Εύβοια - σήμερα

Ο «πολύς» Γεραπετρίτης, γενικός δερβέναγας του «επιτελικού κράτους» Κούλη, βρήκε έναν πρωτότυπο τρόπο για να δικαιολογήσει το διορισμό και στη συνέχεια την αποπομπή του 82χρονου ιδρυτικού μέλους του Συλλόγου Ιεροψαλτών Τρικάλων στο πόστο του διοικητή του Γενικού Νοσοκομείου Καρδίτσας: «Το βασικό είναι ότι δυστυχώς έχουμε ένα πλαίσιο περιορισμένων απολαβών για τους διοικητές των νοσοκομείων. Δεν μπορείς δηλαδή να προσελκύσεις πάντοτε υψηλά τεχνικά στελέχη, τα οποία να προέρχονται από τον ιδιωτικό χώρο και να έχουν μεγάλα προσόντα». Αφού, λοιπόν, τα λεφτά είναι λίγα για να προσελκυστούν μανατζαραίοι από τις καπιταλιστικές επιχειρήσεις, αντλούμε στελέχη από τους δικούς μας που περιμένουν στην αναμονή, βασικό προσόν των οποίων αποτελεί το ότι είναι δικοί μας. Aυτή η τοποθέτηση, βέβαια, δε συμβάδιζε με την κυβερνητική ανακοίνωση για τα σπουδαία προσόντα που έχουν οι διορισθέντες, δείγμα της τρικυμίας που επικράτησε στο κυβερνητικό επιτελείο. Ενώ ο κυνικός Βορίδης υπερασ

1782 : Αμερικανική Επανάσταση: Αντιπρόσωποι από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και τη Μεγάλη Βρετανία υπογράφουν στο Παρίσι τα προκαταρκτικά άρθρα της συνθήκης ειρήνης, η οποία θα επισημοποιηθεί το 1783. 1786:  Καταργείται η θανατική ποινή στην Τοσκάνη, για πρώτη φορά στον κόσμο, από το Μέγα Δούκα της Τοσκάνης Λεοπόλδο Β’ 1853 : Η Ναυμαχία της Σινώπης: Ο ρωσικός στόλος υπό τον Πάβελ Νακίμοφ καταναυαμαχεί τον Οθωμανικό υπό τον Οσμάν Πασά, στο πλαίσιο του Κριμαϊκού Πολέμου. 1872 : Διεξάγεται στη Γλασκόβη ο πρώτος επίσημος διεθνής αγώνας στην ιστορία του ποδοσφαίρου: Σκωτία-Αγγλία 0-0. 1874 : Επεισόδια σημειώνονται στην Ελληνική Βουλή, καθώς ο προϋπολογισμός ψηφίζεται από την κυβέρνηση Βούλγαρη χωρίς τη νόμιμη απαρτία. Είναι τα λεγόμενα «Στηλιτικά». Στις στήλες των εφημερίδων δημοσιεύονται για διαπόμπευση τα ονόματα των βουλευτών που στηρίζουν το Βούλγαρη. 1893 : Ιδρύεται από τον Αντώνιο Καλλέργη η Τράπεζα Αθηνών. 1900 : Γερμανός μηχανικός επινοεί αυτοκίνητο

Στρατόπεδα εργασίας στο ποινικό σύστημα Ας αρχίσουμε με την πρώτη ερώτηση , το θέμα της φύσης του σοβιετικού ποινικού συστήματος. Μετά το 1930 το σοβιετικό ποινικό σύστημα περιελάμβανε τις φυλακές, τα στρατόπεδα εργασίας, τις «αποικίες εργασίας» gulag, τις ειδικές ανοικτές ζώνες και την υποχρέωση καταβολής προστίμων. Οποιος κρινόταν προφυλακιστέος στελνόταν γενικά σε μια κανονική φυλακή ενώ έρευνες πραγματοποιούνταν για να διαπιστωθεί εάν να είναι αθώος, οπότε θα μπορούσε να απελευθερωθεί, ή εάν πρέπει να δικαστεί. Ένα κατηγορούμενο πρόσωπο στη δίκη θα μπορούσε είτε να βρεθεί αθώο (και να αφεθεί ελεύθερο) είτε ένοχο. Εάν βρεθεί ένοχο θα μπορούσε να καταδικαστεί να πληρώσει ένα πρόστιμο, ή να φυλακιστεί ή, κατά πιο ασυνήθιστο τρόπο, να αντιμετωπίσει την εκτέλεση. Ένα πρόστιμο θα μπορούσε να είναι ένα δεδομένο ποσοστό επί των αμοιβών του για μια δεδομένη χρονική περίοδο. Εκείνοι που καταδικάζονταν σε φυλάκιση θα μπορούσαν να τεθούν στα διαφορετικά είδη φυλακής ανάλογα με τ