, το επαναλαμβάνω, μέσα στον πόνο, στη θλίψη, στην οργή, το μέλημά μου ήταν να συγκαλύψω τι ακριβώς; […] Προφανώς, εγώ είμαι υπεύθυνος για όλα εν τη ευρεία εννοία. Αλλά όταν αυτή τη στιγμή η κατηγορία, η οποία ενώνει τελικά κάποιους -οι οποίοι ουσιαστικά καπηλεύονται τον πόνο των ανθρώπων, γιατί προφανώς δεν μπορούν να κάνουν αντιπολίτευση αλλιώς, και βγαίνουν στον δρόμο να διαδηλώσουν μαζί τους- είναι ότι «εγώ είμαι ο ενορχηστρωτής μιας συγκάλυψης», αυτό, λοιπόν, είναι ένα τεράστιο ψέμα, το οποίο θα εξακολουθώ να το αποκρούω. Επαναλαμβάνω, λοιπόν: έγιναν κάποιες πράξεις στο πεδίο, έγιναν με σκοπούς καλούς, να μπορέσουμε εκείνη την στιγμή να εντοπίσουμε τις σορούς. Αν έγινε κάτι λάθος, επιχειρησιακά λάθος, αυτό πάλι θα το κρίνουν οι αρμόδιοι. Και αν ο εισαγγελέας ο οποίος έχει ήδη, ο ανακριτής έχει ήδη ασχοληθεί με το ζήτημα αυτό, κρίνει ότι πρέπει να απαγγείλει κατηγορίες, θα τις απαγγείλει. […] Κοιτάξτε, θα σας πω τι ξέρω και τι δεν ξέρω. Σας είπα ότι οι αποφάσεις πάρθηκαν με κριτήρια επιχειρησιακά στο πεδίο, με σκοπό να μπορέσουν -αυτή την ενημέρωση είχα εγώ τουλάχιστον- να μπορέσουμε να ανασύρουμε τις σορούς. Κάθε ατύχημα, αυτό νομίζω το γνωρίζετε και εσείς, έχετε ασχοληθεί πολύ, είναι διαφορετικό. Και στην προκειμένη περίπτωση αυτή ήταν η προτεραιότητα. Επαναλαμβάνω, όμως, και πάλι: αν κάτι έγινε λάθος και ο εφέτης ανακριτής και ο εισαγγελέας κρίνει ότι πρέπει να απαγγείλει κατηγορίες, θα το κάνει. Αλλά αυτό είναι τελείως διαφορετικό, να πει κανείς ότι δεν χειρίστηκε κάποιος σωστά έναν τόπο εγκλήματος, αν υποθέσουμε ότι πρέπει να το δούμε. Και σε έναν βαθμό είναι σωστό αυτό.

Το μπάζωμα, η απομάκρυνση των χωμάτων με τα ίχνη; Πού να ξέρει αυτός; Εγιναν για… επιχειρησιακούς λόγους. Κι όταν του λέει ο Σρόιτερ ότι στο αεροπορικό δυστύχημα της «Ηλιος» επί έξι μήνες απαγορευόταν να μεταφερθεί οτιδήποτε από το χώρο της πτώσης, το γυρνάει στην τρελίτσα: κάθε ατύχημα είναι διαφορετικό! Τι κι αν ακόμα και από τις δημοσιευμένες φωτογραφίες προκύπτει ότι δεν υπήρχε ανάγκη για σκάψιμο και μπάζωμα; Αυτός επιμένει στα ίδια. Κι αν έγινε… λάθος, αυτό ήταν επιχειρησιακό, όχι δικό του. Αυτόν το μόνο που τον νοιάζει είναι να μην κατηγορηθεί για γραμμή συγκάλυψης. Γιατί να μην κατηγορηθεί; Επειδή το λέει αυτός, που είναι και πρωθυπουργός και γονιός!

• Καταρχάς, το γεγονός ότι είναι βουλευτής δεν επηρεάζει καθ’ οποιονδήποτε τρόπο την όποια πιθανή ποινική διερεύνηση αφορά τον ρόλο του κ. Καραμανλή. Θέλω, επίσης, με την αφορμή αυτή, επειδή νομίζω ότι γίνεται μια μεγάλη συζήτηση για τον ρόλο της Βουλής, για τον τρόπο με τον οποίο η Βουλή αντιμετωπίζει ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες, να ξεκαθαρίσω και κάτι ακόμα, κ. Σρόιτερ. […] Όταν ολοκληρωθεί η ανάκριση, λοιπόν, ο ανακριτής και πρωτίστως ο εισαγγελέας θα έχουν την πλήρη εικόνα της δικογραφίας, όλα τα στοιχεία. Αν εκείνη τη στιγμή, έχοντας την πλήρη εικόνα, αποφασίσουν ότι πρέπει να αποστείλουν αιτιολογημένα τη δικογραφία στη Βουλή, διότι αισθάνονται εκείνη τη στιγμή -έχοντας την πλήρη εικόνα- ότι υπάρχει ενδεχόμενη ποινική εμπλοκή πολιτικών προσώπων, αυτό το οποίο μπορώ να σας διαβεβαιώσω είναι ότι η κυβερνητική πλειοψηφία δεν θα σταθεί εμπόδιο στην περαιτέρω διερεύνηση ενός τέτοιου ενδεχομένου.

Κι ο Καραμανλής; Μπορεί να κατηγορηθεί και να του στήσουν ακόμα και προανακριτική. Ο ίδιος που τον ξαναέκανε βουλευτή, καλώς έπραξε και σ’ αυτό!

• Δεν πιστεύω ότι ήταν η καλύτερη στιγμή της Βουλής [η Εξεταστική Επιτροπή] και θα εξηγήσω το γιατί. Δεν είναι η πρώτη φορά που το λέω. Ξέρετε, όταν συγκροτείται μία Εξεταστική Επιτροπή, εκ των πραγμάτων η διαδικασία μπαίνει στη λογική της κομματικής αντιπαράθεσης και σε μία, θα έλεγα, ενδεχομένως αναμενόμενη περιχαράκωση των κομμάτων που δυσκολεύονται αυτή τη στιγμή, νομίζω, ιστορικά να δουν τη μεγάλη εικόνα και να δράσουν αντικειμενικά. Θεωρώ ότι είναι ένα δομικό πρόβλημα των Εξεταστικών Επιτροπών της Βουλής και, όπως πολλές άλλες, δεν έχουν καταφέρει να διαφωτίσουν την κοινή γνώμη. Πιστεύω ότι το ίδιο έγινε και με αυτή. Και στον βαθμό που, θα έλεγα, μας αναλογούν ευθύνες γι’ αυτό, νομίζω ότι οι πολίτες μπορούν να τις επιμερίσουν, θα έλεγα, με τρόπο δίκαιο.

Οσο για την Εξεταστική-σκάνδαλο, «δεν ήταν η καλύτερη στιγμή της Βουλής», αλλά γι’ αυτό φταίει η… δομική παθογένεια της Βουλής. Δηλαδή, ο Μαρκόπουλος (πρόεδρος της Εξεταστικής) και οι υπόλοιποι νεοδημοκράτες έκαναν του κεφαλιού τους, δεν έπαιρναν γραμμή κατευθείαν από το Μαξίμου! Κι αφού πιστεύει ότι «δεν ήταν η καλύτερη στιγμή της Βουλής», γιατί έκανε υφυπουργούς τους μισούς νεοδημοκράτες μέλη της Εξεταστικής;

• Όχι. Η κα Καρυστιανού έχασε το παιδί της. Βάζω τίτλους τέλους σε αυτό… Και καλά θα κάνουν να βάλουν όλοι. Σκύβω το κεφάλι και δεν έχω να πω τίποτα παραπάνω, παρά μόνο να δώσω την διαβεβαίωση, όπως την έκανα, ότι θα μάθουμε την αλήθεια. […] Από εμένα, λοιπόν, για κανέναν γονιό δεν πρόκειται ποτέ να ακούσετε ότι ένας γονιός… Μια μάνα που έχασε το παιδί της -δεν υπάρχει μεγαλύτερη τραγωδία από αυτό, από το γονιό να χάνει το παιδί του- μπορεί να λέει και να εκφράζεται με όποιον τρόπο θέλει. Μπορεί να διαφωνήσουμε με κάποια από αυτά τα οποία λέει, θα το κάνουμε πάντα με ευπρέπεια, αλλά δεν πρόκειται ποτέ εγώ προσωπικά να κατηγορήσω οποιονδήποτε γονιό ο οποίος έχει χάσει το παιδί του σε ένα ατύχημα για το οποίο υπάρχει μετά βεβαιότητας κάποια, υπάρχει και ευθύνη του κράτους, να με ακούσετε να λέω κακή κουβέντα.

Τώρα θυμήθηκε ότι πρέπει να σιωπά απέναντι στους γονείς των θυμάτων. Λες και δεν ήταν αυτός που ξαμόλαγε το μαντρόσκυλο «Μπουμπούκο» και όλο το ελεγχόμενο μιντιακό σύστημα, με εντολή να κατασπαράξουν την Καρυστιανού, κατηγορώντας την ότι πάει να χτίσει πολιτική καριέρα και ότι είναι όργανο του ΣΥΡΙΖΑ.

• Θέλω να είμαι σαφής και πολύ ξεκάθαρος σε αυτό. Όχι [δεν σκέφτηκα να παραιτηθώ]. Ο υπουργός παραιτήθηκε αμέσως. Θυμίζω ότι ο Πρωθυπουργός στη Σερβία ουσιαστικά δεν έχει αρμοδιότητες, ο Πρόεδρος έχει τις αρμοδιότητες. Δεν θα έλεγα ότι είναι διακοσμητικός, αλλά είναι περίπου διακοσμητικός. Εγώ ανέλαβα τις ευθύνες που μου αναλογούν, τις πολιτικές, εξακολουθώ να τις αναλαμβάνω, και εάν υπάρχει κόστος πολιτικό. Και δεν στέκομαι εδώ, ούτε στις εκλογές, γιατί οι εκλογές δεν μπορούν να αποτελέσουν μία κάθαρση, ούτε μία δικαιολογία για να κλείσει μία τέτοια υπόθεση. Εγώ δεν κρύφτηκα ποτέ, κ. Σρόιτερ. Στέκομαι μπροστά στον ελληνικό λαό, του λέω την εκδοχή των γεγονότων όπως την καταλαβαίνω εγώ, την αλήθεια όπως την αντιλαμβάνομαι εγώ. Θα με κρίνει ο ελληνικός λαός, συνολικά θα με κρίνει, και για τον τρόπο με τον οποίον χειρίστηκα αυτή την υπόθεση, στο τέλος της τετραετίας, αξιολογώντας συνολικά το πολιτικό μας έργο. Φυσικά, γι’ αυτούς οι οποίοι ενδιαφέρονται -και νομίζω ότι θα είναι αρκετοί-, και τον τρόπο με τον οποίον διαχειριστήκαμε αυτή την υπόθεση.

Κατόπιν αυτών, πώς θα μπορούσε να παραιτηθεί; Θα κριθεί στο τέλος της τετραετίας!

Είναι η δεύτερη φορά που ο Μητσοτάκης εμφανίζεται σαν παραπλανημένος και ως εκ τούτου αθώος. Η πρώτη ήταν με τις υποκλοπές. Μόνο που από τις υποκλοπές δεν σκοτώθηκαν 57 άνθρωποι. Ούτε είχε ευαισθητοποιηθεί η ελληνική νεολαία όπως για το έγκλημα των Τεμπών.

 

«Ο Μητσοτάκης βγαίνει μπροστά», ήταν η γραμμή που έδωσε στα παπαγαλάκια το επιτελείο Γκεμπελισμού του μεγάρου Μαξίμου. Αποδείχτηκαν εκτός τόπου και χρόνου. Ανεξάρτητα απ’ αυτό, όμως, επιβεβαίωσαν ότι μόνο αυτό τους ενδιαφέρει. Ετσι, όμως, ενίσχυσαν τη βεβαιότητα στον κόσμο και ιδιαίτερα στη νεολαία: Αυτός που συμπεριφέρεται τόσο χυδαία τώρα, αυτόςπου ενδιαφέρεται μόνο για το πώς θα παραμείνει στην εξουσία, είναι σίγουρο ότι είναι αυτός που έδωσε τη γραμμή για συγκάλυψη.

Κι αφού, ρε απόγονοι του Γκέμπελς, «ο Μητσοτάκης βγαίνει μπροστά», τι τον εμπόδιζε να το κάνει δυο χρόνια τώρα; Μούγκα στη στρούγκα. Ολος ο κόσμος κατάλαβε ότι «βγήκε μπροστά» τώρα, επειδή τρόμαξε από τον κόσμο που μαζεύτηκε στα συλλαλητήρια. Νόμιζε πως «αναλώνοντας προσωπικό πολιτικό κεφάλαιο» θα τουμπάρει τον κόσμο. Το μόνο που αποδείχτηκε είναι ότι πλέον δεν διαθέτει «προσωπικό πολιτικό κεφάλαιο».